Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2015 r.

Sąd Rejonowy w Suwałkach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2015 r. w Suwałkach na rozprawie

sprawy z powództwa A. M.

przeciwko (...) sp. z o.o. sp. k. w M. Oddziałowi w S.

o zapłatę odszkodowania

I.  Oddala powództwo.

II.  Zasądza od powódki A. M. na rzecz pozwanego (...) sp. z o.o. sp. k. w M. Oddziału w S. kwotę 60,00 zł (sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

A. M. w pozwie wniesionym przeciwko (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowej w M. Oddział w S. domagała się zapłaty odszkodowania w związku z nieuzasadnionym wypowiedzeniem umowy o pracę oraz zasądzenia od pozwanego zwrotu kosztów procesu.

Argumentowała, iż nie zgadza się wypowiedzenie jej w dniu 19 lutego 2015r. umowy o pracę.

W odpowiedzi na pozew (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa w M. Oddział w S. wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powódki kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wywiodła, iż przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę powódki była uzasadniona albowiem w okresie od maja 2014r. do dnia 15 lutego 2015r. powódka przebywała na dwudziestu dwóch zwolnieniach lekarskich o różnych okresach nieobecności w pracy. Łącznie w okresie ośmiu i pół miesiąca powódka przebywała 225 dni na zwolnieniach lekarskich. Absencja chorobowa powódki powodowała dezorganizację pracy zespołu, w skład którego wchodziła. Zakład pracy, w niektórych przypadkach, był zaskakiwany nagłą nieobecnością powódki w pracy z powodu choroby i powodowało to potrzebę pozostawania w pracy innych pracowników w godzinach nadliczbowych, jednocześnie generując dodatkowe koszty po stronie pracodawcy.

W tym stanie rzeczy wypowiedzenie umowy o pracę powódki z powodu jej długotrwałych nieobecności z powodu choroby skutkujących dezorganizacją pracy i brakiem dyspozycyjności w ramach łączącego stosunku pracy, było uzasadnione i konieczne.

Sąd Pracy ustalił, co następuje:

A. M. pozostawała zatrudniona w (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowej w M. Oddział w S. od dnia 6 lipca 2005r., początkowo na podstawie umowy o pracę na okres próbny oraz umów o pracę zawartych na czas określony, a od dnia 1 lipca 2006r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na stanowisku drobiarza (dowód: umowy o pracę k.1, 10, 11, 12 części B akt osobowych powódki). A. M. świadczyła pracę na dziale rozbioru kurczaka, na którym zatrudnionych było 48 osób, natomiast na jej zmianie pracowało 28 osób (dowód: zeznania świadka E. G. k.61v).

W okresie od dnia 29 maja 2014r. do 15 lutego 2015r. A. M. przebywała na dwudziestu dwóch zwolnieniach lekarskich o różnych okresach: trzy zwolnienia lekarskie na okres 4 dni; dwa zwolnienia lekarskie na okres 5 dni, trzy zwolnienia lekarskie na okres 6 dni, trzy zwolnienia lekarskie na okres 7 dni, jedno zwolnienie lekarskie na okres 8 dni, jedno zwolnienie lekarskie na okres 10 dni, jedno zwolnienie lekarskie na okres 12 dni, trzy zwolnienia lekarskie na okres 14 dni, dwa zwolnienia lekarskie na okres 16 dni, jedno zwolnienie lekarskie na okres 19 dni, jedno zwolnienie lekarskie na okres 20 dni, jedno zwolnienie lekarskie na okres 21 dni. Łącznie z powodu chory w w/w okresie A. M. była nieobecna w pracy przez 225 dni. Spośród dwudziestu dwóch zwolnień lekarskich – siedemnaście zostało wystawionych przez lekarza rodzinnego; jedno przez lekarza chirurga; trzy przez lekarza ortopedę (dowód: zaświadczenia lekarskie k.32-44).

A. M. o swojej nieobecności w pracy z powodu choroby, jak również o przewidywanym okresie leczenia i rekonwalescencji nie informowała pracodawcy. Zaświadczenia lekarskie przekazywała pracodawcy za pośrednictwem swojego kolegi (dowód: wyjaśnienia powódki k.51v-52, zeznania świadków: E. G. k.61v-62, W. L. k.62v-63).

