Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 czerwca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śl. w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Maria Dulanowska

Protokolant: Elżbieta Staszel

w obecności ======= Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Ząbkowicach Śl.

po rozpoznaniu w dniu 18.06.2015 r., sprawy karnej

M. C.

syna H. i U. z domu P.

urodz. (...) w Z.

oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od 21 sierpnia 2014 roku do 08 października 2014 roku w Z. woj. (...), działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia okapu gastronomicznego z lokalu (...) o wartości nie mniej niż 9000 zł, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie go na gorącym uczynku przez funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w Z. oraz dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wyposażenia z kuchni i ciągu technologicznego lokalu gastronomicznego (...) : w postaci garnków, sztućców, pokrywek, tac, metalowych opakowań, metalowych zbiorników, metalowych szafek, elementów centralnego ogrzewania wykonanych z miedzi, brązu, aluminium i mosiądzu w postaci rurek, łączników, grzejników i elementów pieca c.o., baterii umywalkowych, zaworów, kształtek, wodomierzy, aluminiowych i kwasoodpornych elementów wyposażenia pomieszczenia gastronomicznego, elementów systemu wentylacji i klimatyzacji, prętów, drutów, przewodów elektrycznych, lodówki, profili aluminiowych, a nadto roweru stacjonarnego, elementów materaca i wersalki, wózka dwukołowego, grzejnika olejowego, taczki, agregatu prądotwórczego powodując straty o łącznej wartości złomowej nie mniejszej niż 1.748,57 zł, czym działał na szkodę K. i P. D., przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 11.08.2008 roku sygn. akt. VI K 404/08 za czyn z art. 278 § 1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności którą odbył w okresie od 19.04.2010 roku do 19.10.2010 roku

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk i art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II.  W dniu 8 października 2014 r. w Z., woj. (...), znieważył słowami powszechnie uznanymi za obelżywe funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w Z. sierż. sztab. P. B. (1), st. asp. A. S. i st. asp. P. O. podczas i w związku z wykonywaniem przez nich obowiązków służbowych

tj. o czyn z art. 226 § 1 kk

III.  W tym samym miejscu i czasie jak w pkt II szarpiąc za ubranie, a następnie odpychając rękami naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza Policji sierż. sztab. P. B. (1) podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk

IV.  W tym samym miejscu i czasie jak w pkt II stosując wobec funkcjonariusza Komendy Powiatowej Policji w Z. sierż. sztab. P. B. (1), groźbę bezprawną w postaci zapowiedzi zabójstwa, zmuszał go do odstąpienia od prawnie podjętej czynności służbowej zatrzymania go

tj. o czyn z art. 224 § 2 kk

V.  W tym samym miejscu i czasie jak w pkt. II wypowiadał pod adresem funkcjonariuszy Policji sierż. sztab. P. B. (1), st. asp. A. S. i st. asp. P. O. groźby pobicia oraz pozbawienia życia, które to wzbudziły w pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk

I.  oskarżonego M. C. uznaje winnym popełnienia czynów opisanych wyżej i za czyny te wymierza mu kary: za czyn I na mocy art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk - 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn II na mocy art. 226 § 1 kk – 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn III na mocy art. 222 § 1 kk – 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn IV na mocy art. 224 § 1 kk - 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności i za czyn V na mocy art. 190 § 1 kk - 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

III.  na mocy art. 44 § 2 kk w zw. z art. 195 kkw orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych wpisanych do księgi dowodów rzeczowych tut. Sądu pod poz. 156/15 zarządzając ich zniszczenie;

IV.  na mocy art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania od dnia 08.10.2014 r. do dnia 09.10.2014 r., przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności za równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

V.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia opłaty w sprawie, zaś uzasadnione wydatki poniesione przez Skarb Państwa zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

