Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 26 sierpnia 2015r.

Sąd Rejonowy w DzierżoniowieWydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Jawor

Protokolant: Ewelina Zachilska

po rozpoznaniu w sprawie o czyn z art. 279 § 1 k.k.

na skutek zażalenia pełnomocnika pokrzywdzonego D. S.

w przedmiocie umorzenia śledztwa

na podstawie art. 465 § 2 k.p.k.

postanowił:

zażalenia pełnomocnika pokrzywdzonego D. S. z dnia 19 stycznia 2015r. na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie z dnia 30 grudnia 2014r. w przedmiocie umorzenia śledztwa nie uwzględnić i utrzymać
w mocy zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Postanowieniem Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie z dnia 30 grudnia 2014r., w sprawie o sygn. akt 1 Ds. 607/14/Sp, umorzono śledztwo
w sprawie kradzieży poprzez włamanie dokonanej w nocy z dnia 01/02 kwietnia 2014r., w B., przez n/n sprawcę, który po uprzednim pokonaniu w nieustalony sposób fabrycznych zabezpieczeń pojazdu marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) dostał się do jego wnętrza a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia auta wraz z przedmiotami będącymi na jego wyposażeniu, powodując w ten sposób łączne straty na kwotę160.000 zł działając na szkodę D. S., tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu.

