Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2015r. w S.

odwołania M. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 25 czerwca 2014 r. Nr (...)

w sprawie M. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu M. Ś. przysługuje prawo do emerytury od dnia 1 kwietnia 2014r.

Sygn. akt: IV U 819/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 25 czerwca 2014 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił M. Ś. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył ubezpieczonemu żadnego okresu zatrudnienia.

Odwołanie od w/w decyzji złożył M. Ś. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do pracy w warunkach szczególnych powinien mu zostać zaliczony cały okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. w M. od 18.08.1971 r. do 31.12.1998 r. (poza przerwami w pracy), gdzie pracował przy układaniu mas asfaltobetonowych różnego typu układarkami i załączył do odwołania zeznania świadków (odwołanie k.1, załączniki k. 2-10).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.11-12).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony M. Ś. ur. (...) w dniu 18 czerwca 2012 r. ukończył (...)życia. W dniu 15 kwietnia 2014 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 27 lat, 4 miesiące i 9 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 26 lat, 8 miesięcy i 19 dni, a okresy nieskładkowe 7 miesięcy i 18 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony nie udowodnił żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych. Z uwagi na brak wymaganego ustawą 15 –letniego stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 25 czerwca 2014 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 25.06.2014 r. – 17 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony M. Ś. dnia 18 sierpnia 1971 r. zawarł umowę o pracę z (...) w M. (obecnie Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w M.). Niniejsze przedsiębiorstwo zajmowało się budową dróg tj. wykonywaniem podbudowy i układaniem nawierzchni z masy bitumicznej. Na podstawie zawartej umowy został zatrudniony na stanowisku technika drogowego w ramach odbywania wstępnego stażu pracy w okresie do 18 sierpnia 1973 r. (k. 1 akt osobowych). W ramach stażu pracy miał opracowany program tego stażu zgodnie z których miał: zapoznać się z organizacją kierownictw grupy robót, pracą w działach administracyjnych i w dziale ekonomicznym, poznać rodzaj i zakres prac przy utrzymaniu dróg i mostów, zapoznać się z robotami porządkowymi – remontami bieżących dróg, remontami cząstkowym, przyjmowaniem materiałów na magazyn, dostawami materiałów na stanowiska robocze, wystawianiem dowodów magazynowych: rozchodowych i przychodowych, gospodarką odzyskami, rozliczeniami materiałowymi, załatwianiem formalności przy rozładunku wagonów, zapoznaniem się ze sprzętem do produkcji mas bitumicznych (zakres zagadnień k. 2 akt osobowych). Odbywanie stażu ubezpieczony ukończył 31.03.1972 r.

