Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

P., dnia 18 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Małgorzata Małecka

Protokolant:p.o. stażysty W. F.

po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2015 r. w Poznaniu

sprawy z powództwa (...) W. z siedzibą w W.

przeciwko F. P.

- o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 104.796,08 zł (sto cztery tysiące siedemset dziewięćdziesiąt sześć złotych 08/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 2 stycznia
2015 r. do dnia zapłaty,

2.  kosztami procesu obciąża pozwanego i w związku z tym zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.910 zł, w tym kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

3.  wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

SSO Małgorzata Małecka

UZASADNIENIE

Powód (...) W. z siedzibą w W. pozwem wniesionym w dniu 2 stycznia 2015 r. przeciwko F. P. do Sądu Rejonowego L. wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 104.796,08 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł także o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów sądowych w wysokości 1.310 zł oraz kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu pozwu powód podał, że pozwanego oraz (...) S.A. (poprzednik prawny (...) Bank (...) S.A.) łączyła umowa bankowa z dnia 25 czerwca 2010 r. nr (...), na podstawie której pozwany zaciągnął kredyt w powyższym banku. Pozwany nie wywiązał się z obowiązku spłaty zaciągniętego kredytu, w wyniku czego bank wypowiedział pozwanemu umowę kredytową w dniu 14 marca 2012 r., co spowodowało powstanie wymagalności całej kwoty niespłaconego przez stronę pozwaną kapitału wraz z kwotą odsetek umownych stanowiących część odsetkową raty kapitałowo – odsetkowej za okres obowiązywania umowy oraz odsetek karnych za opóźnienie naliczonych od zadłużenia przeterminowanego. W dalszej kolejności powód wskazał, że (...) Bank (...) S.A. jako komandytariusz wniósł aportem do spółki (...) sp. z o.o. sp. k. wkład niepieniężny w postaci wymagalnych wierzytelności z tytułów pożyczek i kredytów oraz że każda z wierzytelności została ujęta w wykazie wierzytelności. W dniu 24 października 2014 r. (...) sp. z o.o. sp. k. dokonała przelewu przysługującej jej wierzytelności przeciwko pozwanemu na rzecz powoda. Nadto powód wyjaśnił, że na dochodzoną pozwem kwotę składają się suma niespłaconej należności głównej, czyli 57.349,23 zł, koszty w wysokości 234 zł oraz 47.212,85 zł tytułem odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia obliczona od dnia następującego po dniu rozwiązania umowy bankowej do dnia poprzedzającego złożenie pozwu od kwoty należności głównej 57.349,23 zł. (k. 2-7 akt).

Postanowieniami z dnia 21 stycznia 2015 r. Sąd Rejonowy L. stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do Sądu Okręgowego w P.. (k. 9 akt).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 czerwca 2010 r. pozwany F. P. zawarł z (...) S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W. umowę kredytu restrukturyzacyjnego w kwocie 57.349,23 zł.

Pozwany nie spłacał zaciągniętego kredytu i w dniu 12 maja 2011 r. umowa kredytowa z dnia 25 czerwca 2010 r. została rozwiązana.

dowód: umowa o kredyt (k. 24-26 akt), zaświadczenie (k. 27 akt).

W dniu 16 września 2011 r. (...) S.A. Oddział w Polsce
z siedzibą w W. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny przeciwko pozwanemu na kwotę 59.808,68 zł, w tym 57.349,23 zł tytułem niespłaconego kredytu wraz z odsetkami ustawowymi, 2.225,45 zł tytułem odsetek umownych oraz 234 zł tytułem naliczonych opłat.

W dniu 19 września 2011 r. w Krajowym Rejestrze Sądowym zarejestrowano (...) S.A., który powstał na skutek wniesienia wszystkich składników majątkowych Oddziału (...) S.A.

