Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2015 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach Wydział II Cywilny Ośrodek (...) w R.

w składzie:

Przewodniczący : Sędzia Sądu Okręgowego Elżbieta Kaziród

Protokolant: Iwona Mucha

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2015 r. w Rybniku

sprawy z powództwa P. B. (1)

przeciwko (...) SA Oddział w Polsce z siedzibą w W.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 7500 zł ( siedem tysięcy pięćset zł) z ustawowymi odsetkami w stosunku rocznym od dnia 24 lutego 2015 roku;

2)  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

3)  umarza postępowanie w zakresie żądania zasądzenia kwoty powyżej 49 500,56 zł;

4)  nakazuje pobrać od powoda z zasądzonego roszczenia na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodka (...) w R. kwotę 3220,40 zł ( trzy tysiące dwieście dwadzieścia złotych czterdzieści gr) tytułem kosztów sądowych;

5)  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 3617 zł ( trzy tysiące sześćset siedemnaście zł) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt II C 39/2013

UZASADNIENIE

Powód P. B. (1) w pozwie skierowanym przeciwko (...) SA Oddział w Polsce z siedzibą w W., precyzując swoje stanowisko w toku procesu ograniczył żądanie pozwu do kwoty łącznej 49.500,56 zł na którą składa się kwota 33.539 zł tytułem zadośćuczynienia, kwota 345,56 zł tytułem zwrotu kosztów wynikających z uszkodzenia ciała , 15.000 zł tytułem jednorazowego odszkodowania oraz kwota 615 zł tytułem zwrotu kosztów profesjonalnego pełnomocnika w postępowaniu likwidacyjnym. W uzasadnieniu swego stanowiska powód wskazał, że w dniu 01.04.2009 r. uległ wypadkowi komunikacyjnemu polegającego na tym, że kierujący samochodem osobowym C. (...). J. najechał na motorower marki H. prowadzony przez powoda. Sprawca wypadku naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachował podczas jazdy wymaganej szczególnej ostrożności. Sprawstwo zostało potwierdzone prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu-Zdroju. W wyniku wypadku powód doznał pęknięcia lewej kości promiennej, rany ciętych szyi po stronie prawej, stłuczenia głowy, wstrząśnienia mózgu, stłuczenia obu nadgarstków, stłuczenia 4 palca prawej ręki, stłuczenia i otarcia naskórka obu kolan, stłuczenia prawego barku. Te obrażenia spowodowały u powoda rozstrój zdrowia na okres od 01.04.2009 do 10.08.2009 r. W związku z odniesionymi obrażeniami powód przebywał w okresie od 1. Do 3.04.2009 na oddziale (...) Dziecięcej (...) Nr 3 w R., w okresie od 3 do 22.04.2009 r. był pod opieką Poradni Urazowej (...) Dziecięcej (...) Nr 3 w R. . W okresie od 5.09 do 10.08.2009 r. był pacjentem Poradni Neurologicznej w J.. W następstwie wypadku powód był poddany zabiegowi chirurgicznemu- unieruchomiono mu gipsowo lewą rękę i obojczyk po czym przeszedł długotrwałą rehabilitację. Pomimo zakończenia leczenia powód nie wrócił do pełnej sprawności sprzed wypadku. Nadal odczuwa dolegliwości związane z urazami między innymi okresowo pojawiają się u niego bóle i zawroty głowy, bolesność lewej reki oraz barku. Pozostała mu również trwała blizna po ranach na szyi. Niezależnie od dolegliwości fizycznych wystąpiły u powoda objawy urazu psychicznego bowiem od chwili wypadku boi się powód jeździć motocyklem, motorowerem, rowerem i to zarówno w charakterze kierowcy jak i pasażera. Przed wypadkiem powód był w pełnosprawnym młodym człowiekiem. W następstwie wypadku, co zostało potwierdzone w opiniach medyczno-ubezpieczeniowych, u powoda stwierdzono inwalidztwo w postaci stłuczenia barku, złamania nasady dolnej kości promieniowej skutkujące częściowym i trwałym inwalidztwem w wysokości 10 %, a w związku z subiektywnymi dolegliwościami bólowymi o niewielkim nasileni oraz bliznę okolicy szyi powodujące dalsze 2 % trwałego inwalidztwa( opinie z 28.06.2010 i 16.07.2010 r.). (...) SA uznając ustalenia tych opinii przyznało powodowi świadczenie w wysokości 12% sumy ubezpieczenia.