sygn. akt II K 174/15

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

W okresie od 21 sierpnia 2014 roku do 8 października 2014 roku oskarżony M. C. dokonał wielokrotnie zaboru wyposażenia z kuchni i ciągu technologicznego lokalu (...), które następnie sprzedawał na skupie złomu w Z.. Do lokalu zwykle wchodził przez okno, w którym była wybita szyba, a wychodził drzwiami. Skradł z niego przedmioty w postaci: garnków, sztućców, pokrywek, tac, metalowych opakowań, metalowych zbiorników, metalowych szafek, elementów centralnego ogrzewania wykonanych z miedzi, brązu, aluminium i mosiądzu w postaci rurek, łączników, grzejników i elementów pieca co. (z pomieszczenia barowego, przedsionku, toalety, pomieszczeń gospodarczych i pomieszczenia sanitarnego, ) baterii umywalkowych ( z toalety, pomieszczeń gospodarczych i pomieszczenia sanitarnego,) zaworów, kształtek, wodomierzy, aluminiowych i kwasoodpornych elementów wyposażenia pomieszczenia gastronomicznego, elementów systemu wentylacji i klimatyzacji, prętów, drutów, przewodów elektrycznych ( z pomieszczenia gospodarczego), lodówki, profili aluminiowych, a nadto roweru stacjonarnego, elementów materaca i wersalki, wózka dwukołowego, grzejnika olejowego, taczki, agregatu prądotwórczego powodując straty o łącznej wartości złomowej nie mniejszej niż 1.748,57 zł.

/ dowód: wydruk faktur z Raport- PHU (...), k. 20-131, protokół zatrzymania rzeczy i spis rzeczy, k. 10-12, dokumentacja fotograficzna na płycie Cd, k. 13, dokumentacja fotograficzna dot. wizji lokalnej, k. 165-181, protokół wizji lokalnej, k. 163-164, zeznania J. J., k. 132-133,207/

W dniu 8 października 2014 roku M. C. dostał się do środka lokalu (...) przez okno, znajdujące się z tyłu budynku, od strony rzeki , które nie miało szyby i udał się do głównej kuchni w budynku.

W tym samym dniu D. S. pełniła służbę patrolową wraz z J. B.. Około godziny 8.30 udały się na ul. (...) w Z. celem skontrolowania w/w lokalu.

Na miejscu usłyszały dochodzące z lokalu dźwięki cięcia metalu, gięcia blachy i łamania elementów metalowych. W związku z tym wezwały na miejsce patrol KR w składzie: P. B. (2), P. O. i A. S.. Po ich przyjeździe wszyscy udali się do wnętrza w/w budynku.

/ dowód: zeznania świadków: P. B. (2), k. 3-4, A. S., k. 16, P. O., k. 203 wyjaśnienia oskarżonego, k. 136-137,156-159,227-230 /

Funkcjonariusze policji weszli do środka przez otwarte drzwi frontowe. W pomieszczeniu kuchennym został zauważony M. C., znany patrolowi, który zerwał ze ściany profesjonalny okap kuchenny restauracyjnym, o wartości 9 000, 00 złotych. Oskarżony próbował go rozebrać na części, przy użyciu własnych narzędzi tj.: kombinerek, śrubokrętu i szczypiec. A. S., P. B. (2) i P. O. przedstawili się oskarżonemu i okazali legitymacje służbowe. Następnie zapytali M. C.: „co robi? ”. Wówczas oskarżony zdenerwował się i powiedział „ chu.. was to obchodzi, spier.. psy jeb…”. Po czym M. C. zaatakował P. B. (2) złapał go za odzież i zaczął szarpać, usiłując go uderzyć. Następnie odepchnął pokrzywdzonego, w taki sposób, że stracił on równowagę i zachwiał się. Funkcjonariusze policji wezwali oskarżonego do niezwłocznego zachowania się zgodnego z prawem. Mimo to M. C. nie zareagował, zrobił się agresywny i próbował uderzyć P. B. (2). W tym też czasie oskarżony wyzywał i groził A. S., P. B. (2) i P. O. - „ wy kur… jeb…, połamię wam nogi i ręce, juro przyjadę tutaj z kolegami, będziemy mieli łomy i was zabijemy”. Wtedy funkcjonariusze policji, używając chwytów obezwładniających obezwładnili oskarżonego i założyli mu kajdanki. Oskarżony pomimo zastosowania środka przymusu nie zmienił swojego zachowania i wciąż wyzywał i groził funkcjonariuszom policji, że ich zabije. Gdy był wyprowadzany przez P. B. (2) powiedział „ wypuść mnie bo cię zaje…”, a gdy ten odmówił M. C. próbował go uderzyć głową w twarz, co mu się nie udało i ponownie został obezwładniony.

Oskarżony podczas transportu radiowozem próbował uderzyć głową w rurkę od kraty, mówiąc „ rozwalę sobie łeb i ujeb… was kur… pierdol…”

/ dowód: protokół oględzin miejsca, k. 8-9, zeznania świadków: P. B. (2), k. 3-4, A. S., k. 16, P. O., k. 203, wyjaśnienia oskarżonego, k. 136-137,156-159,227-230 /

Oskarżony M. C. jest kawalerem, z wykształcenia – ślusarzem, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Był dotychczas wielokrotnie karany m.in. za przestępstwa podobne, tj. z art. 278 § 1 kk.