Od 1 kwietnia 1972 r. ubezpieczonemu powierzone zostało stanowisko starszego technika budowy w (...) w M. i do jego zadań należało: kierowanie robotami zleconymi do wykonania, znajomość dokumentacji techniczno-kosztorysowej, projektu organizacji zleconych robót, ich technologii i warunków wykonawstwa, kierowanie brygadami i wyznaczanie stanowisk poszczególnym zespołom, kontrola wykonywanych robót pod względem zgodności z projektem, obowiązującymi nomami technicznymi, potwierdzanie zgodności wykonywanych prac w kartach drogowych, przyjmowanie materiałów i wystawianie dowodów na pobrane materiały, prowadzenie list obecności robotników (zakres czynności k. 4, zmiana stanowiska k. 5 akt osobowych). Faktycznie praca ubezpieczonego polegała na tym, że był majstrem na budowie, nadzorował pracę brygady. Na budowie pracowali: pracownicy zajmujących się wytyczaniem przebiegu rozkładania masy bitumicznej, rozstawieniem znaków ostrzegawczych, kierowca ciągnika, który rozwoził znaki drogowe i przywoził masę bitumiczną na budowana drogę z bazy, operatorzy walców, operator układarki. Masa bitumiczna była rozkładana na wykonanej podbudowie za pomocą układarki. Ubezpieczony jako majster pracował z tyłu na układarce, stał na desce z tytułu układarki i pilnował prawidłowej grubości rozkładanej masy bitumicznej. Układarka była wyposażona w mechanizm: pokrętło, korbkę, dwie rączki w zależności od typu układarki, którym ubezpieczony regulował grubość rozkładanej masy bitumicznej. Poza tym ubezpieczony sprawdzał również poziomicą równość układanej masy bitumicznej, wydawał polecenia jaką ilością płynu robotnicy mają skropić podłoże, aby masa bitumiczna dobrze przylegała do podłoża, sprawdzał, czy walce prawidłowo zagęszczają masę bitumiczną, czy masa bitumiczna ma prawidłową temperaturę przy zagęszczaniu. W okresie zimowym jak były niekorzystne warunki atmosferyczne i nie można było rozkładać masy bitumicznej ubezpieczony pracował przy konserwacji dróg i jego praca polegała na zalewaniu dziur w drogach rozgrzaną (płynną) masą bitumiczną. W okresie od 23 kwietnia 1974 r. do 15 kwietnia 1976 r. ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową i dnia 10 maja 1976 r. złożył wniosek do zakładu pracy o przyjęcie go do pracy na poprzednio zajmowane stanowisko po odbyciu zasadniczej służby wojskowej (k. 3 cz. A akt osobowych). Dnia 10 maja 1976 r. zakład pracy zawarł z ubezpieczonym umowę o prace na czas nieokreślony powierzając obowiązki starszego technika drogowego z ciągłością zatrudnienia od 18 sierpnia 1971 r. (umowa k. 8 cz.B akt osobowych). Od dnia 1 lipca 1976 r. powierzono ubezpieczonemu stanowisko kierownika budowy, od 2 stycznia 1978 r. obowiązki kierownika grupy robót w T., od dnia 31 marca 1979 r. kierownika robót drogowych, od 1 sierpnia 1981 r. stanowisko majstra na obwodzie drogowym w S., a następnie na obwodzie nr 3 w K., a następnie od 7.07.1982 r. ponownie na obwodzie drogowym w S. (k. 11,13, 20-24 cz.B akt osobowych). Od 3 stycznia 1983 r. ubezpieczony był majstrem na obwodzie drogowym nr 3 w K. (k.26 cz.B akt osobowych), a od 24 sierpnia 1983 r. został skierowany do pracy w kierownictwie robót w O. (k. 29 cz.B akt osobowych), następnie ubezpieczony ponownie pracował w obwodzie dróg w K., a następie w S.. Od dnia 22 grudnia 1989r. powierzono ubezpieczonemu obowiązki konserwatora dróg w obwodzie drogowym nr 3 w K. (k. 47 cz. B akt osobowych), a od dnia 17.09.1990 r. stanowisko majstra w kierownictwie robót w O. (k.53 cz. B akt osobowych) i jako majster ubezpieczony pracował do 24 listopada 1993 r. kiedy to doszło do rozwiązania stosunku pracy (rozwiązanie umowy o pracę k. 66B akt osobowych).

Ponownie ubezpieczony został zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. w M. w okresie od 25.11. 1993 r. i pracował do 12.12.1997 r. na stanowiskach technik drogowy i majster wykonując taką samą pracę jak poprzednio tj. pracował przy układaniu mas bitumicznych na układarce regulując grubość rozkładanej masy, jej poziom, sprawdzając zagęszczenie masy i jej temperaturę.

