Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 marca 2015 roku około godziny 18.00 Komisariat Policji w R. został telefonicznie powiadomiony przez osobę , która nie przedstawiła się o tym , że dwóch mężczyzn spożywa alkohol w miejscu publicznym. Na wskazane miejsce w R. przy ul. (...) udali się radiowozem umundurowani funkcjonariusze Policji P. B. i S. F.. Po przybyciu na miejsce policjanci zastali znanych sobie B. A. oraz M. D. , którzy pili wódkę . Widząc policjantów oskarżony M.M. D. zaczął zachowywać się wobec nich agresywnie. Wypowiadał wobec nich wyzwiska i zachowywał się prowokacyjnie. B. A. początkowo zachowywał się poprawnie. Na wezwanie policjanta P. B. zajął miejsce w radiowozie. W tym czasie M.M. D. zaatakował S. F. próbując uderzyć go ręką. Gdy P. B. udzielał pomocy S. F. w obezwładnieniu agresywnego M.M. D. , B. A. opuścił radiowóz , wyzywał policjantów słowami wulgarnymi , odpychał ich i odciągał od M.M. D.. Funkcjonariusze dokonali obezwładnienia obu oskarżonych poprzez przewrócenie ich na ziemię. M. D. uniemożliwiał nałożenie mu kajdanek. Machał nogami kopiąc policjantów , pluł w ich kierunku oraz wyzywał ich. Po obezwładnieniu oskarżeni zostali umieszczeni w radiowozie i przewiezieni do Komisariatu Policji w R. celem dokonania dalszych czynności.

Oskarżeni stosowali przemoc wobec pokrzywdzonych funkcjonariuszy chcąc udaremnić podjęte przez nich prawne czynności służbowe związane z wykroczeniem popełnionym przez oskarżonych. Agresji fizycznej jak i słownej towarzyszył oczywiście błahy powód. Sądząc po pierwszych słowach wypowiadanych przez M.M. D. wobec interweniujących policjantów , oskarżeni chcieli kontynuować spożywanie alkoholu w sposób przez nikogo niezakłócany. Należy zauważyć , że przypisanych im czynów dokonali publicznie albowiem w pobliżu znajduje się ciąg sklepów , zaś świadkami zdarzenia była bliżej nieokreślona liczba postronnych osób.

(dowód: zeznania świadków: P. B. k. 11v,75v-76.; S. F. k. 8v-9,76 , karta medycznych czynności ratunkowych k.2 ; protokół zatrzymania M. D. k.3 ; protokół zatrzymania B. A. k.4; protokołu oględzin wraz z materiałem poglądowym k.28-30 ; wyjaśnienia oskarżonego B. A. k. 16 ; wyjaśnienia oskarżonego M. D. k.21-21v)

Na podstawie art. 423 § 1a kpk sąd ograniczył zakres uzasadnienia do części odnoszącej się do oskarżonego M. D. , który złożył wniosek o sporządzenie i doręczenie odpisu uzasadnienia wyroku na piśmie. Wyrok w stosunku do oskarżonego B. A. uprawomocnił się .

Oskarżony M. D. w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów. Wyjaśnił , że w dniu 23.03.2015 r po opuszczeniu Aresztu Śledczego w S. spotkał się z B. A. z którym pil alkohol. Z uwagi na znaczny stopień nietrzeźwości oskarżony nie pamiętał okoliczności zdarzenia (k. 21-21v).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę tym dość lakonicznym wyjaśnieniom oskarżonego , który jak wynikało z relacji pokrzywdzonych funkcjonariuszy , znajdował się w stanie znacznego upojenia alkoholowego. Z tego względu M.M. D. mógł nie zapamiętać okoliczności zdarzenia.

Sąd dał wiarę zeznaniom interweniujących policjantów P. B. (k. 11v,75v-76) i S. F. (k. 8v-9,76) . Zeznania funkcjonariuszy nie są sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonych , korespondują ze sobą wzajemnie. Poza tym zbieżne są z informacjami zawartymi w protokole oględzin (k. 28-30). Oględzinom poddano umundurowanie służbowe policjanta S. F. noszące niewielkie rozerwania powstałe w wyniku szarpaniny z M. D.

Oskarżony B. A. złożył wyjaśnienia tożsame z wyjaśnieniami oskarżonego M. D. zasłaniając się całkowitą niepamięcią okoliczności zajścia.

