Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lipca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2015 roku w Bielsku Podlaskim

na rozprawie

sprawy z powództwa S. O.

przeciwko (...) w W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego (...) w W. na rzecz powoda S. O. kwotę 671 zł (sześćset siedemdziesiąt jeden złotych) wraz z ustawowymi odsetkami w wysokości 8% w stosunku rocznym liczonymi od dnia 23 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty oraz ustawowe odsetki w wysokości 8% liczone od kwoty 4330 złotych za okres od 23 stycznia 2015 roku do 27 stycznia 2015 roku.

II.  Umarza postepowanie w zakresie cofniętego powództwa.

III.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2218 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

IV.  Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim kwotę 49,25 złotych tytułem nieuiszczonych wydatków.

Sygn. akt I C 149/15

UZASADNIENIE

Powód S. O. pozwem skierowanym przeciwko (...) z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie kwoty 5001 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 23 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu wskazał, iż w dniu 10 grudnia 2014 roku doszło do zdarzenia drogowego, na skutek którego uszkodzony został należący do niego pojazd marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Powód miał zawartą z pozwaną umowę ubezpieczenia Autocasco i zawiadomił o powstałej szkodzie. Pozwana zlikwidowała szkodę, ustaliła, że doszło do szkody całkowitej, wartość rynkową pojazdu przed szkodą pozwany ustalił na kwotę 8400 zł zaś pozostałości na 4070zł, odszkodowanie zostało przyznane w kwocie 4330 zł. Do dnia złożenia pozwu odszkodowanie nie zostało wypłacone. W ocenie powoda wartość pojazdu sprzed zdarzenia została zaniżona, zaś wartość pojazdu po zdarzeniu – pozostałości została zawyżona. Powód na podstawie systemu info-ekspert szacował wartość swego pojazdu na 10600 zł.

Pismem procesowym z dnia 09.02.2015 roku powód cofnął powództwo w zakresie kwoty 4330 zł z uwagi na to, że kwota ta została wypłacona przez pozwaną w dniu 27.01.2015r. W pozostałym zakresie powód podtrzymywał powództwo, żądając również odsetek ustawowych liczonych od kwoty 4330 zł za okres od 23.01.2015 roku do 27.01.2015 roku.

Pozwany (...) z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa i zasadzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Nie kwestionował swojej odpowiedzialności co do zasady. Utrzymywał, że ustalona kwota odszkodowania 4330 zł jest prawidłowa.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Poza sporem pozostawała okoliczność, iż w dniu 10 grudnia 2014 roku doszło do powstania szkody w pojeździe A. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należącym do S. O. na skutek zderzenia z sarną. Ten posiadał umowę ubezpieczenia autocasco zawartą z (...) z siedzibą w W. i w dniu 11.12.2014 roku została zgłoszona szkoda wynikła z tego zdarzenia. (...) z siedzibą w W. przeprowadził postępowanie likwidacyjne. Ustalił, że doszło do szkody całkowitej, wartość pojazdu sprzed wypadku ustalił na kwotę 8400 zł, zaś wartość pozostałości na kwotę 4070 zł. Stosowna wysokość odszkodowania wyniosła 4330 zł. Powyższe ustalono na podstawie akt szkody.

Zgodnie z art. 805§1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności co do zasady, bezsporny był rozmiar uszkodzeń przedmiotowego pojazdu. Spór dotyczył wyliczenia wartości pojazdu przed zdarzeniem oraz wartości pozostałości. W tym zakresie na wniosek powoda sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego. Biegły S. S. w swojej opinii z dnia 28.04.2015 roku (k. 105-120), dokonując analizy akt sprawy i akt szkody ustalił wartość rynkową pojazdu powoda sprzed zdarzenia na kwotę 9400 zł, zaś wartość pozostałości na kwotę 3700 zł.

Sąd uznał sporządzoną opinię za rzetelną i fachową, a przez to w pełni wiarygodną. Żadna ze stron opinii biegłego nie zakwestionowała.

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe jednoznacznie wykazało, że należne odszkodowanie powodowi z tytułu uszkodzenia jego samochodu winno wynieść 5700 zł. Powodowi ubezpieczyciel wypłacił odszkodowanie w wysokości 4330 zł, stąd też roszczenie o zapłatę kwoty 671 zł jest zasadne w całości.

Żądanie pozwu obejmowało także odsetki, Sąd uznał roszczenie to za zasadne od daty wskazanej w pozwie, uznając, że pozwany pozostaje w zwłoce w związku z upływem terminu o którym mowa w art. 817§1 kc według którego ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Pozwany wskazywał, że opóźnienie w wypłacie odszkodowania nastąpiło z uwagi na nieprawidłowy numer konta podany przez powoda, co potwierdzają akta szkody. Z akt tych wynika jednakże również, że o zwrocie wypłaconej kwoty na rachunek źródłowy pozwany dowiedział się już 15.01.2015 roku, uzyskanie prawidłowego numeru konta poszkodowanego zajęło 11 dni. Zdaniem sądu pozwany ponosi winę za opóźnienie w wypłacie odszkodowania, bo po zwrocie wypłaconego odszkodowania mógłby przekazać pieniądze poszkodowanemu w inny sposób, np. przekazem pocztowym. Między powyżej wskazaną datą, a wytoczeniem powództwa w dniu 23.01.2015 roku upłynęło 8 dni i jest to czas wystarczający na dokonanie wypłaty odszkodowania, zwłaszcza, że pozwany już pozostawał w zwłoce z tą wypłatą. W związku z tym sąd uznał, że żądanie odsetek również od kwoty 4330 zł za okres od 23.01.2015 roku do dnia 27.01.2015 roku (data zaksięgowania środków na koncie powoda) jest uzasadnione. Pozwany opóźniając się z wypłatą odszkodowania dał powodowi podstawy do wytoczenia powództwa, świadczenie zostało częściowo spełnione już po wytoczeniu powództwa.

Z uwagi na powyższe okoliczności Sąd na mocy art. 805 kc, art. 817 kc, art. 481§1 kc, 355§1 kpc orzekł jak w punkcie I i II sentencji, umarzając postępowanie w zakresie cofniętego powództwa. O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 kpc, obciążając nimi pozwanego. Na koszty te złożyła się opłata sądowa 251 zł, opłata skarbowa 17 zł, zaliczka na koszty opinii biegłego 750 zł, koszty zastępstwa procesowego 1200 zł na postawie § 6 pkt 4) Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461 j.t.). Na rzecz Skarbu Państwa nakazano pobrać od pozwanego kwotę 49,25 zł tytułem nieuiszczonych wydatków.