Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lipca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny w Siemiatyczach w składzie:

Przewodniczący: SSR Elżbieta Smoktunowicz

Protokolant: Marta Kobus

po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2015 roku sprawy:

J. J. s. M. i S. z domu P.

urodzonego w dniu (...) w S.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 31 maja 2015 roku o godzinie 15:04 w S. na ulicy (...) w ruchu lądowym prowadził samochód osobowy marki N. (...) o nr rej. (...) znajdując sie w stanie nietrzeźwości (0,80 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu)

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

I.  Oskarżonego J. J. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na podstawie art. 178a § 1 k.k. skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata.

III.  Na podstawie art. 71 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu grzywnę w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna grzywny równoważna jest kwocie 10 (dziesięć) złotych.

IV.  Na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat.

V.  Na podstawie art. 63 § 2 kk na poczet zakazu prowadzenia pojazdów zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 31 maja 2015 roku.

VI.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 170 (sto siedemdziesiąt) złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

VIII K 165/15

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 31 maja 2015 roku funkcjonariusze policji sierż. szt. M. P. i sierż. W. K. pełnili służbę w patrolu zmotoryzowanym na terenie miasta S.. O godzinie 15.04 funkcjonariusze policji zauważyli, że kierowca samochodu marki N. (...) o nr rej. (...) poruszającego się ulicą (...) w S., nie korzysta z pasów bezpieczeństwa. Funkcjonariusze policji zatrzymali kierowcę w/wym. pojazdu do kontroli. |Po wylegitymowaniu okazało się, że kierowcą jest J. J.. Podczas kontroli, sierż. sztab. M. P. poczuł silną woń alkoholu z ust kierowcy, w związku z czym kierowca J. J. został poddany badaniu urządzeniem Alkometr A2.0 stwierdzającym zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Wynik badania z godziny 15.12 wyniósł 0,80 mg/ l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Powyższych ustaleń faktycznych dokonano w oparciu o notatkę urzędową (k.1), protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości (k.2), oraz w oparciu o pozostały materiał dowodowy zebrany w sprawie.

Oskarżony J. J. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że w dniu 31 maja 2015 roku około 15 minut przed zatrzymaniem go do kontroli spożywał alkohol w postaci dwóch półlitrowych piw .

Sąd zważył co następuje :

Bezsporne jest w sprawie, że oskarżony kierując samochodem znajdował się w stanie nietrzeźwości. Okoliczność powyższa znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego oraz w treści badania stanu trzeźwości. Otóż przeprowadzone badanie stanu trzeźwości urządzeniem kontrolno-pomiarowym tuż po zatrzymaniu oskarżonego wykazało 0,80 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu.

Mając powyższe okoliczności na uwadze zdaniem Sądu wina oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony swoim działaniem wyczerpał dyspozycję art. 178a § 1 kk.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art.53 § 1 i 2 kk oraz w art. 54 § 1 kk. Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności łagodzące jak i obciążające oskarżonego, podkreślić należy, iż prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwym stanowi naruszenie jednej z najbardziej podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Przestępstwa komunikacyjne popełniane w stanie nietrzeźwości stanowią poważne zagrożenie dla uczestników ruchu drogowego, dlatego też wobec oskarżonego należało zastosować stosunkowo wysoką karę.

Odnosząc się w dalszym ciągu do wymiaru kary orzeczonej wobec oskarżonego, Sąd uwzględnił jako okoliczność łagodzącą fakt dotychczasowej niekaralności oskarżonego.

Sąd uznał, iż wystarczającym dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary, będzie wymierzenie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata.

Zdaniem Sądu kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania powinna zapobiec popełnieniu przez oskarżonego w przyszłości takiego czynu i uświadomić oskarżonemu, że w przypadku popełnienia przez niego w okresie próby kolejnego przestępstwa będzie on musiał ponieść konsekwencje swego postępowania i liczyć się z tym, że zostanie zarządzone wykonanie orzeczonej wyrokiem kary.

Mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności łagodzące i obciążające oskarżonego Sąd na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, uznając, że tak orzeczony okres zakazu jest dostatecznie dotkliwy i spełni w odpowiednim stopniu swoją rolę jaką jest ochrona uczestników ruchu drogowego przed kierowcą umyślnie naruszającym podstawowe zasady ruchu drogowego.

Sąd uznał też za zasadne wymierzenie oskarżonemu na podstawie art. 71 § 1 kk grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, przyjmując, że jedna stawka dzienna równoważna jest kwocie 10 złotych. Tak wymierzona grzywna zdaniem Sądu będzie stanowić dla oskarżonego dodatkową dolegliwość finansową.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto w oparciu o art. 627 kpk, a o opłacie na mocy art. 3 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U z 1983 r Nr 49 poz. 223 z późń zm.).