Reasumując materiał dowodowy w sprawie Sąd uznał sprawstwo M. D. w zakresie obu zarzuconych mu czynów. Biorąc pod uwagę zeznania pokrzywdzonych funkcjonariuszy ustalono ,że oskarżony ten w czasie zajścia usiłował uderzyć ręką S. F., łapał go za mundur oraz odciągał a ponadto pluł i kopał obu funkcjonariuszy. Oskarżony stosował przemoc wobec będących w czasie służby policjantów w celu zmuszenia ich do zaniechania prawnej czynności służbowej polegającej na legitymowaniu oskarżonych spożywających alkohol w miejscu publicznym. Zachowaniem swym M.M. D. naruszył nietykalność cielesną obu policjantów. Zachowanie to zakwalifikowano jako wyczerpujące znamiona przestępstw opisanych w przepisach art.224 § 2 kk i art.222 § 1 kk pozostających w zbiegu (art.11 § 2 kk) W tym samym miejscu oraz czasie znieważył policjantów używając pod ich adresem słów powszechnie uznanych za obelżywe. To zachowanie oskarżonego sąd zakwalifikował jako noszące cechy przestępstwa z art.226 § 1 kk. Jak wyżej zauważono występki przypisane oskarżonemu noszą cechy występków chuligańskich (art. 115 § 21 kk). W związku z tym w opisie czynów przypisanych oskarżonemu uwzględniono te okoliczności, natomiast w kwalifikacji prawnej przepis art.57a § 1 kk.

Wymierzając karę oskarżonemu M.M. D. sąd kierował się granicami ustawowego zagrożenia karą wynikającą z treści przepisów , które zastosowano do zachowań oskarżonego. Poza tym kierował się treścią przepisu art. 53 kk. Wymierzając karę brał pod uwagę, że oskarżony przystąpił bez namysłu do ataku słownego a następnie czynnego wobec przybyłych na miejsce policjantów. Zachowanie oskarżonego było rażąco nieadekwatne do zaistniałej sytuacji . W ocenie sądu zachowania te noszą znamiona czynów o charakterze chuligańskim. Oskarżony w sposób ostentacyjny wyraził swoją pogardę wobec obowiązującego porządku prawnego. Z pewnością czynnikiem wyzwalającym agresywne zachowanie M.M. D. był wypity wcześniej alkohol . Na niekorzyść oskarżonego działa również jego uprzednia karalność za przestępstwa (k.34). Należy zauważyć, że przypisanych mu przestępstw M.M. D. dopuścił się krótko po opuszczeniu Aresztu Śledczego w S..

Na korzyść oskarżonego sąd poczytał jego przyznanie się do winy oraz przeprosiny złożone policjantowi P. B..

Ważąc powyższe okoliczności Sąd wymierzył oskarżonemu za popełnienie przypisanego mu przestępstwa z art. 224 § 2 kk w zb. z art.222 § 1 kk w zw. z art.11 § 2 kk w zw. zart.57a § 1 kk na podstawie art. 224 § 2 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 57 a § 1 i 2 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz nawiązki w kwotach po 250 zł na rzecz pokrzywdzonych policjantów. Z kolei za popełnienie przestępstwa z art. 226 § 1 kk w zw. z art.57a § 1 kk na podstawie art. 226 § 1 kk w zw. z art.57a § 1 i 2 kk karę 3 miesięcy pozbawienia wolności i nawiązki w kwotach po 250 zł na rzecz policjantów.

W ocenie Sądu orzeczone kary jednostkowe stanowią właściwą dolegliwość dla oskarżonego biorąc pod uwagę sumę okoliczności związanych z przypisanymi mu przestępstwami . M. D. swym zachowaniem naraził pokrzywdzonych policjantów na ból fizyczny. Używając wobec nich słów wulgarnych w obecności przypadkowych świadków zdarzenia godził w ich godność. Dlatego uzasadnionym jest aby zrekompensował finansowo P. B. i S. F. naruszenie ich dóbr osobistych poprzez zapłatę orzeczonych nawiązek.

Na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk sąd orzekł wobec oskarżonego karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności. Za takim sposobem łączenia kar przemawiał ścisły związek miedzy przypisanymi oskarżonemu przestępstwami oraz tożsamość osób pokrzywdzonych.

Nie dopatrzono się po stronie oskarżonego istnienia szczególnych okoliczności uzasadniających warunkowe zawieszenie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności (art. 69 § 4 kk).

Na podstawie art. 63 § 1 kk sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania w sprawie w dniach 23.03.2015 r – 24.03.2015 r .

W oparciu o przepisy powołane w pkt X wyroku Sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

ZARZĄDZENIE

- odnotować;

- odpis uzasadnienia wraz z pouczeniem doręczyć oskarżonemu;

- za 14 dni lub z apelacją.

P., dnia 10 sierpnia 2015 r.