Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Prudniku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2014 r. w Prudniku

sprawy z powództwa M. F.

przeciwko R. S., E. S.

o eksmisję

I.  Nakazuje pozwanym E. S. i R. S. opróżnienie lokalu mieszkalnego położonego w M. nr 15A, zapisanego w księdze wieczystej KW nr (...) wraz z wszystkimi osobami i rzeczami ich prawa reprezentującymi i wydanie go powodowi M. F.;

II.  Pozwanym E. S. i R. S. przyznaje prawo do otrzymania prawa do lokalu socjalnego i wstrzymuje wykonania eksmisji do czasu przedłożenia przez Gminę G. oferty lokalu socjalnego;

III.  Zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 337,00zł. (trzysta trzydzieści siedem złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 120,00zł. (sto dwadzieścia złotych 00/100) z tytułu zastępstwa procesowego i kwotę 17,00zł. (siedemnaście złotych 00/100) tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Sygn. akt I C 984/13

UZASADNIENIE

M. F., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, pozwem
z dnia 12 września 2013 r. skierowanym przeciwko małżonkom E. S. oraz R. S. wniósł o zobowiązanie pozwanych do opróżnienia nieruchomości położonej w M. 15a, dla której Sąd Rejonowy w Prudniku prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) wraz ze wszystkimi osobami i rzeczami prawa ich reprezentującymi, a także o obciążenie pozwanych kosztami postępowania sądowego, w tym kosztami zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Uzasadniając pozew pełnomocnik powoda wskazał, że w opisanej powyżej nieruchomości bez tytułu prawnego przebywają pozwani. Podniósł, iż pozwani, pomimo wezwania do dobrowolnego opuszczenia nieruchomości, nie spełnili żądania powoda ani też nie zajęli jakiegokolwiek stanowiska w sprawie. Jednocześnie pełnomocnik powoda wskazał, że pozwani posiadają tytuł prawny do innego lokalu mieszkalnego a to nieruchomości położonej w G. przy ulicy ul. (...), co eliminuje, jak się wydaje, ewentualne prawo pozwanych do lokalu socjalnego.

W odpowiedzi na pozew pozwani wnieśli o oddalenie powództwa w całości oraz
o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanych kosztów procesu. Uzasadniając swoje stanowisko R. S. przyznał, że sporna nieruchomość nie jest jego ani żony własnością. Pozwany wskazał, że w kwietniu 2010 r. wprowadził się wraz z rodziną do domu
w M.. Dalej wskazał, że wtedy zgodnie z powodem ustalili, że pozwany może mieszkać w tym domu nieodpłatnie (bez czynszu), jednak będzie ponosił wszelkie opłaty związane z utrzymaniem nieruchomości, by docelowo stać się jej właścicielem. Ponadto pozwany wskazał, że w dniu 15.10.2010 r. zawarł z powodem przedwstępną umowę kupna-sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, w której określili termin zawarcia umowy przyrzeczonej na dzień 30.01.2013 r. R. S. zarzucił, że zobowiązanie pieniężne tj. cenę nabycia nieruchomości spełnił w terminie, jednak powód nie wywiązał się z zawarcia umowy przyrzeczonej. Pozwany dalej zarzucił, że na wezwanie powoda do opuszczenia nieruchomości nie reagował, gdyż uważał, że w dalszym ciągu posiada tytuł prawny do korzystania
z nieruchomości tj. obowiązuje pomiędzy stronami umowa użyczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. F. jest właścicielem nieruchomości budynkowej położonej
w M. 15a, dla której Sąd Rejonowy w Prudniku prowadzi księgę wieczystą o nr (...)

(dowód: odpis księgi wieczystej nr (...) k. 9-10)

Pozwany w lutym 2010 r. za zgodą powoda rozpoczął prace remontowe w domu położonym w M. 15a, w którym zamierzał zamieszkać wraz z rodziną. Prace remontowe obejmowały wykonanie instalacji wodnej, częściowo instalacji elektrycznej, wykonanie nowych tynków na parterze, gładzie, zerwanie i położenie podłogi itp. Dom od dawna nie był remontowany i znajdował się w złym stanie. Wcześniej nieruchomość powoda przez 3 lata była wystawiona na sprzedaż, jednakże nie znalazł się kupiec. Pozwany wraz z rodziną zamieszkał w spornej nieruchomości w kwietniu 2010 r. Wtedy też strony ustaliły, iż pozwany będzie ponosił wszelkie opłaty związane z utrzymaniem nieruchomości, by docelowo stać się jej właścicielem.

(dowód:

-

przesłuchanie powoda k. 148

-

przesłuchanie pozwanego k. 148)

W czerwcu 2010 r. strony zawarły „umowę wstępną”, w której został określony termin zawarcia umowy kupna-sprzedaży domu w M., a nadto powód potwierdził swoją zgodę na dokonanie prac remontowych.

(dowód:

-

odpis umowy wstępnej k. 69)

-

przesłuchanie pozwanego k. 148)

W dniu 15.10.2010 r. strony zawarły umowę przedwstępną sprzedaży-kupna nieruchomości w której określona została cena nabycia nieruchomości w wysokości 63.000,00 zł, termin zawarcia umowy przyrzeczonej wyznaczony został na dzień 30.01.2013r. oraz kwota wpłaconego zadatku w wysokości 29.000,00 zł. Resztę ceny nabycia nieruchomości pozwany spłacał w ratach po 1.450,00 zł w okresie od stycznia 2011r. do stycznia 2013r. Pozwany swoje zobowiązanie pieniężne spełnił w terminie.

