Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Ostrołęce I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2015 r. w O.

sprawy z powództwa K. P.

przeciwko (...) S.A.

w S.

o zapłatę kwoty 16696,68 zł

orzeka:

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz powoda K. P. kwotę 16446,68 zł ( szesnaście tysięcy czterysta czterdzieści sześć złotych 68/100) wraz z ustawowymi odsetkami :

- od kwoty 16050 zł od dnia 9 marca 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 396, 68 zł od dnia 10 czerwca 2014r. do dnia zapłaty;

2.  umarza postepowanie w zakresie kwoty 250 zł;

3.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

4.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3252 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2417 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 552/14

UZASADNIENIE

W dniu 23.05.2014 r. K. P. wniósł pozew przeciwko (...) S. A. w S. o zapłatę na jego rzecz kwoty 16 696,68 zł tytułem odszkodowania wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 16300 zł od dnia 9.03.2013r. oraz od kwoty 396,68 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

Uzasadniając żądanie powód wskazał, że w dniu 7.02.2013 r. w okolicy miejscowości W. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzona została należąca do powoda przyczepa do transportu drewna o nr rej. (...) marki F. (...) rok prod. 1995. Sprawcą zdarzenia był drugi z uczestników kolizji. Uszkodzona przyczepa w dacie wypadku objęta była ochroną ubezpieczeniową pozwanego.?? Z. zgłoszono ubezpieczycielowi w dniu 8.02.2013 r. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel ustalił, iż doszło do szkody całkowitej, ostatecznie przyznając odszkodowanie w kwocie 12 800 zł, przy przyjęciu wartości przyczepy przed uszkodzeniem na kwotę 14900 zł. Powód wskazał, że na własny koszt zlecił przeprowadzenie prywatnej ekspertyzy w zakresie ustalenia pierwotnej wartości przyczepy, którą ustalano na kwotę 37400 zł. Podniósł, iż żądanie pozwu obejmuje oprócz pozostałej należnej mu części odszkodowania również zwrot kosztów wykonania tej ekspertyzy, tj. kwotę 396,68 zł.

(...) S.A. w S. wniosło o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania. Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności za szkodę z dnia 7.02.2013 r. co do zasady, jednak zanegował wysokość żądanego odszkodowania. Wskazał, że w postępowaniu likwidacyjnym ustalono wartość pojazdu przed szkodą na 14900 zł, natomiast wartość pozostałości wyceniono na kwotę 2100 zł i ubezpieczyciel ustalił i wypłacił odszkodowanie stanowiące różnicę między tymi wartościami, tj. kwotę 12 800 zł?

Odnosząc się do opinii prywatnej rzeczoznawcy sporządzonej na zlecenie powoda pozwany podnosił, że ustalona w niej wartość pojazdu przed szkodą jest zawyżona i ustalona w oparciu o jedną ofertę internetową. Pozwany nie odniósł się do żądania powoda zwrotu kosztów wskazanej opinii prywatnej.

W dniu 31.10.2014 r. nastąpiło połączenie (...) S.A. z (...) S.A. w S.. (...) S.A. weszło w prawa i obowiązki dotychczasowego pozwanego (KRS k. 75 – 78).

Na rozprawie w dniu 15.07.2015 r. pełnomocnik powoda ograniczył żądanie pozwu w ten sposób, że wniósł o zasądzenie kwoty 16 446,68 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 16 050 zł od dnia 9.03.2013 r. oraz od kwoty 396,68 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty; cofnął powództwo w pozostałej części ze zrzeczeniem się roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7.02.2013 r. doszło do kolizji drogowej w okolicach miejscowości W., z udziałem należącej do K. P. przyczepy do przewozu drewna dłużycowego marki (...) o nr rej. (...) rok prod. 1995. Sprawcą kolizji był kierujący drugim pojazdem uczestnik zdarzenia.

W wyniku kolizji przyczepa K. P. doznała uszkodzeń: ramy pojazdu, osi przedniej wraz z obrotnicą, elementów hydraulicznych sterowania osią przednią, instalacji pneumatycznej, instalacji elektrycznej i hydraulicznej oraz nadwozia ładunkowego.

Sprawca szkody posiadał w dacie zdarzenia polisę ubezpieczeniową OC w (...) S.A. w S..

/ dowód: okoliczności bezsporne; protokół szkody k. 44 - 45, opinia biegłego k. 62 - 74/

W dniu 8.02.2013 r. K. P. zgłosił powyższą szkodę ubezpieczycielowi, który w dniu 8.03.2013 r. sporządził pierwszą wycenę, ustalając szkodę na kwotę 5200 zł netto - przy przyjęciu szkody całkowitej. Decyzją z 12.3.2013 r. przyznano poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 5200 zł.

