Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4. grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu w składzie:

Przewodniczący – S.S.O. Rafał Sadowski (spr.)

Sędziowie: S.S.O. Mirosław Wiśniewski

S.S.O. Andrzej Walenta

Protokolant – staż. Marzena Chojnacka

przy udziale Prokuratora Prok. Okręgowej w Toruniu Marzenny Mikołajczak

po rozpoznaniu w dniu 4. grudnia 2014 r.

sprawy M. K. – oskarżonego z art. 279§1 kk oraz z art. 278§1 i §5 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk oraz z art. 278§1 kk;

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego,

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 11. lipca 2014 r., sygn. akt VIII K 905/13,

I.  uznając apelację za oczywiście bezzasadną, zaskarżony wyrok w całości utrzymuje w mocy;

II.  zwalnia oskarżonego z obowiązku poniesienia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, a wydatkami poniesionymi w tym postępowaniu obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IX Ka 476/14

UZASADNIENIE

Ł. P. i M. K. zostali oskarżeni o to, że:

1.  W dniu 23/24.03.2013r. w godz. 19:30-6:20 w T. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu oraz wspólnie i w porozumieniu z D. R. i M. M., po uprzednim ułamaniu nieustalonym narzędziem kabłąka kłódki zabezpieczającego drzwi wejściowe do garażu dostali się do jego wnętrza skąd dokonali zaboru w celu przywłaszczenia dwóch rowerów typ holenderski wartość 800 zł, czterech sztuk opon letnich wartości 200 zł, czterech sztuk felg aluminiowych oryginalnych (...)17 cali wartości 600 zł, powodując straty w łącznej wysokości 1600 zł na szkodę J. S. - tj. o przestępstwo z art. 279§1 kk

2.  W dniu 23/24.03.2013r. w godz. 19:30-6:20 w T. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu, wspólnie i w porozumieniu z D. R. i M. M.wykorzystując fakt pozostawienia przez pokrzywdzonego kluczyka do pojazdu znajdującego się w garażu dokonali zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu m-ki (...) o nr rej. (...) o wartości 15.000 zł (TAXI) wewnątrz którego znajdował się portfel z dokumentami w postaci trzech kart bankomatowych, dowodu rejestracyjnego z polisą OC, prawem jazdy na nazwisko pokrzywdzonego, taksometrem wraz z kasą fiskalną m-ki (...) wartości ok. 1000 zł, radiostacja m-ki (...)wraz z czytnikiem wartości1200zł, czytnik z ładowarką do kart płatniczych, pieniędzy w kwocie 120 zł (20 zł w bilonie i jeden banknot 100 zł), etui na płyty wartości 10 zł, apteczki samochodowej wartości 20 zł, torby z narzędziami wartości 100 zł, telewizora 7 cali do oglądania telewizji naziemnej wartości 200 zł, powodując straty w łącznej wartości 17,650zł na szkodę J. S. - tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 i 5 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 §2 kk

3. W okresie 11-18.10.2012r. w T. przy ul. (...) z parkingu strzeżonego działając wspólnie i w porozumieniu z M. M., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dokonali zaboru w celu przywłaszczenia przyczepki samochodowej z plandeką o nr rej. (...) wartości 600 zł z zawartością świdra glebowego marki (...)wartości 1500 zł, betoniarki wartośc8i 350 zł o łącznej wartości strat 2450zł na szkodę W. C. - tj. o przestępstwo określone w art. 278§1 kk

11.W okresie 9-10.02.2013r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wybiciu szyby w klapie bagażnika pojazdu marki (...) nr rej. (...) z jego wnętrza dokonali zaboru w celu przywłaszczenia 4 felg aluminiowych z oponami wartości 1500 zł szkodę T. G. - tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk

12. W dniu 13.01.2013r. w godz. 6:28-6:31 w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dokonali zaboru w celu przywłaszczenia przyczepki samochodowej (...) model (...) o nr rej. (...) wartości 4000zł na szkodę J. U. - tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 kk

