Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 229/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 sierpnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Powalska

Protokolant: staż. Magdalena Kierniakiewicz

po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2015 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa B. Ż. (1)

przeciwko (...) Spółka Jawna, B. W. i Z. W. z siedzibą w W.

o odszkodowanie i rentę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Jawna, B. W. i Z. W. z siedzibą w W. na rzecz powoda B. Ż. (1) kwotę 5.170,45 ( pięć tysięcy sto siedemdziesiąt 45/100) złotych tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami :

a. od kwoty 3.070,91 (trzy tysiące siedemdziesiąt 91/100) złotych od dnia 16 września 2013 roku do dnia zapłaty,

b. od kwoty 2.099,54 ( dwa tysiące dziewięćdziesiąt dziewięć 54/100 ) złotych od dnia od 25 lipca 2014 r. do dnia zapłaty ;

2.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Jawna, B. W. i Z. W. z siedzibą w W. na rzecz powoda B. Ż. (1) kwotę 71.280 ( siedemdziesiąt jeden tysięcy dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem skapitalizowanej renty na zwiększone potrzeby za okres od 1 sierpnia 2011 r. do 31 lipca 2014 r. z ustawowymi odsetkami od dnia 25 lipca 2014 r. do dnia zapłaty;

3.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Jawna, B. W. i Z. W. z siedzibą w W. na rzecz powoda B. Ż. (1) rentę na zwiększone potrzeby w wysokości po 2.119,74 ( dwa tysiące sto dziewiętnaście 74/100 ) złotych miesięcznie, płatnej do pierwszego dnia każdego kolejnego miesiąca, poczynając od sierpnia 2014 r. , z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;

4.  umarza postępowanie w zakresie cofniętej części pozwu;

5.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Jawna, B. W. i Z. W. z siedzibą w W. na rzecz powoda B. Ż. (1) kwotę 9.157 ( dziewięć tysięcy sto pięćdziesiąt siedem ) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3600 ( trzy tysiące sześćset ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego ;

6.  nakazuje pobrać od pozwanego (...) Spółka Jawna, B. W. i Z. W. z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 945,28 ( dziewięćset czterdzieści pięć 28/100) złotych z tytułu poniesionych wydatków.

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 25 lipca 2014 r. (data wpływu) pełnomocnik powoda B. Ż. (1) wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) spółka jawna B. W. i Z. W. z siedzibą w W. na rzecz powoda:

kwoty 11.888,95 zł tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 5.583,48 zł od dnia 16 września 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 6.305,47 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

kwoty 71,280 zł tytułem skapitalizowanej renty wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

kwoty 2.301,32 zł miesięcznie tytułem renty płatnej z góry pierwszego dnia każdego miesiąca począwszy od dnia 1 sierpnia 2014 r. wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w terminie jej płatności,

kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17 zł uiszczonej tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż powód w dniu 5 sierpnia 2008 r., będąc pracownikiem pozwanego, uległ wypadkowi przy pracy, wskutek którego doznał obrażeń ciała. Powód w wyniku wypadku doznał złamania kręgów C4, C5, C6 z uszkodzeniem rdzenia kręgowego, skutkujące tetraplegią (porażenie kończyn dolnych, niedowład znacznego stopnia kończyn górnych). Powód cierpi także na dysfunkcję pęcherza moczowego oraz zwieraczy odbytu. Zgodnie z wiedzą współczesnej medycyny stan zdrowia powoda nie ulegnie poprawie. Skutkiem powyższych obrażeń jest całkowita niezdolność powoda do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji. Powód nie jest w stanie wykonać samodzielnie najprostszych czynności życia codziennego, tj. higiena osobista, ubieranie, jedzenie, pisanie.

Celem stabilizacji stanu zdrowia, przede wszystkim zapobieżeniu przykurczom mięśni, zmniejszenia spastyczności, wymaga on codziennej rehabilitacji, która pozwala mu na chociażby minimum godności w codziennej egzystencji. Powód korzysta z następujących technik rehabilitacji: refleksoterapia, ćwiczenia rozciągające i detonizujace, reedukacja nerwowo-mięśniowa, ćwiczenia równoważne i statyczne, ćwiczenia wspomagane oraz manualne kończyn górnych, ćwiczenia w odciążeniu z oporem mięśni tułowia, pionizacja i ćwiczenia wyznaczników chodu, trening wibracyjny, masaż leczniczy, trening sensoryczny, rehabilitacja ręki.