Powód przed wypadkiem był bardzo dobrze zapowiadającym się sportowcem, wyróżniał się sprawnością fizyczną oraz osiągał bardzo dobre wyniki sportowe. Brał udział w wielu zawodach sportowych i turniejach głównie piłki nożnej.

W toku postępowania ubezpieczeniowego ubezpieczyciel przyznał powodowi wyłącznie zadośćuczynienie za krzywdę w kwocie 7500 zł oraz zwrot kosztów dojazdu do placówek medycznych w kwocie 59,64 zł. W związku z tym, że powód w zgłoszeniu roszczenia wysokość kwoty zadośćuczynienia ustalił na kwotę 60.000 zł domaga się zasądzenia kwoty 52.500 zł. Przy czym w toku procesu powód ograniczył żądanie to do kwoty 33.539 zł. W szczególności powód podkreślił, że zdrowie jest dobrem osobistym szczególnie cennym dlatego wysokość zadośćuczynienia za krzywdę doznaną w skutek ciężkiego uszkodzenia ciała i trwałego kalectwa nie może być nadmierna i podważać funkcji kompensacyjnej. Powód jest bardzo młodym człowiekiem, dotkniętym już trwałym kalectwem w psychice którego powstał uraz w poruszaniu się na drogach pojazdem jednośladowym dlatego żądanie zadośćuczynienia jest uzasadnione.

Pozwany uznał za zasadne dokonanie przez powoda wypłaty 59,64 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu do placówek medycznych. Zanegował natomiast zasadność wypłaty dalszych kosztów w tym kosztów przejazdu na badania związane z dokonywaniem oceny trwałego kalectwa powoda przez konsultantów medycznych A. L.. Jest to całkowicie sprzeczne z ugruntowanym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa zgodnie z którym naprawienie szkody w trybie art. 444 § 1 kc obejmuje w szczególności zwrot wszelkich wydatków poniesionych w związku z samym leczeniem i rehabilitacją jak również koszty związane z doznanym uszczerbkiem np. przejazdu czy wyżywienia. Zasadna jest również rekompensata ciężaru opieki nad poszkodowanym w czasie leczenia i rehabilitacji ponoszonych przez członków najbliższej rodziny. Wszystkie te koszty w ocenie powoda po odjęciu wypłaconej mu kwoty 59,64 zł wyniosły 346,56 zł.

Powód nadto domaga się wypłaty jednorazowego odszkodowania z tytułu częściowej utraty przez niego zdolności do pracy zarobkowej na skutek doznanych obrażeń ciała. Różnica między przeciętnym wynagrodzeniem wynoszącym w IV kwartale 2011 i I półroczy 2012 r. średnio 3.500 zł pomniejszona subiektywnie przez powoda do kwoty 2500 zł, a wynagrodzeniem minimalnym wynoszącym od stycznia 2012 r.- 1500 zł, które powód mógłby uzyskać w rzeczywistości. Różnica w skali miesiąca wynosi 1000 zł. Biorąc pod uwagę młody wiek powoda skapitalizowana renta za okres kolejnych 4 lat wyniosła więc 40.000 zł i tej kwoty powód domaga się tytułem zapłaty jednorazowego odszkodowania. W toku procesu to roszczenie powód ograniczył do kwoty 15.000 zł.

Powód dochodzi zapłaty 615 zł tytułem zwrotu honorarium (...) Sp z oo należnego za przygotowanie roszczenia.

Pozwany (...) SA Oddział w Polsce z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania.