W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż w dniu 2 kwietnia 2014r. D. S. powiadomił o kradzieży pojazdu marki B. (...), o nr. rej. (...), wartości 160.000 zł dokonanej na terenie prywatnej posesji mieszczącej się
w B. przy ul. (...). W toku przeprowadzonych czynności przyjęto od D. S. zawiadomienie o przestępstwie oraz przesłuchano osoby mogące mieć wiedzę na temat zaistniałego zdarzenia. Ponadto zabezpieczono zapis monitoringu podmiotów gospodarczych z sąsiadujących posesji, których kamery mogły ewentualnie zarejestrować skradziony pojazd. Posesja D. S. umiejscowiona jest na peryferiach dolnej części miasta, na całej swojej powierzchni ogrodzona jest płotem, z trzech stron graniczy z innymi posesjami zaś od strony północnej graniczy z polami uprawnymi. Do przedmiotowej posesji prowadzi jedna droga dojazdowa ul. (...), przy której w bliskim sąsiedztwie mieszczą się zabudowania firmy (...), zakładu krawieckiego firmy (...) oraz stacja paliw (...). Sama posesja nr (...) podzielona jest na dwie części, pierwszą stanowi teren składu opału, zaś drugą - teren, na którym położony jest dom wolnostojący. Do kradzieży pojazdu zgodnie z zawiadomieniem miało dojść między godziną 18:00 dnia 1 kwietnia 2014r. a godziną 0:30 dnia 2 kwietnia 2014r. pod nieobecność właściciela posesji, którzy drugim bliźniaczo podobnym pojazdem marki B. (...) o nr rej. (...) udali się do kina we W.. Pojazd marki B.,
o nr. rej. (...), miał zostać skradziony z podjazdu do garażu przynależnego do posesji. W miejscu tym zarówno na podłożu z kostki brukowej jak i utwardzonej drogi wewnętrznej nie ujawniono żadnych śladów mających związek z opisywanym przestępstwem. W okresie zaistniałego zdarzenia pojazd marki B., o nr. rej.
(...), był zabezpieczony – zamknięty na fabryczne zabezpieczenia, zaś dwie bramy posesji tj. zewnętrzna i wewnętrzna były jedynie przymknięte. W toku wszczętego śledztwa wykonano szereg czynności procesowych w tym przesłuchano świadków, przeprowadzono oględziny posesji, powołano biegłych z zakresu mechanoskopii, dendrochronologii, informatyki i teleinformatyki oraz pracownię badań mechanoskopii KWP we W.. Dokonano również odtworzenia zapisów zabezpieczonych monitoringów z firm: (...) – Logistyk, (...), (...) oraz stacji paliw (...). Na podstawie zabezpieczonych zapisów monitoringu ustalono dokładny przebieg wydarzeń. Na zapisie monitoringu bowiem został zarejestrowany wyjazd D. S. z terenu jego posesji, jego dalsza droga ul. (...), następnie ul. (...) w stronę górnej B. oraz ul. (...) w stronę D., a także jego powrót do miejsca zamieszkania. W okresie nieobecności D. S. na zapisach kamer monitoringu obejmujących swoim zasięgiem fragment głównej bramy wjazdowej posesji oraz drogę dojazdową przylegającą do bramy, nie ujawniono żadnych innych pojazdów zarówno wjeżdżający bądź wyjeżdżających z posesji D. S.. Ułożenie i skierowanie kamery monitoringu wykluczało wyjazd pojazdu bramą główna z terenu posesji D. S. bez możliwości jego zarejestrowania. Ponadto w dniu 16 kwietnia 2014r. przeprowadzono oględziny terenu posesji D. S. w celu ustalenia rzeczywistego miejsca wyprowadzenia z posesji skradzionego auta. W trakcie przeprowadzonych czynności nie ujawniono żadnych śladów, które mogłyby wskazywać wspomniane miejsce. Ogrodzenie posesji D. S. stanowiło wówczas zwartą jednolitą konstrukcję – ciągłość, bez przerw dziur oraz świeżych uszkodzeń. Ponadto ukształtowanie terenu przyległego do posesji uniemożliwiało poniekąd wyprowadzenie skradzionego pojazdu. Od strony północnej na długości ogrodzenia znajdował się dość głęboki rów około 0,5 metra głębokości
i nasyp kolejowy, od strony południowej porośnięty wzdłuż ogrodzenia, około 4-5 metrowy pas zieleni w postaci krzewów i drzew. Podniesiono, że przeprowadzone czynności wykluczyły możliwość wyprowadzenia skradzionego pojazdu z posesji D. S. we wskazanym czasie. W uzasadnieniu zwrócono uwagę, że zaistniałe nowe okoliczności pozwoliły również przyjąć tezę sfingowania kradzieży pojazdu. Wskazano, iż w toku dalszego postępowania w sprawie uzyskano kserokopie dokumentacji Wydziału Komunikacji dotyczące zarejestrowania skradzionego pojazdu, dokumentacji (...) dotyczącej jego ubezpieczenia, jak też dokumentacji firmy (...) dotyczącej wynajęcia auto-lawety dla potrzeb D. S., a także dokumentacji firmy ubezpieczeniowej (...) dotyczącej szkody pojazdu B. (...) o nr. VIN (...) zarejestrowanej na terenie Niemiec. Przesłuchano również świadków – osoby, których czynności przyczyniły się do zarejestrowania i ubezpieczenia pojazdu marki