Postanowieniem z dnia 27 grudnia 2011 r. Sąd Rejonowy P. w P. nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 16 września 2011 r. wydanemu przez (...) S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W..

dowód: bankowy tytuł egzekucyjny (k. 28akt), wniosek o nadanie klauzuli wykonalności (k. 29 akt), postanowienie z dnia 27 grudnia 2011 r. (k. 31-33 akt), postanowienie z dnia 23 września 2011 r. (k. 62 akt),wyciąg z decyzji Komisji Nadzoru Finansowego (k. 63-64 akt),odpis pełny z (...) S.A. (k. 45-47akt),odpis pełny z (...) Bank (...) S.A. (k. 48-61 akt).

W dniu 17 października 2012 r. komornik sądowy wszczął na wniosek (...) S.A. egzekucję z nieruchomości wobec pozwanego.

dowód: zawiadomienie o wszczęciu egzekucji (k. 34 akt).

W dniu 8 października 2014 r. (...) Bank (...) S.A. jako komandytariusz wniósł aportem do spółki (...) sp. z o.o. sp. k. wkład niepieniężny w postaci wymagalnych wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek i kredytów.

dowód: zmiana umowy spółki komandytowej z dnia 8 października 2014 r.(k. 41-44 akt).

W dniu 24 października 2014 r. powód zawarł z (...) sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w W. umowę świadczenia w miejsce wykonania, na mocy której powód nabył wierzytelność spółki (...) wobec pozwanego z tytułu umowy kredytu z dnia 25 czerwca 2010 r. Pismem z dnia 4 listopada 2014 r. pozwany został zawiadomiony o cesji wierzytelności. Pismem z dnia 25 listopada 2014 r. pozwany został wezwany do zapłaty kwoty 109.083,11 zł.

dowód: umowa z dnia 24 października 2014 r. (k. 40 akt), pismo z dnia 4 listopada 2014 r. (k. 22 akt) , wezwanie do zapłaty z dnia 25 listopada 2014 r. (k. 23 akt).

W dniu 2 stycznia 2015 r. powód (...) W. wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych z którego wynika, że zadłużenie pozwanego wobec powoda wynika z zawarcia w dniu 25 czerwca 2010 r. umowy kredytowej nr (...). Kwota zadłużenia pozwanego wobec powoda wynosi: 57.349,23 zł z tytułu kapitału, 47.212,85 zł z tytułu odsetek oraz 234 zł z tytułu kosztów czyli łącznie 104.796,08 zł.

dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych f. (k. 19 -21 akt).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie kserokopii dokumentów urzędowych i prywatnych zgromadzonych w aktach sprawy.

Zgodnie z treścią art. 244 k.p.c. dokumenty urzędowe stanowią dowód tego co zostało w nich urzędowo zaświadczone. Zgromadzone w sprawie dokumenty nie były kwestionowane przez strony, a Sąd nie znalazł podstaw, aby kwestionować je z urzędu. Wiarygodność kserokopii dokumentów również nie budziła wątpliwości Sądu. Mimo, że kserokopia nie jest dokumentem, a stanowi jedynie element twierdzenia strony o istnieniu dokumentu o treści odpowiadającej kserokopii, to w niniejszej sprawie żadna ze stron nie podniosła zarzutów kwestionujących istnienie określonych dokumentów prywatnych czy urzędowych.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Powód domagał się zasądzenia od pozwanego F. P. kwoty 104.796,08 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł także o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów sądowych w wysokości 1.310 zł oraz kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Zauważyć należy, że w sprawie zaistniały podstawy do wydania wyroku zaocznego, pozwany bowiem nie stawił się na posiedzenie wyznaczone, będąc prawidłowo zawiadomiony o terminie (art. 339 § 1 kpc). Sąd doręczył pozwanemu odpis pozwu wraz z wezwaniem na termin rozprawy na adres wskazany w umowie kredytowej. Pozwany, mimo prawidłowego dwukrotnego awizowania nie odebrał przesyłki. Datą doręczenia w przypadku, gdy w myśl art. 139 § 1 k.p.c. zachodzą podstawy do złożenia pisma w urzędzie pocztowym (aktualnie w placówce pocztowej operatora pocztowego), jest: data odebrania pisma przez adresata w oddawczym urzędzie pocztowym (placówce pocztowej) albo data, w której upłynął termin do odbioru złożonego pisma w oddawczym urzędzie pocztowym (placówce pocztowej), jeżeli przed upływem tego terminu adresat nie zgłosił się po odbiór. W tym ostatnim wypadku ma miejsce jedynie fikcja doręczenia, ale jest to fikcja prawnie skuteczna w tym znaczeniu, że pociąga za sobą wszelkie skutki doręczenia. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 1995 r. III CRN 71/94). Wobec powyższego Sąd uznał, że pozwany został prawidłowo wezwany na termin i zarządzeniem z dnia 22 maja 2015 r. pozostawił w aktach kierowaną do pozwanego przesyłkę ze skutkiem doręczenia.

