Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Z., dnia 16 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu Wydział IV Pracy

w składzie:

Przewodniczący SSR Danuta Kaczerewska

Ławnicy H. T., E. H.

Protokolant Agnieszka Kowalska

po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2015 r. w Zgorzelcu

sprawy

z powództwa J. K.

przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w B.

o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne

I.  przywraca powódkę J. K. do pracy u strony pozwanej – Urzędu Miasta i Gminy w B. na poprzednio zajmowane stanowisko Naczelnika Wydziału (...) , (...),

II.  zasądza od strony pozwanej Urzędu Miasta i Gminy w B. na rzecz powódki J. K. kwotę 2.640 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych,

III.  zasądza od strony pozwanej Urzędu Miasta i Gminy w B. na rzecz powódki J. K. kwotę 60 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: IVP 23/15

UZASADNIENIE

Powódka- J. K. w pozwie skierowanym przeciwko stronie pozwanej-Urząd Miasta i Gminy w B., a sprecyzowanym na rozprawie w dniu 12 maja 2015r. /k-27 akt/ domagała się przywrócenia do pracy u strony pozwanej na poprzednio zajmowane stanowisko Naczelnika Wydziału (...) i (...) .

W uzasadnieniu swojego stanowiska podała, że była zatrudniona u strony pozwanej od dnia 1 kwietnia1998r na stanowisku Naczelnika Wydziału (...) i (...). W dniu 25 marca 2015r otrzymała od pracodawcy oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia .Jako przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę zakład pracy podał: „ utratę zaufania spowodowaną wykorzystywaniem stanowiska służbowego poprzez wywieranie wpływu na decyzje Dyrekcji i G. Pedagogicznego Zespołu z Oddziałami Integracyjnymi w B. w celu osiągnięcia prywatnych korzyści oraz podjęcie samowolnych decyzji związanych z organizacją roku szkolnego na terenie miasta i gminy B. „.

Zdaniem powódki podana przez pracodawcę przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie umowy o pracę jest ogólnikowa i niekonkretna , jak również podana w sposób niewystarczająco jasny ,co uniemożliwia powódce ustosunkowanie się do niej. Strona pozwana nie wskazała na jakie decyzje Dyrektora Szkoły miała wpływać, by osiągnąć prywatne korzyści i o jakie korzyści chodzi, nie wskazała również o jakie samowolne decyzje chodzi w związku z organizacją zakończenia roku szkolnego na terenie miasta i gminy B.. Być może pracodawcy chodziło o skargę jaką złożyła wraz z mężem na postępowanie jednej z nauczycielek Zespołu Szkół w B. wobec jej córki, uczennicy szkoły podstawowej. Ale skarga ta nie była przez powódkę złożona jako pracownika Urzędu Miasta i Gminy w B. z wykorzystaniem stanowiska służbowego, ale została złożona przez rodziców ucznia. .Zdaniem powódki przyczyna wskazana przez pracodawcę jest ogólnikowa i pozorna, zaś wypowiedzenie umowy o pracę jest nieuzasadnione. Dodała ponadto, że była sumiennym pracownikiem i nie było do niej zastrzeżeń ze strony pracodawcy.

/pozew na k-2-4 akt/.

Strona pozwana – Urząd Miasta i Gminy w B. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości lub orzeczenie o odszkodowaniu w przypadku ustalenia, że żądanie pracownika o przywrócenie do pracy jest niecelowe lub niemożliwe.( k- 19 akt).

