Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 29 maja 2013 r. Nr (...)

w sprawie M. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 867/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29.05 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy M. W. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153 Poz. 1227) w zw. z par. 4 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 Poz. 43), albowiem wnioskodawca nie wykazał 15 lat zatrudnienia w warunkach szczególnych na dzień 1.01.1999 r., a ponadto nie udowodnił 25 lat zatrudnienia na tę datę.

Organ rentowy wskazał, iż nie zaliczył ubezpieczonemu do stażu pracy okresu od 1.02.1977 r. do 10.03.1980 r. w Zakładzie Budownictwa (...) w W., gdyż ubezpieczony nie przedstawił żadnych dokumentów potwierdzających fakt zatrudnienia. Ponadto, w książce spawacza widnieje adnotacja, że w okresie od 18.03.1979 r. do 2.05.1983 r. M. W. był zatrudniony w Fabryce (...) w O..

Od decyzji tej odwołanie złożył M. W., który wnosi o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury. Ubezpieczony domagał się, aby do stażu pracy doliczyć okres zatrudnienia od 1.02.1977 r. do 15.03.1979 r. w Zakładzie (...) ( (...)) Oddział Budownictwa Montażowego w M., gdzie ubezpieczony pracował na stanowisku hydraulika-spawacza. Odwołujący się twierdził, że nie posiada świadectwa pracy z tego okresu zatrudnienia bo je zagubił, jednakże fakt jego pracy w tym zakładzie mogą potwierdzić świadkowie: S. Ł. i J. C.. W dalszej części odwołania ubezpieczony twierdził, iż na podstawie zapisów w książce spawacza można ustalić, że pracował w warunkach szczególnych przez 15 lat.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie, argumentując, iż zeznania wskazanych przez ubezpieczonego świadków nie są wiarygodne i w związku z tym brak jest podstaw do zaliczenia tego okresu jako okresu ubezpieczeniowego i podtrzymał swoją pierwotną ocenę.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony M. W. ur. (...) złożył w dniu 15.05.2013 r. wniosek od pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Był to trzeci wniosek o przyznanie prawa do emerytury. We wniosku tym oprócz dotychczasowych okresów zatrudnienia ubezpieczony domagał się zaliczenia okresu, którego wcześniej nie udokumentował, ani nie zgłaszał przy wcześniejszych wnioskach tj. zatrudnienia w Zakładzie Budownictwa (...) w W. przekształconego w Zakład Budownictwa (...) w M. od 1.02.1977 r. do 10.03.1980 r. W trakcie postępowania przed organem rentowym ubezpieczony złożył oświadczenie, a także zostali przesłuchani w charakterze świadków S. Ł. oraz J. C.. Pozwany organ rentowy nie uznał tych dowodów za wiarygodne i jednocześnie stwierdził, że w książce spawacza, którą przedłożył M. W. znajduje się adnotacja, że w okresie od 18.03.1979 r. do 2.05.1983 r., że ubezpieczony był zatrudniony w Fabryce (...) w O. i okres ten częściowo pokrywa się z zatrudnieniem w zakładzie wskazanym przez ubezpieczeniowego. Organ rentowy stwierdził również, że ubezpieczony zarówno we wniosku o ustalenie kapitału początkowego, jak i wcześniejszych wnioskach o przyznanie prawa do emerytury nie wymienił okresu zatrudnienia od dnia 1.02.1977 r. do 10.03.1980 r. Na podstawie świadectw pracy pozwany ZUS przyjął, że na dzień 1.01.1999 r. ubezpieczony legitymuje się okresem składkowym i nie składowym w wymiarze 22 lat 6 miesięcy i 16 dni. Organ rentowy nie zaliczył żadnego okresu zatrudnienia jak pracy w warunkach szczególnych, gdyż ubezpieczony nie przedstawił świadectwa o jakim mowa w par. 2 ust. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. W tej sytuacji pozwany ZUS zaskarżoną decyzją z dnia 29.05.2013 r. odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury w wieku obniżonym.

W toku postępowania odwoławczego ubezpieczony popierał odwołanie i domagał się, aby do stażu pracowniczego doliczyć okres zatrudnienia w Zakładzie (...) ( (...)) Oddział Budownictwa Montażowego w M. od 1.02.1977 r. do 10.03.1980 r. Na kolejnej rozprawie ubezpieczony domagał się zaliczenia zatrudnienia w Zakładzie (...) Urzędu Wojewódzkiego w S. od 17.08.1979 r. do 29.02.1980 r. (k. 17v). Domagał się również zaliczenia do kategorii w warunkach szczególnych okresów zatrudnienia w Fabryce (...) od 1981 r. do 1992 r., zatrudnienia (...) oraz w Spółdzielni Mieszkaniowej w W., gdzie zatrudniony jest do chwili obecnej. We wszystkich tych zakładach ubezpieczony pracował jako spawacz. (k. 11 a.sa.) Przesłuchani w charakterze świadków J. C. i M. K. oraz S. Ł. zeznali, iż pracowali w Zakładzie (...) ( (...)) Oddział Budownictwa Montażowego w M. od 1977 r. (k. 17 v-18v i 27v). Wcześniej zaś pracowali w Zakładzie (...) w S. Oddział Budowlano-Montażowy w M., nie precyzując jednak daty zatrudnienia. W obydwu tych zakładach, jak zeznali świadkowie, pracował M. W. na stanowisku montera instalacji sanitarnych. Wykonywał w dużej części prace spawacza.