Nadto powód wymaga przyjmowania szeregu środków farmakologicznych wspomagających proces leczenia neurologicznego oraz funkcje układu pokarmowego i moczowego. Kolejnymi potrzebami powoda jest zakup środków higienicznych. Pismem z dnia 19 sierpnia 2013 r. pełnomocnik powoda skierowała do strony pozwanej roszczenie o zwrot poniesionych kosztów leczenia i rehabilitacji w części niezrefundowanej, pomniejszonej o przyczynienie powoda. Wskazano, iż powód zgodnie z zapisami ugody poczynił starania o pokrycie wymienionych kosztów przez odpowiednie instytucje i fundacje, które uiściły należność za faktury na łączną kwotę 58.590 zł. Strona pozwana nie dokonała zwrotu kosztów leczenia i rehabilitacji, a dodatkowo ponosi dalsze koszty w tym zakresie, co skutkowało wystąpieniem z roszczeniem w kwocie 11.888,95 zł. Wymieniona suma uwzględnia 45 % przyczynienie. niniejszym pozwem dochodzona jest skapitalizowana renta za okres trzech lat przed wniesieniem pozwu z tytułu zwiększenia potrzeb powoda w zakresie opieki. Wysokość świadczenia powód wyliczył w sposób następujący: 10 godzin x 30 dni x 12 zł/godzinę, co dało kwotę 3.600 miesięcznie. Stawkę za godzinę opieki nad powodem pełnomocnik ustalił posiłkując się zaświadczeniem z MOPS, informującym o wysokości wynagrodzenia za godzinę opieki. Po potrąceniu z wymienionej kwoty 45 % przyczynienia pozostała kwota 1.980 zł miesięcznie, co pomnożone przez 36 miesięcy dało kwotę 71.280 zł.

Natomiast żądanie pozwu obejmujące ustalenie renty na przyszłość obejmuje opisane koszty opieki nad powodem oraz średnią miesięczną wysokość kosztów leczenia i rehabilitacji, która nie jest refundowana przez NFZ lub inne instytucje, Fundacje. Kwota niezrefundowanych kosztów, dochodzonych pozwem, pomniejszona o przyczynienie, to 11.888,95 zł. Podzielona przez 37 miesięcy wynosi 321,32 zł. Łącznie zatem, miesięcznie, wysokość należnej powodowi renty z tytułu zwiększonych potrzeb wynosi 2.301,32 zł.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany w uzasadnieniu stwierdził, że z żądaniem pozwu się nie zgadza i w zakresie żądania kwoty 11.888,95 zł tytułem odszkodowania, podniósł, iż brak przedstawienia dokumentacji medycznej, z której będzie wynikać zakres koniecznej rehabilitacji, jak też dokumentacji związanej z faktem iż, zabiegi te nie są możliwe do zrealizowania w ramach ubezpieczenia zdrowotnego, jak też że nie są refinansowane z innych źródeł. Pozwany wskazał także, iż brak jest potwierdzenia poniesienia przez powoda kosztów zabiegów rehabilitacyjnych. Nadto w zakresie podanych faktur za leki, nie wykazano uzasadnieniem medycznym, konieczności zakupu tych leków w związku ze stanem chorobowym powstałym w wyniku wypadku. Zdaniem pozwanego powód nie przedstawił dowodów na wszystkie poniesione koszty o których mowa w pozwie, jak też dowodów w jakiej wysokości zostały refinansowane, co powinien zrobić w ramach precyzyjnego zestawienia. Powód przedstawił dokumenty w postaci planowanych kosztów leczenia, jednak nie przedstawił konkretnych rachunków i kosztów. W zakresie żądania kwoty 71.280 zł skapitalizowanej renty oraz renty w wysokości 2.301,32 zł. pozwana kwestionuje zarówno zasadność tego żądania, jak wysokość kwoty. Powód nie wskazał, czy powód korzysta z jakiegokolwiek świadczenia okresowego np. renty, zasiłku wypłacanego przez organ rentowy lub podmiot publiczny, oraz czy powód zwrócił się o takie świadczenie. Po drugie zdaniem pozwanej ustalona kwota jest niezasadna. Ilość godzin opieki nad powodem jest zdaniem pozwanego co najmniej zawyżona. Pozwanej wprawdzie nie jest znany obecny stopień sprawności powoda, jednak wie , że powód korzysta z komputera, chciał podjąć studia, i widziany jest jak spotyka się z kolegami przed blokiem, w którym mieszka. W pozwie nie udowodniono, że powód taktycznie wymagał i wymaga nadal stałej opieki 10 godzin dziennie i 30 dni w miesiącu i w jakim zakresie. Nie wykazano jaki jest stopień sprawności powoda- obecny jaki przeszły. Nadto stawka wynagrodzenia za opiekę wskazana przez powoda, została wskazana w pozwie jest zdaniem pozwanej również zawyżona.

