Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lipca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Tadeusz Piesowicz

Protokolant: Daniel Drożdż

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2015 roku w Nowym Sączu

na rozprawie

odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

z dnia 26 sierpnia 2014 roku znak: (...)

oraz z dnia 18 września 2014 roku znak: (...)

w sprawie J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

o wysokość kapitału początkowego

I. zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że dolicza odwołującemu się J. P. do wartości kapitału początkowego okresy pracy w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. od dnia 1 czerwca 1977 roku do dnia 31 grudnia 1984 roku, od dnia 1 stycznia 1986 roku do dnia 31 lipca 1986 roku jako okresy składkowe;

II. umarza postępowanie co do wniosku odwołującego się J. P. o doliczenie do wartości kapitału początkowego okresów pracy w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. od dnia 13 stycznia 1985 roku do dnia 31 stycznia 1985 roku, od dnia 21 października 1988 roku do dnia 24 października 1988 roku , od dnia 15 czerwca 1989 roku do dnia 18 czerwca 1989 roku, wobec wydania przez organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. decyzji z dnia 18 września 2014 roku, znak: (...).

Sygn. akt IV U 1146/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 22 lipca 2015 roku

Decyzją z dnia 26 sierpnia 2014 roku, znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.) ponownie ustalił J. P. kapitał początkowy. Do ustalenia wartości kapitału początkowego przyjęto podstawę wymiaru w wysokości 1 243,96 zł. Uwzględniono okresy składkowe w wymiarze 13 lat, 8 miesięcy i 21 dni oraz nieskładkowe w wymiarze 5 miesięcy, 20 dni. Organ rentowy wyliczył odwołującemu się kapitał początkowy w wysokości 79 238, 17 zł. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego organ rentowy ustalił na 101, 89 % z lat 1980 do 1989. Do ustalenia wartości kapitału początkowego ZUS nie uwzględnił J. P. okresów od dnia 1 czerwca 1977 roku do dnia 31 grudnia 1984 roku oraz od dnia 1 stycznia 1986 roku do dnia 31 lipca 1986 roku, albowiem zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 19 marca 1976 roku w sprawie wykonanie dekretu o ubezpieczeniu społecznym członków Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych celem zaliczenia okresu pracy należy przedłożyć zaświadczenie o ilości dni za każdy rok oddzielnie.

Kolejną decyzją z daty 18 września 2014 roku, znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.) raz jeszcze ustalił J. P. kapitał początkowy. Do ustalenia wartości kapitału początkowego przyjęto podstawę wymiaru w wysokości 1 243,96 zł. Uwzględniono okresy składkowe w wymiarze 13 lat, 9 miesięcy oraz nieskładkowe w wymiarze 5 miesięcy, 20 dni. Organ rentowy wyliczył J. P. kapitał początkowy w wysokości 79 606, 01 zł. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego organ rentowy ustalił na 101, 89 % z lat 1980 do 1989. Do ustalenia wartości kapitału początkowego ZUS nie uwzględnił J. P. okresów od dnia 1 czerwca 1977 roku do dnia 31 grudnia 1984 roku oraz od dnia 1 stycznia 1986 roku do dnia 31 lipca 1986 roku, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 19 marca 1976 roku w sprawie wykonanie dekretu o ubezpieczeniu społecznym członków Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych celem zaliczenia okresu pracy należy przedłożyć zaświadczenie o ilości dni za każdy rok oddzielnie.

