Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 493/15

POSTANOWIENIE

Dnia 17 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący – SSO Janusz Kasnowski (spr.)

SO Wojciech Borodziuk

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2015 r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa:

R. R.

przeciwko:

M. W. i S. W.

z udziałem: interwenienta ubocznego po stronie powodowej – Gminy (...)

o: eksmisję

na skutek zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Rejonowego w Inowrocławiu I Wydział Cywilny z dnia 19 lutego 2015 roku, sygn. akt IC 493/13 – w części rozstrzygającej o kosztach postępowania w sprawie tj. w punktach 2 i 3 (drugim i trzecim)

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie w punktach 2 i 3 (drugim i trzecim) w ten sposób, że oddalić wniosek powoda R. R. i wniosek interwenienta ubocznego Gminy (...) o zasądzenie od pozwanych zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt II Cz 493/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 19 lutego 2015 roku Sąd Rejonowy w Inowrocławiu I Wydział Cywilny w sprawie z powództwa R. R. przeciwko M. W. i S. W. z udziałem interwenienta ubocznego po stronie powodowej – Gminy (...) o eksmisję (sygn. IC 493/13):

-uchylił wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 21 listopada 2013r., sygn. akt IC 493/13 i postępowanie w sprawie umorzył (w punkcie 1);

-zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (w punkcie 2);

- zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz interwenienta ubocznego - Gminy(...) kwotę 160 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania związanego z udziałem w sprawie interwenienta ubocznego 9w punkcie 3).

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że powód cofnął pozew ze skutkiem prawnym, za zgodą pozwanych i interwenienta ubocznego, wobec czego umorzył postępowanie w sprawie.

Cofnięcie pozwu wynikało z faktu, że pozwani dopiero po wydaniu wyroku w sprawie dobrowolnie opróżnili lokal mieszkalny nr (...) położony w G.. W ocenie Sądu Rejonowego pozew w chwili jego złożenia był zasadny, a Sąd uznał, że to pozwani są stroną, która przegrała postępowanie w rozumieniu art. 98 § 1 k.p.c., w konsekwencji zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu ( w punkcie 2 postanowienia).

O kosztach postępowania zasądzonych na rzecz interwenienta ubocznego, Sąd Rejonowy orzekł po myśli art. 107 zd. 3 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Na koszty te składały się poniesiona przez interwenienta ubocznego opłata sądowa od interwencji ubocznej w kwocie 40 zł oraz koszty zastępstwa procesowego sprawowanego przez pełnomocnika będącego radcą prawnym w kwocie 120 zł (punkt 3 postanowienia).

Zażalenie na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie w pkt 2 i 3 w/w postanowienia złożyli pozwani M. W. i S. W., wnosząc w istocie o jego zmianę poprzez oddalenie wniosków powoda i interwenienta ubocznego o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu podnieśli. Że Sąd niesłusznie obciążył ich kosztami procesu na rzecz powoda i interwenienta ubocznego, wskazując iż nie było podstaw do wytoczenia powództwa o eksmisję z lokalu mieszkalnego, albowiem pozwany S. W. jest jego współwłaścicielem.

Powód nie zajął stanowiska w przedmiocie zażalenia.

S ą d O k r ę g o w y z w a ż y ł, c o n a s t ę p u j e :

Zażalenie pozwanych podlegało uwzględnieniu. Podzielić należy pogląd Sądu Rejonowego, wyprowadzony z treści art. 203 § 2 kpc, że w przypadku cofnięcia pozwu na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego. Ta zasada nie znajdzie jednak zastosowania w sytuacji, w której cofnięcie pozwu nastąpiło na skutek zaspokojenia przez stronę pozwaną roszczenia w toku procesu i w której powód wykaże, że wystąpienie z powództwem było niezbędne dla celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, z uwzględnieniem okoliczności istniejących w dacie wytoczenia powództwa. Wówczas bowiem pozwanego należy uznać za stronę przegrywającą sprawę na podstawie art. 98 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12.04.2012 r., IV CZ 208/11, LEX nr 1214570). Kierując się takim zapatrywaniem Sąd Rejonowy nie docenił jednak znaczenia okoliczności podnoszonej przez pozwanego S. W., a popartej złożonym odpisem prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 13października 2014r. w sprawie o sygn. I Ns 20/13 (k.74), że jest on jednym ze spadkobierców zmarłego w dniu 9 października 2012r. A. R. (jego ojca), który był współwłaścicielem spornego lokalu mieszkalnego, a tym samym pozwany S. W. – w następstwie spadkobrania – stał się także jednym z jego współwłaścicieli. O tym, że lokal mieszkalny objęty postępowaniem był przedmiotem współwłasności między innymi spadkodawcy A. R. zapewnił już sam powód, który w uzasadnieniu pozwu wprost wskazał, że lokal mieszkalny w miejscowości G. (...) wykupili na własność rodzice w 2000r. – A. i U. R. (k.3). Zatem fakt, że pozwani opuścili sporny lokal mieszkalny już po wytoczeniu powództwa, należało ocenić z uwzględnieniem okoliczności, że pozwany S. W. był jednym z jego współwłaścicieli (tu bez znaczenia jest wielkość jego udziału w tej współwłasności), który od początku sprzeciwiał się żądaniu powoda. Nadto sprzeciwiała się temu także pozwana M. W. (matka pozwanego), która z nim zamieszkiwała, co pozwala wnioskować, że czyniła to za jego zgodą (jako współwłaściciela). W takim stanie rzeczy – na tym etapie postępowania, zasadności tym samym skuteczność powództwa jednego ze współwłaścicieli (powoda) o eksmisję z lokalu mieszkalnego innego współwłaściciela i osoby trzeciej, czemu pozwany współwłaściciel też się sprzeciwiał, budzi poważne wątpliwości choćby w świetle art.209 kc.

Podsumowując poczynione wyżej wywody stwierdzić należy, że choć pozwani dobrowolnie opuścili i wydali powodowi sporny lokal mieszkalny już po wytoczeniu powództwa, a powód cofnął pozew w sprawie, to pozwanych – w tych okolicznościach faktycznych - nie można było uznać za przegrywających proces, a w konsekwencji brak było uzasadnionych podstaw do obciążenia ich kosztami postępowania z wykorzystaniem treści art.98 § 1 i 3 kpc.

Z tych zasadniczych przyczyn Sąd Okręgowy uwzględnił zażalenie pozwanych, jako uzasadnione, a w konsekwencji zmienił postanowienie Sądu Rejonowego w zaskarżonej części poprzez oddalenie wniosku powoda oraz wniosku interwenienta ubocznego o zasądzenie na ich rzecz od pozwanych zwrotu kosztów postępowania (na podstawie art.386 § 1 kpc w związku z art.397 § 2 kpc).