/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego, k. 136-137,156-159,227-230 , dane o karalności, k. 144-145, odpisy wyroków, k. 187-190,192-193,195,197,199,225 /

Oskarżony przesłuchany na treść stawianych mu zarzutów w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do ich popełnienia i złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym. Wyraził gotowość skorzystania z dobrowolnego poddania się karze i taki też wniosek został złożony w niniejszej sprawie.

/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. C., k. 136-137,156-159,227-230 /

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego sprawstwo i wina M. C. odnośnie czynów zarzucanych mu aktem oskarżenia nie budzą wątpliwości.

Sąd ustalił powyższe w oparciu o zeznania świadków: P. B. (2), A. S., P. O. i J. J., wyjaśnienia oskarżonego oraz nie budzące wątpliwości co do prawidłowości dokumenty w postaci, m.in. protokołu z oględzin miejsca, wizji lokalnej, dokumentacji fotograficznej, wydruku faktur.

Przechodząc do oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego stwierdzić należy, iż wyjaśnienia M. C. w pełni zasługiwały na przyznawanie im waloru wiarygodności. Oskarżony w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i dokładnie opisał okoliczności zdarzeń będących przedmiotem niniejszego postępowania. W swoich wyjaśnieniach podał, że w krytycznym dniu udał się ze swoimi narzędziami do lokalu (...) celem zaboru okapu, który już wcześniej rozkręcił i jego część miał gotową do wyniesienia. Przyznał, że zdenerwował się na widok policjantów i odepchnął jednego z nich, który się do niego zbliżył. Gdy podszedł drugi funkcjonariusz, wtedy stał się agresywny i zaczął im grozić, że ich pozabija i mają go wypuścić. Przyznał także to, że rzucił się na funkcjonariuszy policji i próbował uderzyć tego, który go prowadził, po czym został obezwładniony przez pozostałych policjantów.

W przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do zakwestionowania prawdziwości powyższych wyjaśnień oskarżonego, gdyż potwierdzają to wiarygodne zeznania świadków P. B. (2), A. S. i P. O.. Ich relacje są spójne i w pełni ze sobą korespondują.

W toku prowadzonego postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się także, że w okresie od sierpnia do października regularnie chodził do lokalu (...) skąd kradł rożne przedmioty, m.in.:, baterie od kranów, przewody elektryczne, grzejniki, sztućce, pokrywki, garnki, rurki miedziane, zawory, grzejnik olejowy, agregat prądotwórczy, a następnie sprzedawał je na lokalnym skupie złomu. Przyznał także, że przygotował do kradzieży, znajdujący się w piwnicy silnik elektryczny, ale nie zdążył go zabrać, ponieważ był za ciężki.

Powyższe wyjaśnienia zasługiwały w pełni na uwzględnienie. Znajdują one bowiem potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, tj. wydrukach faktur i zeznaniach świadka J. J.. Wynika z nich, że oskarżony regularnie przychodził na skup złomu i sprzedawał w/w przedmioty, zaprzeczając temu aby miały one pochodzić z kradzieży.

W świetle tak omówionego materiału dowodowego Sąd nie miał wątpliwości, że zachowanie M. C. wyczerpało szereg ustawowych znamion występków, tj. kradzieży, usiłowania dokonania kradzieży, naruszenia nietykalności cielesnej, gróźb karalnych i zniewagi funkcjonariuszy policji a jego uprzednia karalność wyrokiem Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 11.08.2008 roku sygn. akt. VI K 404/08 za czyn z art. 278 § 1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności którą odbył w okresie od 19.04.2010 roku do 19.10.2010 roku skutkowała przyjęciem do I zarzucanego mu czynu kwalifikacji prawnej także z art. 60§1 kk.

Wobec spełnienia warunków określonych w art. 335 kpk tj.

- wystąpienia przez oskarżyciela z wnioskiem o wydanie wyroku skazującego,

- uzgodnienia z oskarżonym kary,

- popełnienia przez oskarżonego przestępstw zagrożonych karą nie przekraczającą 10 lat pozbawienia wolności;

- nie budzących wątpliwości okoliczności popełnienia przestępstw (brak wątpliwości, co do stanu faktycznego przedmiotowej sprawy i kwalifikacji prawnej czynu, spójność materiału dowodowego, dowodów świadczących niezbicie o popełnieniu przez oskarżonego zarzucanego mu czynu)

uznano, iż zachodzą podstawy do uwzględniania wniosku Prokuratora i dlatego też Sąd w przedmiotowej sprawie orzekał w trybie art. 335 kpk, art. 343 kpk.