Od powyższych decyzji odwołał się J. P., zarzucając, że organ rentowy bezpodstawnie nie zaliczył mu w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. okresów pracy: od dnia 1 czerwca 1977 roku do dnia 31 grudnia 1984 roku, od dnia 13 stycznia 1985 roku do dnia 31 stycznia 1985 roku, od dnia 1 stycznia 1986 roku do dnia 31 lipca 1986 roku, od dnia 21 października 1988 roku do dnia 24 października 1988 roku, od dnia 15 czerwca 1989 roku do dnia 18 czerwca 1989 roku. J. P. podniósł, że w/w okresach obowiązywał dekret z dnia 4 marca 1976 roku o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin ( Dz. U. z 1976 , Nr 10, poz. 54 ). Art. 4 tego dekretu stanowi, że za dzień pracy uważa się 8 godzin pracy, a przed 1 lipca 1962 dzień, który stanowił podstawę do obliczenia dniówki obrachunkowej, a za miesiąc pracy uważa się 20 dni dla mężczyzn, gdy użytkowano działkę przygrodkową 18 dni. Odpowiednio za rok uważano 240 dni pracy, przy użytkowaniu działki 220 dni. Dopiero dekret z 19 marca 1976 stanowi, że jeżeli przepracowano mniej dni przyjmuje się okres w dniach i miesiącach. Odwołujący się podniósł, że otrzymał ze Spółdzielni świadectwo pracy, a Spółdzielnia zaliczyła mu do stażu pełne lata zatrudnienia, a więc musiał za ten okres przepracować wymaganą ilość dni. W ocenie skarżącego ZUS bezpodstawnie domaga się od niego ilości przepracowanych dniówek , tym samym organ rentowy narusza regulację art. 6b ust 2 pkt 12 ustawy emerytalnej. Odwołujący nadto podniósł, że karta wynagrodzeń nie jest jedynym dowodem pracy, lecz umowa o pracę i świadectwo pracy. Z uwagi na to, że nie może przedłożyć dniówek obrachunkowych, wniósł o przesłuchanie świadków. Odwołujący uzasadniając swoje stanowisko ponadto powołał się na wyrok Sądu Najwyższego w sprawie o sygn. akt II UK 255/11.

W odpowiedzi na odwołania Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł ich oddalenie. Organ rentowy podniósł, że po ponownej analizie akt sprawy wydał kolejną decyzję z dnia 18 września 2014 roku i uwzględnił część roszczenia odwołującego się poprzez doliczenie do kapitału okresów: od dnia 13 stycznia 1985 roku do dnia 31 stycznia 1985 roku ( 18 dni ), od dnia 21 października 1988 roku do dnia 24 października 1988 roku ( 4 dni ), od dnia 15 czerwca 1989 roku do dnia 18 czerwca 1989 roku ( 4 dni ), łącznie 26 dni, ponieważ w okresach tych odwołujący przepracował w ciągu roku obrachunkowego większą ilość dni. ZUS nie uwzględnił odwołującemu się okresu od 1 lipca 1977 roku do dnia 31 grudnia 1984 roku , gdyż za ten okres brak jest kart wynagrodzeń, okresu od 1 stycznia 1986 roku do dnia 31 lipca 1986 roku, gdyż w tym okresie nie przepracował większej liczby dni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. P. w okresie od dnia 1 czerwca 1977 roku do dnia 31 marca 1993 roku pracował w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P., której był członkiem - jako kierowca. W Spółdzielni otrzymywał wynagrodzenie zgodnie z zasadami wynagradzania pracy w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej. Wynagrodzenie odwołującego się wynikało z ilości przepracowanych ( godzin ) dni pracy, które były przeliczane na tzw. dniówki obrachunkowe. Wartość jednej dniówki obrachunkowej była ustalana przez Walne Zgromadzenie Spółdzielni. Do wyliczenia przepracowanych dniówek obrachunkowych przez danego pracownika przyjmowano ilość przepracowanych godzin pracy i mnożono przez ustalony współczynnik dniówki obrachunkowej, np. od 1, 0 – 1, 7, określony dla każdego pracownika Spółdzielni jego indywidualnym zaszeregowaniem, wynikającym z zajmowanego stanowiska i stażu pracy. Ilość przepracowanych dniówek obrachunkowych wynikała z ilość przepracowanych godzin pracy i określonego współczynnika. Natomiast wysokość ustalonego wynagrodzenia wynikała z przemnożenia ilości dniówek obrachunkowych i wartości dniówki obrachunkowej ustalonej przez Walne Zgromadzenie Spółdzielni.

J. P. pracował co najmniej po 8 godzin na dobę , w dniach od poniedziałku do soboty, w godzinach od 7.00 do 15.00. Czasami odwołujący pracował w godzinach ponadnormatywnych, np. ponad 8 godzin albo w niedziele.