W uzasadnieniu swojego stanowiska podała, że przyczyną wypowiedzenia powódce umowy o pracę nie jest skarga jaką złożyła wraz z mężem na postępowanie jednej z nauczycielek Zespołu Szkół w B. wobec jej córki- uczennicy szkoły podstawowej. Zdaniem strony pozwanej przyczyna jest rzeczywista i konkretna, ponieważ dotyczy przyznania nagrody córce powódki, mimo, iż córka powódki według nauczyciela –wychowawcy nie spełniała kryterium przyznania nagrody Burmistrza. Praktyka przyznawania nagród Burmistrza była taka, że to nauczyciel prowadzący znający ucznia zgłaszał wniosek o przyznanie takiej nagrody. Wniosek ten był następnie oceniany na posiedzeniu Rady Pedagogicznej. Nauczyciel prowadzący nie zgłosił do nagrody córki powódki, natomiast mąż powódki, który też jest nauczycielem , zgłosił wniosek o przyznanie takiej nagrody dla swojej córki. Wniosek ten został przyjęty przez Radę Pedagogiczną. Burmistrz Miasta i Gminy po zapoznaniu się z całością sprawy odmówił przyznania nagrody/ książka/ córce powódki i przydzielił nagrodę innej uczennicy. Jeśli chodzi o drugi zarzut, to chodzi o to, że powódka przygotowując harmonogram uczestnictwa Burmistrza na uroczystościach zakończenia roku szkolnego nie skonsultowała go z Burmistrzem, a powinna była uzgodnić z Burmistrzem jego obecność na poszczególnych uroczystościach.

/odpowiedź na pozew na k-19-20 akt/.

Sąd ustalił ,że:

Powódka J. K. była zatrudniona u strony pozwanej od dnia 9 lutego 1998r początkowo na stanowisku Inspektora ds. (...), a od dnia 1 kwietnia 1998r powierzono powódce stanowisko Naczelnika Wydziału (...), który następnie zmienił nazwę na Wydział (...) i (...), na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy.

/akta osobowe powódki/

Pismem z dnia – brak daty- strona pozwana wypowiedziała powódce umowę o pracę z zachowaniem 3- miesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem rozwiązującym na dzień 30 czerwca 2015r. Jako przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę strona pozwana wskazała : ” utrata zaufania spowodowana wykorzystywaniem przez Panią stanowiska służbowego poprzez wywierania wpływu na decyzje Dyrekcji i G. Pedagogicznego Zespołu z Oddziałami Integracyjnymi w B. w celu osiągniecia prywatnych korzyści oraz podjęcia samowolnych decyzji związanych z organizacją zakończenia roku szkolnego na terenie miasta i gminy B.”

(k-6 akt, akta osobowe powódki).

Przesłuchana na te okoliczności świadek Dyrektor Zespołu Szkół z Oddziałami Integracyjnymi w B. –I. K. kategorycznie zaprzeczyła ,by powódka wywierała jakikolwiek wpływ na decyzje Dyrekcji czy też G. Pedagogicznego Zespołu Szkół w celu osiągnięcia prywatnych korzyści. Zaprzeczyła też, by organizacja zakończenia roku szkolnego odbiegała od dotychczas organizowanych. Powódka nie wydawała żadnych poleceń ani nie organizowała zakończenia roku szkolnego. Organizacja zakończenia roku szkolnego leży w gestii dyrektorów szkół, którzy ustalają termin i godzinę zakończenia roku szkolnego w taki sposób, by Burmistrz mógł uczestniczyć w uroczystościach w każdej szkole i wręczyć nagrody książkowe uczniom. Powódka natomiast spisywała te ustalenia dyrektorów szkół, a następnie sporządzała tabelkę w której wpisywała daną szkołę i godzinę rozpoczęcia uroczystości zakończenia roku szkolnego oraz ilość nagród do wręczenia, a następnie przekazywała te informacje przełożonemu tj. zastępcy Burmistrza. Taka procedura organizacji zakończenia roku szkolnego obowiązywała co roku i tak też było w roku szkolnym 2013/2014. Powódka nie otrzymała od Burmistrza żadnych poleceń ani dyspozycji, że ma postępować inaczej. Nie podejmowała żadnych samowolnych decyzji jeśli chodzi o organizację zakończenia roku szkolnego na terenie Miasta i Gminy B..

/ zeznania świadka I. K. na k-49 akt e- protokół godz.00:03:22-00:12:51, wyjaśnienia informacyjne powódki J. K. na k-27-28 akt e- protokół godz.00:11:26-00:44:56/.