W dniu 12 lutego 2015 r. (data wpływu) pełnomocnik powoda złożyła pismo procesowe mocą którego cofnęła w części żądanie pozwu, tj. co do kwoty 8.897,46 zł, zrzekając się roszczenia w tym zakresie i oświadczyła, że ostatecznie wnosi o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda:

kwoty 5.170,45 zł (słownie: pięć tysięcy sto siedemdziesiąt złotych czterdzieści pięć groszy) tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 3.070,91 zł od dnia 16 września 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 2.099,54 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 71.280 zł (słownie: siedemdziesiąt jeden tysięcy dwieście osiemdziesiąt złotych) tytułem skapitalizowanej renty wraz ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 2.119,74 zł miesięcznie (słownie: dwa tysiące sto dziewiętnaście złotych siedemdziesiąt cztery grosze) tytułem renty płatnej z góry pierwszego dnia każdego miesiąca począwszy od dnia 1 sierpnia 2014 r. wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w terminie jej płatności.

W uzasadnieniu pełnomocnik powoda wskazał, że suma faktur i rachunków dochodzonych jeszcze przed wniesieniem powództwa, do których zwrotu wezwano stronę pozwaną, po potrąceniu 45 % przyczynienia wynosi 3.070,91 zł (faktury i rachunki od lit. a do lit. k), zaś suma faktur i rachunków przedłożonych wraz z pozwem (od lit. 1 do lit. ź), po potrąceniu 45 % przyczynienia wynosi 2.099,54 zł. Powyższe uzasadnia dochodzenie odsetek jak powyżej wskazano. Natomiast cofnięcie pozwu w punkcie trzecim pozwu jest konsekwencją cofnięcia pozwu w punkcie 1. Suma wydatkowanych przez powoda środków na leczenie i rehabilitację została podzielona przez okres 37 miesięcy, co daje kwotę 139,74 zł miesięcznie. W tych okolicznościach, po dodaniu kwoty 1.980 zł tytułem miesięcznego kosztu opieki sprawowanej nad powodem, miesięczna renta na zwiększone potrzeby wynosi 2.119,74 zł. Wobec powyższego ostateczne żądanie pozwu zostało wyliczone następująco: 5.170,74 + 71.280 + 25.436,88 (tj. 2.119,74 zł x 12 miesięcy) = 101.887,33 zł. Po zaokrągleniu w górę do pełnego złotego, wartość przedmiotu sporu wynosi 101.888 zł.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Powód w dniu 5 sierpnia 2008 r., będąc pracownikiem pozwanego, uległ wypadkowi przy pracy, wskutek którego doznał złamania kręgów C4, C5, C6 z uszkodzeniem rdzenia kręgowego, skutkujące tetraplegią (porażenie kończyn dolnych, niedowład znacznego stopnia kończyn górnych). Wskutek wypadku powód cierpi także na dysfunkcję pęcherza moczowego oraz zwieraczy odbytu. Skutkiem powyższych obrażeń jest całkowita niezdolność powoda do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji. Powód nie jest w stanie wykonać samodzielnie najprostszych czynności życia codziennego, tj. higiena osobista, ubieranie, jedzenie, pisanie. Celem poprawy stanu zdrowia powód wymaga codziennie różnych technik rehabilitacji: refleksoterapii, ćwiczeń rozciągających i detonizujących, reedukacji nerwowo-mięśniowej, ćwiczeń równoważnych i statycznych, ćwiczeń wspomaganych oraz manualnych kończyn górnych, ćwiczeń w odciążeniu z oporem mięśni tułowia, pionizacji i ćwiczeń wyznaczników chodu, treningu wibracyjnego, masażu leczniczego, treningu sensorycznego, rehabilitacji ręki. Powód jest rehabilitowany od pięciu lat. Zajęcia trwają trzy godziny dziennie i odbywają się trzy razy w tygodniu. Aby rehabilitacja była w pełni skuteczna winna odbywać się pięć razy w tygodniu. Wizyta trzygodzinna rehabilitanta kosztuje 180 złotych. Ćwiczenia rehabilitacyjne z Narodowego Fundusz Zdrowia wykonuje z powodem jego ojciec. Stan zdrowia powoda na skutek rehabilitacji poprawia się ale powód nie jest samodzielny. B. Ż. (1) samodzielnie nie jest w stanie zrobić nic. Nawet obsługa komputera przez powoda wymaga pomocy opiekuna. Powodowi wszystkie przedmioty codziennego użytku trzeba podać. Wymaga on stałej 24-godzinnej opieki. Oboje rodzice są zaangażowani w opiekę nad powodem. Pomaga w niej również dalsza rodzina. Matka powoda gotuje i karmi syna, zaś do obowiązków ojca należy jego mycie, golenie, kładzenie go na łóżku oraz obracanie na boki. W nocy rodzice muszą powoda dwu, trzy- krotnie przewracać na boki, dać mu pić, pomóc załatwić potrzeby fizjologiczne. Każdego poranka powód musi być poddany czynności mycia, cewnikowania, następnie ubierania i karmienia. Rodzina ze środków własnych stara się pokrywać koszty leczenia i rehabilitacji. Ponieważ koszty leczenia powoda są jednak bardzo duże rodzinna zwraca się o pomoc do fundacji pomagającym osobom niepełnosprawnym. Rodzice pozyskują także środki na rehabilitację i leczenie powoda ze środków przekazanych przez podatników jako 1 % podatku dochodowego. Powód jest studentem II roku studiów magisterskich w systemie zaocznym. Ojciec B. Ż. (1) wozi go do akademika i na zajęcia. W nauce pomagają powodowi oprócz taty również jego koledzy. (dowód: zeznania świadka R. O. protokół rozprawy z dnia 20 stycznia 2015 r. w zw. z k. 170v-171, protokół rozprawy z dnia 04 sierpnia 2015 r. 00:09-00:19:13 zeznania świadka B. P. 00:06:56-00:15:32 w zw. z k. 226v, zeznania świadka B. Ż. (2) 00:15:32-00:23:13 w zw. z k. 226v, zeznania świadka L. Ż. 00:23:13-00:29:19 w zw. z k. 227).

