Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 sierpnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie, VIII Wydział Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Budzyńska

Sędziowie: SO Piotr Sałamaj

SO Agnieszka Górska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2015 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

z udziałem A. M.

o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego

na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 3 lutego 2015 roku, sygn. akt X GCo 17/15

postanawia:

I. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że:

- w pkt 1 nadać prawomocnemu nakazowi zapłaty w postępowaniu upominawczym, wydanemu przez Sąd Rejonowy w Szczecinie w dniu 28 stycznia 2002 roku w sprawie o sygnaturze akt XIII GNc 5126/01 klauzulę wykonalności na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. co do kwoty 6328,23 zł (sześciu tysięcy trzystu dwudziestu ośmiu złotych dwudziestu trzech groszy) z odsetkami i kosztami postępowania;

- w pkt 2 zasądzić od A. M. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. kwotę 50 zł (pięćdziesięciu złotych) tytułem kosztów postępowania;

II. zasądzić od A. M. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. kwotę 30 zł (trzydziestu złotych) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Pismem nadanym w dniu 8 stycznia 2015 r. wierzyciel (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. wniosła o nadanie klauzuli wykonalności z zaznaczeniem przejścia uprawnień nakazowi zapłaty wydanemu przez Sąd Rejonowy w Szczecinie w dniu 28 stycznia 2002 r., sygn. akt XIII GNc 5126/01 do kwoty 6.328,23 zł tytułem należności głównej wraz z ustawowymi odsetkami oraz co do kosztów procesu w kwocie 4.142,43 zł. Jako załącznik do wniosku, pod pozycją nr 2, wierzyciel wskazał tytuł wykonawczy – nakaz zapłaty XIII GNc 5126/01. W uzasadnieniu wniosku jako dowód wskazywał oryginał tytułu wykonawczego – nakazu zapłaty (k. 4). Do wniosku dołączono odpis nakazu zapłaty ze stwierdzeniem prawomocności i klauzulą wykonalności (k. 32).

Postanowieniem z dnia 3 lutego 2015 r. Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego.

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że wierzyciel wykazał fakt dokonania na jego rzecz przelewu wierzytelności wynikającego z nakazu zapłaty. Akta sprawy o sygn. XIII GNc 5126/01 zostały zniszczone, przekazane na makulaturę po uprzednim przekazaniu do archiwum, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości w sprawie przechowywania akt sądowych oraz ich przekazywania do archiwów państwowych lub do zniszczenia. Sąd Rejonowy podkreślił, że zgodnie z art. 140 k.p.c. pisma procesowe i orzeczenia doręcza się w odpisach. Sąd powinien mieć zatem możliwość sporządzenia odpisu orzeczenia - nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w Szczecinie Wydział XIII Gospodarczy w dniu 28 stycznia 2002 roku w sprawie o sygn. akt XIII GNc 5126/01. Odpis orzeczenia stanowi w świetle obowiązujących przepisów dokument wiernie odzwierciedlający treść oryginału orzeczenia albo jego kopia. Niezbędne do sporządzenia odpisu pozostaje zawsze poświadczenie za zgodność z oryginałem zaopatrzone podpisem. Brak oryginału orzeczenia w niniejszej sprawie niweluje możliwość sporządzenia jego odpisu. W ocenie Sądu pierwszej instancji niedopuszczalne pozostaje wykonanie pośredniego poświadczenia z przedłożonego przez stronę odpisu orzeczenia.

Wnioskodawca złożył zażalenie na powyższe postanowienie, domagając się jego zmiany poprzez nadanie klauzuli wykonalności zgodnie z wnioskiem z dnia 8 stycznia 2015 r. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie art. 788 § 1 k.p.c. W uzasadnieniu podniósł, że do wniosku z dnia 8 stycznia 2015 r. został dołączony oryginał nakazu zapłaty z dnia 28 stycznia 2002 r., a tym samym oryginał orzeczenia znajduje się w aktach sprawy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się uzasadnione.