Instytucja art. 335 kpk tzw. dobrowolne poddanie się karze przez oskarżonego, sprowadza się do swoistego porozumienia między sprawcą czynu, a organem procesowym, w granicach zagrożenia ustawowego, które może zostać zaakceptowana przez orzekający Sąd. Jednocześnie Sąd podziela pogląd, iż „Sąd orzekający w trybie art. 335 i 343 kpk jest związany wnioskiem umieszczonym przez prokuratora w akcie oskarżenia, gdyż jego treść jest wynikiem porozumienia oskarżyciela i oskarżonego, którzy zgadzają się na takie jak we wniosku rozstrzygnięcie w sprawie, w szczególności, co do kar i środków karnych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11. IX. 2005r., sygn. V K 296/05, Lex nr 164332).

Wymierzając oskarżonemu karę uznano, iż kara uzgodniona przez strony i zaproponowana we wniosku odpowiada dyrektywom z art. 53 kk i uwzględnia okoliczności wpływające tak obciążająco, jak i łagodząco na jej wymiar. Przede wszystkim jako okoliczności obciążające pod uwagę wzięto:

- dotychczasową karalność oskarżonego,

- działanie w warunkach recydywy,

- nagminność występowania tego rodzaju przestępstw w rejonie działania tut. Sądu i w skali całego kraju;

Jako okoliczności łagodzące potraktowano natomiast:

- nie utrudnianie przez niego postępowania – oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył dokładne wyjaśnienia, co do przebiegu każdego z nich.

Po rozważeniu powyższych okoliczności uznano, iż uzgodniona, na podstawie art. 85 kk i 86 kk, łączna kara 1 roku pozbawienia wolności będzie adekwatna do zawinienia oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu oraz spełni cele wskazane w art. 67 k.k.w. , a mianowicie w zakresie prewencji szczególnej- powodując, iż oskarżony nie wróci ponownie na drogę przestępstwa, jak i w zakresie prewencji ogólnej. W stosunku do oskarżonego nie zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna co wynika z faktu, że oskarżony nie wyciągnął jak dotąd żadnych wniosków z poprzednich skazań. Przypisany mu w ramach mniejszego postępowania czyn nie był wobec niego incydentalnym zdarzeniem w jego życiu. Karany był już wielokrotnie, w tym za występek z art. 262 § 1 kk, 207 § 1 kk, 278 § 1 kk, 288 § 1 w zw. z art. 13 kk, 226 § 1 kk, 224 § 2 kk, 278 § 1 kk w zw. z art. 13 kk i art. 64 § 1 kk.

Jak się okazało dotychczas orzekane wobec niego kary, w żaden sposób nie skłoniły oskarżonego do zmiany zachowania i swojej postawy wobec prawa i nie odstraszyły go od popełnienia kolejnych przestępstw, do tego o znacznej społecznej szkodliwości i o podobnym charakterze.

Przede wszystkim kara wymierzona oskarżonemu powinna stanowić sprawiedliwą odpłatę za popełnione przez niego przestępstwo, zadośćuczynić społecznemu poczuciu sprawiedliwości oraz oddziaływać zapobiegawczo zarówno w stosunku do oskarżonego, który winien zdawać sobie sprawę z grożących mu surowych konsekwencji w przypadku chęci powrotu na drogę przestępstwa, jak i w stosunku do całego społeczeństwa, wskazując konieczność przestrzegania norm prawnych oraz nieopłacalność zachowań ewidentnie i notorycznie łamiących te normy.

Resocjalizacja oskarżonego jak dotąd nie odniosła oczekiwanego rezultatu musi być zatem kontynuowana w warunkach izolacji więziennej.

Na mocy art. 44 § 2 kk w zw. z art. 195 kkw sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych wpisanych do księgi dowodów rzeczowych tut. Sądu pod poz. 156/15 zarządzając ich zniszczenie z uwagi na fakt, iż pochodzą one z popełnionego przestępstwa.

Trudna sytuacja materialna oskarżonego skutkowała zwolnieniem go od obowiązku ponoszenia kosztów sadowych co uczyniono na podstawie art. 627 kpk.

ZARZĄDZENIE

1. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:

- oskarżonemu M. C. z pouczeniem