W pierwszej kolejności pozwany wskazał, że uznaje za bezsporne okoliczności wypadku w którym został poszkodowany powód. Również bezspornym jest, że obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych pojazdu sprawcy zostało zawarte z pozwaną, która po dokonaniu przez poszkodowanego zgłoszenia szkody przyjęła odpowiedzialność cywilną za skutki zdarzenia z dnia 01.04.2009 r.

W ocenie pozwanego powód nie wskazuje jakichkolwiek nowych okoliczności, które mógłby uzasadniać uznanie za niewłaściwe ustaleń ubezpieczyciela dotyczących wysokość zadośćuczynienia ani nowych okoliczności, które dodatkowo mógłby mieć wpływ na jego wysokości, w tym potwierdzające inne niż wskazane skutki wypadku. Przeciwnie, przedstawia jedynie same żądanie w zakresie dopłaty zadośćuczynienia w wysokości 52.500 zł ograniczając jego uzasadnienie do ogólnych sformułowań i przytoczenia orzecznictwa sądu najwyższego. Okoliczności na które powołuje się powód w zakresie skutków wypadku w sferze fizycznej i psychicznej, a których miał nie uwzględnić pozwany przy ustaleniu świadczenia za szkodę niemajątkową nie znajdują żadnego odzwierciedlenia ani w dokumentach przedstawianych w trakcie likwidacji szkody, jak i w dowodach zawnioskowanych na tę okoliczność . Np. w pozwie jest mowa o zakończeniu kariery sportowej powoda po wypadku podczas, gdy z niczego nie wynika aby był on sportowcem. Natomiast jeśli chodzi o sport amatorski to żadna okoliczność wskazana w pozwie nie wskazuje na zlecenia lekarskie wykluczające uprawianie sportu w ogóle.

Brak jest podstaw do zwrotu kosztów przejazdów rodziców poszkodowanego ich własnym samochodem na zasadach przewidzianych rozporządzeniem w przypadku wykorzystywania pojazdu prywatnego do celów służbowych. Pozwany ustalił powyższe koszty w wysokości adekwatnej do szkody faktycznie poniesionej w celu jej wyrównania, a wypłacone z tego tytułu odszkodowanie nie może być źródłem wzbogacenia. Nie zrozumiałe jest też uzasadnienie żądania tej kwoty w aspekcie rekompensaty ciężaru opieki nad poszkodowanym w czasie leczenia i rehabilitacji w tym przy czynnościach pielęgnacyjnych czy kosztów lepszego wyżywienia. Powód w żaden sposób nie wykazał jakie koszty z tego tytułu poniósł i z jakiego tytułu mieli by ponieść je jego rodzice.

W przedmiotowej sprawie nie ma też do czynienia z utratą zdolności do pracy zarobkowej przez poszkodowanego. Okres bezpośrednio następujący po wypadku nie był związany z utratą zdolności do pracy zarobkowej gdyż powód w tym czasie nie pracował i był uczniem pozostającym na utrzymaniu rodziców. Zupełnie nie zrozumiałe jest dla pozwanego na jakiej podstawie powód przyjął, że w okresie po wypadku zarabiałby średnią krajową oraz, że w tym okresie podjąłby pracę , a w następstwie wypadku wynagrodzenia by nie uzyskał. Wbrew twierdzeniom powoda roszczenie to nie znajduje żadnego uzasadnienia w treści art. 447 kc ani w żadnym innym przepisie.