Wobec zakwestionowania przez K. P. przyjętej przez ubezpieczyciela wartości początkowej pojazdu i wartości pozostałości, a tym samym kwoty odszkodowania, w dniu 26.04.2013r. dokonano ponownej wyceny szkody. Decyzją z dnia 29.04.2013r. przyznano poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 12 800 zł, ustalając wartości pojazdu przed szkodą na kwotę 14900 zł i wartości pozostałości na kwotę 2100 zł. / dowód: decyzja z 12.03.2013 r. k. 12, wycena z 8.03.2013 r. k. 13, decyzja z 29.04.2013 r. k. 14, wycena z 26.04.2013 r. k. 15 – 16, korespondencja e – mail k. 17/

Wobec ustaleń dokonanych przez ubezpieczyciela i kwestionując je w dalszym ciągu, K. P. zlecił wykonanie ekspertyzy w celu ustalenia wartości szkody w uszkodzonej przyczepie (...) S. A. w W. Oddział w Ł.. W sporządzonej na zlecenie K. P. opinii ustalono wartość pojazdu przed szkodą na kwotę 37400 zł, wartość przyczepy w stanie uszkodzonym na kwotę 8300 zł, a wartość szkody w kwocie 29100 zł. K. P. poniósł koszt wykonania ekspertyzy w wysokości 396,68 zł. / dowód: prywatna opina k. 18 – 23, faktura VAT z dnia 4.10.2013 r. k. 24; bezsporne/

Wartość przyczepy do przewozu drewna dłużycowego marki (...) o nr rej. (...) przed powstaniem szkody z dnia 7.02.2013 r. wynosiła 30 500 zł netto, a po szkodzie wartość pozostałości wynosi 1 650 zł. / dowód: opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego Z. C. (1) k. 62 - 74, 91 – 96/

Sąd zważył, co następuje:

Bezsporna była kwestia odpowiedzialności pozwanego za skutki zdarzenia drogowego z dnia 7.02.2013 r. w przyczepie powoda oraz przebieg zdarzenia, z którego powstała szkoda.

Przedmiotem sporu była rzeczywistej wartości przyczepy przed szkodą i po szkodzie, a tym samym wysokość szkody i należnego powodowi odszkodowania.

Zgodnie z art. 822 § 1 kc, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy, nie ma różnicy w pojęciu szkody w rozumieniu przepisów prawa cywilnego i prawa ubezpieczeniowego, gdyż w obu wypadkach chodzi o utratę lub zmniejszenie aktywów bądź powstanie lub zwiększenie pasywów osoby poszkodowanej. (uchwała z 18.03.1994r., III CZP 25/94, LEX nr 4054). Do odszkodowania ubezpieczeniowego przy ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej znajduje zastosowanie zasada pełnego odszkodowania. Nakłada ona na ubezpieczyciela obowiązek zaspokojenia w ramach odszkodowania także kosztów jakie powstały w związku ze szkodą (por. uchwała SN z 18.5.2004 r., III CZP 24/04, LEX nr 106617). Stosownie do art. 361 kc, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

Sąd ustalając wysokość szkody powoda oparł się na opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego Z. C. (1), akceptując w całości treść i wnioski opinii. Biegły ustalając wartość przyczepy powoda przed szkodą zasadnie wziął pod uwagę wartość rynkową pojazdu ustaloną na podstawie internetowych ofert sprzedaży pojazdów podobnych i informacji uzyskanych od firm zajmujących się sprzedażą pojazdów do transportu drewna, gdyż brak było notowań wskazanej przyczepy w dostępnych katalogach wartości rynkowych pojazdów. Biegły podkreślił, iż stan techniczny pojazdu nie był kwestionowany przez żadną ze stron, a zważywszy, że szkoda zaistniała w czasie jego pracy należało przyjąć, że jego sprawność odpowiadała wymogom przepisów prawa o ruchu drogowym. Biegły określił, że wartość pojazdu przed szkodą wynosiła 30 500 zł i wskazał, że była ona najprawdopodobniej możliwa do uzyskania na rynku wtórnym.

Następnie biegły potwierdził niezasadność naprawy pojazdu z racji jego ok. 70% uszkodzenia (szkoda całkowita). Z uwagi na brak ofert zakupu pozostałości, ich wartość biegły ustalił w oparciu o metodę opartą o listę materiałów posiadających wartość handlową – złom metali – na kwotę 1 650 zł netto. Wypada zauważyć, że wynik opinii uzupełniającej sporządzonej na żądanie strony pozwanej był niekorzystny dla pozwanego, gdyż biegły ustalił wartość pozostałości pojazdu w oparciu o metodę stopnia uszkodzenia na kwotę 500 zł i w oparciu o metodę odzysku części – na kwotę 630 zł (k. 91 – 96). Zważywszy jednak na żądanie powoda i zakaz orzekania ponad żądanie - wynik opinii uzupełniającej nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia.