13. W okresie 24-25.08.2012r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wybiciu szyby bocznej pojazdu (...) nr rej. (...) z wnętrza dokonali zaboru w celu przywłaszczenia radioodtwarzacza wartości 100 zł, akumulatora wart. 300 zł, koła zapasowego wart. 200 zł, powodując straty łącznej wartości 600 zł na szkodę S. N. - tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk

14. W okresie 24-25.08.2012r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wybiciu szyby bocznej pojazdu (...) nr rej. (...) z wnętrza dokonali zaboru w celu przywłaszczenia radioodtwarzacza wartości 150 zł, tylnej półki z głośnikami wart. 150 zł oraz skrzynki narzędziowej wart. 100 zł, powodując straty łącznej wartości 400 zł na szkodę M. C.- tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk

15. W okresie 8-11.02.2013r. w T. przy ul. (...), z terenu Zespołu (...) działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dokonali zaboru w celu przywłaszczenia przyczepki samochodowej (...)o nr rej. (...) wartości 100zł na szkodę Z. S. - tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 kk

16. W dniu 03.11.2012r. w T. przy ul. (...) z parkingu strzeżonego działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dokonali kradzieży przyczepki samochodowej z o nr rej. (...) wartości 3500zł z zawartością betoniarki wartości 50 zł, świdra glebowego marki (...)ze świdrem o wartości 2000 zł, świdra glebowego marki (...)bez świdra wartości 1500 zł, agregatu prądotwórczego wartości 2000 zł, młota do kucia (...) wartości 3000 zł, pompy głębinowej wartości 300 zł, szlifierki kątowej (...) wartości 400 zł, kabla siłowego 500 zł powodując straty łączne wartości 13250 zł na szkodę W. C. - tj. o przestępstwo określone w art. 278 §1kk

17. W okresie 9-10.02.2013r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim przecięciu linki zabezpieczającej zaparkowanej przed blokiem przyczepki dwukołowej (...) o nr rej. (...) dokonali jej zaboru w celu przywłaszczenia, powodując straty w wysokości 1800 zł na szkodę W. L. - tj. przestępstwo z art. 278 §1 kk

18. W okresie 8-17.11.2012r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim przycięciu linki zabezpieczającej zaparkowanej przyczepki (...) o nr rej. (...) dokonali jej zaboru w celu przywłaszczenia wraz z łodzią wielofunkcyjną marki (...)o nr rej. (...), powodując straty w wysokości 9000 zł na szkodę R. M. - tj. przestępstwo z art. 278 § 1 kk

19. W okresie 29-30.12.2012r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, z terenu niezabezpieczonej o niezamkniętej posesji dokonali zaboru w celu przywłaszczenia przyczepki samochodowej m-ki (...)o nr rej. (...) powodując straty w wysokości 3000zł na szkodę D. K. - tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 kk

Ł. P. został nadto oskarżony o to, że:

4. W okresie od 28.12.2012r. do dnia 18.02.2013r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. M., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim usunięciu skobla metalowego od piwnicy nr (...)dostali się do jej wnętrza, skąd dokonali zaboru w celu przywłaszczenia roweru górskiego, grzejnika łazienkowego, dwóch filtrów pod umywalkę do wody, czarnego worka z ubraniami dziecięcymi oraz kartonu z kształtkami mosiężnymi i miedzianymi powodując straty łącznej wartości 1950 zł na szkodę S. B. - tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk

5. W dniu 23.10.2012r. w godz. 6:30-20:30 w T. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z M. M., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wybiciu szyby przedniej od strony kierowcy pojazdu (...) nr rej. (...) dostali się do wnętrza pojazdu, skąd dokonali zaboru w celu przywłaszczenia dwóch par butów wojskowych, skrzynki do narzędzi, kluczy samochodowych, płynów kosmetycznych, radia (...), anteny CB tj. mienia łącznej wartości 740 zł na szkodę T. S. - tj. o przestępstwo z art. 279 §1 kk

6. W dniu 30.06.2012r. o godz. 23:52 w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. M., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wybiciu szyby w drzwiach od strony pasażera w pojeździe marki P. (...) nr rej. (...) z jego wnętrza dokonali zaboru w celu przywłaszczenia nawigacji samochodowej (...) z uchwytem wartości 250 zł na szkodę L. T. - tj o przestępstwo z art. 279 § 1 kk

