Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 569/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Jerzy Dydo

Sędziowie SO Alicja Chrzan

SO Barbara Nowicka

Protokolant Agnieszka Ingram-Ciesielska

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2015 r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa I. K.

przeciwko S. T.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 19 maja 2015 r. sygn. akt VIII C 2392/14

uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie w całości i przekazuje
sprawę Sądowi Rejonowemu w Wałbrzychu do ponownego rozpoznania.

(...)

Sygn. akt II Ca 569/15

Apelacja jest zasadna.

Przede wszystkim trafny jest zarzut powódki naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 98 § 2 pkt 2 k.r. i o. według którego żadne z rodziców nie może reprezentować dziecka przy czynnościach prawnych między dzieckiem a jednym z rodziców, chyba że czynność prawna polega na bezpłatnym przysporzeniu na rzecz dziecka albo dotyczy należnych dziecku od drugiego z rodziców środków utrzymania i wychowania, bowiem Sąd Najwyższy dokonując wykładni powyższego przepisu w uzasadnieniu do uchwały z dnia 13 marca 2008 roku w sprawie sygn. akt III CZP 1/08 wyraził pogląd, który sąd orzekający w niniejszej sprawie w całości podziela, że także w postępowaniu sądowym, które toczy się między dzieckiem a jednym z rodziców, żadne z rodziców nie może reprezentować dziecka, gdy w sprawie dochodzi do sprzeczności interesów między nimi.

Zatem w niniejszej sprawie , skoro powódka domaga się pozbawienia w całości wykonalności wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 1 lipca 2014 roku, sygn. akt II K 1587/12, w zakresie punktu II, orzekającego od powódki na rzecz małoletniego syna S. kwotę 2.000 zł tytułem nawiązki, z tej przyczyny, że wskazany w wyroku obowiązek wykonała w dniu 12 września 2014 roku, to jest przed złożeniem w dniu 2 października 2014 roku wniosku egzekucyjnego, wpłacając na konto pozwanego wskazaną w powyższym wyroku kwotę, to niewątpliwie w powyższy sposób sformułowane żądanie pozwu nie można uznać za czynność procesową zmierzającą do przysporzenia na rzecz dziecka , bądź zapewnienia mu środków utrzymania i wychowania.

Z tej przyczyny zasadny jest również zarzut apelacji naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 99 k.r. i o., według którego jeżeli żadne z rodziców nie może reprezentować dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską, reprezentuje je kurator ustanowiony przez sąd opiekuńczy, skoro w okolicznościach niniejszej sprawy nie uwzględnił wniosku powódki zawartego w piśmie procesowym z dnia 13 stycznia 2015 roku o ustanowienie dla pozwanego kuratora (vide: k. 30).

Wobec powyższego powódka wskazując na treść art. 379 pkt 2, trafnie zarzuca nieważność postępowania, bowiem urodzony w (...) roku pozwany nie ma zdolności procesowej w rozumieniu art. 65 § 1 k.p.c. w zw. z art. 11 k.c. i jako niepełnoletni nie był w niniejszym procesie reprezentowany przez ustanowionego przez sąd opiekuńczy kuratora.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżony wyrok, zniósł postępowanie w całości i przekazał sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Rejonowy przystępując do dalszego postępowania przede wszystkim wyznaczy powódce termin do złożenia wniosku w sądzie opiekuńczym o ustanowienia dla małoletniego pozwanego kuratora (art. 178 § 1 k.r. i o. w zw. z art. 99 k. r. i o. w zw. z art. 98 § 2 pkt 2 k.r. i o.).

Po ustanowieniu dla pozwanego kuratora, Sąd Rejonowy ustali datę wszczęcia postępowania o pozbawienie wykonalności przedmiotowego tytułu wykonawczego, daty ściągnięcia przez wierzyciela pretensji i dokona oceny zmiany okoliczności uzasadniających żądanie pozwu.

Sąd Okręgowy na podstawie art. 108 § 2 k.p.c. pozostawił Sądowi pierwszej instancji rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.