Spółdzielnia prowadziła listy ilości przepracowanych przez członków spółdzielni godzin pracy oraz karty wynagrodzeń. Kierowcy wpisywali do kart drogowych ilość przepracowanych godzin oraz kilometry. Karty wynagrodzeń odwołującego zachowały się za lata 1985 - 1991. Z tych kart wynagrodzeń wynika, że w każdym miesiącu odwołujący wypracowywał między 40, a 200 dniówek obrachunkowych. W każdym roku odwołujący miał więcej niż 20 dni pracy w danym miesiącu. Jeżeli w karcie wynagrodzeń nie zostało wskazanych co najmniej 20 dni pracy, to w miesiącu tym były adnotacje u urlopie wypoczynkowym lub chorobowym, które to okresy uzupełniały brakujący wymiar pracy członka spółdzielni do 20 dni pracy w miesiącu. Przy założeniu, że odwołujący pracował 6 dni w tygodniu po 8 godzin, wypracował 24 dni w miesiącu, przez co w każdym roku pracy wykazał 288 dni.

( dowód: świadectwo pracy, k. 35 akt rentowych, karty wynagrodzeń, k. 69 – 75 akt rentowych, dokumentacja osobowa, zeznania świadka L. B., k. 87 – verte, płyta z nagraniem przesłuchania min. od 08:04, k. 88, zeznania świadka K. O., k. 87 – verte, płyta z nagraniem przesłuchania min. od 28: 51, k. 88, zeznania świadka S. N., k. 30 – verte, płyta z nagraniem przesłuchania min. od 22:09, k. 31 akt sprawy o sygn. akt IV U 57/15, zeznania odwołującego się, k. 89, płyta z nagraniem przesłuchania min. od 01: 51 , k. 90 )

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy, której wiarygodności i mocy dowodowej żadna ze stron nie kwestionowała w toku postępowania. Sąd oparł się również na zeznaniach odwołującego się J. P. oraz świadków L. B. i K. O. oraz S. N. ( złożonych w sprawie tut. Sądu o sygn. akt IV U 57/15), uznając je za wiarygodne, spójne, logiczne oraz zgodne z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie. Brak jest bowiem podstaw do podważenia ich wiarygodności. Zeznania J. P. znajdują potwierdzenie w zeznaniach w/w świadków, którzy z w sposób obiektywny potwierdzili, że odwołujący się w spornym okresie pracował co najmniej po 8 godzin dziennie, a nawet więcej: L. B. ( min. 27:31), K. O. ( min. 33:35).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. P. zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem niniejszego postępowania było ustalenie czy organ rentowy zasadnie odmówił odwołującemu się doliczenia do wartości kapitału początkowego okresu pracy w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P., za lata, w których J. P. nie wykazał kart potwierdzających ilości przepracowanych dni. Organ rentowy w tej materii powołał się na dekret z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin ( Dz.U.1983.27.135 ).

Instytucja prawna kapitału początkowego jest elementem zreformowanego systemu emerytalnego, stąd wszelkie przepisy dotyczące kwestii kapitału początkowego winny być interpretowane w zgodzie z funkcją i celem, jakie zostały przypisane nowej regulacji prawnej systemu emerytalnego. Zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa – art. 173 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

wartość kapitału początkowego jest zasadniczo determinowana wysokością dochodów, od których opłacono składki na ubezpieczenie społeczne, uzyskiwanych przed 1999 r. oraz długością przebytych okresów składkowych i nieskładkowych. Norma art. 173 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. stanowi więc wyraz zasady, że w nowym systemie emerytalnym wysokość przyszłego świadczenia jest ściśle powiązana z sumą składek wpłacanych przez ubezpieczonego przez cały okres aktywności zawodowej.

W przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r., nr 27, poz. 135 ze zm.), który w art. 1 stanowił, że ubezpieczenie społeczne obejmowało członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych oraz innych spółdzielni, zrzeszonych w (...) Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych, którzy wykonywali pracę w tych spółdzielniach, członków spółdzielni kółek rolniczych zrzeszonych w Krajowym Związku (...), którzy wykonywali pracę w zespołowych gospodarstwach rolnych tych spółdzielni, a także pozostałe osoby, które wykonywały pracę w wymienionych wyżej spółdzielniach i byli wynagradzani według zasad obowiązujących członków tych spółdzielni. Zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 3 dekretu prawo do świadczeń dla ubezpieczonych ustalało się na zasadach, w wysokości i w trybie określonych przepisami o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Zgodnie z art. 4 dekretu, przy ustalaniu okresu pracy w spółdzielni wymaganego do uzyskania świadczeń: 1) za dzień pracy uważa się 8 godzin pracy, a przed dniem 1 lipca 1962 r. dzień, który stanowił podstawę do obliczenia dniówki obrachunkowej; do dni pracy zalicza się również dni urlopu wypoczynkowego oraz dni pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub opiekuńczego, 2) za miesiąc pracy uważa się 20 dni pracy dla mężczyzny oraz 13 dni pracy dla kobiety, a jeżeli ubezpieczony użytkuje działkę przyzagrodową lub dostarcza spółdzielni produkty rolne wytworzone w prowadzonym przez siebie gospodarstwie rolnym - 18 dni pracy dla mężczyzny oraz 11 dni pracy dla kobiety, 3) za rok pracy uważa się rok obrachunkowy, w którym mężczyzna przepracował w spółdzielni co najmniej 240 dni pracy, kobieta 150 dni pracy, a jeżeli użytkuje działkę przyzagrodową lud dostarcza spółdzielni produkty rolne wytworzone w prowadzonym przez siebie gospodarstwie rolnym - to co najmniej: mężczyzna 220 dni pracy, a kobieta 130 dni pracy. Według art. 195 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych utraciły moc tylko niektóre przepisy wyżej wymienionego dekretu, tj. art. 1, 2, 3 pkt 3, 5 i 9, ust. 2 pkt 3 i ust. 3, art. 13-16, art. 18-20, art. 22, art. 25, art. 26, art. 28. Oznacza to, że nadal ma zastosowanie art. 4 dekretu. Kapitał początkowy – zgodnie z art. 173 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS – ustala się dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie tej ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek. W myśl art. 174 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy m.in. okresy składkowe, o których mowa w art. 6 tej ustawy. Należy zatem wskazać, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS okresami składkowymi są m.in. okresy opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości określonej w przepisach o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, w przepisach wymienionych w art. 195 pkt 3. Ponadto według art. 6 ust. 2 pkt 12, za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne - pracy na obszarze Państwa Polskiego w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych i w innych spółdzielniach zrzeszonych w (...) Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych, w zespołowych gospodarstwach rolnych spółdzielni kółek rolniczych zrzeszonych w Krajowym Związku (...) oraz pracy na rzecz tych spółdzielni: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tego tytułu. Należy też zauważyć, że na mocy art. 194 ustawy emerytalnej zostały utrzymane w mocy przepisy wykonawcze wymienionego dekretu ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 01.09.2010 r., II UK 80/10, LEX nr 661515).

W świetle powyższych regulacji w ocenie Sądu przyjąć należy, że okres pracy ubezpieczonego jako członka Spółdzielni może zostać uwzględniony przy ustalaniu wysokości kapitału początkowego. Zdaniem Sądu sporny okres podlega uwzględnieniu przy ustalaniu wartości kapitału początkowego, o ile zostaną spełnione warunki przewidziane przez art. 4 cyt. dekretu. O podleganiu ubezpieczeniu w myśl przepisów powołanego dekretu decydował wymiar świadczonej pracy, o czym świadczy art. 4 w/w dekretu, zgodnie którym przy ustalaniu okresu pracy w spółdzielni wymaganego do uzyskania świadczeń za dzień pracy uważa się 8 godzin pracy, za miesiąc 20 dni pracy i za rok pracy - rok obrachunkowy, w którym mężczyzna przepracował w spółdzielni co najmniej 240 dni lub odpowiednio 18 dni w miesiącu i 220 dni w roku, gdy użytkował działkę przyzagrodową lub dostarczał spółdzielni produkty rolne wytworzone w prowadzonym przez siebie gospodarstwie rolnym poza członkostwem w spółdzielni.