7. W okresie 24-25.08.2012r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu M. M., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wybiciu szyby bocznej pojazdu (...) nr rej. (...) z wnętrza dokonali zaboru w celu przywłaszczenia radioodtwarzacza (...) wartości 200 zł na szkodę K. T. - tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk

8. W okresie od września do grudnia 2012r. w T., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. M., po uprzednim zerwaniu kłódki zabezpieczającej drzwi od piwnicy nr (...)dostali się do jej wnętrza, skąd dokonali zaboru w celu przywłaszczenia 4 szt. kół z oponami zimowymi wartości 2000 zł oraz porcelanowego serwisu obiadowego wartości 2000 zł, powodując straty łączne w wysokości 4000 zł na szkodę M. S. - tj. o przestępstwo z art. 279 §1 kk

9. W okresie 03-06.11.2012r. w T., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. M., z parkingu niestrzeżonego dokonali zaboru w celu przywłaszczenia przyczepki samochodowej typu laweta m-ki (...)o nr rej. (...),powodując straty w wysokości 5000 zł na szkodę P. Ś., w tym samym miejscu i czasie dokonali uszkodzenia pojazdu m-ki (...) o nr rej. (...) poprzez zarysowanie powłoki lakierniczej powodując straty w wysokości 500 zł na szkodę M. Ś. - tj. o przestępstwo z art. 278 §1 kk i art. 288 §1 kk w zw z art.11 §2 kk

10. W okresie 08-10.09.2012r. w T. przy ul. (...), z terenu przed posesją, działając wspólnie i w porozumieniu z M. M.dokonali zaboru w celu przywłaszczenia przyczepki samochodowej m-ki (...) z plandeką koloru białego o nr rej. (...) powodując straty w wysokości 2000 zł na szkodę A. B. - tj. o przestępstwo z art., 278 §1 kk

Wyrokiem z dnia 11 lipca 2014 r. Sąd Rejonowy w Toruniu, sygn. akt VIII K 905/13:

- uznał oskarżonego Ł. P. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach 1, 2, 4, 5, 6, 7, 8, 11, 13, i 14 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że czyny zarzucanemu mu w punktach 1 i 2 aktu oskarżenia stanowiły jeden czyn zabroniony z art. 279§1 kk, oraz z tym ustaleniem, że wszystkie wymienione w niniejszym punkcie wyroku czyny stanowiły ciąg przestępstw z art. 279§1 kk i za to, w myśl art. 91§1 kk i na podstawie art. 279§1 kk, wymierzył mu karę 1roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz w myśl art. 91§1 kk i na podstawie art. 33§2 kk karę 20 stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę w wysokości 10 złotych

- nadto uznał oskarżonego Ł. P. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach 3,10, 12, 15, 16, 17, 18 i 19 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, iż wartość skradzionej przyczepki samochodowej opisanej w pkt 15 aktu oskarżenia wynosiła 1000,00 zł oraz z tym ustaleniem, iż wszystkie wymienione w niniejszym punkcie wyroku czyny stanowiły ciąg przestępstw z art. 278§1 kk i za to, w myśl art. 91§1 kk i na podstawie art. 278§1 kk, wymierzył mu karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz w myśl art. 91§1 kk i na podstawie art. 33§2 kk karę 20 stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę w wysokości 10 złotych

- uznał oskarżonego Ł. P. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 9 aktu oskarżenia, to jest występku z art. 278§1 kk w zb. z art. 288§1 kk w zw. z art. 11§2 kk i za to, w myśl art. 11§3 kk i na podstawie 278§1 kk, wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, oraz na podstawie art. 33§2 kk karę 20 stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę w wysokości 10 złotych

na podstawie art. 91§2 kk i art. 86§1 i 2 kk połączył w/w orzeczone względem oskarżonego Ł. P. kary i w ich miejsce wymierzył mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie, na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk oraz art. 73 § 1 kk, warunkowo zawiesił na okres 5 lat próby, oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego oraz karę łączną 40 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda, zaliczając, na podstawie art. 63 § 1 kk, na jej poczet okres 2 dni rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 24 marca 2013 roku do dnia 26 marca 2013 roku