(dowód:

-

odpis umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości k. 66-68

-

przesłuchanie pozwanego k. 148)

Pismem z dnia 01.02.2013r. M. F. wezwał R. S. do dobrowolnego opróżnienia nieruchomości położonej w M. 15a, wraz ze wszystkimi osobami i rzeczami prawa jej reprezentującymi. Następnie pismem z dnia 12.08.2013r. powód wezwał E. S. do dobrowolnego opróżnienia przedmiotowej nieruchomości.

(dowód:

-

wezwanie do dobrowolnego wydania nieruchomości z dnia 01.02.2013r. k. 7

-

wezwanie do dobrowolnego wydania nieruchomości z dnia 12.08.2013r. k. 8)

W 2013 r. pozwany dwukrotnie wezwał powoda do ustalenia daty zawarcia umowy przyrzeczonej w formie aktu notarialnego.

(dowód: przedsądowe wezwanie do ustalenia daty przepisu notarialnego z dnia 21.10.2013r.
i z dnia 21.09.2013r. k. 71, 72)

Pozwany obecnie pracuje w Szwecji w charakterze murarza, zarabia ok. 5.000,00 zł miesięcznie netto. Na utrzymaniu ma żonę oraz dwoje małoletnich dzieci. Mieszkanie, które zajmuje w Szwecji, jest mieszkaniem socjalnym, wynajmowanym przez pracodawcę i nie może stanowić jego stałego miejsca zamieszkania.

Pozwana E. S. w chwili obecnej jest w ciąży, przewidywany termin porodu wyznaczony został na dzień 10.02.2015 r.

(dowód:

-

karta przebiegu ciąży k. 145-146

-

przesłuchanie pozwanego k. 148)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Podstawę prawną roszczenia stanowi dyspozycja art. 222 § 1 kc , zgodnie
z którym właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba, że osobie tej przysługuje skuteczne wobec właściciela uprawnienie do władania rzeczą.

Bezspornym w niniejszej sprawie było, iż powód jest właścicielem lokalu nieruchomości budynkowej położonej w M. 15a. Poza sporem pozostawała również okoliczność zamieszkiwania w powyższym lokalu pozwanych wraz z małoletnimi dziećmi od kwietnia 2010 r. Rozstrzygnięcie sporu sprowadzało się natomiast do ustalenia tytułu prawnego uprawniającego stronę pozwaną do zamieszkiwania w spornej nieruchomości. Jak wynika z twierdzeń pozwanego takim tytułem miała być zawarta pomiędzy stronami ustna umowa użyczenia. Jednakże zaoferowany przez stronę pozwaną materiał dowodowy nie wykazał tej okoliczności. Przedłożone przez pozwanego dowody w postaci zawartych
z powodem umów wykazują jedynie okoliczność zawarcia umowy przedwstępnej kupna nieruchomości oraz wyrażenia zgody przez powoda na remont nieruchomości przez pozwanego. Zaś dowody potwierdzenia przelewów wykazują na spłatę przez pozwanego zobowiązania wynikającego z umowy przedwstępnej.

Niemniej jednak, podkreślić należy, iż nawet gdyby strony łączyła ustna umowa użyczenia, to do wypowiedzenia tej umowy doszło najpóźniej w dniu wezwania pozwanych do dobrowolnego opuszczenia nieruchomości (wezwanie z dnia 01.02.2013r i z dnia 12.08.2013r.).

Skoro zatem pozwani zajmują lokal mieszkalny bez tytułu prawnego zasadnym było uwzględnienie roszczenia powoda o opróżnienie spornej nieruchomości przez pozwanych.

Kolejnym zagadnieniem przed rozwiązaniem, którego stanął Sąd było ustalenie, czy pozwani należą do ustawowo zakreślonego kręgu osób, którym to przysługuje prawo do otrzymania lokalu socjalnego. W art. 14 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów ustawodawca określił katalog osób w stosunku do których, w wyroku nakazującym opróżnienie lokal, Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego. W myśl powołanego przepisu takimi osobami są:

1)kobiety w ciąży,

2)małoletni, niepełnosprawni w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r.
o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm. ²⁾ ) ⁽²²⁾ lub ubezwłasnowolniony oraz sprawujący nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą,

3)obłożnie chorzy,

4)emeryci i renciści spełniający kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej,

5)osoby posiadające status bezrobotnego,

6)osoby spełniające przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały

- chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany.

W przedmiotowej sprawie z uwagi, iż pozwany R. S. sprawuje osobistą pieczę nad małoletnimi dziećmi oraz wspólnie z nimi zamieszkuje, a także zważając na fakt, iż nie ma ona możliwości zamieszkać wraz z dziećmi w innym lokalu, należy jemu się prawo do lokalu socjalnego. Sąd przyznał również pozwanej E. S. prawo do lokalu socjalnego z uwagi, iż jest w ciąży.

Orzekając o kosztach procesu, Sąd oparł się na przepisach art. 98 § 1 kpc, zgodnie
z którym strona przegrywająca proces, zobowiązana jest do zwrotu drugiej stronie kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia swoich praw. Koszty procesu w niniejszej sprawie stanowiła opłata sądowa od pozwu w wysokości 200 zł zgodnie z ustawą o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 120 zł w myśl dyspozycji rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w wysokości 17 zł zgodnie z ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.