W związku z krzywdą powoda było prowadzone postępowanie przed Sądem Okręgowym w Sieradzu w sprawie I C 27/10, zakończone zawarciem ugody sądowej, wyczerpującej roszczenia powoda w zakresie zadośćuczynienia. Jednocześnie zgodnie z § 4 wskazanej ugody pozwana ponosi odpowiedzialność na przyszłość za skutki wypadku z przyjęciem 45 % przyczynienia powoda ( dowód: kserokopia protokołu z ugodą zawartą w dniu 28 sierpnia 2012 r. przed Sądem Okręgowym w Sieradzu w sprawie I C 27/10 k. 15-16).

W aspekcie neurologicznym u powoda istnieją obecnie objawy nasilonego niedowładu kończyn górnych i plegii kończyn dolnych z zaburzeniami w oddawaniu moczu i stolca w przebiegu masywnego uszkodzenia rdzenia nerwowego na poziomie szyjnym. Powód wymaga stałej opieki i pomocy innych osób w celu zaspokojenia swoich podstawowych potrzeb życiowych. Ze względu na rozległość uszkodzenia rdzenia kręgowego na poziomie C2-C7 zdaniem biegłego powód nie rokuje poprawy stanu neurologicznego. Obecnie prowadzone leczenie powoda ma głównie na celu utrzymanie jego obecnej sprawności ruchowej i zapobieganiu powikłaniom. Koszt stosowanych leków z zamieszczonymi w aktach sprawy fakturami jest w pełni uzasadniony. (dowód: opinia biegłego neurologa k. 111-112, k. 174).