- uznał oskarżonego M. K. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach 1, 2, 11, 13, i 14 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że czyny zarzucanemu mu w punktach 1 i 2 aktu oskarżenia stanowiły jeden czyn zabroniony z art. 279§1 kk, oraz z tym ustaleniem, że wszystkie wymienione w niniejszym punkcie wyroku czyny stanowiły ciąg przestępstw z art. 279§1 kk i za to, w myśl art. 91§1 kk i na podstawie art. 279§1 kk, wymierzył mu karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz w myśl art. 91§1 kk i na podstawie art. 33§2 kk karę 20 stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę w wysokości 10 złotych

- uznał oskarżonego M. K. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach 3, 12, 15, 16, 17, 18 i 19 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, iż wartość skradzionej przyczepki samochodowej opisanej w pkt 15 aktu oskarżenia wynosiła 1000,00 zł oraz z tym ustaleniem, iż wszystkie wymienione w niniejszym punkcie wyroku czyny że stanowiły ciąg przestępstw z art. 278§1 kk i za to w myśl art. 91§1 kk i na podstawie art. 278§1 kk wymierza mu karę 1 roku pozbawienia wolności oraz w myśl art. 91§1 kk i na podstawie art. 33§2 kk karę 20 stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę w wysokości 10 złotych

na podstawie art. 91§2 kk i art. 86§1 i 2 kk połączył orzeczone względem oskarżonego M. K. kary i w ich miejsce wymierzył mu karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie, na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk oraz art. 73 § 1 kk, warunkowo zawiesił na okres 5 lat próby, oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego oraz karę łączną 40 stawek dziennych grzywny przyjmując jedną stawkę w wysokości 10 złotych i zaliczając na jej poczet, na podstawie art. 63 § 1 kk, okres 2 dni rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 25 marca 2013 roku do dnia 26 marca 2013 roku.

Na podstawie art. 72§2 kk zobowiązał każdego z oskarżonych do naprawienia szkód wyrządzonych przestępstwami poprzez wpłacenie odpowiednich, wymienionych w wyroku kwot, na rzecz poszczególnych pokrzywdzonych.

Zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. W. M. kwotę 1.343,16 zł brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu Ł. P. z urzędu.

Zwolnił obu oskarżonych od kosztów sądowych, a wydatkami obciążył Skarb Państwa.

Wyrok ten zaskarżył w całości obrońca oskarżonego M. K. , zarzucając mu:

1.  Błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wyroku, mających wpływ na jego treść, a polegający na uznaniu oskarżonego za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt 13, 14, 15 i 17 aktu oskarżenia, mimo, że nie pozwala na to ujawniony w sprawie materiał dowodowy oraz nieprawidłowym określeniu wartości skradzionych ruchomości w sytuacji, gdy z zeznań samych pokrzywdzonych z rozprawy wynika, że wartości przez nich podane są zawyżone, a szkody zostały częściowo rozliczone, więc nie ponieśli oni szkód we oznaczonym przez sąd rozmiarze

2.  Obrazę przepisów prawa materialnego w postaci art. 72 § 2 kk, wynikającą z jego błędnego zastosowania i zobowiązanie oskarżonego do naprawienia szkód w całości, mimo tego, że istnieją już inne tytuły prawne zobowiązujące skazanych do naprawienia tej samej szkody w całości

Wskazując na powyższe skarżący domagał się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt 13, 14, 15 i 17 aktu oskarżenia i określenie na nowo wysokości szkód i sposobu ich naprawienia, ewentualnie o uchylenie go i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego, jako bezzasadna w stopniu oczywistym, nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd I instancji właściwie ocenił zgromadzone dowody, poczynił prawidłowe ustalenia co do okoliczności popełnienia wszystkich zdarzeń, o których mowa w akcie oskarżenia i trafnie orzekł o winie oskarżonego.