Tytułem wstępu zauważyć trzeba, że oryginał orzeczenia znajdował się w aktach sprawy o sygnaturze XIII GNc 5126/01. Jako oryginał orzeczenia należy bowiem rozumieć orzeczenie opatrzone podpisem sędziego, strony otrzymują zaś orzeczenia w urzędowych odpisach. Taki właśnie odpis orzeczenia, zaopatrzony w klauzulę wykonalności, przedłożył wnioskodawca, i taki tytuł wykonawczy stanowił podstawę do prowadzenia egzekucji. Okoliczność, że w istocie - z uwagi na zniszczenie akt - brak jest oryginału orzeczenia, nie sprzeciwiała się, zdaniem Sądu odwoławczego, nadaniu klauzuli wykonalności w niniejszej sprawie.

Zauważyć bowiem trzeba, iż konieczność dysponowania oryginałem orzeczenia istnieje w sytuacji, gdy wierzyciel wnosi o nadanie klauzuli wykonalności orzeczeniu wobec przejścia uprawnień i doręczenie tytułu wykonawczego, a jednocześnie nie przedstawia tytułu wykonawczego, wystawionego na rzecz pierwotnego wierzyciela. Wówczas istnieje konieczność odtworzenia treści tytułu egzekucyjnego, sporządzenie jego odpisu, który wraz z postanowieniem o nadaniu klauzuli wykonalności wobec przejścia uprawnień będzie stanowił tytuł wykonawczy wydany aktualnemu wierzycielowi. Taka sytuacja nie miała zaś miejsca w niniejszej sprawie, skoro wierzyciel złożył urzędowo poświadczony odpis orzeczenia zaopatrzony w klauzulę wykonalności. W takiej sytuacji klauzulę wykonalności na rzecz następcy prawnego należy umieścić na złożonym tytule egzekucyjnym bądź karcie trwale z nim połączonej. Powyższe wynika bezpośrednio z brzmienia §175 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 czerwca 2015 r. Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. 2015 r., poz. 925), zgodnie z którym postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności łączy się trwale z tytułem egzekucyjnym. Jeżeli na tytule egzekucyjnym nie można zapisać klauzuli wykonalności z powodu braku miejsca, klauzulę zamieszcza się na karcie trwale połączonej z tytułem egzekucyjnym, z tym że początek tekstu klauzuli powinien być umieszczony na tytule egzekucyjnym. Tożsama regulacja znajdowała się w §181 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2007 r. Regulamin urzędowania sądów powszechnych (t. jedn. Dz. U. 2014 r., poz. 259).

Reasumując, stwierdzić należało że w niniejszej sprawie nie zaistniała potrzeba sporządzania odpisu orzeczenia i klauzulą wykonalności należało opatrzyć złożony przez wierzyciela tytuł wykonawczy. W tej sytuacji wtórne znaczenie ma ocena dopuszczalności wykonania pośredniego poświadczenia zgodności z oryginałem - z posiadanego przez stronę odpisu orzeczenia.

Skoro jednocześnie wykazano przesłanki z art. 788 § 1 k.c. odpowiednim dokumentem, nie było przeszkód do uwzględnienia wniosku.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy, stosownie do treści art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., zmienił zaskarżone postanowienie i nadał nakazowi zapłaty klauzulę wykonalności na rzecz wnioskodawcy. Konsekwencją uwzględnienia wniosku było zaś orzeczenie o kosztach postępowania przez Sądem pierwszej instancji, oparte na treści art.98 § 1 i 2 k.p.c. Przyznana wierzycielowi kwota 50 zł stanowiła równowartość należnej opłaty od wniosku (k. 33).

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd odwoławczy orzekł na podstawie art. 108 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 2 k.p.c., a przyznana wierzycielowi kwota stanowiła równowartość uiszczonej opłaty od zażalenia (k. 38).