B. (...), o nr. rej. (...), jak również D. S. i osoby, które mogły mieć kontakt ze skradzionym pojazdem (osoby z sąsiedztwa, pracownicy składu opału, listonosza itp.). Ponadto powołano biegłego z zakresu mechanoskopii
w celu zbadania zabezpieczonego kluczyka. Na podstawie wykonanych czynności,
a w tym dokumentacji firmy ubezpieczeniowej (...) ustalono, że stan techniczny
i uszkodzenia pojazdu marki B. (...) zakupionego przez D. S. znacznie odbiegały od stanu opisanego przez niego. Pojazd w momencie zakupu posiadał rozległe uszkodzenia i zniekształcenia konstrukcji karoserii przodu, prawego boku, tyłu, jak i dachu. W pojeździe występowały także uszkodzenia mechaniczne układu zawieszenia podzespołów jednostki napędowej, układu chłodzenia
i klimatyzacji, układu bezpieczeństwa w tym airbagów, a także układu elektrycznego oraz wyposażenia wnętrza auta. Na podstawie uzyskanej dokumentacji firmy (...) ustalono, że D. S. za pośrednictwem swojego pracownika wynajął pojazd auto – lawetę w dniu 15 stycznia 2014r., którego następnie zdał w dniu
17 stycznia 2014r. Wykres (...) trasy auto-lawety potwierdzał pobyt auta na terenie Niemiec w pobliżu miejsca zakupu pojazdu, jak i w B. w pobliżu miejsca zamieszkania pokrzywdzonego. Z uwagi na upływ czasu nie zdołano uzyskać monitoringu drogowego z trasy pojazdu auto-lawety, a który mógłby potwierdzić fakt przewożenia i dowiezienia zakupionego pojazdu do miejsca docelowego, tj. do posesji. Sąsiedzi, pracownicy składu opału, listonosz zaprzeczyli, aby kiedykolwiek na terenie posesji D. S. widziały jednocześnie dwa podobne do siebie pojazdy marki B. (...) koloru białego, jak też, aby widzieli pojazd, którego wygląd zewnętrzny odróżniał się od pojazdu marki B. (...), o nr. rej. (...), między innymi szklanym dachem i przyciemnionymi szybami. Na podstawie opinii biegłego
z zakresu mechanoskopii ustalono, że zabezpieczony od D. S. klucz jest oryginalny i pochodzi z fabrycznego kompletu kluczy pojazdu B. (...), o nr. VIN – (...). Na kluczu tym nie stwierdzono śladów odwzorowań wodzika kopiarki mechanicznej, zaś w kluczu jest fabrycznie zamontowany transponder P. z kodem kryptograficznym. Na podstawie zapisanej pamięci wewnętrznej klucza ustalono ostatni przebieg pojazdu wynosił 14.633 km oraz datę ostatniej autoryzacji klucza w pojeździe, która miała miejsce o godzinie 8:52 dnia
30 sierpnia 2013r. Podkreślono, że powyższe dane zapisane na kluczu są niezgodne
z zeznaniami D. S., a tym samym zaprzeczają jego twierdzeniom
o uruchamianiu pojazdu B. (...), o nr. rej. (...), po jego naprawie.
Z przeprowadzonej analizy dokumentacji Wydziału Komunikacji dotyczącej zarejestrowania skradzionego pojazdu oraz dokumentacji (...) dotyczącej jego ubezpieczenia wynika, że pojazd marki B. (...), o nr. rej. (...), został zgłoszony do rejestracji w dniu 30 stycznia 2014r. i zarejestrowany za pośrednictwem firmy (...) z siedzibą w D.. W trakcie przeprowadzonej rejestracji pojazd nie był poddawany zarazem wymaganemu badaniu technicznemu, jak i wymaganemu badaniu technicznemu oraz wymaganemu przeglądowi indentyfikacyjnemu. Ponadto jak ustalono w toku zawierania umowy ubezpieczenia między innymi agent ubezpieczeniowy (...) nie przeprowadzał oględzin pojazdu, a co za tym idzie nie dokonywał korekt uzyskanych informacji o pojeździe, ze stanem faktycznym pojazdu i jego wyposażenia. Polisę sporządził nie widząc auta będącego przedmiotem ubezpieczenia, bazując jedynie na danych uzyskanych od D. S., jak też dostarczonych przez niego mailem zdjęć pojazdu. Dane zawarte na polisie nieznacznie zawyżały fabryczne wyposażenie pojazdu, a co za tym idzie sumę odszkodowania w razie jego utraty. Wskazano również, iż w toku przeprowadzonego śledztwa ustalono, że D. S. w trakcie procedur celno-skarbowych zrezygnował z przeprowadzenia przez biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej, bezpośredniego badania pojazdu w celu uzyskania opinii potwierdzającej jego stan faktyczny – opinia ta powodowałaby bowiem zapłacenie znacznie niższego podatku akcyzowego, tj. od rzeczywistej wartości auta, a nie od jego wartości rynkowej. Podniesiono, iż w dniu 17 czerwca 2014r. D. S. w trakcie przeprowadzonych czynności na terenie jego posesji wskazał miejsce, którym jak sądził mógł być wyprowadzony skradziony pojazd. Wskazane miejsce położone było przy południowym ogrodzeniu, a w miejscu tym na szerokość jednego przęsła była usunięta – wycięta przy podłożu roślinność krzewy i drzewa oraz zostały przecięte dwa płaskowniki przytrzymujące przęsło. Z kolei drugie dwa płaskowniki