Nagłe, krótkotrwałe, ale powtarzające się nieobecności A. M. w pracy powodowały potrzebę zastąpienia jej. W tej sytuacji brygadzista zmiany albo przenosił pracownika z linii produkcyjnej ale zwracał się o przesunięcie pracownika z innego działu. Wskutek przesunięć na produkcji tworzył się zapas dlatego też inni pracownicy musieli świadczyć pracę w godzinach nadliczbowych. Z tego tytułu zakład pracy wypłacał im wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych. Nieobecność A. M. spowodowała również, iż kilku pracownikom, po uzyskaniu ich zgody, skrócono urlop wypoczynkowy z dwóch tygodni do kilku dni. Krótkotrwałe zwolnienia lekarskie A. M. oraz brak jakichkolwiek informacji o przewidywanym okresie jej leczeniach uniemożliwiały pracodawcy zatrudnienie innego pracownika na zastępstwo na czas jej nieobecności (dowód: zeznania świadków: E. G. k.61v-62, W. L. k.62v-63).

W dniu 18 lutego 2015r. bezpośrednio przełożona A. M. – E. G.oraz kierownik produkcji mięs W. L. wystosowały wniosek o rozwiązanie z nią umowy o pracę z uwagi na dezorganizowanie przez nią pracy z powodu częstych zwolnień lekarskich, które powodują brak pełnej obsady na rozbiorze (dowód: wniosek w części C akt osobowych powódki).

Oświadczeniem z dnia 16 lutego 2015r. pracodawca wypowiedział A. M. umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, jako przyczynę wskazując przebywanie na zwolnieniach lekarskich od 29.05.2014r. do 07.06.2015r., 13.06.2014r. do 09.07.2014r. oraz od 11.08.2014r. do 15.02.2015r., co skutkowało dezorganizacją pracy na jej stanowisku pracy i brakiem dyspozycyjności w ramach łączącego stosunku pracy. Jej niezapowiedziane nieobecności wymusiły organizowanie w ostatniej chwili zastępstwa, gdyż przy liniowanej produkcji nie można pozwolić na nieobsadzenie stanowiska (dowód: oświadczenie woli w części C akt osobowych powódki).

W roku 2014r. na dziale rozbioru kurczaka miały miejsce długotrwałe nieobecności następujących pracowników: G. A., A. C. oraz B. R.. Pracodawca miał wiedzę o przyczynach niezdolności do pracy tych pracowników, jak również o przewidywanym okresie ich nieobecności i w związku z tym zatrudnił na ich miejsce pracowników na zastępstwo (dowód: raport absencji chorobowych k.58, E. G. k.61v-62, W. L. k.62v-63).

Sąd Pracy zważył, co następuje:

Wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę jest w rozumieniu art. 45§1 k.p. uzasadnione, gdy posiada ważne i obiektywne przyczyny. Ocena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę powinna być dokonana nie tylko z uwzględnieniem przymiotów pracownika związanych ze stosunkiem pracy, ale także z uwzględnieniem słusznego interesu zakładu pracy.

Pozwany pracodawca jako przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę powódki wskazał częste i powtarzające się nieobecności w pracy z powodu choroby skutkujące dezorganizacją pracy na jej stanowisku pracy i brakiem dyspozycyjności w ramach łączącego stosunku pracy.

W myśl art. 22§1 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Stąd też należy wysnuć wniosek, iż celem stosunku pracy jest zatrudnienie pracownika po to, by zakład pracy płacąc mu wynagrodzenie mógł na niego liczyć i prowadzić zamierzoną działalność. Sprzeczne z celem stosunku pracy jest jego trwanie wtedy, gdy pracownik nie może wykonywać przyjętych przez siebie obowiązków na skutek częstych i długotrwałych nieobecności w pracy.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego ukształtował się pogląd, że każda sytuacja, w której pracownik przez dłuższy czas z przyczyn usprawiedliwionych z powodu choroby nie świadczy pracy, wymaga indywidualnej oceny, uwzględniającej nie tylko słuszne interesy zakładu pracy, ale także przymioty pracownika związane z łączącym strony stosunkiem pracy oraz jego stosunek wobec obowiązków pracowniczych. W wyroku z dnia 4 grudnia 1997r. (I PKN 422/97) Sąd Najwyższy stwierdzić, iż nieprzewidziane, długotrwałe i powtarzające się nieobecności pracownika w pracy, wymagające podejmowania przez pracodawcę działań natury organizacyjnej (wyznaczenia zastępstw) i pociągające za sobą wydatki na zatrudnienie pracowników w godzinach nadliczbowych lub innych osób na podstawie umów zlecenia, są uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę, chociażby były niezawinione przez pracownika i formalnie usprawiedliwione.

