Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 lutego 2015 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – sekr. sąd. Aneta Dybikowska

w obecności oskarżyciela: ---------

po rozpoznaniu w dniu 09 lutego 2015 roku sprawy

T. B. syna Z. i T. z d. J., ur. (...) w G.

obwinionego o to, że: W dniu 27 czerwca 2014 roku w pobliżu m. R., gm. R. na działkach geodezyjnych nr (...) poprzez talerzowanie dokonał zniszczenia zasiewów traw o wartości strat 900 złotych na szkodę T. K.

tj. o czyn z art. 156§1 kw

1.  Obwinionego T. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 156§1 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw skazuje go na karę grzywny w wysokości 100,00 (sto) złotych.

2.  Zwalnia obwinionego od ponoszenia opłat i pozostałych kosztów procesu.

Sygn. akt II W 2027/14

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. K. jest właścicielką działek o nr geodezyjnych (...), położonych w pobliżu miejscowości R., gm. R.. W bezpośrednim sąsiedztwie dziełek pokrzywdzonej znajdują się działki należące do D. D.. D. D. polecił T. B., aby uporządkował jego działki, stalerzował je i zasiał na nich koniczynę. Przekazał obwinionemu mapki geodezyjne, z których wynikało, gdzie są granice należących do niego działek.

W dniu 27 czerwca 2014 roku T. B. wykonując zlecone mu przez D. D. prace, przekroczył granice działek D. D., wjechał maszyną rolniczą na działki należące do pokrzywdzonej i poprzez talerzowanie dokonał zniszczenia zasiewów traw o wartości strat 900 złotych na szkodę T. K..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań T. K. (k. 4-5), M. K. (k. 7-8), K. J. (k. 11-12), D. D. (k. 13-14), protokołu oględzin (k. 9-10), w oparciu o wyjaśnienia T. B. (k. 18-19).

Obwiniony przyznał się do winy i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień (k. 18-19).

W świetle zebranych w sprawie dowodów w postaci zeznań T. K. (k. 4-5), M. K. (k. 7-8), K. J. (k. 11-12), D. D. (k. 13-14) i protokołu oględzin (k. 9-10) - okolicznością bezsporną jest, że w dniu 27 czerwca 2014 roku T. B. wykonując zlecone mu przez D. D. prace na działkach należących do D. D., a położonych w pobliżu m. R. gm. R., przekroczył granice tych działek i wjechał maszyną rolniczą na sąsiednie działki, należące do pokrzywdzonej. Poprzez talerzowanie działek pokrzywdzonej, dokonał zniszczenia znajdujących się tam zasiewów traw o wartości strat 900 złotych, na szkodę T. K.. T. B. był w posiadaniu mapki geodezyjnej, z której wynikało, gdzie są granice działek należących do D. D..

W/w dowody są spójne, korespondują ze sobą i wzajemnie się uzupełniają, przy czym w ocenie Sądu, brak jest jakichkolwiek powodów, by podważać ich wiarygodność. Mając na uwadze powyższe dowody oraz uwzględniając jednocześnie wyjaśnienia obwinionego, w których przyznał się do winy, nie budzi wątpliwości, że T. B., w dniu 27 czerwca 2014 roku w pobliżu m. R., gm. R. na działkach geodezyjnych nr (...) poprzez talerzowanie dokonał zniszczenia zasiewów traw o wartości strat 900 złotych na szkodę T. K., w konsekwencji dopuszczając się wykroczenia z art. 156§1 kw.

Wina obwinionego w zakresie popełnienia zarzuconego mu czynu, którego można dopuścić się zarówno umyślnie, jak i nieumyślnie – nie budzi wątpliwości. Zdaniem Sądu obwiniony przedmiotowego czynu dopuścił się nieumyślnie - nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnił je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia takiego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć. T. B. dysponował mapkami geodezyjnymi działek, na których miał wykonać pracę i granic tych działek nie miał prawa przekroczyć. Tymczasem nie zachowując wymaganej staranności przy pracy, wjechał maszyną rolniczą na działki należące do pokrzywdzonej i dokonał tam zniszczenia zasiewów.

Przy wymiarze kary grzywny Sąd, kierował się ogólnymi jej dyrektywami zawartymi w art. 33§1 - 4 kw, jak również treścią art. 24§1 i 3 kw, mając na uwadze m. in. stopień zawinienia obwinionego, społecznej szkodliwości czynu, a także warunki osobiste, majątkowe sprawcy (k. 18v). W świetle powyższego Sąd uznał, iż karą adekwatną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu będzie kara grzywny w kwocie 100 złotych, która spełni jednocześnie cele w zakresie prewencji szczególnej, jak i ogólnej. Zdaniem Sądu kara ta nie przekracza zdolności finansowych sprawcy i będzie stanowić dla niego – zgodnie z założeniami, jakie niesie za sobą każda kara- pewną dolegliwość.

O kosztach rozstrzygnięto za zasadzie art. 119 kpw w zw. z art. 624§1 kpk.