Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2015 roku

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mariusz Zawicki

Protokolant: Natalia Dynakowska,

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2015 roku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o zapłatę

I.  oddala powództwo

II.  zasądza od powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. na rzecz pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę (...) (jeden tysiąc dwieście siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 606/15

Sprawa rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B. złożyła pozew przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. o zapłatę kwoty 6.150 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 29 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty. Zażądała również zapłaty kosztów procesu od pozwanej.

Postanowieniem z dnia 31 marca 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę niniejszą do rozpoznania tutejszemu sądowi nie znajdując podstaw do wydania nakazu zapłaty.

Pismem z dnia 9 czerwca 2015 roku (karta 15) powód podtrzymał żądanie pozwu, wskazując, że powód świadczył na rzecz pozwanego usługi pośrednictwa finansowego, którego efektem miało być „uzyskanie przez pozwaną kredytu bądź pożyczki albo usunięcie danych pozwanej z biur weryfikacji kredytowej”. Pozwany, zdaniem powoda, nie zakwestionował warunków umowy. Powodowa spółka wykonała umowę, za tę czynność wystawiła pozwanej fakturę, której nie zapłaciła.

W odpowiedzi na pozew (karta 65) pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu. Pozwana wskazała, że strony umowy nie zawarły a ponadto umowa nie została wykonana. Jak wynika ze złożonych dokumentów spółka dalej figuruje jako dłużnik w bazach danych BIK i (...). Poza tym w umowie nie wskazano, czy kwota zapłaty określona została jako netto czy brutto.

W piśmie z dnia 18 sierpnia 2015 roku (karta 100) powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko, wyjaśniając, że strony pozostawały w stałych relacjach gospodarczych. Nawet uznając, że powód działał bez umowy zastosowanie znajdą zasady unormowane w treści art. 752-757 k.c.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Sporządzona została umowa z dnia 5 marca 2014 roku, gdzie jako strony wskazano (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S.. Strony uzależniły ważność umowy o ile przedmiotowy wzór umowy zostanie przez obie strony umowy podpisany i doręczony drugiej stronie. Stosownie do postanowień umowy zleceniodawca ( spółka (...)) miał zlecić zleceniobiorcy ( spółce (...)) wykonanie czynności pośrednictwa finansowego mających na celu uzyskania przez spółkę (...) kredytu bądź pożyczki. Zleceniobiorca zobowiązał się do usunięcia w terminie do dnia 30 kwietnia 2014 roku danych spółki (...) z baz weryfikacyjnych typu BIK, (...). Zleceniobiorca miał wykonać umowę z należytą starannością. W piśmie wskazano sposób ustalania wynagrodzenia, które miało być zależne od zaangażowania zleceniobiorcy oraz od wysokości uzyskanych kredytów. Wynagrodzenie za usunięcie danych spółki (...) z baz danych typu BIK, (...) miało wynosić 5.000 złotych.

Umowa nie została podpisana przez przedstawiciela spółki (...). Dokumentu „protokół odbioru przedmiotu umowy” nie został podpisany przez przedstawiciela spółki (...).

Dowód:

- umowa, karta 50 – 53;

- protokół, karta 47;

- zeznania świadka J. S., karta 103;

Upoważnieniem z dnia 6 maja 2014 roku spółka (...) upoważniła A. S. reprezentującego spółkę (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w B. do prowadzenia negocjacji, dokonywania ustaleń, przygotowania ugody i porozumień między zlecającą spółką a Grupą Idea – Idea M., Idea Bank (...) a w szczególności z podmiotami, z którymi spółka miała lub ma zawarte umowy.

dowód

- upoważnienie, karta 41;

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B. wystawiła (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. fakturę VAT nr (...) z dnia 23 kwietnia 2014 roku na kwotę 6.150 złotych z tytułu „doradztwa finansowego – umowy z dnia 5 marca 2014 roku – usunięcie wpisów z baz weryfikacyjnych. Z uwagi na brak zapłaty, wezwano spółkę (...) do zapłaty. Do upoważnienia załączono zestawienie zadłużenia spółki (...)