Nie ma racji skarżący zarzucając, jakoby sąd dowolnie uznał oskarżonego za winnego dopuszczenia się przestępstw zarzucanych mu w pkt 13, 14, 15 i 17 aktu oskarżenia. Niezasadnie kwestionuje on przeprowadzoną analizę dowodową w tym zakresie. W pisemnych motywach orzeczenia sąd meriti przekonująco wyjaśnił, dlaczego dał wiarę dowodom przyjętym za podstawę rozstrzygnięcia w tym przedmiocie i odrzucił dowody przeciwne. Ocena zebranego materiału jest również i w tym zakresie dokładna, nie wykazuje błędów logicznych, ani nie kłóci się z doświadczeniem życiowym – wobec czego, aprobując odnoszące się do tej kwestii wywody sądu I instancji, sąd odwoławczy w pełni ją podzielił. Skarżący nie przedstawił argumentów, które mogłyby owo stanowisko skutecznie podważyć. Argumentacja apelacji jawi się w istocie jako gołosłowna polemika z rozstrzygnięciem sądu, opierająca się na zakwestionowaniu relacji Ł. P. i odwołaniu się do oświadczeń oskarżonego, który nie przyznał się przed sądem do popełnienia tych zarzucanych mu czynów. Tymczasem wyjaśnienia oskarżonego są – w przeciwieństwie do relacji P., który przyznał się do winy i obciążając oskarżonego, nie ukrywał jednocześnie swojego udziału tych przestępstwach - rażąco niekonsekwentne. Zważywszy na to, że oskarżony w żaden sposób nie potrafił wyjaśnić, dlaczego zmieniał swe swoje stanowisko, przedstawiając coraz to nowe wersje wydarzeń, sąd orzekający słusznie przyjął jako podstawę ustaleń również w zakresie czynów z pkt 13, 14, 15 i 17 aktu oskarżenia relacje Ł. P..

Zastrzeżeń sądu odwoławczego nie budzą też ustalenia co do wartości szkód spowodowanych w wyniku poszczególnych czynów popełnionych przez oskarżonego. Nie jest prawdą, jakoby sąd orzekający poczynił je bez uwzględnienia miarodajnych dla wyjaśnienia tej kwestii zeznań pokrzywdzonych. Na rozprawie faktycznie uszczegółowili oni swoje wcześniejsze oświadczenia co do wartości niektórych przedmiotów, jednakże z analizy całokształtu ich zeznań nie wynika bynajmniej, by ustalona w kwocie wskazanej w akcie oskarżenia wartość szkody spowodowanej którymkolwiek z czynów – na którą składa się przecież suma całości poniesionych strat, wynikających z działań oskarżonego - została zawyżona, a oskarżonemu zostało przypisane spowodowanie szkód w nadmiernym rozmiarze. Brak wsparcia przez skarżącego ogólnych twierdzeń apelacji o tym, że wartość szkód ustalona została w oderwaniu od rzeczywistości analizą konkretnych zeznań konkretnych pokrzywdzonych odnoszących się do tej kwestii, zwalniał sąd odwoławczy od czynienia bardziej szczegółowych rozważań w tym przedmiocie.

W pełni zaaprobować należy nie tylko rozstrzygnięcie o winie oskarżonego, ale i orzeczenie o karze.

Sąd I instancji trafnie ocenił zawinienie oskarżonego, społeczną szkodliwość poszczególnych popełnionych przez niego czynów. Ani jednostkowe kary pozbawienia wolności i grzywny, ani kary łączne, nie cechują się rażącą surowością w rozumieniu art. 438 pkt 4 kpk. Kara łączna 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na maksymalny okres próby, wraz z karą łączną 40 stawek dziennych grzywny i obowiązkiem naprawienia szkody, należycie zabezpieczą realizację celów postępowania zarówno w zakresie oddziaływania generalnego, jak i indywidualnego.

Zarzut błędnego zastosowania art. 72 § 2 kk nie zasługuje na uwzględnienie.

