Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania E. P. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 8 października 2012 r. Nr (...)

w sprawie E. P. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje E. P. (1) prawo do emerytury od dnia 01 stycznia 2013 r.

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz E. P. (1) kwotę 60 (sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 407/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dn. 08.10.2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił E. P. (1) przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dn. 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r. Nr 153 poz.1227) w zw. z § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43), albowiem wnioskodawczyni nie udowodniła 15-letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach na dzień 01.01.1999r.

Od decyzji tej odwołanie złożyła E. P. (1), która wnosiła o jej zmianę twierdząc, że przez ponad 15 lat wykonywała pracę na stanowisku technika fizykoterapii w strefie zagrożenia promieniowaniem elektromagnetycznym w przedziale od 0,1 do 300.0000 MHz.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie.

Wyrokiem z dn. 07.11.2013r. Sąd Okręgowy w. S.zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił E. P. (2) prawo do emerytury od dn.01.01.2013r. i zasądził na jej rzecz kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd przyjął, iż ubezpieczona w okresie od 10.10.1977r. do 31.12.1998r. będąc zatrudniona jako technik fizykoterapeuta w (...) Szpitalu Wojewódzkim w S. zajmowała się obsługą takich urządzeń jak biotermy, magnetroniki i tero pulsy. Była to praca w strefie zagrożenia działaniem pola magnetycznego w przedziale od 0,1 do 300.0000 MHz. Pracę tę wykonywała stale i w pełnym wymiarze. Prace te należały do kategorii prac w szczególnych warunkach w rozumieniu załącznika A do rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 07.02.1983r. dział XIV poz. 4.

Wyrok ten został zaskarżony przez pozwany organ rentowy w drodze apelacji.

Sąd Apelacyjny (...)wyrokiem z dn.12.03.2014r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania. Sąd ten zalecił, aby przy ponownym rozpoznawaniu sprawy ustalić dokładnie, w jakich warunkach wnioskodawczyni pracowała, jakie obsługiwała urządzenia, czy przebywała w strefie zagrożenia i jaką powierzchnię obejmowała strefa zagrożenia, a także aby przeprowadzić dowód z opinii biegłego odpowiedniej specjalności.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Okręgowy ustalił i zważył, następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona E. P. (1) ur. (...) złożyła 06.09.2012r. wniosek do ZUS o przyznanie jej prawa do emerytury. Na podstawie dokumentacji organ rentowy przyjął za udowodniony okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 21 lat 2 miesiące i 24 dni na dzień 01.01.1999r. i żadnego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach. W związku z tym zaskarżoną decyzją odmówił przyznania prawa do emerytury.

Sąd Okręgowy ustalił, iż ubezpieczona E. P. (1) jest z wykształcenia technikiem fizjoterapii. W dniu 10.10.1977r. zatrudniła się w Szpitalu (...) w S. jako fizykoterapeuta (akta osobowe). W ramach tego Szpitala działała Przychodnia (...). W pomieszczeniu o wymiarach 7m/4m znajdowały się urządzenia do rehabilitacji, tj. dwie diatermie oraz inne urządzenia do zabiegów jonoforezy (k.128v- zeznania świadka U. S. oraz zeznania ubezpieczonej k. 117v). W pomieszczeniu tym urządzenia były włączone cały czas i jednorazowo można było obsługiwać 8 pacjentów. Urządzenia były oddzielone od siebie ściankami z dykty. Ubezpieczona i druga jeszcze fizykoterapeutka przebywały cały czas w tym pomieszczeniu. E. P. (1) obsługiwała diatermie, które emitowały pole elektromagnetyczne o częstotliwości 27,12 MHz. Pomiary częstotliwości były wykonywane przez (...) w S. (k. 136). Ubezpieczona od 1987r. w ramach zmian organizacyjnych przeszła do pracy w Wojewódzkim Szpitalu w S. i wykonywała tam te sama pracę. Pomiary częstotliwości pól elektromagnetycznych były wykonywane co 3 lata (informacja z teczki (...)). W trakcie zatrudnienia w (...) Szpitalu Wojewódzkim w S. ubezpieczona obsługiwała urządzenia, której nazwy specjalistyczne brzmią: diamat-G10, diamat G-110 i T. G.-200 (k.155 – opinia biegłego). Zadaniem ubezpieczonej było założenie pacjentowi elektrod, ustawienie na pulpicie sterowania właściwe parametry częstotliwości, włączenie właściwej częstotliwości stosownie do rodzaju zabiegu, a później nadzorowanie przebiegu terapii poprzez obserwowanie, czy elektrody nie zsunęły się z ciała pacjenta. Po zakończonym zabiegu musiała odłączyć elektrody. Była ona praktycznie cały czas w pobliżu urządzenia. W każdej fazie zabiegu była narażona na działanie pól elektromagnetycznych o częstotliwości 27,12 MHz, gdyż taką częstotliwość wytwarzały urządzenia diamat i terapuls (k. 168 – opinia biegłego). Przy włączonej tylko jednej diatermii krótkofalowej zasięg pola elektromagnetycznego wynosił w ramach strefy niebezpiecznej – 0,65 m, w ramach strefy zagrożenia – 1,35 m i w strefie pośredniej – 1,70m. Wartości te nie są maksymalne i nie uwzględniają przypadku włączonych jednocześnie kilku diatermii. W strefie niebezpiecznej przebywanie pracowników jest zabronione, a w pozostałych strefach czas przebywania jest ograniczony (k. 161 – opinia biegłego).

Ubezpieczona E. P. (1) przebywała cały czas w pomieszczeniu w ramach dniówki roboczej, wynoszącej 5 godzin. W okresie swojego zatrudnienia przebywała na urlopie wychowawczym od 20.12.1982r. do 30.09.1983r. (k. 34 akt osobowych).

W ocenie Sądu Okręgowego ubezpieczona przez cały czas swojego zatrudnienia, z wyłączeniem okresu urlopu wychowawczego, wykonywała pracę fizykoterapeuty polegającej na obsłudze urządzeń emitujących pole elektromagnetyczne w przedziale od 0,1 do 300.0000 MHz znajdując się w strefie zagrożenia, bądź w strefie pośredniej oddziaływania pól.

Sąd uznał, iż opinia biegłego sądowego z zakresu pomiarów pól elektromagnetycznych jest w pełni miarodajnym dowodem pozwalającym ocenić charakter pracy ubezpieczonej. Opinia ta jest szczegółowa, poparta specjalistyczną literaturą i analizą stanowiskową pracy ubezpieczonej. Biegły dysponował ponadto dokumentacją z badań pomiarów pól elektromagnetycznych dostarczona przez Powiatową Inspekcję Sanitarno-Epidemiologiczną w S.. Biegły przedstawił swoje wnioski w sposób stanowczy i przekonywujący.

Zatem Sąd przyjął, że ubezpieczona przez ponad 20 lat wykonywała prace w szczególnych warunkach w rozumieniu działu XIV poz. 4 wykazu A stanowiącego załącznik do cyt. Wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dn.07.02.1983r. Niesporne jest, iż spełnia ona inne przesłanki do uzyskania prawa do emerytury w wieku obniżonym wymienione w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w zw. z § 2, § 3 i § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 powołanego rozporządzenia.

W tej sytuacji Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł o zmianie zaskarżonej decyzji i przyznaniu prawa do emerytury od dnia 01.01.2013r. Na podstawie art. 98 § 1 kpc Sąd zasądził od pozwanego ZUS na rzecz ubezpieczonej kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.