Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 54/12

POSTANOWIENIE

Dnia 12 kwietnia 2012 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu, Wydział III Karny, w składzie:

Przewodniczący: ·SSO Marek Poteralski

Protokolant: Ewa Wołoncewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 12 kwietnia 2012 roku

subsydiarnego aktu oskarżenia A. P. o czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i inne

w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art.339 § 3 pkt. 1 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt.9 k.p.k.

postanowił:

umorzyć postępowanie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 listopada 2010 r. wydanym w sprawie o sygn. akt 1 Ds. 2425/10 Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia Stare Miasto na podstawie art.17 § 1 pkt 1 k.p.k. umorzyła postępowanie wszczęte na skutek zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa złożonego przez A. P. w dniu 20 maja 2010r. Na skutek zażalenia pokrzywdzonej A. P. Sąd Okręgowy we Wrocławiu postanowieniem z dnia 11 lutego 2011 r., sygn. akt III Kp1305/10 uchylił przedmiotowe postanowienie o umorzeniu śledztwa i sprawę przekazał prokuraturze celem kontynuowania postępowania.

Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2011 r. wydanym w sprawie o sygn. akt 1 Ds. 1099/11 oskarżyciel publiczny ponownie umorzył postępowanie na podstawie art. 17 § 1 pkt. 1 k.p.k.., po czym postanowieniem z dnia 15 listopada 2011 r. śledztwo w sprawie o sygn. akt 1 Ds. 1099/11 zostało ponownie podjęte.

Ostatecznie postanowieniem z dnia 30 grudnia 2011 r. prowadzonym pod sygn. akt 1 Ds. 5592/11 oskarżyciel publiczny na podstawie art. 17 § 1 pkt. 1 k.p.k. umorzył postępowanie.

Jak wynika ze zwrotnych poświadczeń odbioru przedmiotowe postanowienie zostało doręczone w dniu 5 stycznia 2012 r. zarówno M. T.jak i jej opiekunowi prawnemu - A. P.. Jednocześnie odpis postanowienia o umorzeniu postępowania wraz z pouczeniem o prawie i terminie wniesienia zażalenia został doręczony pełnomocnikowi pokrzywdzonej adw. Witoldowi Rozmusowi w dniu 4 stycznia 2012 r.( potwierdzenia doręczeń k. 369-371). Z niewiadomych dla Sądu przyczyn odpis postanowienia o umorzeniu postępowania został ponownie doręczony w dniu 9 stycznia 2012 r. M. T., A. P., zaś w dniu 10 stycznia 2012 r. adw. Witoldowi Rozmusowi.

Jak wynika z załączonego do akt sprawy pełnomocnictwa z dnia 8 lutego 2012 r. A. P.działając w imieniu i na rzecz M. T.ustanowiła w niniejszej sprawie nowego pełnomocnika - adw. Piotra Płakseja, który w dniu 10 lutego 2012 r. złożył do tut. Sądu w imieniu swojej mocodawczyni subsydiarny akt oskarżenia.

Zgodnie z treścią art. 55 § 1 i 2 k.p.k. subsydiarny akt oskarżenia sporządzony przez profesjonalnego pełnomocnika w imieniu pokrzywdzonej winien zostać złożony w terminie 1 miesiąca od doręczenia pokrzywdzonemu postanowienia z dnia 30 grudnia 2011 r. o umorzeniu postępowania w sprawie. Z uwagi na powyższe miesięczny termin do wywiedzenia subsydiarnego aktu oskarżenia w niniejszej sprawie winien być liczony od pierwszego doręczenia pokrzywdzonej przedmiotowej decyzji oskarżyciela publicznego, czyli od daty 5 stycznia 2012r. i upłynął w dniu 5 lutego 2012 r..

Z tych też względów złożony w tut. Sądzie w dniu 10 lutego 2012 r. jest pismem złożonym z uchybieniem ustawowego terminu do dokonania tej czynności. Zważyć należy, że termin miesięczny do złożenia subsydiarnego aktu oskarżenia ma charakter prekluzyjny, w związku, z czym nie podlega przywróceniu (zob. T. Grzegorczyk, Oskarżyciel posiłkowy, s. 44; T. Grzegorczyk, Komentarz, s. 221; A. Cader, Oskarżyciel subsydiarny, s. 149; Z. Gostyński, R. A. Stefański, [w:] Bratoszewski i in., Kodeks, t. I, s. 461, określają ten termin, jako termin stanowczy niebędący terminem zawitym). Zdaniem E. Skrętowicza(Kodeks postępowania karnego. Wprowadzenie, Kraków 1997, s. 17; tenże, [w:] Kmiecik, Skrętowicz, Proces, s. 166), termin ten nie jest terminem zawitym i nie może być przywrócony.

Z uwagi na powyższe, przekroczenie miesięcznego terminu powoduje wygaśnięcie prawa pokrzywdzonego do skargi. Z tych też względów subsydiarny akt oskarżenia złożony w dniu 10 lutego 2012 r. przez pełnomocnika pokrzywdzonej, jest aktem oskarżenia złożonym przez podmiot nieuprawniony i skutkuje zaistnieniem negatywnej przesłanki procesowej ustanowionej przez ustawodawcę w art. 17 § 1 pkt. 9 k.p.k..

Mając powyższe rozważania na uwadze Sąd na podstawie art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. umorzył postępowanie w niniejszej sprawie.