B. Ż. (1) jest całkowicie niezdolny do samodzielnej egzystencji, do samoobsługi i w związku z tym wymaga stałej pomocy w czynnościach życia codziennego. Samodzielnie nie zmienia pozycji ciała, wymaga w tym względzie pomocy przez osobę drugą (przekładanie na boki w łóżku w ramach profilaktyki przeciwodleżynowej co 3-4 godziny łącznie z nocą, przesadzanie na wózek i do łóżka, stawianie powoda do parapodium). Nie jest w stanie samodzielnie jeść i pić, w związku z czym wymaga karmienia i pojenia w zależności od potrzeb. Nie może samodzielnie się umyć, ogolić, ubrać w związku z czym wymaga pomocy w godzinach porannych i wieczornych. Z powodu jednorazowego cewnikowania wykonywanego nawet co 3-4 godziny, konieczne jest ułożenie powoda w pozycji leżącej i cewnikowanie przez osobę drugą, gdyż z powodu niesprawności rąk powód nie jest w stanie cewnikować się samodzielnie. Wypróżnienia regulowane czopkami i toaleta po wypróżnieniu wymagają zaangażowania osoby drugiej. Podobnie jak podaż leków i czopków. Do pracy z komputerem konieczne jest odpowiednie ustawienie sprzętu komputerowego w pozycji umożliwiającej obsługę komputera przez powoda. Każdorazowy wyjazd wózkiem poza mieszkanie jest związany z koniecznością zapewnienia opieki przez osobę drugą. Nie można w sposób pewny i precyzyjny podać dokładnego czasokresu koniecznej opieki nad powodem, gdyż powód wymaga opieki całodobowej (łącznie z godzinami nocnymi, celem zmiany pozycji ciała). Być może rzeczywisty czas opieki sprawowanej nad powodem wynosi 10 godzin dziennie, jednak należy wziąć pod uwagę konieczność pełnej 24 godzinnej dyspozycyjności osoby opiekującej się powodem celem zapewnienia mu odpowiedniej jakości życia ( przełożenie na łóżko w razie zmęczenia czy bólu, podanie picia, jedzenia , wyjazd poza mieszkanie itp.) Jednocześnie powód jest bardzo zadbany pod kątem opieki, skóra jest czysta, nie ma odleżyn , co jest zasługa dobrze prowadzonej toalety przeciwodleżynowej. Do tej pory opiekę nad powodem sprawuje rodzina. Dotychczasowe leczenie usprawniające powoda opiera się na systematycznej i kompleksowej rehabilitacji domowej-obecnie powód korzysta z rehabilitacji domowej , prywatnie, 3 razy w tygodniu po 3 godziny. Koszt rehabilitacji trzygodzinnej wynosi obecnie 180 zł. Wcześniej koszty rehabilitacji były różne od 60 do 100 zł za godzinę. Dodatkowo w miarę możliwości finansowych stara się przynajmniej raz w roku uczestniczyć w rehabilitacji stacjonarnej w Ośrodku (...) we W.. Z zabiegów bezpłatnych w ramach NFZ korzystał w pierwszym roku po wypadku,, była to 10 dniowa rehabilitacja domowa po 1 godzinie dziennie. Wobec starań matki powoda, odmówiono jej prawa do dalszej bezpłatnej rehabilitacji domowej, powołując się na przepis NFZ, że rehabilitacja domowa przysługuje jedynie do 12 miesięcy po urazie rdzenia kręgowego. Powód dzięki profesjonalnie prowadzonej rehabilitacji, mimo dużego uszkodzenia układu nerwowego, osiągnął obecnie bardzo dobre efekty rehabilitacyjne ( ma pełną ruchomość stawową, bez przykurczów, bez odleżyn, obecnie dobrą wydolność ortostatyczną pozwalająca na utrzymanie pozycji siedzącej przez kilka godzin i stanie w parapodium do godziny, dość dobrze stabilizuje tułów w pozycji siedzącej). W tym kontekście zasadne są koszty przeprowadzonej dotąd rehabilitacji. Biorąc pod uwagę zakres obrażeń jakich powód doznał w wypadku i w związku z tym konieczność stosowania kompleksowej rehabilitacji, opieranie się jedynie na rehabilitacji bezpłatnej, nie jest wystarczające i nie przyniesie oczekiwanych efektów. W chwili obecnej wskazana jest kontynuacja rehabilitacji domowej wg dotychczas prowadzonego schematu (trzy razy w tygodniu 3 godziny ) oraz przynajmniej raz w roku miesięczny pobyt stacjonarny w ośrodku specjalizującym się w neurorehabilitacji. Koszt leczenia farmakologicznego zgodnie z zamieszczonymi w aktach sprawy rachunkami( leki odkażające drogi moczowe, antybiotyki, leki regulujące wypróżnienia, leki przeciwzapalne, rozluźniające) jest w pełni uzasadniony, (dowód: opinia biegłego lekarza specjalisty rehabilitacji medycznej k. 185-192).

Rodzina powoda do dnia wniesienia pozwu na leczenie, rehabilitację i pielęgnację B. Ż. (1) wydała 9.400,82 zł (dowód: kserokopię faktur i rachunków k. 20-44)

Pismem z dnia 19 sierpnia 2013 r. pełnomocnik powoda skierował do strony pozwanej roszczenie o zwrot poniesionych kosztów leczenia i rehabilitacji, w części niezrefundowanej, pomniejszonej o przyczynienia powoda, (dowód: pismo pełnomocnika powoda k. 61).

Koszt usług opiekuńczych na terenie zamieszkiwania powoda wynosił za jedną godzinę : w roku 2008 – 10,60 złotych, w 2009 – 11,60 złotych, w 2010 – 11,80 złotych, w 2011 – 12,90 złotych, w 2012 – 10,40 złotych, w 2013 – 9,30 złotych, w 2014 – 8,60 złotych ( dowód : pismo k. 104 ).

Strona pozwana nie dokonała zwrotu kosztów leczenia i rehabilitacji ( bezsporne).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów załączonych wprawdzie w kopiach ale, których autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron. Sąd dał wiarę wszystkim opiniom biegłych przeprowadzonym z zakresu specjalności neurologicznej oraz rehabilitacyjnej jako rzeczowym, wykonanym rzetelnie w oparciu zarówno o badanie przedmiotowe jak i dokumentację medyczną zgromadzoną w aktach sprawy. Wiarygodne są też zeznania świadków R. O., B. P., B. Ż. (2), L. Ż. oraz samego powoda B. Ż. (1), których zresztą nie kwestionował pozwany .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości ostatecznie dochodzonych roszczeń.

Zasada odpowiedzialności pozwanego w tej sprawie nie budzi wątpliwości, wobec jej uznania i zawarcia przez strony ugody w zakresie zapłaty zadośćuczynienia i przyjęcia przez pozwanego odpowiedzialności za skutki zdarzenia w przyszłości, w sprawie tutejszego Sądu cytowanej wyżej. W tym kontekście zbędne wydaje się roztrząsanie podstaw pozwu w aspekcie przesłanek odpowiedzialności pozwanego za samo zaistnienie szkody u powoda. Przedmiotowym pozwem B. Ż. (1) dochodził zapłaty w zakresie odszkodowania i renty na zwiększone potrzeby.