Niesporne a ponadto dowód:

- faktura, karta 36;

- wezwanie do zapłaty z dowodami nadania, karta 37 – 39;

- wydruk wiadomości e-mail, karta 42 – 46;

- zeznania świadka J. S., karta 103;

W raporcie BIK na dzień 2 października 2014 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. figurowała jako dłużnik.

Dowód:

- wydruk z bazy BIK, karta 69 – 74;

- zeznania świadka J. S., karta 103;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się niezasadne.

Sąd ustalił, że faktycznie umowa stanowiąca podstawę powództwa nie została zawarta.
Niniejsza umowa, a w zasadzie jej formularz, stanowiła umowę świadczenia usług, do której zastosowanie znajdują unormowania dotyczące umowy zlecenie. Stosownie do brzmienia normy art. 734 § 1 kodeksu cywilnego - przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Stosownie zaś do treści art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

W zasadniczej swej części umowa dotyczyła po pierwsze pośrednictwa finansowego, poza tym dotyczyła czynności ukierunkowanych na wyczyszczenie baz danych BIK i (...). Przedmiotowy pozew zaś dotyczył wyłącznie wynagrodzenia za „wyczyszczenie” wymienionych baz danych. O ile umowa zlecenia charakteryzuje się starannym działaniem, o tyle, w świetle treści wzorca umowy, takiego charakteru nie miały mieć ewentualne czynności ukierunkowane na „wyczyszczenie” baz danych BIK i (...). Stosownie bowiem do treści § 4 ust. 6 wzorca umowy, powodowi przysługiwało wynagrodzenie „za uzyskanie adekwatnego stanu prawnego opisanego w pkt 3 § 1 umowy. Punkt niniejszy zaś wskazuje na obowiązek zleceniobiorcy usunięcia danych zleceniobiorcy z baz danych BIK i (...) do dnia 30 kwietnia 2014 roku. Jest to zapis dotyczący nie tylko starannego działania ale również umówionego rezultatu. Pozwana w odpowiedzi na pozew okoliczności tej zaprzeczyła, jak również przeczą jej zeznania świadka, którym sąd w tym zakresie dał wiarę jako spójnym i logicznym.

Reasumując powyższe, gdyby umowa została zawarta, powodowi przysługiwałoby wynagrodzenie jedynie w przypadku gdyby na skutek działań powoda dane spółki (...) zostały usunięte z wymienionych baz danych. Okoliczności tej pozwana spółka zaprzeczyła, zaś powód nie zaoferował żadnego materiału dowodowego na okoliczność uzyskania przedmiotowego stanu rzeczy na skutek działań powoda.

Rację ma powód, że pozwany przedstawił dowody (wydruki z bazy BIK) na dzień 2 października 2014 roku. Nie można przecież wykluczyć, że po dniu określonym w umowie to jest 30 kwietnia 2014 roku spółka ponownie została do przedmiotowego rejestru dłużników. Rozstrzygający dla ustalenia, że rejestry zostały „wyczyszczone” na dzień 30 kwietnia 2014 roku byłby stan rzeczy wykazany na dzień określony w formularzu umowy. Takiego jednak nie przedstawiono. Skoro zaś pozwany zaprzeczył, aby na ten dzień jego dane zostały z rejestrów wykasowane a powód okoliczności tej nie wykazał, powództwo podlegało oddaleniu.

Sąd zauważa jednocześnie, co wyżej wskazano, że faktycznie umowa nie została zawarta albowiem stosownie do brzmienia formularza jej postanowienia znalazłyby zastosowanie tylko w sytuacji, gdyby umowę podpisały obie strony w piśmie wymienione, tak jednak nie stało się. Nawet, gdyby dać wiarę twierdzeniom powoda o stałych relacjach handlowych stron, rozstrzygające znacznie dla ważności umowy miał jej zapis o warunku jej ważności wyłącznie przy potwierdzeniu jej unormowań na podpisami.

