Wyrok w brzmieniu po sprostowaniu
Sygn. akt II K 675/15
Dnia 05 październik 2015 roku
Sąd Rejonowy w Zawierciu w II – im Wydziale Karnym
w składzie: Przewodniczący SSR Jarosław Noszczyk
Protokolant Bożena Moryń
pod nieobecność Prokuratora z Prokuratury Rejonowej w Zawierciu
po rozpoznaniu w dniu: 5.10.2015r.
sprawa: L. D. , syn: W., J., ur (...), T.
oskarżonego o to, że:
W dniu 17 czerwca 2015 roku w miejscowości P. woj. (...) na ul.21 stycznia, która jest droga publiczną kierował samochodem osobowym marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...), będąc w stanie nietrzeźwości 0,27 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu.
- tj. o czyn z art. 178 a§ 1kk
1. Oskarżonego L. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu stanowiącego występek z art. 178a§1kk i na podstawie art. 178a§1kk w zw. z art. 33§1 i 3kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych,
2. na podstawie art.42§2kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 3 (trzech),
3. na podstawie art. 43a§2kk w zw. z art. 39 pkt 7kk orzeka od oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 5.000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,
4. na podstawie art.63§2kk na poczet zakazu z pkt 2 wyroku zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 17.06.2015r. do dnia 5.10.2015r.,
5. na podstawie art.627kpk w zw. z art. 3 ust.1 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. Ust. 1983 Nr 49 poz.223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 120 (sto dwadzieścia) złotych, w tym opłatę sądową 50 (pięćdziesiąt) złotych i wydatki 70 (siedemdziesiąt) złotych.
Sygn. akt IIK 675/15
Na mocy art. 424 § 3 kpk ograniczone do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz wskazanych rozstrzygnięć.
L. D. stanął pod zarzutem popełnienia występku z art. z art. 178 a§ 1kk, polegającego na tym, że w dniu 17 czerwca 2015 roku w miejscowości P. woj. (...) na ul. (...), która jest drogą publiczną kierował samochodem osobowym marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...), będąc w stanie nietrzeźwości 0,27 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu. Do aktu oskarżenia załączył wniosek o wydanie wyroku skazującego wobec oskarżonego L. D. i wymierzenie mu udogodnionej z nim kary i środków karnych.
Sąd Rejonowy w Zawierciu uwzględnił wniosek o wydanie wyroku skazującego na posiedzeniu w trybie art. 335 § 2 kpk i wyrokiem z dnia 5.10.2015r. uznał oskarżonego L. D. za winnego zarzucanego mu czynu uznając, iż okoliczności jego popełnienia i wina w świetle zebranych w sprawie dowodów nie budzą wątpliwości. Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał przedmiotowe jak i podmiotowe znamiona występku z art. 178a § 1 kk, tj. kierowania samochodem w stanie nietrzeźwości, a po jego stronie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające winę. Oskarżony w chwili popełnienia czynu był w pełni świadomy jakie działanie na organizm człowieka wywiera alkohol jak i zdawał sobie sprawę, że prowadzenie samochodu po spożyciu alkoholu jest zabronione.
Mając powyższe na uwadze, Sąd uwzględnił wniosek w trybie art. 335 § 2 kpk, uznając, że zaproponowane we wniosku kara i środki karne pozwolą na osiągnięcie celów postępowania. Za przypisany oskarżonemu występek Sąd z mocy przepisu art. 178a§1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk wymierzył karę 50 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 zł. Zdaniem Sąd wymierzona oskarżonemu kara, uzgodniona z prokuratorem, jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonego. Sąd uznał, iż kara grzywny we wskazanym wymiarze będzie dla oskarżonego dostateczną dolegliwością i spełni zadania w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej oraz pozwala powziąć przypuszczenie, że oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa. Liczba stawek dziennych w ocenie Sądu uwzględnia okoliczności popełnienia czynu, w tym stopień nietrzeźwości oskarżonego, natomiast wysokość stawki dziennej jest adekwatna do osiąganych przez niego dochodów, jako że oskarżony pobiera świadczenie emerytalne w wysokości 2600 zł miesięcznie.
Na mocy art. 42 § 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny z mocy ustawy środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, zaliczając na mocy art. 63 § 2 kk na jego poczet okres zatrzymania dokumentu prawa jazdy od 17.06.2015r. do dnia 5.10.2015r. W ocenie Sądu okres orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, tj. w dolnej granicy jego zagrożenia, bowiem wobec czynów popełnionych od dnia 18 maja 2015r. Sąd orzeka zakaz na okres nie krótszy niż 3 lata, jest współmierny do całokształtu okoliczności sprawy, w tym stanu nietrzeźwości oskarżonego oraz jego uprzedniej niekaralności.
Na podstawie art. 43a§2kk w zw. z art. 39 pkt 7kk Sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny z mocy ustawy środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 5.000 (pięć tysięcy) złotych.
W pkt. 5 wyroku Sąd na mocy powołanych przepisów podstawy prawnej zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 120 zł, na które składa się opłata od wymierzonej kary grzywny w kwocie 50 zł oraz wydatki postępowania w kwocie 70 zł (ryczałt za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym – 2x20 zł oraz koszty uzyskania danych o karalności - 30 zł), uznając, że z racji osiągania przez oskarżonego stałych dochodów, na poziomie 2600 zł miesięcznie, ich uiszczenie nie będzie dla niego zbyt uciążliwe.