z przeciwległej strony przęsła nosiły ślady odginania. Prześwit zieleni, jak też otworu w ogrodzeniu po odgięciu przęsła był nieznacznie większy od szerokości skradzionego pojazdu. Podkreślono, jednak, iż nowe okoliczności wniesione przez D. S. były sprzeczne z przeprowadzonymi w dniu 16 kwietnia 2014r. oględzinami terenu tej posesji. W celu ustalenia okresu wycięcia roślinności, jak też przecięcia płaskowników, przeprowadzono oględziny wskazanego miejsca
z udziałem biegłego z zakresu dendrochronologii, a w toku tych czynności zabezpieczono fragment przeciętego płaskownika oraz fragment wyciętego uschniętego krzewu i drzewostanu oraz roślinności, która porastało przedmiotowe miejsce. Na podstawie opinii z przeprowadzonych badań mechanoskopijnych ustalono, że płaskownik został przecięty piłka do metalu, zaś ślady na badanej krawędzi płaskownika nie zawierają indywidualnych cech charakterystycznych pozwalających na identyfikację użytego narzędzia – brzeszczotu. Badania mechanoskopijne nie pozwoliły na określenie precyzyjnie czasu, jaki upłynął od przecięcia płaskownika do czasu jego zabezpieczenia. Z kolei na podstawie opinii biegłego z zakresu dendrochronologii ustalono, ze drzewo brzoza została ścięta
w 2014r. najprawdopodobniej w okresie kwietnia – maja, o czym świadczyło ulistnienie drzewa, jak też przyrost drewna wymagający okresu kilku tygodni asymilacji. Ponadto ustalono, że brzoza została ścięta za pomocą piłki ręcznej zaś krzew za pomocą sekatora ręcznego. W toku przeprowadzonego postępowania uzyskano również opinię biegłego z zakresu informatyki i teleinformatyki na okoliczność danych dotyczących pojazdu marki B. (...) zapisanych na zabezpieczonym od D. S. komputerze typu laptop. W ten sposób ustalono, że użytkownik komputera w okresie od stycznia 2014r. do maja 2014r. wyszukiwał w sieci Internet ogłoszeń dotyczących sprzedaży samochodu marki B. model(...) oraz części do tego typu samochodu. Z nagłówków adresów (...) wynika, iż wyszukiwane były uszkodzone samochody B. (...) kolorze białym oraz części do tego modelu w postaci silnika diesel, ćwiartki prawej, zderzaka, błotnika, wzmocnienia, maski, emblematu B. (...). Zwrócono uwagę, iż okres wyszukiwania przez użytkownika komputera ogłoszeń dotyczących części orz podzespołów do pojazdu marki B. (...) nie jest adekwatny do okresu, w którym miał zostać naprawiony przedmiotowy pojazd. Powołany w toku postępowania biegły z zakresu techniki samochodowej stwierdził, że pojazd wymagał naprawy w warunkach serwisowych lub w zakładzie z wyposażeniem zbliżonym do serwisowego, posiadającym specjalistyczną ramę naprawczą z systemem pomiarowym
w płaszczyźnie X Y Z. Ponadto naprawa pojazdu wymagała posiadania specjalistycznego oprzyrządowania i oprogramowania, dużego doświadczenia
i wszelakiej wiedzy z zakresu różnych dziedzin naprawy pojazdu, w tym naprawy blacharskiej, lakierniczej, mechanicznej jak tez elektroniki pojazdowej. Biegły jednoznacznie stwierdził, iż z tych względów niemożliwym było przeprowadzenie naprawy przedmiotowego auta w warunkach garażowych we własnym zakresie
z użyciem lewarka kolejowego, bądź rozpieraków hydraulicznych lub mechanicznych. W uzasadnieniu postanowienia podkreślono, iż z uwagi na pojawiające się w toku prowadzonego postępowania nowe okoliczności bądź wątpliwości trzykrotnie przesłuchano w charakterze świadka D. S., a analiza jego zeznań wykazała, że złożone przez niego zeznania w trakcie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa są sprzeczne z zeznaniami złożonymi później, a także, że zeznania składane przez D. S. są przez niego modyfikowane pod kątem poczynionych w śledztwie ustaleń. Jednoznacznie wskazano, iż z uwagi zgromadzony materiał dowodowy brak jest jednoznacznych danych wskazujących, że czyn opisany przez D. S. w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa faktycznie miał miejsce, podkreślając przy tym, że szczegółowe wyjaśnienia okoliczności czynu pozostają w sprzeczności z danymi podawanymi przez Dar. W związku z czym, wobec zaistnienia przesłanki procesowej określonej w art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. umorzono śledztwo w sprawie.