Całkowicie bezzasadne jest roszczenie dotyczące zwrotu kosztów poniesionych w związku ze zlecaniem związanym z reprezentacją powoda w postępowaniu likwidacyjnym. Zgodnie z przytoczonym w pozwie art. 36 ustęp 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych mogą stanowić szkodę majątkową w zakresie w jakim są uzasadnione i konieczne. W tej sprawie koszty poniesione jak to określa powód jako honorarium za przygotowanie roszczenie nie były ani uzasadnione, ani konieczne. Zgłoszenia szkody u pozwanego można dokonać bez najmniejszej wiedzy w zakresie dochodzenia roszczeń powypadkowych także na info linii, a pozwany po dokonaniu zgłoszenia przesyła pełną informację dotyczącą dokumentów koniecznych do przyjęcia odpowiedzialności i wypłaty odszkodowania. Brak trudności w zgłoszeniu szkody był dla powoda oczywisty. W dniu 24.06.2009 r. zostało bowiem przyznane poszkodowanego odszkodowanie za szkodę w pojeździe. W ten sam sposób powód mógł dokonać zgłoszenia innego roszczenia. Dodatkowo pozwany zarzucił, że powód korzystał z pomocy podmiotu który prowadzi działalność o bardzo szerokim zakresie nie związanym z pomocą poszkodowanym po wypadku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 kwietnia 2009 roku w J. kierujący samochodem osobowym C. (...) nie zachował należytej ostrożności podczas wykonywania manewru skrętu w lewo nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu jadącemu na wprost pojazdowi motorowerowi marki H. w wyniku czego kierujący motorowerem P. B. (1) doznał obrażeń ciała w postaci: stłuczenia głowy, wstrząśnienia mózgu, rany ciętej szyi po stronie prawej, pęknięcia lewej kości promieniowej, stłuczenia trzeciego palca prawej ręki, obu kolan i prawego barku, które są obrażeniami naruszającymi czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 1 kk. Bezpośrednio po wypadku powód został przewieziony na oddział (...) Dziecięcej SP ZOZ Wojewódzkiego Szpitala (...) w R. gdzie przebywał od 01.04.2009 do 03.04.2009 r. Został przyjęty z powodu utraty przytomności, wymiotów po urazie doznanym w wyniku uderzenia w samochód w trakcie jazdy na motorze. W trakcie obserwacji nie stwierdzono cech ogniskowego, pourazowego uszkodzenia (...), ani nadciśnienia śródczaszkowego. Wykonane TK głowy nie wykazało zmian pourazowych, został wypisany do domu w stanie dobrym. W czasie leczenia rany zaopatrzono chirurgicznie oraz wykonano unieruchomienie gipsowe lewej kończyny górnej. Zalecono kontrolę i dalsze leczenia w Poradni (...) Dziecięcej w dniu 08.04.2009 r. W dacie wypisu powód liczył lat 16 i nie wymagał orzeczenia o niezdolności do pracy. Przez okres około 2-3 tygodni powód miał założony opatrunek gipsowy. Następnie przechodził rehabilitację i odzyskał sprawność w ręce. Wypadek nie przeszkodził w terminowym ukończeniu szkoły. Bezpośrednio po ukończeniu szkoły średniej powód podjął naukę na Politechnice (...) w G. w systemie zaocznym i był na całkowitym utrzymaniu rodziców. Zaliczył I semestr miał zamiar kontynuować studia. Na studia dojeżdża samochodem. Pomaga tacie w gospodarstwie rolnym. Powód okresowo odczuwa bóle głowy gdy zmienia się ciśnienie czy pogoda. Gdy był uczniem technikum był członkiem drużyny piłki ręcznej, marzył o profesjonalnym uprawianiu tego sportu, ale klubu tego rodzaju w J. nie było. Nie uczestniczył w innych zajęciach niż turnieje szkolne, nie był na żadnych próbach w profesjonalnych klubach piłki ręcznej. Podczas pobytu powoda w szpitalu rodzice odwiedzali go codziennie. Po opuszczeniu szpitala powód wymagał pomocy przy kąpieli i częściowo przy ubieraniu to jest przy zapinaniu guzików, w pozostałym zakresie był samodzielny.

Powód był pacjentem Poradni Chirurgicznej do 22.04.2009 r., kiedy usunięto szynę z lewej kończyny górnej i stwierdzono brak dolegliwości. Od 5.06.2009 r. powód kontynuował leczenie w Poradni Neurologicznej, ostatnia wizyta miała miejsce 10.08.2009 r. Na powrót do zajęć wychowania fizycznego w szkole zezwolono 19.06.2009 r.