Rację ma powód, wskazując, że do przedmiotowej sytuacji zastosowanie mogą znaleźć przepisy regulujące prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia. W myśl treści art. 752 k.c. kto bez zlecenia prowadzi cudzą sprawę, powinien działać z korzyścią osoby, której sprawę prowadzi, i zgodnie z jej prawdopodobną wolą, a przy prowadzeniu sprawy obowiązany jest zachowywać należytą staranność. W myśl zaś treści art. 753 § 2 k.c. z czynności swych prowadzący cudzą sprawę powinien złożyć rachunek oraz wydać wszystko, co przy prowadzeniu sprawy uzyskał dla osoby, której sprawę prowadzi. Jeżeli działał zgodnie ze swoimi obowiązkami, może żądać zwrotu uzasadnionych wydatków i nakładów wraz z ustawowymi odsetkami oraz zwolnienia od zobowiązań, które zaciągnął przy prowadzeniu sprawy.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że powód nie wykazał, aby osiągnął pożądany przez pozwanego rezultat (usunięcie danych pozwanego z baz danych). Jednocześnie, skoro umowa nie została zawarta, brak jest podstaw do kierowania się jej zapisami w zakresie wynagrodzenia powoda, na które przecież strona pozwana nie wyraziła zgody. Powód nie wykazał, że żąda uzasadnionych wydatków i nakładów (art. 753 § 2 k.c.) oraz jaką te mają wysokość, z czego wynikały. Nie przedstawił także obiektywnego sposobu wyliczenia ewentualnego wynagrodzenie z tego tytułu.

Na termin rozprawy nie stawiły się strony prawidłowo zawiadomione stąd dowód ten pominięty, stosownie do rygoru jakim opatrzono wezwanie na rozprawę. Sąd nie zwracał się do pozwanego o wykazanie, czy przedmiotowa faktura została zafakturowana przez pozwaną spółkę albowiem dowód ten należało uznać za spóźniony. Pozwana spółka nie odpowiedziała na wezwanie do zapłaty, zatem powód powinien był wykazać w toku postępowania zasadność swojego roszczenie, zgłaszając odpowiednie wnioski dowodowe bez zbędnej zwłoki. Zadośćuczynienie temu wnioskowi dowodowemu spowodowałoby zwłokę w rozpoznaniu sprawy a strona powodowa nie uprawdopodobniła, że tego wniosku dowodowego nie zgłosiła wcześniej bez własnej winy (art. 207 § 6 kodeksu postępowania cywilnego). Ponadto w tym zakresie zeznawał świadek pouczony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, który wskazał, że faktury nie przyjęto, została ona odesłana.

Samo twierdzenie strony powodowej w zakresie wywiązania się z postanowień umowy – ewentualnie dorowadzenie do pożądanego przez pozwaną stanu rzeczy w ramach prowadzenia jej spraw bez zlecenia, nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności (art. 227 k.p.c.) powinno być – zgodnie z dyspozycją art. 232 k.p.c. i art. 6 k.c. – udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą.

W ocenie Sądu brak było natomiast podstaw do prowadzenia w tym zakresie dowodów z urzędu, gdyż naruszałoby to podstawowe zasady procesu cywilnego, jakimi są zasada kontradyktoryjności i zasada równości stron tym bardziej, że w niniejszej sprawie powód był reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika.

Warto zwrócić również uwagę na postawę procesową powoda, który pierwotnie wskazywał, że działał na podstawie umowy, zaś w toku procesu wskazał, że do sprawy mogą znaleźć normy regulujące instytucję prowadzenia cudzych spraw bez zlecenia. Niniejsze wpływa na ocenę wiarygodności twierdzeń powoda, które okazały się niespójne.

O kosztach procesu rozstrzygnięto w punkcie 2 sentencji wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić stronie przeciwnej na jej żądanie poniesione przez nią koszty procesu niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Powód przegrał sprawę w całości zatem powód wygrał tę sprawę i był reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika.

Na koszty przyznane w punkcie 2 wyroku zalicza się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej, którego wynagrodzenia w kwocie 1.200 złotych ustalono na podstawie § 6 pkt 4 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Do tej kwoty należy dodać opłatę od pełnomocnictwa 17 złotych.

ZARZĄDZENIE

1.  Urlop sędziego sprawozdawcy 29 sierpnia 2015 roku – 20 września 2015 roku;

2.  Odnotować w kontrolce uzasadnień;

3.  Odpis wyroku i uzasadnienia doręczyć pełnomocnikowi powoda i pełnomocnikowi pozwanego;

4.  Akta przedłożyć z pismami, lub za 30 dni, zaś z apelacją Pani Przewodniczącej Wydziału.