Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 19 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Tomasz Tatarczyk

Sędziowie: SO Krystyna Hadryś

SO Barbara Konińska (spr.)

Protokolant Renata Krzysteczko

po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2015 r. na rozprawie sprawy

z wniosku Gminy T.

z udziałem PPHU (...), A. S. w T., Skarbu Państwa – Starosty (...), (...) Państwowych Spółki Akcyjnej w W., H. O. i J. O.

o rozgraniczenie nieruchomości

na skutek apelacji wnioskodawczyni

od postanowienia Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 2 marca 2015 r., sygn. akt I Ns 1800/14

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Tarnowskich Górach do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

SSO Barbara Konińska SSO Tomasz Tatarczyk SSO Krystyna Hadryś

Sygn. akt III Ca 821/15

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2014r. Wójt Gminy T. przekazał do Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach wniosek o rozgraniczenie nieruchomości będącej własnością Gminy T. obejmującej działki nr (...), dla których Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach prowadzi KW nr (...) z następującymi działkami stanowiącymi własność uczestników postępowania PPHU (...), A. S. z siedzibą w T., Skarbu Państwa – Starosty (...), (...) Państwowych Spółki Akcyjnej w W., H. O., J. O.: nr (...) (KW nr (...)), nr (...) (KW (...)), nr (...) (KW nr (...)), nr (...) (KW nr (...)). W uzasadnieniu wniosku wskazał, że w postępowaniu rozgraniczeniowym wszczętym z urzędu przez Gminę T., nie doszło do zawarcia ugody, ani też do wydania decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości.

Postanowieniem z dnia 02 marca 2015r., sygn. I Ns 1800/14 wydanym na posiedzeniu niejawnym Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach oddalił wniosek. Sąd Rejonowy stwierdził, że z treści KW nr (...) wynika wprost, iż Gmina T. nie jest właścicielem działek biorących udział w postępowaniu rozgraniczeniowym, zaś z załączonego do akt KW(...)wypisu z rejestru gruntów wynika, że działki nr (...) stanowią w dalszym ciągu własność Skarbu Państwa, nie zaś Gminy T. . W tej sytuacji Sąd I Instancji uznał, że wobec braku interesu prawnego wnioskodawcy, wniosek podlegał oddaleniu, o czym orzekł na mocy m.in. art. 514 § 2 k.p.c.

W apelacji od tego rozstrzygnięcia wnioskodawczyni Gmina T. wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie wniosku i zwrot kosztów postępowania apelacyjnego lub o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I Instancji. Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 153 k.c. poprzez pozbawienie Gminy T. jako właściciela działek nr (...) prawa ich rozgraniczenia z nieruchomościami sąsiednimi, art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez pominięcie dowodów z postępowania administracyjnego, w tym z postanowienia Wójta Gminy T. z którego wynika, że działki powyższe mają urządzoną KW Nr (...), art. 328 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez pominięcie w uzasadnieniu powodów, dla których Sąd odmówił wiarygodności dowodom przeprowadzonym w postępowaniu rozgraniczeniowym, a zwłaszcza operatowi technicznemu oraz naruszenie art. 510 § 1 k.p.c. przez odmowę nadania Gminie T. statusu strony w sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Zaskarżone postanowienie podlegało uchyleniu. Sąd I instancji nie rozpoznał bowiem istoty sprawy w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Sąd Rejonowy błędnie ustalił, iż Gmina T. nie jest właścicielem działek biorących udział w postępowaniu rozgraniczeniowym oraz iż działki nr (...) stanowią własność Skarbu Państwa, nie zaś Gminy T.. Zasadnym więc okazał się zarzut apelacji dotyczący błędnych ustaleń przyjętych za podstawę orzeczenia. Jak ustalił Sąd Okręgowy z odpisu KW nr (...) Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach wynika, iż nieruchomość w niej opisana składa się wyłącznie z dwóch działek, to jest działek nr (...), zaś jej właścicielem nie jest Skarb Państwa, lecz wnioskodawczyni – Gmina T. /odpis KW nr (...) Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach – k. 59 akt/. O ile zaś z załączonego do akt KW (...)Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach wypisu z rejestru gruntów z dnia 28 lipca 2003r. znajdującego się na k. 56 akt wynika, że działki nr (...) stanowią własność Skarbu Państwa, o tyle dnia 04 sierpnia 2003r. działki te odłączono z tej księgi wieczystej i przeniesiono do innej na podstawie wniosku złożonego dnia 01 sierpnia 2003r. /postanowienie o wpisie w KW nr (...) Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 04 sierpnia 2003r. – k. 57-58 akt tejże księgi wieczystej/.

W tej sytuacji Sąd I Instancji błędnie uznał, iż Gmina T. nie jest właścicielem działek objętych wnioskiem i nie ma interesu w domaganiu się ich rozgraniczenia z nieruchomościami sąsiednimi. W konsekwencji Sąd ten nie rozpoznał istoty sprawy w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Do nie rozpoznania istoty sprawy przez sąd pierwszej instancji dochodzi bowiem w szczególności w razie oddalenia wniosku z uwagi na przyjęcie przedawnienia roszczenia, prekluzji lub braku legitymacji procesowej strony, której oceny sąd drugiej instancji nie podziela (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 września 1998 r., II CKN 897/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 22; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 maja 2002 r., V CKN 357/00). Zawarte w art. 386 § 4 k.p.c. sformułowanie „nierozpoznanie istoty sprawy” oznacza przede wszystkim niezbadanie podstawy merytorycznej dochodzonego roszczenia, co miało miejsce w niniejszej sprawie.

Dlatego też Sąd Okręgowy w oparciu o art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Tarnowskich Górach pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

Ponieważ uwzględnienie zarzutu naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. skutkowało uchyleniem postanowienia i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I Instancji, zbędnym jest odnoszenie się do pozostałych zarzutów apelacji.

W konsekwencji uchylenia zaskarżonego orzeczenia Sąd Rejonowy stosownie do wniosków dowodowych uczestników postępowania przeprowadzi postępowanie w sprawie, w razie potrzeby dopuszczając dowody z urzędu. Następnie w zależności od poczynionych ustaleń Sąd I Instancji rozważy ponownie zasadność wniosku i wyda odpowiednie do wyniku postępowania dowodowego rozstrzygnięcie.

SSO Barbara Konińska SSO Tomasz Tatarczyk SSO Krystyna Hadryś