Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 213/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 3 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Wojciech Vogt (spr.)

Sędziowie:

SSO Henryk Haak

SSO Marian Raszewski

Protokolant:

st. sekr. sąd. Jolanta Bąk

po rozpoznaniu w dniu 03 września 2015r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa M. R.

przeciwko (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim

z dnia 11 grudnia 2014r. sygn. akt I C 427/13

oraz zażalenia pozwanego na punkt III wyroku Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 11 grudnia 2014r. sygn. akt I C 427/13

1. oddala apelację,

2. oddala zażalenie,

3. zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

II Ca 213/15

UZASADNIENIE

Powódka M. R. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. V. (...) na swoja rzecz kwoty 26.796,78 zł z ustawowymi odsetkami od dnia następnego w którym minęło 30 dni od zawiadomienia o wypadku i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 11 grudnia 2014 r. zasądził od pozwanego (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki M. R. kwotę 24.953,58 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 31 sierpnia 2012 r., W pozostałym zakresie powództwo oddalił i rozstrzygnął o kosztach postępowania.

Apelację od tego rozstrzygnięcia złożyła powódka zaskarżając wyrok w części oddalającej powództwo w zakresie jednego tysiąca ośmiuset czterdziestu trzech zł zarzucając naruszenie przepisów postępowania art. 233 § 1 i 2 k.p.c. poprzez błędna ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego i przekroczenie granic rzetelnej oceny materiału dowodowego. W oparciu o te zarzuty wniosła o zmiane zaskarżonego orzeczenia przez podwyższenie zasądzonej kwoty do 26.7967,78 zł i zasądzenie kosztów postępowania.

Zażalenie na rozstrzygnięcie o kosztach w zakresie w jakim Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę tytułem zwrotu kosztów procesu ponad kwotę 4.114,90 zł. Zarzucił naruszenie art. 100 k.p.c. i wskazał, że do kosztów procesu powinna zostać zaliczona wartość podatku VAT. Wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia przez zasądzenie w miejsce kwoty 4.606,55 zł kwoty 4.114,90 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zarówno apelacja jak i zażalenie nie zasługują na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne i rozważania dokonane przez Sąd Rejonowy i uznaje je za własne. W takiej sytuacji gdy sąd odwoławczy orzeka na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w pierwszej instancji i aprobuje dotychczasowe ustalenia, nie musi ich powtarzać (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007 r., II CSK 18/07, Lex nr 966804; orzeczenie Sadu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1935 r., C III 680/34. Zb. Urz. 1936, poz. 379, z dnia 14 lutego 1938 r.., C II 21172/37, Przegląd Sądowy 1938, poz. 380 i z dnia 19 listopada 1998 r., III CKN 792/98, OSNC 1999, nr 4, poz. 83; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2006 r., I CSK 147/05).

Wbrew zarzutom zawartym w apelacji Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny zebranego materiału dowodowego i ocena ta nie zastała dokonana z przekroczeniem granic rzetelnej oceny dowodów. Należy również podkreślić , że Sąd dokonując ustaleń faktycznych wziął pod uwagę cały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy. Apelująca formułując zarzuty - oprócz powołania się na naruszenie określonych przepisów – nie wskazała na czym miałaby polegać niewłaściwa ocena materiału dowodowego i jakie konkretne dowody Sąd pominął przy ustalaniu stanu faktycznego. Uniemożliwia to Sądowi odwoławczemu obszerniejsze ustosunkowanie się do tych zarzutów.

Zażalenie pozwanego jest bezzasadne.

Nie ma podstaw do zaliczenia podatku VAT do wydatków adwokata ponoszonych przez niego w związku z reprezentowaniem strony w procesie cywilnym. Za wydatki w pojęciu użytym w art. 98 § 3 k.p.c., a także w § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. ( DZ.U. 02.163.1349 ze zm.), można uznać jedynie opłaty za takie świadczenia adwokata, które mają charakter cywilnoprawny. Nie można natomiast traktować jako wydatku związanego z reprezentowaniem przez adwokata strony w postępowaniu sądowym, kwot płaconych przez adwokata tytułem podatku, a więc tytułem świadczenia mającego charakter typowo publicznoprawny (por. uchwała SN z dnia 10 lutego 2995 r., III CZP 4/95) . To, że w ust. 3 § 2 rozporządzenia podwyższa się stawkę o podatek od towarów i usług potwierdza jedynie trafność poglądu, że poza tym wyjątkiem w pozostałych wypadkach w skład opłaty nie wchodzi podatek WAT.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 385 k.p.c., orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c.

II Ca 213/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE