Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Cz 473 /15

POSTANOWIENIE

Dnia 21 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia SO Włodzimierz Jasiński (spr.)

Sędziowie: SSO Jadwiga Siedlaczek , SSO Małgorzata Kończal

po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2015 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa : B. R.

przeciwko : Skarbowi Państwa - Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

od postanowienia Sądu Rejonowego w Chełmnie VI Zamiejscowy Wydział Cywilny w Wąbrzeźnie

z dnia 29 kwietnia 2015 r.

sygn. akt VI C 62/15

postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie pozostawiając jednocześnie Sądowi Rejonowemu rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów niniejszego postępowania w orzeczeniu kończącym postepowanie w sprawie.

/SSO Jadwiga Siedlaczek/ /SSO Włodzimierz Jasiński/ / SSO Małgorzata Kończal/

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2015 r. Sąd Rejonowy w Chełmnie VI Zamiejscowy Wydział Cywilny w Wąbrzeźnie odrzucił pozew o zapłatę wniesiony przez powódkę wskazując na brak drogi sądowej do dochodzenia tego rodzaju roszczenia ( art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c.).

Według ustaleń Sądu pierwszej instancji powódka domagała się zasądzenia dochodzonej w pozwie kwoty równej niesłusznie pobranych przez pozwanego kosztów toczącej się w stosunku do powódki egzekucji administracyjnej wynikłych z decyzji o nałożeniu na nią podatku , która to decyzja została ostatecznie uchylona , a pobrane kwoty podatku podlegały zwrotowi jednak z wyjątkiem kosztów egzekucyjnych do zwrotu których sam pozwany nie znalazł podstaw co ostatecznie również znalazło swoje potwierdzenie w wszczętej przez powódkę procedurze odwoławczej przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym.

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że w zakresie dochodzonego roszczenia droga sądowa jest niedopuszczalna bowiem na mocy przepisu szczególnego tj. art. 64 c § 3 i 7 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ( Dz.U. 2014 rok poz. 1619 t.j.) to do organu administracji należy decyzja zarówno o zwrocie należności niesłusznie pobranych jak i postanowienie w sprawie kosztów egzekucyjnych .

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła powódka , zaskarżając je w całości podnosząc ,że w wytoczonym pozwanemu powództwie nie domaga się zwrotu kosztów wynikłych z tytułu przeprowadzonej egzekucji administracyjnej , która ostatecznie okazała się niezgodna z prawem wobec zakwestionowaniu podstaw samego tytułu do jej przeprowadzenia ale odszkodowania , które równe jest niezwróconym jej kosztom egzekucji , które przecież niesłusznie poniosła. Jeżeli natomiast Sąd nie podzieliłby argumentacji powódki co do podstawy dochodzonego roszczenia z tytułu deliktu to podstawę zwrotu należności można byłoby w jej ocenie upatrywać w przepisach o nienależnym świadczeniu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jako zasadne podlegało uwzględnieniu.

Uszło uwadze Sądu pierwszej instancji , iż według dominującej obecnie formalnej koncepcji sprawy cywilnej , o samej dopuszczalności wszczęcia i prowadzenia postępowania cywilnego nie decyduje ustalenie , że pomiędzy stronami rzeczywiście zachodzi stosunek prawny z którego mogą wypływać ich sporne prawa bądź obowiązki , lecz samo stwierdzenie osoby inicjującej postępowanie przed sądem , że taki stosunek istnieje ( por. postanowienie SN z 8 listopada 2013 roku I CSK 63/13 - lex 1523245 i wskazane w tym postanowieniu wcześniejsze orzeczenia SN ). Należy zatem zgodzić się ze stanowiskiem , które należy ocenić jako utrwalone , iż nie jest uzasadnione odrzucenie pozwu ze względu na niedopuszczalność drogi sądowej w sprawie nie mającej cech sprawy cywilnej , jeżeli powód przedstawił okoliczności i zdarzenia, które mogą stanowić cywilnoprawne źródło jego żądań.

W sprawie niniejszej powódka dochodzi nie jak błędnie odczytał to Sąd Rejonowy – zwrotu niesłusznie pobranych kosztów postępowania egzekucyjnego w zakresie którego decyzję o charakterze technicznym podejmuje sam organ administracyjny i w tym zakresie droga sądowa co przyznaje sama żaląca jest niedopuszczalna , ale zasądzenia odszkodowania , którego źródłem była decyzja administracyjna w przedmiocie ustalenia podatku dochodowego obciążającego powódkę , które to świadczenie ostatecznie w następstwie uchylenia decyzji podatkowych powódka odzyskała poza kosztami egzekucyjnymi , które składały się na część ogólnie wyegzekwowanej od niej kwoty przez Skarb Państwa . Roszczenie to w świetle okoliczności faktycznych przytoczonych w uzasadnieniu pozwu ma charakter roszczenia cywilnego , czy to na gruncie wskazywanej w pozwie odpowiedzialności deliktowej czy też nienależnego świadczenia do którego odnosi się w uzasadnieniu swojego zażalenia , co w powyższej sytuacji wyłącza możliwość odrzucenia pozwu z uwagi na niedopuszczalność drogi sądowej.

Dlatego też Sąd Okręgowy, uznając zażalenie powódki za zasadne, orzekł na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 §2 zdanie pierwsze k.p.c. jak w sentencji.

Sąd Okręgowy nie orzekał o kosztach niniejszego postępowania zażaleniowego z uwagi na fakt , iż ma ono charakter incydentalny i nie jest kończącym postępowanie ( art.108 § 1 zd. 1 k.p.c.).

/SSO Jadwiga Siedlaczek/ /SSO Włodzimierz Jasiński/ / SSO Małgorzata Kończal/