Zgodnie z art. 444§1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Celem regulacji zawartej w dyspozycji art. 444 § 1 kc jest naprawienie szkody majątkowej doznanej przez pokrzywdzonego wskutek okoliczności związanych ze wskazanymi w tej normie prawnej okolicznościami dotykającymi pokrzywdzonego, tj. uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia. W orzecznictwie nie budzi wątpliwości, iż poszkodowany może domagać się także zwrotu kosztów opieki nad nim i kosztów rehabilitacji poniesionych przez członków jego najbliższej rodziny (por. np. wyrok SN z 15 lutego 2007 r., II CSK 474/06, LEX nr 274155). Obowiązek kompensaty kosztów obejmuje wszelkie koszty wywołane uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia, a więc wszystkie niezbędne i celowe wydatki : w szczególności będą to oczywiście koszty leczenia, konsultacji i rehabilitacji , ale też i koszty transportu, odwiedzin osób bliskich (por. wyrok SN z 7 października 1971 r., II CR 427/71, OSP 1972, z. 6, poz. 108), szczególnego odżywiania i pielęgnacji w okresie rekonwalescencji (por. uchwała SN (7) z 19 czerwca 1975 r., PRN 2/75, OSNC 1976, nr 4, poz. 70; wyrok SN z 21 maja 1973 r., II CR 194/73, OSP 1974, z. 4, poz. 83); takie szerokie ujmowanie obowiązku odszkodowawczego spotkało się z aprobatą zarówno judykatury, jak i przedstawicieli nauki prawa. W ocenie Sądu, z uwagi na stan zdrowia powoda po wypadku, porażenie obu kończyn dolnych oraz znaczny niedowład kończyn górnych, a w związku z tym konieczność zakupu schodołaza, leków, środków pielęgnacji, wizyt u lekarzy- specjalistów za uzasadnione, konieczne i celowe przyznanie powodowi odszkodowania w kwocie 5.170,45 zł na pokrycie poniesionych kosztów leczenia. Pełnomocnik powoda przedłożył kserokopię faktur na w/w kwotę pomniejszoną o stopień przyczynienia się poszkodowanego. Z faktur tych wynika, że rodzina powoda dokonywała zakupu środków leczniczych i medycznych, których przydatności w procesie leczenia i pielęgnacji nie sposób zakwestionować. W odniesieniu do zasadności zakupu schodołazu wskazać należy, że zawarte w przepisie art. 444§1 kc pojęcie „wszelkie wynikłe koszty” interpretowane jest szeroko. Należy tu przytoczyć stanowisko Sądu Najwyższego w wyroku z dnia 31 maja 2001 r. (V CKN 253/00, Lex nr 52406), którego przedmiotem był problem, czy powołany przepis może stanowić podstawę domagania się przez poszkodowanego kwoty wystarczającej na zakup samochodu osobowego przystosowanego do potrzeb inwalidy. Sąd Najwyższy uznał, że „ potrzeba zakupu takiego pojazdu winna być oceniana w konkretnych okolicznościach, a żądanie wyłożenia odpowiedniej sumy na ten wydatek może być wywiedzione z art. 444 § 1 k.c. Rozważając wzajemne relacje między przepisami art. 444 § 1 i § 2 oraz art. 447 k.c., Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że art. 444 § 1 zd. 2 k.c. traktować należy jedynie jako egzemplifikację rodzajów i sposobów pełnej kompensaty szkód wynikających z czynu niedozwolonego. Wskazał też, że hipoteza art. 444 § 2 k.c. pokrywa się częściowo z hipotezą § 1 tego przepisu, gdyż koszty przygotowania do innego zawodu mogą być wynikiem niezdolności do dotychczas wykonywanej pracy lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość. Jednocześnie, według art. 447 k.c. renta może ulec kapitalizacji i być wypłacona poszkodowanemu z góry, co oznacza, że mogą wystąpić sytuacje, w których zaciera się granica między rentą a odszkodowaniem jednorazowym, jako odpowiednim sposobem naprawienia powstałych szkód i o wyborze właściwej formy odszkodowania powinny decydować szczegółowe okoliczności danego wypadku”. Podobne stanowisko zawarł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 września 2007r. w sprawie III CSK 109/2007 – LEX 328067. Sąd orzekający w niniejszej sprawie poglądy te w pełni podziela. Nie ulega wątpliwości, iż powód z uwagi na konieczność poruszania się na wózku inwalidzkim ma ograniczone możliwości przemieszczania się. Z pewnością ograniczeniem dla niego jest brak możliwości samodzielnego opuszczenia mieszkania. Zakup schodołazu z całą pewnością znacznie ułatwił powodowi opuszczanie domu. W oparciu o powyższe Sąd uznał za dopuszczalne pokrycie w ramach odszkodowania z art. 444§1 kc kosztów montażu schodołazu. W zakresie wysokości wszystkich wskazanych wydatków koniecznych, Sąd przyjął zasadność żądania pozwu w oparciu o wnioski opinii biegłych lekarzy zarówno neurologa jak i specjalisty rehabilitacji, którzy zgodnie oświadczyli, że koszt leczenia farmakologicznego zgodnie z zamieszczonymi w aktach sprawy rachunkami( leki odkażające drogi moczowe, antybiotyki, leki regulujące wypróżnienia, leki przeciwzapalne, rozluźniające itd.) jest w pełni uzasadniony. Zdaniem Sądu w sprawie niniejszej w oparciu o powyższe okoliczności tytułem odszkodowania przyznać należało powodowi łączną kwotę 5.170,45 zł. Na zasądzoną z tego tytułu w wyroku kwotę składają się koszty : zakupu schodołaza, leków, środków pielęgnacji, wizyt u lekarzy. Wykazane i zasadnie poniesione wydatki , zgodnie z przedłożonymi rachunkami i paragonami wyniosły kwotę 9.400,82 zł. Wobec czego uwzględniając przyczynienie powoda w 45 %, zasądzono tego tytułu kwotę 5.170,45 zł z tym, że odsetki od kwoty 3.070,91 zł zgodnie z żądaniem od dnia 16.09.2013 r. to jest od dnia upływu 30 dniowego terminu zapłaty do której pozwany został wezwany pismem z dnia 19.08.2013 r., a kwotę 2.099,54 zł od dnia wniesienia pozwu, skoro bowiem te faktury zostały wystawione po doręczeniu wezwania do zapłaty, to należy przyjąć, że pozwany pozostaje w zwłoce dopiero od daty wniesienia pozwu ( art. 481 k.c.) Wobec czego orzeczono jak w punkcie 1 wyroku.