Jednomiesięczne średnie wynagrodzenie powódki zgodnie z wyliczeniem strony pozwanej wynosi kwotę 8.580 zł /k-26 akt/.

Sąd zważył, co następuje:

Wypowiedzenie umowy o pracę przez zakład pracy pracownikowi winno odpowiadać wymogom formalnym określonym w przepisach prawa pracy oraz musi być merytorycznie uzasadnione. Zgodnie z art.30§4 KP w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę winna być podana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie tejże umowy o pracę, zaś pracodawca nie może wykazać zasadności wypowiedzenia umowy o pracę w oparciu o inną przyczynę niż wskazana w wypowiedzeniu.

Niepodanie przyczyny lub niewłaściwe jej podanie stanowi naruszenie prawa i uprawnia pracownika do dochodzenia roszczeń z art.45§1 KP.

Podanie przyczyny oznacza wskazanie konkretnego zdarzenia lub zdarzeń, względnie okoliczności, które , zdaniem pracodawcy uzasadniają wypowiedzenie.

Sąd Najwyższy w licznych orzeczeniach podkreślał wagę obowiązku pracodawcy wskazania przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę. Zakres określonych przez pracodawcę przyczyn wypowiedzenia jest bowiem istotny przede wszystkim z punktu widzenia obrony pracownika przed nieuzasadnionym wypowiedzeniem.

Obrona ta stawałaby się iluzoryczna, gdyby pracodawca w toku sporu sądowego mógł powoływać inną przyczynę, od tej którą wskazał w wypowiedzeniu.

( vide :wyrok SN z dn.19. 02. 1999r (...) 571 / 98 ).

Zatem do warunków ,od których zależy prawidłowość formalna wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony należy między innymi wskazanie przez pracodawcę w oświadczeniu woli przyczyny uzasadniającej jego decyzję.

Obowiązek ujawnienia przyczyny ma bowiem umożliwić pracownikowi obronę przed zarzutami, a Sądowi Pracy – sprawdzenie zgodności czynności wypowiedzenia z prawem.

Sąd zważył, że utrata zaufania pracodawcy do pracownika może stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę, z tym, że ta utrata zaufania musi mieć oparcie w przesłankach natury obiektywnej i racjonalnej oraz nie może wynikać z samowoli lub wyłącznie z subiektywnych uprzedzeń pracodawcy.

Oczywiście, istotna jest nie tyle sama utrata zaufania do pracownika, co przyczyny które ją spowodowały.

Zgodnie z art.300 KP w zw. z art.6 KC pracodawca w rozpatrywanej sprawie zobowiązany był udowodnić zasadność wypowiedzenia, przy czym mógł to czynić tylko w oparciu o tę przyczynę i okoliczności, jakie wskazał w wypowiedzeniu.

W przedmiotowej sprawie strona pozwana wskazała w piśmie wypowiadającym umowę o pracę powódce: ” utrata zaufania spowodowana wykorzystywaniem przez Panią stanowiska służbowego poprzez wywierania wpływu na decyzje Dyrekcji i G. Pedagogicznego Zespołu z Oddziałami Integracyjnymi w B. w celu osiągnięcia prywatnych korzyści oraz podjęcia samowolnych decyzji związanych z organizacją zakończenia roku szkolnego na terenie miasta i gminy B.”. Przyczyna ta okazała się nieprawdziwa. Już w odpowiedzi na pozew pełnomocnik strony pozwanej wskazał, że rzeczywistą przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę powódce było zgłoszenie przez męża powódki ich córki- uczennicy Szkoły Podstawowej- do nagrody Burmistrza / nagroda książkowa/.

Przyczyna ta nie była w ogóle wskazana w piśmie wypowiadającym powódce umowę o pracę. Nieprawdziwe okazały się twierdzenia strony pozwanej zawarte w piśmie wypowiadającym umowę o pracę, że powódka wywierała wpływ na decyzje Dyrekcji i G. Pedagogicznego Zespołu Szkół z Oddziałami Integracyjnymi w B. w celu osiągniecia prywatnych korzyści jak również, by samowolnie podejmowała decyzje związane z organizacją zakończenia roku szkolnego na terenie Miasta i Gminy B..