Kolejny raz ubezpieczony został zatrudniony w tej samej firmie w okresie od dnia 17.03.1998 r. do 31.12.1998 r. na stanowisku majstra i jego praca polegała na wykonywaniu takiej samej pracy jak uprzednio (akta osobowe, świadectwa pracy).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k. 2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. Ś. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 18 czerwca 2012 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie od 18 sierpnia 1971 r. do 24 listopada 1993 r., od 25 listopada 1993 r. do 12 grudnia 1997 r., od 17 marca 1998 r. do 31 grudnia 1998 r. tj. przez 27 lat, 1 miesiąc i 6 dni wykonywał pracę w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. w M. przy rozkładaniu masy bitumicznej na budowach dróg. Mimo tego, że ubezpieczony zgodnie z angażami znajdującymi się w aktach osobowych w tych okresach miał powierzane stanowiska: stażysty, starszego technika drogowego, majstra, kierownika budowy, kierownika robót drogowych to przez cały czas faktycznie wykonywał pracę polegającą na rozkładaniu mas bitumicznych na budowach dróg na obwodzie drogowym w S., K., O.. Zakres faktycznie wykonywanej pracy przez ubezpieczonego w tym okresie potwierdzili świadkowie: Z. A., który pracował jako operator walca drogowego na budowach razem z ubezpieczonym oraz W. W., który pracował na tych samych budowach co ubezpieczony jako operator układarki, walca, równiarki. Wymienieni świadkowie zeznali, że ubezpieczony na budowach był majstrem odpowiadał za prace całej brygady i jego praca polegała na tym, że z tytułu układarki, która rozkładała masę bitumiczną, stał i pilnował prawidłowej grubości rozkładanej masy, jej poziomu regulując jej grubość za pomocą mechanizmu, który to umożliwiał: korbka, dwie rączki, pokrętło w zależności od typu układarki. Ubezpieczony również sprawdzał czy temperatura masy bitumicznej jest prawidłowa, czy jest ona prawidłowo zagęszczana przez walce drogowe. Do jego obowiązków należało również kwitowanie dostaw masy bitumicznej do układarki, wytyczanie przebiegu układanej masy. W okresie zimowym zaś ubezpieczony zajmował się konserwacja drób i jego praca polegał na zalewaniu dziur w drogach rozgrzaną płynną masą bitumiczną (zeznania świadków: Z. A. k. 21v, W. W. k. 22, zeznania ubezpieczonego k. 22v).

Należy mieć również na uwadze, że o wykonywaniu pracy w warunkach szczególnych nie decyduje stanowisko pracy wyszczególnione w angażu tylko faktycznie wykonywana praca, przez osobę ubiegającą się o emeryturę w warunkach szczególnych. Z zeznań świadków i ubezpieczonego wynika, że pracował on stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przy rozkładaniu mas bitumicznych na budowach dróg, a w okresie zimowym na zalewaniu masą bitumiczną dziur w drogach. Sąd obdarzył wiarygodnością wymienione dowody, są one spójne, logiczne i korespondują ze sobą jak również z aktami osobowymi, gdzie w piśmie z dnia 6 listopada 1976 r. (k.9 cz. B akt osobowych) wskazano, że ubezpieczony pracuje na budowach dróg nadzorując rozkładanie masy bitumicznej.

Praca wykonywana przez ubezpieczonego polegająca na wykonywaniu czynności wymienionych powyżej stanowi pracę w warunkach szczególnych wymienioną w wykazie A dziale IX poz. 5 (prace bitumiarzy i przy produkcji asfaltobetonu) stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jak również w wykazie A, Dziale IX poz. 5 pkt 2 Zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę oraz do wzrostu emerytury lub renty – rozkładacz mas bitumicznych.

Mając na uwadze wskazane powyżej ustalenia faktyczne i rozważania prawne należy uznać, że ubezpieczony na datę 1 stycznia 1999 r. udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 27 lat, 1 miesiąca i 6 dni. Sąd do pracy w warunkach szczególnych zaliczył również ubezpieczonemu okres odbywania zasadniczej służby wojskowej od 23 kwietnia 1974 r. do 15 kwietnia 1976 r. Ubezpieczony bowiem zarówno przed powołaniem do służby wojskowej, jak i po jej powrocie wykonywał pracę w warunkach szczególnych oraz zgłosił gotowość do podjęcia pracy po odbyciu służby wojskowej w terminie 30 dni od jej zakończenia. Powyższe znajduje również poparcie w stanowisku Sądu Najwyższy wyrażonych w uchwale z dnia 16 października 2013 r. w sprawie II UZP 6/13, gdzie stwierdził, że „czas zasadniczej służby wojskowej odbytej w okresie obowiązywania art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. Nr 44, poz. 220, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1974 r.) zalicza się - na warunkach wynikających z tego przepisu - do okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym (art. 184 w związku z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).”.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że M. Ś. przysługuje prawo do emerytury od (...). tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożono wniosek o emeryturę.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.