Pozwany nie stawił się na termin rozprawy, będąc prawidłowo zawiadomiony
o terminie. Stosownie do art. 339 § 2 kpc, w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Biorąc zatem pod uwagę powyższe, Sąd przyznał za prawdziwe okoliczności przytoczone w pozwie, szczególnie, że zostały poparte załączonymi do pozwu dowodami z dokumentów oraz że okoliczności te nie budziły wątpliwości Sądu.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe
( Dz.U.2015.128 j.t.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami
w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że pozwany zaciągnął kredyt w (...) S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W.. Powód wykazał także, że kredyt nie był spłacany i stał się wymagalny, co zostało dowiedzione poprzez wydanie bankowego tytułu egzekucyjnego, a następnie nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu. Powód wykazał także, że (...) S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W. został przekształcony w (...) S.A. oraz że w dalszej kolejności (...) S.A. został przejęty przez (...) Bank (...) S.A., w szczególności poprzez załączone odpisy z KRS. Sąd uznał także za wykazane, że wierzytelność wobec pozwanego z tytułu niespłaconego kredytu zaciągniętego z dniu 25 czerwca 2010 r. przysługuje powodowi, z uwagi na wniesienie przedmiotowej wierzytelności aportem przez (...) Bank (...) S.A. do spółki (...) sp. z o.o. sp. k., a następnie dokonanie przelewu powyższej wierzytelności na rzecz powoda. Zgodnie z art. 509 § 1 kpc, wierzyciel może bowiem bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Fakt przysługiwania powodowi przedmiotowej wierzytelności wynika także z przedłożonego przez powoda wyciągu z ksiąg rachunkowych f. stanowiącego obecnie dokument prywatny, na mocy art. 194 ust. 2 ustawy z 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.

Wobec powyższego Sąd uznał żądanie pozwu za zasadne i uwzględnił powództwo
( punkt 1 wyroku). O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 §1 k.c. w zw. z art. 455 k.c.

O kosztach Sąd orzekł zgodnie z art. 98 kpc. Na koszty procesu złożyły się następujące kwoty: 1.310 zł tytułem opłaty od pozwu i 3.600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, czyli łącznie 4.910 zł. Zauważyć w tym miejscu należy, że jakkolwiek powód uiścił kwotę 3.930 zł tytułem uzupełniającej opłaty sądowej od pozwu oraz kwotę 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, tym niemniej aż do chwili wydania wyroku nie domagał się ich zasądzenia. Zgodnie zaś z art. 109 § 1 kpc, roszczenie o zwrot kosztów wygasa, jeśli strona najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie złoży sądowi spisu kosztów albo nie zgłosi wniosku o przyznanie kosztów według norm przepisanych. Tym samym Sąd nie uwzględnił tych kwot i orzekł, jak w punkcie 2 wyroku.

Sąd nadał również wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności z uwagi na treść art. 333 § 1 pkt 3 kpc.

/-/ SSO Małgorzata Małecka