Żądanie zasądzenia renty znajduje oparcie w art. 444 § 2 k.c. i uzasadnione jest w trzech sytuacjach: w związku z całkowitą lub częściowa utratą zdolności do pracy zarobkowej, zwiększeniem się potrzeb lub zmniejszeniem widoków na przyszłość. Powód wniósł o zasądzenie skapitalizowanej renty za okres od 1 sierpnia 2011 r. do 31 lipca 2014 r. po 3.600 zł m-cznie i bieżącej w tej samej kwocie, przy uwzględnieniu przyczynienia poszkodowanego (45 %). Celem renty jest naprawienie szkody wyrażającej się w wydatkach na zwieszone potrzeby oraz nie osiągniecie tych zarobków i innych korzyści majątkowych, jakie poszkodowany osiągałby w przyszłości, gdyby nie doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia. Zdaniem Sądu przedstawiony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy oraz przeprowadzone postępowanie w tym opinie biegłych wskazuje, iż roszczenie z tytułu zwiększonych potrzeb związanych z kosztami opieki zasługuje na uwzględnienie. Zwiększenie się potrzeb poszkodowanego stanowi szkodę polegającą na stale powtarzających wydatkach na ich zaspokojenie np. konieczność stałego leczenia, opieki osoby trzeciej itp. Zdaniem Sądu roszczenie jest słuszne, albowiem niewątpliwie zwiększyły się potrzeby powoda w związku z koniecznością pomocy w codziennej egzystencji – powód stał się osobą wymagającą stałej opieki, która fizycznie nie jest w stanie funkcjonować samodzielnie. Wymaga stałej pomocy członków rodziny przy wykonywaniu wszelkich czynności, nie jest w stanie samodzielnie się podnieść i usiąść, konieczne jest pomaganie mu przy ubieraniu się, spożywaniu posiłków, myciu i innych standardowych czynnościach życia codziennego. Długotrwałe pozostawanie w pozycji leżącej wywołało dodatkowe dolegliwości również wymagające interwencji medycznej, stanów zapalnych, m.in. układu moczowego. Powód porusza się wyłącznie na wózku inwalidzkim, został trwale i nieodwracalnie wyłączony z aktywności życiowej, zawodowej i osobistej. Mając na uwadze zakres koniecznej opieki – przygotowanie posiłków, sprzątanie, utrzymanie higieny ciała, kierując się opiniami biegłych, zeznaniami świadków oraz zasadami doświadczenia życiowego Sąd uznał za uzasadnione przyjęcie do wyliczenia kosztów opieki sprawowanej 10 godzin dziennie przez 30 dni w miesiącu. Pomoc świadczona powodowi w takim wymiarze zaspokaja jego uzasadnione potrzeby i znacznie ułatwia codzienne funkcjonowanie. Zasadnym zatem było opierając się na opiniach dwóch niezależnych biegłych zasądzenie na rzecz powoda kwoty renty w wysokości 3.600 zł odpowiadającej kosztowi 10-godzinnej opieki nad poszkodowanym wg podanej w zaświadczeniu przez Miejsko- Gminny Ośrodek (...) w W. informacji o wysokości wynagrodzenia za godzinę opieki w poszczególnych latach, objętych pozwem, pomniejszej o 45 % przyczynienia poszkodowanego (1980 zł). Przy czym wskazywany w powyższej informacji koszt wynagrodzenia ma dla rozstrzygnięcia znaczenie pomocnicze, bowiem Sąd opiera się w tej mierze o całokształt okoliczności i stanu zdrowia powoda, wynikającego z opinii biegłych lekarzy. Sąd jako zasadne uznał twierdzenie pełnomocnika powoda, iż powyższą kwotę należy powiększyć o miesięczną średnią sumę wydatkowanych przez powoda środków na leczenie i rehabilitację, która wynosi 139,74 zł (5.170,45 zł : 37 miesięcy = 139,74 zł). Przy czym podkreślić w tym miejscu należy, że do przyznania renty nie jest koniecznym wykazanie, że poszkodowany potrzeby te faktycznie zaspokaja i wydatki ponosi. Wystarczy samo istnienie tych potrzeb jako następstwa czynu niedozwolonego w kontekście samego zwiększenia potrzeb. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 4 października 1973r. (...) - które w dalszym ciągu zachowuje swoją aktualność - „jeżeli pracująca zarobkowo żona– w celu pielęgnacji męża, który doznał uszkodzenia ciała na skutek czynu niedozwolonego porzuciła pracę zarobkową i z tego powodu poniosła straty, poszkodowanemu przysługuje prawo żądania odszkodowania z tego tytułu w ramach art. 444 § 1 kc . Jeżeli jednak taka pielęgnacja i opieka mogłaby być wykonywana przez osobę trzecią, wysokość odszkodowania z tytułu utraty zarobków przez żonę nie może przekraczać wynagrodzenia osoby mającej odpowiednie kwalifikacje do wykonywania tych czynności. Należna powodowi skapitalizowana renta na zwiększone potrzeby winna być zatem w końcowym rozrachunku określona na kwotę 71.280 zł (12 zł x 10 godz. x 30 dni x 36 miesięcy. – 45 % przyczynienia poszkodowanego) za okres od dnia 1 sierpnia 2011 r. do dnia 31 lipca 2014 r. z ustawowymi odsetkami od dnia 25 lipca 2014 roku (data wniesienia pozwu) do dnia zapłaty. Natomiast tytułem renty na zwiększone potrzeby począwszy od sierpnia 2014 roku i na przyszłość Sąd zasądził kwotę 2.119,74 zł miesięcznie (10 godz. pomocy osób trzecich x 12 zł x 30 dni + 139,74 zł leki – 45%) płatne do pierwszego dnia każdego kolejnego miesiąca kalendarzowego z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat.