W ocenie Sądu główna opinia biegłego - oparta na obiektywnych danych - jest kompletna, logiczna i nie zawiera sprzeczności. Ustalenia biegłego nie były kwestionowane przez strony, dlatego też należało przyjąć, że strony podzielają wnioski zawarte w opinii.

Jak wskazano, opierając się na opinii biegłego Z. C., Sąd ustalił, że wartość pojazdu przed szkodą i po szkodzie została przez ubezpieczyciela zaniżona. Przyjmując, że nastąpiła szkoda całkowita, wysokość szkody stanowi różnica między wartością pojazdu przed szkodą a wartością pozostałości, tj. 28.850 zł (30.500 zł – 1.650 zł = 28.850 zł). Uwzględniając wypłaconą dotychczas przez ubezpieczyciela tytułem odszkodowania kwotę 12.800 zł, należało powództwo uwzględnić do kwoty 16.050 zł.

Następnie odnosząc się do żądania powoda o zasądzenie 396,68 zł tytułem zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy zdaniem Sądu zasługuje na uwzględnienie – z uwagi na wyżej powołaną zasadę pełnej rekompensaty. Trafnie pełnomocnik powoda powołał się na uchwałę Sądu Najwyższego z 18.05.2004 r. (III CZP 24/04, LEX nr 106617), która stanowi, że odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów może - stosownie do okoliczności sprawy - obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego. Sąd podziela powyższy pogląd Sądu Najwyższego. W ocenie Sądu żądanie zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy jest w realiach niniejszej sprawy uzasadnione, albowiem ich poniesienie pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z powstaniem szkody; co oczywiste - gdyby nie powstała szkoda, nie powstałaby potrzeba wykonania opinii. Tym bardziej, że sam pozwany ubezpieczyciel dwukrotnie szacował wartość szkody, uzasadnione jest twierdzenie, że kwestionowanie przez powoda ustaleń pozwanego nie było pozbawione podstaw, a w celu ich weryfikacji, musiał zasięgnąć opinii biegłego. Podkreślić należy, że opinia prywatna potwierdziła ocenę powoda, że wypłacone mu odszkodowanie nie obejmowało całej szkody, jakiej doznał w dniu 7.02.2013 r. i tym samym uprawdopodobniła zasadność roszczeń powoda.

W zakresie roszczenia o zasądzenie na rzecz powoda zwrotu kosztów opinii prywatnej podkreślić jednak przede wszystkim należy, że pozwana w żaden sposób nie odniosła się do żądania powoda w tym zakresie. Zakwestionowała jedynie merytoryczną prawidłowość opinii prywatnej, nie negując zasadności i potrzeby jej sporządzenia. Koszty sporządzenia tej opinii zostały wykazane przez powoda złożoną do akt sprawy fakturą VAT na kwotę 396,68 zł (k. 24); pozwana nie kwestionowała, że powód te koszty poniósł. Należy podkreślić w tym miejscu, że treść i wynik opinii prywatnej nie była podstawą ustaleń Sądu w niniejszej sprawie.

Z tych względów Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji na podstawie art. 822 kc. Na zasądzoną kwotę 16.446,68 zł składa się kwota 16 050 zł stanowiąca wartość szkody związanej bezpośrednio z uszkodzeniami przyczepy oraz kwota 396,68 zł stanowiąca poniesiony przez powoda koszt ekspertyzy prywatnej.

Zważywszy, że kwota odszkodowania powinna zostać powodowi wypłacona - zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych - w terminie 30 dni od licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie, a powód zgłosił szkodę ubezpieczycielowi w dniu 8.02.2013 r., należało zasądzić na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. odsetki ustawowe od dnia 9.3.2013r. od kwoty 16.050 zł liczone.

Natomiast odsetki od kwoty 396,68 zł zdaniem Sądu należą się powodowi od dnia 10.03.2014 r., tj. od dnia następnego po dniu doręczenia odpisu pozwu ubezpieczycielowi. Brak bowiem dowodu, że powód wcześniej zwracał się do pozwanego o zwrot tych kosztów, a zgodnie z art. 455 kc, jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Roszczenie w pozostałym zakresie – czyli w zakresie odsetek od kwoty 396,68 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia 9.3.2014r. - należało oddalić jako bezzasadne (pkt 3 wyroku).

W pkt 2. wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 355 kpc - z uwagi na skuteczne cofnięcie powództwa w tej części w toku procesu (k. 105).

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 2 kpc w zw. z § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu -zważywszy, że powód uległ tylko co do nieznacznej części jego żądania.

/-/ A. D.