Bezspornym w sprawie pozostaje fakt, iż w okresie od 29 maja 2014r. do 15 lutego 2015r. powódka była nieobecna w pracy z powodu choroby przez 225 dni. Nieobecności powódki, co wynika z zaświadczeń lekarskich przedłożonych w sprawie oraz z zestawień zaświadczeń lekarskich ZUS spowodowana była głownie chorobą tkanek miękkich w związku z ich używaniem i przeciążeniem (z tego powodu powódka była niezdolna do pracy od 11.08.2014r. do 22.10.2014r.) oraz z powodu zaburzeń korzeni rdzeniowych i splotów nerwowych (niezdolność do pracy od 01.11.2014r. do 15.02.2015r.). W tym czasie powódka nie przebywała w szpitalu, a pomimo utrzymujących się schorzeń praktycznie nie korzystała z pomocy specjalistów. Spośród dwudziestu dwóch zwolnień lekarskich tylko cztery zostały wystawione przez lekarzy specjalistów – chirurga i ortopedę, łącznie na 42 dni. Pozostałe zwolnienia lekarskie zostały wystawione przez lekarza rodzinnego i aż jedenaście z nich obejmowało okres poniżej dziesięciu dni. W żadnym przypadku, niezależnie na jaki okres lekarz określał niezdolność do pracy powódka nie informowała o przewidywanym okresie swojej choroby, a mając na uwadze fakt, iż była pacjentką jednej przychodni rodzinnej, po konsultacji z lekarzem mogła posiadać wiedzę jak długo potrwa jej dalsze leczenie. Przekazanie takiej informacji pracodawcy pozwoliłoby na zabezpieczenie jej stanowiska pracy innym pracownikiem zatrudnionym na zastępstwo. Ponieważ powódka kontaktu z pracodawcą zaniechała, każda, kolejna jej nieobecność wymuszała na pracodawcy obowiązek zapewnienia nagłego zastępstwa albowiem wykonywała ona pracę na produkcji liniowanej.

Zeznania świadków przesłuchanych w sprawie potwierdzając przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę powódki, iż jej nagłe i krótkotrwałe, pomimo iż ciągłe nieobecności, dezorganizowały pracę działu rozbioru kurczaka. Nieobecność powódki wymuszała przesunięcie na jej stanowisko pracownika liniowego, a to z kolei rodziło potrzebę pracy w godzinach nadliczbowych innych pracowników, co zwiększało koszty po stronie pracodawcy albowiem musiał wypłacać wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych. Nieobecność powódki i potrzeba jej nagłego zastępstwa powodowała również spadek wydajności pracy na jej stanowisku, albowiem pracownik przesunięty z linii produkcyjnej nie był w stanie równie sprawnie wykonywać czynności przypisanych do tego stanowiska pracy. Nieobecność powódki w związku z chorobą spowodowała również zmiany w planach urlopowych pracowników. Jak zeznała świadek E. G., w związku z nieobecnością powódki, kilku pracownikom, po uzyskaniu ich zgody, pracodawca skrócił urlop z dwóch tygodni do kilku dni.

Podkreślenia wymaga fakt, iż pracodawca w zakładzie pracy zapewniał zabezpieczenie na okoliczność nieobecności pracowników z powodu choroby czy macierzyństwa. Na zmianie, na której powódka była zatrudniona, w związku z nieobecnością dwóch pracownic korzystających z uprawnień macierzyńskich oraz nieobecnością pracownika przebywającego na świadczeniu rehabilitacyjnym, zostały zatrudnione osoby na zastępstwo. Jednakże w przypadku powódki, na co wskazywali świadkowie, nie można było zapewnić stałego zastępstwa, z uwagi na jej krótkotrwałe, mimo że ciągłe, zwolnienia lekarskie, jak również brak wiedzy co do rokowań jej powrotu do zdrowia.

Mając wszystko powyższe na uwadze Sąd uznał, iż długotrwała nieobecność w pracy powódki powodowała dezorganizację pracy na dziale rozbioru kurczaka i brak jej dyspozycyjności, co uzasadniało rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem. Dlatego też powództwo jako bezzasadne podlegało oddaleniu.

W przedmiocie kosztów procesu orzeczono na zasadzie art.98§1 k.p.c. w zw. z art.99 k.p.c. Ponieważ powódka przegrała proces jest zobowiązana zwrócić pozwanej koszty zastępstwa prawnego, wysokość których ustalono na podstawie §11 ust.1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.02.163.1349).

SSR Alicja Wiśniewska