Dokumentacja pracownicza zawarta w aktach osobowych prowadzonych przez Spółdzielnię Mieszkaniową w W. wskazuje, że w kwestionariuszu osobowym wypełnionym przez ubezpieczonego w 1995 r. brak jest wpisu, aby pracował on w latach 1977-1980 w Zakładzie (...). Ubezpieczony podał w kwestionariuszu, iż do 1977 r. był zatrudniony w Zakładach (...) w W., a od 1979 r. do 1981 r. pracował w Zakładzie (...) Urzędu Wojewódzkiego w S.. Ze świadectwa pracy wystawionego przez pierwszy z wymienionych zakładów wynika, że był on tam zatrudniony do 28.01.1977 r. W drugim zaś z wymienionych zakładów pracował od 17.08.1979 r. do 29.02.1980 r. (akta osobowe Zakładu (...) Urzędu Wojewódzkiego w S.). Z kolei wpis w książce spawacza stwierdza, że od 18.03.1979 r. do 2.05.1983 r. M. W. był zatrudniony w Fabryce (...) w O. (k. 4 a.s.).

Opisane dowody osobowe i dowody z dokumentów dają, zdaniem Sądu, podstawę do ustalenia, że ubezpieczony M. W. w okresie od 1.02.1977 r. do 10.03.1980 r. nie był pracownikiem Zakładu (...) ( (...)), a przynajmniej nie przez cały ten okres. Ubezpieczony nie przedstawił na okoliczność zatrudnienia w wymienionym zakładzie jakiegokolwiek dokumentu, który potwierdzałby fakt jego zatrudnienia. Stwierdzić należy, iż część tego okresu pokrywa się z zatrudnieniem w Zakładzie (...) Urzędu Wojewódzkiego w S. tj. od 17.08.1979 do 29.02.1982 r. Ubezpieczony w toku postępowania nie był skłonny do złożenia zeznań, w których wyjaśniłby rozbieżności pomiędzy podanym przez niego okresem zatrudnienia pracownikiem w Zakładzie (...) ( (...)) a Zakładem (...) Urzędu Wojewódzkiego w S. i wreszcie z zatrudnieniem w Fabryce (...) w O.. Znamienne jest to, iż ubezpieczony we wcześniejszych wnioskach o ustalenie kapitału początkowego i we wnioskach o przyznanie prawa do emerytury nie wskazywał okresu zatrudnienia od 1.02.1977 r. do 10.03.1980 r. w Zakładzie (...) ( (...)). Zeznania świadków nie zasługują na wiarę, albowiem są one niespójne i mało konkretne co do nazw zakładów pracy jak i okresu zatrudnienia. Za taką oceną przemawia również to, że podali oni w swoich zeznaniach, iż ubezpieczony pracował z nimi już od stycznia 1977 r., podczas gdy ze świadectwa pracy wynika, że do dnia 28.01.1977 r. ubezpieczony był pracownikiem w Zakładach (...) w W.. Świadkowie posługiwali się również różnymi nazwami zakładu pracy, w którym byli zatrudnieni. Dwóch z tych świadków podało nazwę swojego zakładu jako „ Zakład (...) w S. Oddział (...) Montażowy w M.” a więc w zakładzie o innej nazwie niż podawał ubezpieczony.

Reasumując, Sąd Okręgowy przyjął, iż poczynione ustalenia dają podstawę do doliczenia do dotychczasowego stażu pracy uznanego przez ZUS okresu zatrudnienia ubezpieczonego w Zakładzie (...) Urzędu Wojewódzkiego w S. od 17.08.1979 r. do 29.02.1980 r., gdyż okres ten udokumentowany jest świadectwem pracy. Dodając ten okres zatrudnienia do okresu uznanego przez ZUS tj. 22 lat 6 miesięcy i 16 dni, łączny staż ubezpieczeniowy M. W. wynosi na dzień 1.01.1999 r. 23 lata i 28 dni. W tej sytuacji ubezpieczony nie spełnił jednego z warunków do uzyskania prawa do emerytury w wieku obniżonym określonym w art. 184 ust. 1 pkt 2 ustawy o FUS w zw. z par. 3 cyt. wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r., które to przepisy wymagają, aby osoba ubiegająca się o nabycie prawa do wcześniejszej emerytury wykazała co najmniej 20 letni okres składkowy i nie składkowy.

W związku z tym, Sąd uznał, że nie zachodzi potrzeba oceny zatrudnienia ubezpieczonego pod kątem, czy wykonywał pracę w szczególnych warunkach. Brak bowiem spełnienia chociażby jednej z przesłanek skutkuje brakiem podstaw do nabycia prawa do emerytury.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ par. 1 kpc.