Przesłuchana na tę okoliczność świadek- Dyrektor Zespołu Szkół z Oddziałami Integracyjnymi w B. I. K. kategorycznie zaprzeczyła, by tego rodzaju działania ze strony powódki miały miejsce. Ponadto, w piśmie wypowiadającym umowę o pracę strona pozwana nie wskazała na jakie decyzje Dyrekcji i G. Pedagogicznego powódka wywierała wpływ, by osiągnąć prywatne korzyści oraz jakie samowolne decyzje w związku z zakończeniem roku szkolnego podejmowała.

Zdaniem Sądu, w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy ujęcie przyczyny rozwiązania umowy o pracę prowadzi do wątpliwości co do swej precyzyjności i w zasadzie uniemożliwia Sądowi sprawdzenie zgodności czynności wypowiedzenia z prawem pod kątem merytorycznym.

W ocenie Sądu nie zostało spełnione wymaganie z art.30 § 4 KP.

Naruszenie art.30 § 4 KP ma miejsce wówczas, gdy pracodawca nie wskazuje w ogóle przyczyny wypowiedzenia, bądź, gdy wskazana przez niego przyczyna jest niedostatecznie konkretna, a przez to niezrozumiała dla pracownika ( vide: wyrok SN z 10. 05.2000r. (...) 641/99 OSNP 2001/20/618).

Ocena wskazanej przyczyny pod kątem jej należytego skonkretyzowania dokonywana jest z perspektywy adresata oświadczenia woli pracodawcy.

To pracownik ma wiedzieć i rozumieć , z jakiego powodu pracodawca dokonał wypowiedzenia umowy o pracę.

Nie czyni więc zadość obowiązkowi podania przyczyny z art.30 § 4 KP – użycie ogólnikowych zwrotów wymagających dookreślenia i skonkretyzowania.

Dokonanie oceny wskazanych przez pracodawcę w niniejszej sprawie przyczyn pod kątem ich precyzji z punktu widzenia powoda jako adresata oświadczenia pracodawcy, pozwala na stwierdzenie, iż powódka nie wiedziała w istocie, co legło u podstaw takiej decyzji strony pozwanej. Sadziła nawet, że chodzi tu o skargę jaką wystosowała wraz z mężem na postępowanie jednej z nauczycielek.

W toku postępowania strona pozwana wskazywała na inne przyczyny uzasadniające wypowiedzenie powodowi umowy o pracę – niż te, które były zawarte w oświadczeniu woli pracodawcy. Jednakże nie jest to dopuszczalne, bowiem ocena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę dokonywana jest przez Sąd w granicach przyczyn podanych pracownikowi przez pracodawcę w pisemnym oświadczeniu woli.

Oceniając zasadność wypowiedzenia powódce umowy o pracę Sąd uznał, że strona pozwana w sposób nieuzasadniony i z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów o pracę wypowiedziała powódce umowę o pracę.

Wskazanie bowiem przyczyny pozornej, nieprecyzyjnej – stanowi naruszenie art.30 § 4 KP.

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.

Sąd nie znalazł powodów dla których przywrócenie do pracy powódki byłoby niemożliwe lub niecelowe – co sugerowała strona pozwana w toku postępowania ( odpowiedź na pozew k – 19 akt).

Strona pozwana natomiast nie wskazała żadnych dowodów na poparcie swojego stanowiska w tym zakresie. Z tego powodu Sad nie znalazł podstaw do zastosowania przepisu art. 45§2 KP.

Sad orzekł o kosztach zastępstwa procesowego mając na uwadze § 11.1 pkt.1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.02r w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. O zwrocie kosztów sądowych poniesionych przez powódkę Sąd orzekł na podstawie art.98§1 k.p.c.

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.

Z/1.odn. w kontr. uzasadnień,

2.odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:

a/ pełn. powódki r.pr. A. Z. na adres powódki jak we wniosku,

b/pełn. str. pozwanej adw. R. G. ,

3. kal.14 dni.