Obecnie powód P. B. (1) ma 21 lat. Jest zatrudniony od ponad roku jako elektryk pod ziemią w kopalni. Jest studentem III roku Politechniki (...) w systemie zaocznym.

Powód obecnie skarży się na dolegliwości będące następstwem obrażeń jakie doznał w wypadku w dniu 1.04.2009 r. Obrażenia powypadkowe były u powoda stopnia między lekkim, a ciężkim. Powód powrócił do zajęć wychowania fizycznego po około 2,5 miesiąca, a leczenie obrażeń zakończono po 4 miesiącach. Następstwa powypadkowe w zdecydowanej większości w chwili obecnej nie pozostawiły trwałych następstw dla zdrowia powoda. Obecnie u powoda nie stwierdza się zaburzeń statycznych i dynamicznych w obrębie układu ruchu, które uzasadniałoby orzeczenie uszczerbku powypadkowego na zdrowiu powoda. Jedynym obecnie trwałym następstwem obrażeń powypadkowych są drobne blizny prawej strony szyi- widoczne jednak nie upośledzające jej funkcji i stanowiące 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu. Leczenie obrażeń powypadkowych zostało u powoda zakończone. Powód odzyskał pełną sprawność układu ruchu. Nie utracił zdolności do wykonywania pracy zarobkowej w jakimkolwiek zakresie.

W toku postępowania przesądowego powód uzyskał od ubezpieczyciela zadośćuczynienia za krzywdę w kwocie 7500 zł i zwrot kosztów dojazdów do placówek medycznych w kwocie 59,64 zł. oraz kwotę 4500 zł tytułem odszkodowania za szkody w pojeździe. Na zlecenie ubezpieczyciela powód został zbadany przez lekarzy, którzy ustalili 12% uszczerbek na zdrowiu.

- dowód: dokumentacja leczenia powoda karta 14- 28,

dokumentacja postępowania szkodowego karta 75- 144

zeznanie świadka R. B.

przesłuchanie powoda P. B.

opinia biegłego lekarza specjalisty chirurgii urazowej i ortopedii dr n med.

S. M. karta 244-248

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przeprowadzone dowody uwzględniając wnioski dowodowe stron. Stan faktyczny sprawy był bezsporny między stronami poza kwestią ewentualnej kariery sportowej powoda. W tym zakresie Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka i powoda. Nie ulega powiem wątpliwości, że powód tylko jako uczeń uprawia piłkę ręczną i po zakończeniu leczenia robił to nadal. Natomiast nigdy nie był na testach, czy zajęciach w profesjonalnym klubie. Sąd w całości podziela ustalenia i wnioski biegłego lekarza. Biegły dokonał badania powoda, przeanalizował dokumentację leczenia powoda i wydał opinię, której wnioski oparł na logicznych przesłankach . Pozostałe dowody w postaci dokumentów nie były przez strony kwestionowane.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie powoda P. B. o zapłatę zadośćuczynienia zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Pozwany ubezpieczyciel nie kwestionował zasady swojej odpowiedzialności, a kwestionował wysokość należnego zadośćuczynienia.

Podstawą prawną odpowiedzialności ubezpieczyciela sprawcy wypadku jest art. 34 i 35 ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpieczeniowym funduszu gwarancyjnym i polskim biurze ubezpieczycieli komunikacyjnych ( Dz U z 2003 r. Nr 124 poz. 1152 z późniejszym zmianami) w związku z art. 822 kc. Odpowiedzialność ubezpieczyciela stanowi pochodną odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody. Stosownie do art. 822§ 4 kc uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Stosownie do art. 445 § 1 kpc w związku z art. 441§ 1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Chodzi tu o krzywdę ( szkodę niemajątkową) ujmowaną jako cierpienie fizyczne, a więc ból i inne dolegliwości fizyczne, a także cierpienia psychiczne i inne ujemne niematerialne następstwa wypadku rzutujące na życie pokrzywdzonego. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że zadośćuczynienie winno mieć charakter całościowy i stanowić rekompensatę pieniężną za doznaną krzywdę. Przy ustalaniu odpowiedniego zadośćuczynienia należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności danego wypadku, wpływ na życie poszkodowanego, czas trwania skutków tego wypadku.