Mając na uwadze, iż pełnomocnik powoda cofnął pozew co do kwoty 8.897,46 zł Sąd umorzył postępowanie w tym zakresie. Cofnięcie pozwu oznacza bowiem rezygnację z przeprowadzenia postępowania. W niniejszej sprawie powód cofając częściowo powództwo zrzekł się roszczenia, a zatem wypełnione zostały dyspozycje z art. 203 § 1 k.p.c. Sąd co do zasady związany jest cofnięciem pozwu. Obowiązany jest jednak zawsze dokonać oceny, czy w świetle zgromadzonego materiału procesowego czynności wymienione w art. 203 § 4 k.p.c. nie są sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego lub czy zmierzają do obejścia prawa. Dodać przy tym należy, że cofnięcie pozwu jest wyrazem prawa do dysponowania przedmiotem postępowania oraz przejawem odwołalności czynności procesowych. Skuteczne cofnięcie pozwu niweczy skutki zarówno procesowe, jak i materialnoprawne wywołane jego wniesieniem.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż cofnięcie pozwu przez powoda nie stoi w opozycji do zasad współżycia społecznego, nie jest również sprzeczne z prawem i nie zmierza do jego obejścia, Sąd na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. umorzył postępowanie w omawianym zakresie.

O kosztach procesu Sąd postanowił na podstawie art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 99 k.p.c. , a zatem zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, który pozwany (...) Spółka Jawna, B. W. i Z. W. z siedzibą w W. przegrał w I instancji w całości. Na zasądzoną z tego tytułu kwotę złożyły się: wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości stawki minimalnej – 3.600,00 zł, opłata od pełnomocnictwa – 17,00 zł, opłata od pozwu – 5.540,00 zł. W pkt. 6 Sąd orzekł na podstawie 83 § 2 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 uksc.