Na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie
w przedmiocie umorzenia śledztwa zażalenie złożył pełnomocnik D. S. wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Prokuraturze Rejonowej w Dzierżoniowie. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono obrazę przepisów postępowania mogących mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia poprzez:

- obrazę art. 4 k.p.k. i art. 7 k.p.k. poprzez całkowicie dowolną, nierzetelną a przede wszystkim nieobiektywną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego, przejawiającą się w przyjęciu, ze brak jest znamion czynu zabronionego, podczas gdy prawidłowa analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do odmiennego wniosku;

- obrazę art. 297 § 1 pkt 1 k.p.k. poprzez nie przeanalizowanie wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a to zaniechanie przesłuchania pokrzywdzonego D. S. i uniemożliwienie mu odniesienia się do podawanych przez niego okoliczności w sytuacji, gdy przesłuchanie pokrzywdzonego w dniu 16 czerwca 2014r. nie zostało dokończone.

W związku z powyższym zarzucono błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia, mogący mieć wpływ na jego treść, polegający na błędnym
i całkowicie bezpodstawnym przyjęciu, iż w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym brak jest jednoznacznych danych wskazujących, że doszło do kradzieży przez włamanie samochodu należącego do D. S.. W uzasadnieniu zażalenia wskazano, iż brak jest podstaw do przyjęcia, że składane przez pokrzywdzonego zeznania były przez niego modyfikowane względem poczynionych w śledztwie ustaleń. Podkreślono bowiem, że pokrzywdzony nie miał wzglądu do akt toczącego się postępowania, wobec czego dopiero z treści doręczonego mu postanowienia o umorzeniu śledztwa mógł dowiedzieć się, jakie czynności procesowe zostały podjęte w toku toczącego się postępowania. Ponadto podniesiono, że sam fakt, iż pokrzywdzony podawał w czasie trzech przesłuchań inne okoliczności nie świadczy o tym, aby celowo modyfikował swoje zeznania. Zwrócono uwagę, iż za każdym razem prowadzący postępowanie pytał pokrzywdzonego o inne okoliczności
i szczegóły. Co więcej zarzucono, iż przesłuchanie z dnia 16 czerwca 2014r. nie zostało ukończone, przez co pokrzywdzony został pozbawiony możliwości przedstawienia wszystkich okoliczności i odpowiedzi na wszelkie pytania prowadzącego postępowanie niezbędne do wyjaśnienia ewentualnych sprzeczności.
W ocenie skarżącego w sprawie należy przeanalizować zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pod kątem okoliczności kradzieży dokonanej na szkodę pokrzywdzonego. Skarżący podniósł, że dane odczytane z kluczyka do skradzionego pojazdu mogą nie odzwierciedlać ostatniego momentu odpalania pojazdu, co może wynikać z naprawy poszczególnych jego elementów. Ponadto oględziny miejsca wskazanego przez pokrzywdzonego, przez które mógł zostać wyprowadzony pojazd B. nie wskazują, aby miejsce to zostało zmodyfikowane już po kradzieży a nie
w jej dniu. Zaznaczono, że również dane odczytane na komputerze pokrzywdzonego nie przeczą dokonaniu przez D. S. zakupu pojazdu we wskazanym przez niego terminie. W ocenie skarżącego w treści postanowienia nie wynika, aby podjęto jakiekolwiek czynności celem ustalenia sprawców kradzieży i odnalezienia skradzionego samochodu, a skupiono się wyłącznie na doszukiwaniu się wątpliwości odnośnie prawdomówności pokrzywdzonego.

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie przekazując powyższe zażalenie do rozpoznania Sądowi, wniósł o jego nieuwzględnienie
i utrzymanie zaskarżonego postanowienia w mocy. W uzasadnieniu wskazano, iż wbrew twierdzeniom składającego zażalenie wyczerpano wszelkie możliwości dowodowe dla ustalenia czy rzeczywiście czyn miał miejsce i jaki on miał przebieg,
a w toku śledztwa zostały podjęte czynności mające na celu ustalenie okoliczności zaboru pojazdu, jednak ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pozwoliła na poddanie w wątpliwość, czy rzeczywiście doszło do zdarzenia, o którym zawiadomił D. S.. Ponadto wskazano, iż nieuprawnione jest stanowisko pełnomocnika pokrzywdzonego, który wskazał, że uniemożliwiono D. S. odniesienie się do podawanych przez niego okoliczności w trakcie przesłuchania. Zwrócono uwagę, że w dniu 18 czerwca 2014r. D. S. stawił się na przesłuchanie w tutejszej Prokuraturze wraz z aplikantem adwokackim N. P. i złożył częściowo zeznania, w trakcie czynności stawił się pełnomocnik pokrzywdzonego, który w pewnym momencie poprosił o przerwanie przesłuchania z uwagi na wcześniej zaplanowane czynności, a pokrzywdzony nie wyraził zgody na przesłuchanie bez udziału pełnomocnika. Wówczas ustalono kolejny termin przesłuchania, jakim miał być dzień 8 lipca 2014r. W tym dniu jednak aplikantka pełnomocnika poinformowała telefonicznie referenta sprawy, że pokrzywdzony nie stawi się na przesłuchanie, gdyż przebywa w sprawach służbowych poza granicami kraju i powróci we wrześniu 2014r. Do dnia zakończenia postępowania ani pokrzywdzony, ani pełnomocnik nie skontaktowali się celem ustalenia kolejnego terminu przesłuchania. Nadto z zeznań J. R. złożonych
w dniu 20 grudnia 2014r. (teściowej D. S.) wynika, że pokrzywdzony wraz z rodziną od lipca 2014r. przebywa poza granicami kraju i nie jest znany termin ich powrotu do Polski.