Sąd podziela w niniejszej sprawie pogląd Sądu Najwyższego, zgodnie z którym - w stosunku do członków rolniczej spółdzielni produkcyjnej istotne dla zaliczenia roku pracy do okresu składkowego jest przepracowanie w tym roku wymaganej ilości dniówek obrachunkowych, a nie faktyczny okres pozostawania w ubezpieczeniu (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 1979 r., sygn. akt: II UR 7/79, Nowe Prawo z 1981 r., nr 6, s. 87 i z dnia 12 maja 1999 r., sygn. akt: II UKN 624/98, OSNAPiUS z 2000 r., nr 14, poz. 556 oraz z dnia 1 września 2010 r., sygn. akt: II UK 80/10, niepublikowany). Mając na uwadze powyższe rozważania należy jednak wskazać, że w zakresie ustalania faktu przepracowania wymaganej liczby dniówek obrachunkowych nie istnieją w postępowaniu sądowym żadne ograniczenia dowodowe. W takim przypadku treść zeznań świadków zastępuje dowód w postaci wykazu dniówek obrachunkowych. Jeżeli w oparciu o zeznania świadków zostanie wykazane, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, po 8 godzin dziennie, świadczył pracę w Spółdzielni , pozwala to na przyjęcie , że podlegał wówczas ubezpieczeniu na podstawie dekretu z 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (tekst jedn.: Dz. U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135) ( vide: uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2012 roku, LEX nr 1227191 ), stąd też w niniejszej sprawie Sąd dopuścił dowód z zeznań świadków na okoliczność ilości przepracowanych przez odwołującego się dni pracy.

W przedmiotowej sprawie zebrany materiał dowodowy potwierdza, iż w okresie od dnia 1 czerwca 1977 roku do dnia 31 marca 1993 roku J. P. jako członek Spółdzielni stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wynoszącym co najmniej 8 godzin na dobę świadczył pracę kierowcy. Fakt wykonywania przez odwołującego się pracy na rzecz Spółdzielni we wskazanym wyżej okresie, w pełnym wymiarze czasu pracy, został udowodniony zarówno zeznaniami świadków oraz przesłuchaniem ubezpieczonego jako strony, jak i zachowanymi dokumentami w postaci wykazu dniówek obrachunkowych za lata: 1985 - 1991 Jak bowiem wynika z tych kart wynagrodzeń w każdym miesiącu odwołujący wypracowywał między 40, a 200 dniówek obrachunkowych, co przy przyjęciu najniższego wymiaru po 40 daje najmniej 480 dni obrachunkowych rocznie. Z dowodów ujawnionych w sprawie wynika, że w każdym roku odwołujący miał więcej niż 20 dni pracy w danym miesiącu. Jeżeli w karcie wynagrodzeń nie zostało wskazanych co najmniej 20 dni pracy, to w miesiącu tym były adnotacje o urlopie wypoczynkowym lub chorobowym, które to okresy uzupełniały brakujący wymiar pracy członka spółdzielni - 20 dni pracy w miesiącu. Przy założeniu, że odwołujący pracował 6 dni w tygodniu po 8 godzin , wypracował 24 dni w miesiącu, przez co w każdym roku pracy wykazał 288 dni, a zgodnie z art. 4 omawianego dekretu miał wykazać 240 dni. Tak więc odwołujący się spełnia wymagany przez przepisy warunek pracy w Spółdzielni w wymiarze co najmniej 240 dni w roku. Okres pracy w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. może zostać odwołującemu się uwzględniony jako okres składkowy. Nie ma natomiast możliwości ustalenia za ten okres samej wysokości wynagrodzenia, albowiem za dany rok nie zostały wykazane wartości dniówek obrachunkowych.

W tym stanie rzeczy Sąd – opierając się na wskazanych wyżej dowodach – oraz na podstawie cytowanych wyżej przepisów prawa materialnego i w oparciu o przepis art. 477 ¹⁴ §2 k.pc zmienił zaskarżone decyzje w ten sposób, że doliczył odwołującemu się J. P. do wartości kapitału początkowego okresy pracy w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. od dnia 1 czerwca 1977 roku do dnia 31 grudnia 1984 roku, od dnia 1 stycznia 1986 roku do dnia 31 lipca 1986 roku jako okresy składkowe – w pkt I wyroku.

Stosownie do treści art. 477 ^{( 13 )}§ 1 kpc, który stanowi, że zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji lub wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności zaskarżonego orzeczenia przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd - przez wydanie decyzji lub orzeczenia uwzględniającego w całości lub w części żądanie strony - powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części, Sąd w pkt II wyroku umorzył postępowanie co do wniosku odwołującego się J. P. o doliczenie do wartości kapitału początkowego okresów pracy w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. od dnia 13 stycznia 1985 roku do dnia 31 stycznia 1985 roku, od dnia 21 października 1988 roku do dnia 24 października 1988 roku, od dnia 15 czerwca 1989 roku do dnia 18 czerwca 1989 roku, wobec wydania przez organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. decyzji z dnia 18 września 2014 roku, znak: (...).