Biorąc pod uwagę okoliczność, że w dacie wypadku powód był 16 letnim chłopcem dla którego sam wypadek od strony psychicznej był ogromnym przeżyciem, skutki w sferze zdrowia, charakter urazów, 12 % uszczerbek na zdrowiu w dacie wypadku oraz przebieg leczenia za zasadne w ocenie Sądu jest przyznanie zadośćuczynienie w kwocie 15.000 zł. Sąd wziął również pod uwagę, że proces leczenia powoda uległ zakończeniu., pozostała powodowi niewielka blizna na szyi ( 1 % uszczerbku na zdrowiu). Wypadek nie przeszkodził powodowi w terminowym zakończeniu szkoły średniej, podjęciu pracy zarobkowej w kopalni. Po potrąceniu wypłaconej przez ubezpieczyciela kwoty 7500 zł należało zasądzić 7500 zł z odsetkami od dnia wyrokowania jako daty kiedy Sąd dokonuje całościowej analizy sytuacji powoda, skutków wypadku i obecnej sytuacji życiowej. Poza tą kwotę Sąd powództwo oddalił jako nieuzasadnione.

W ocenie Sądu roszczenie powoda o zapłatę jednorazowego odszkodowania z tytułu częściowej utraty przez powoda zdolności do pracy zarobkowej nie znajduje uzasadnienia. Powód w dacie wypadku nie pracował zawodowo, był uczniem szkoły średniej. Po zakończeniu szkoły średniej podjął studia i był na utrzymaniu rodziców, którym pomagał w gospodarstwie rolnym. W krótkim czasie podjął pracę jako elektryk pod ziemią w kopalni. Zatem w żadnym aspekcie nie utracił zdolności do wykonywania pracy zarobkowej w pełnym wymiarze czasu pracy. Roszczenia powoda w tym zakresie nie znajdują żadnego uzasadnienia.

Brak jest również podstaw do zasądzenia kwoty 346,50 zł. Powód nie wykazał zasadności tego roszczenia. Pozwany natomiast wykazał, że dokonał wypłaty, zwrotu kosztów dojazdu do placówek medycznych zgodnie z faktycznie poniesionymi kosztami. W tym aspekcie powód poruszał kwestię wyżywienia i opieki rodziców. Natomiast nie wykazał, aby szczególne wyżywienie w tym czasie było konieczne czy pomoc przekraczające przeciętną miarę. Powód miał unieruchomioną lewą rękę i poza pomocą w kąpieli nie wymagał szczególnej opieki.

Sąd nie znalazł również podstaw do zasądzenia kwoty 615 zł tytułem zwrotu honorarium (...) Sp z oo za przygotowanie roszczenia.

Wydaje się słuszny wywód pozwanego, że skoro powód bez najmniejszych problemów za pośrednictwem infolinii zgłosił żądanie odszkodowania za motorower. W podobny sposób mógł zwrócić się o wypłatę innych świadczeń.

W zakresie ograniczonego żądania powyżej kwoty 49.500 zł Sąd postępowanie umorzył.

Po myśli art. 98 kpc Sąd orzekł o kosztach postępowania. Z uwagi na okoliczność, że powód wygrał proces w niespełna 15 % Sąd nakazał pobrać od powoda z zasądzonego roszczenia kwotę 3220,40 zł ( 2475 zł – opłaty sądowej od roszczenia, 745,40 zł- koszt opinii biegłych) oraz zasądził od powoda na rzecz pozwanego zwrot kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 3617 zł.

Sędzia