Po dokonaniu przez Sąd wnikliwej analizy akt niniejszej sprawy, treści postanowienia prokuratora w przedmiocie umorzenia śledztwa oraz jego uzasadnienia, treści zażalenia pełnomocnika D. S. oraz wniosku Prokuratury
z dnia 20 lipca 2015r., w ocenie Sądu, w toku czynności podjętych przez Prokuratora nie dopuszczono się żadnych błędów, konsekwencją, których mogłoby być uchylenie zaskarżonego postanowienia. Zdaniem Sądu, przychylając się w tym względzie do stanowiska Prokuratura Rejonowego w Dzierżoniowie, iż w toku przeprowadzonych
w sprawie czynności zebrano wystarczający materiał dowodowy uzasadniający umorzenie śledztwa i przyjęcie, iż odnośnie przedmiotowego czynu z art. 279 § 1 k.k.
brak jest danych dostatecznie uzasadniających popełnienie przestępstwa. Mając na uwadze całokształt bardzo wnikliwie i szczegółowo przeprowadzonego postępowania, zgodzić się należy z Prokuraturą, iż zgromadzony materiał dowodowy pozwolił na poddanie w wątpliwość, czy rzeczywiście doszło do zdarzenia, o którym zawiadomił w dniu 2 kwietnia 2014r. D. S.. Nie sposób zgodzić się ze skarżącym, iż D. S. nie miał wzglądu do akt toczącego się postępowania, wobec czego dopiero z treści doręczonego mu postanowienia o umorzeniu śledztwa mógł dowiedzieć się, jakie czynności procesowe zostały podjęte w toku toczącego się postępowania, a co za tym idzie nie mógł modyfikować zeznań pod kątem ustaleń poczynionych w śledztwie. D. S. występujący w niniejszej sprawie
w charakterze pokrzywdzonego był bowiem informowany o przeprowadzanych przez organ prowadzący postępowanie istotnych czynnościach, chociażby
o fakcie powołania biegłego. Nie można również przychylić się do stanowiska skarżącego, iż poprzez fakt, że jego przesłuchanie nie zostało dokończone, pokrzywdzony został pozbawiony przedstawienia wszystkich okoliczności
i odpowiedzi na wszelkie pytania prowadzącego postępowanie. W tym miejscu bowiem wskazać należy, iż pokrzywdzony w toku postępowania przygotowawczego opuścił miejsce zamieszkania wyjeżdżając z kraju (jak wynika z zeznań świadków wraz z rodziną przebywa obecnie w Nowej Zelandii), a o fakcie tym nie poinformował prowadzącego postępowanie. Jak słusznie wskazał Prokurator, ani D. S., ani jego pełnomocnik nie skontaktowali się z prowadzącym postępowanie celem ustalenia dogodnego terminu przesłuchania. Ponadto chcąc uzupełnić swoje zeznania, D. S. w każdym momencie mógł nadesłać pocztą, bądź drogą mailową, swoje pisemne stanowisko w sprawie. Sąd zwraca ponadto uwagę, iż skarżący nie wskazuje na czynności procesowe, które w jego ocenie powinny być przeprowadzone, a nie zostały przeprowadzone w toku przeprowadzonego postępowania, mogące jednocześnie mieć znaczący wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, ograniczając argumentację zażalenia do polemiki z orzeczeniem Prokuratora.

Z powyższych względów mając na uwadze wyczerpujący i jednocześnie wyłącznie możliwy do pozyskania materiał dowodowy, zgromadzony w toku postępowania przygotowawczego, przeprowadzonego przy tym prawidłowo
i wszechstronnie, decyzję Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie
o umorzenia śledztwa Sąd uznał za w pełni uzasadnioną i orzekł jak
w sentencji.

(...)

(...)