Skarżący nie ma racji twierdząc, że w toku postępowania karnego obowiązek ten może zostać nałożony na oskarżonego, który dopuścił się popełnienia przypisanego mu przestępstwa współdziałając z innymi osobami, jedynie w formie zobowiązania solidarnego. W doktrynie i orzecznictwie powszechnie przyjmuje się, że ów obowiązek, zarówno, gdy orzekany jest jako środek karny, jak i wówczas, gdy orzekany jest – jak to miało w istocie miejsce w przedmiotowej sprawie - jako obowiązek probacyjny, może zostać nałożony w takiej sytuacji w postaci indywidualnego zobowiązania sprawcy. W wypadku orzeczenia opartego o art. 46 § 1 kk dopuszcza się wprawdzie nałożenie zobowiązania do naprawienia szkody w formie zobowiązania solidarnego, jednakże poza sporem jest, że to do sądu, na którym ciąży obowiązek każdorazowego, wnikliwego rozważenia konkretnych okoliczności sprawy, należy wybór adekwatnego sposobu naprawienia szkody. Gdy oceniając celowość takiego rozwiązania przez pryzmat dyrektyw z art. 53 kk, sąd meriti dojdzie do przekonania, że potrzeby oddziaływania wychowawczego na sprawcę i wzgląd na interesy pokrzywdzonego, przemawiają za zastosowaniem w określonej sprawie takiego rodzaju rozwiązania, może zatem zobowiązać sprawcę do naprawienia szkody w całości, niezależnie od tego, ile osób brało wraz z nim udział w popełnieniu przestępstwa i tego, czy w toczących się przeciwko nim postępowaniach karnych, w ramach orzeczenia o wymierzonych im karach, nałożono na nich jakieś środki karne, bądź obowiązki, polegające na zapewnieniu pokrzywdzonemu kompensaty szkody.

Na straży interesów tego ze sprawców, który zostanie zobowiązany do spełnienia całego świadczenia, stoi w takim wypadku gwarantowana przez przepisy prawa cywilnego możliwość dochodzenia roszczeń od pozostałych sprawców czynu zabronionego przez osobę, która w całości naprawiła szkodę wynikłą ze wspólnego działania. Dostępne dla sprawcy, który w całości naprawił szkodę wynikłą ze działania jego i innej osoby, instrumenty prawa cywilnego i przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu, skutecznie przeciwdziałają nie tylko temu, by poszczególni sprawcy nie ponieśli w ostatecznym rozrachunku nadmiernego obciążenia z tytułu naprawienia szkody, ale i niebezpieczeństwu odniesienia „przy okazji” nienależnej korzyści przez pokrzywdzonego.

Istnienie prawomocnego orzeczenia wydanego wobec innej osoby, będącej współsprawcą czynu, którym nałożono na nią obowiązek naprawienia spowodowanej wspólnym czynem szkody, nie stanowi przy tym - w myśl art. 415 § 5 kpk - przeszkody do zobowiązania na podstawie art. 72 kk sprawcy do naprawienia szkody w jakiejkolwiek części. Ów przywołany przez skarżącego przepis wyklucza wszak zapadnięcie kolejnego orzeczenia mającego skutkować kompensatą danej szkody jedynie w sytuacji, gdy w obrocie prawnym funkcjonują już inne, wydane wobec tego samego sprawcy, tytuły wykonawcze, którymi orzeczono już o wynikającym z niej roszczeniu. Innymi słowy - celem w/w przepisu jest zapobieżenie mnożeniu wydawanych wobec tej samej osoby, w tej samej sprawie (konkretnie - odnośnie tej samej szkody) tytułów wykonawczych.

Całkowicie chybiona jest natomiast próba podważenia nałożonego na oskarżonego orzeczenia o zobowiązaniu do naprawienia szkody poprzez powoływanie się na art. 440 kc, skoro w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z rozstrzygnięciem o naprawieniu szkody w formie obowiązku probacyjnego, mającego na celu wychowawcze oddziaływanie na niego w okresie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej za przestępstwo, wydanym na podstawie art. 72 kk.

Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, dlatego – jako słuszny – utrzymany został on w mocy.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 634 kpk, sąd odwoławczy zwolnił oskarżonego z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, a wydatkami poniesionymi w tym postępowaniu obciążył Skarb Państwa, uznając, że przemawia za tym jego sytuacja materialna