Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2014 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Joanna Dalba

Protokolant Magdalena Grubek

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2014 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa K. K.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  umarza postępowanie w zakresie należności głównej, tj. kwoty 1.542,- zł. (jeden tysiąc pięćset czterdzieści dwa złote);

2.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki K. K. kwotę 53,82 zł. (pięćdziesiąt trzy złote osiemdziesiąt dwa grosze) tytułem odsetek ustawowych od należności głównej 1.542,- zł. (jeden tysiąc pięćset czterdzieści dwa złote) od dnia 15 maja 2013 roku do dnia 20 sierpnia 2013 roku;

3.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

4.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki K. K. kwotę 695,- zł. (sześćset dziewięćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 600,- zł. (sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 2940/13

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 15 maja 2013 roku powódka K. K., zastępowana przez pełnomocnika profesjonalnego w osobie adwokata Z. K. ( pełnomocnictwo – k. 5) domagała się zasądzenia na jej rzecz od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 1.542,- zł tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu od dnia zapłaty. Wniosła też o zasądzenie kosztów procesu. ( pozew z załącznikami – k. 1-21)

Pismem z dnia 9 września 2013 roku powódka wskazała, że ogranicza wartość przedmiotu sporu o kwotę główną oraz wnosi o zasądzenie kwoty odsetek ustawowych od dnia wniesienia pozwu do dnia 22 sierpnia 2013 roku, tj. do dnia wydania decyzji. ( pismo – k. 31-32)

W odpowiedzi na pozew z dnia 3 stycznia 2014 roku pozwany, zastępowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego ( pełnomocnictwo – k. 41) wniósł o oddalenie powództwa w całości, z uwagi na brak legitymacji procesowej po stronie powodowej oraz zarzut spełnienia świadczenia dochodzonego pozwem. Pozwany podniósł, że do dochodzenia niniejszych roszczeń uprawnione jest Biuro (...) sp. z o.o. z siedzibą w L., gdyż to na nią poszkodowani H. K. i A. K. przelali wierzytelność przysługującą im wobec (...) S.A. z siedzibą w W.. ( odpowiedź na pozew z załącznikami – k. 39-51)

W piśmie z dnia 25 lutego 2014 roku powód wskazał, że cofa pozew o należność główną wraz ze zrzeczeniem się roszczenia w związku ze spełnieniem świadczenia głównego przez pozwanego. Wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kwotę 80,- zł tytułem odsetek ustawowych liczonych od kwoty głównej od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. ( pismo – k. 71)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 maja 2011 roku na skutek wypadku drogowego, w którym udział brał pojazd będący własnością H. K. i A. K., prowadzących działalność gospodarczą pod nazwą (...), Handel (...) s.c., doszło do utraty towaru stanowiącego własność (...) sp. z o.o. z siedzibą w J., pozostający z H. K. i A. K. w stałych stosunkach umownych. Pozwem z dnia 10 listopada 2011 roku (...) sp. z o.o. z siedzibą w J. wniosła przeciwko H. K. i A. K. o zasądzenie kwoty 127.738,34 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 26 maja 2011 roku do dnia zapłaty tytułem uszkodzonego towaru. H. K. i A. K. wnieśli sprzeciw od wydanego uprzednio nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym żądali wezwania do udziału w sprawie w charakterze pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W., jednakże (...) S.A. nie przystąpiło do sprawy. Wyrokiem z dnia 21 września 2012 roku Sąd Okręgowy w Legnicy zasądził od H. K. i A. K. solidarnie na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w J. kwotę 127.738,34 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 26 maja 2011 roku do dnia zapłaty. ( okoliczności bezsporne, kopia wyroku – k. 16-19v)

Sprawca powyższego zdarzenia ubezpieczony jest w zakresie odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. z siedzibą w W.. ( okoliczność bezsporna)

(...) S.A. z siedzibą w W. uznał swoją odpowiedzialność za skutki wypadku z dnia 9 maja 2011 roku, w tym w zakresie kwoty 127.738,34 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 26 maja 2011 roku do dnia zapłaty wynikającej z wyroku z dnia 21 września 2012 roku. Szkodę powyższą zarejestrował pod numerem (...). ( okoliczność bezsporna, pisma – k. 15, 49, 59, 60)

Decyzją z dnia 24 maja 2012 roku (...) S.A. poinformował poszkodowanych H. K. i A. K. o przyznaniu odszkodowania na rzecz uprawnionych w związku ze śmiercią kierowcy pojazdu biorącego udział w przedmiotowym wypadku, natomiast pismem z dnia 20 lutego 2013 roku poinformował o przyznaniu odszkodowania w związku z uszkodzeniem pojazdu marki R. (...), należącym do H. K. i A. K.. ( pisma – k.14 i k. 15)

Pismem z dnia 7 lutego 2013 roku pełnomocnik poszkodowanych H. K. i A. K. wniósł o wypłatę odszkodowania przez (...) S.A. w związku z utraconym towarem i wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 21 września 2012 roku. Do chwili wytoczenia niniejszego powództwa ubezpieczyciel nie podjął w związku z tym żadnych czynności. ( pismo – k. 12-13v)

W dniu 25 lutego 2013 roku A. K. i H. K. zawarli z Biurem (...) sp. z o.o. z siedzibą w L. umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której przeniesiona została wierzytelność w kwocie 127.738,34 zł wraz z ustawowymi odsetkami wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 21 września 2012 roku przysługująca poszkodowanym wobec (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz Biurem (...) sp. z o.o. z siedzibą w L.. ( okoliczność bezsporna, umowa – k. 8)

Następnie w dniu 27 lutego 2013 roku Biuro (...) sp. z o.o. z siedzibą w L. zawarło z K. K. umowę przelewu części powyższej wierzytelności w kwocie 1.542,- zł z tytułu części odszkodowania przysługującego wobec (...) S.A. w związku ze szkodą z dnia 9 maja 2011 roku. ( umowa – k. 9)

W dniu 19 sierpnia 2013 roku (...) S.A. z siedzibą w W. zlecił bankowi dokonanie przelewu środków pieniężnych tytułem wypłaty odszkodowania w wysokości 90.807,34 zł z tytułu odszkodowania za szkodę numer (...) bezpośrednio na rachunek Z. sp. o.o. wobec której zobowiązani byli H. K. i A. K.. Wcześniej jednak ubezpieczyciel zapłacił na rzecz innych osób niż K. K., które przejęły wierzytelność od A. K. i H. K. łącznie kwotę 36.931,- zł z tytułu przedmiotowej szkody. O powyższym zawiadomił poszkodowanego pismem z dnia 22 sierpnia 2013 roku. Uznanie wyżej wymienioną kwotą rachunku bankowego (...) sp. z o.o. nastąpiła nie wcześniej niż w dniu 20 sierpnia 2013 roku. ( pismo – k. 59; potwierdzenie przelewu – k. 49, wykaz wpłat – k. 47-48)

Sąd ustalając stan faktyczny oparł się na dokumentach zawartych w aktach sprawy. Sąd nie znalazł podstaw do podważenia ich z urzędu, nie były one również kwestionowane przez stronę pozwaną.

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo w części zasługiwało na uwzględnienie.

W piśmie z dnia 25 lutego 2014 roku powód wskazał, że cofa pozew w części, tj. o należność główną wraz ze zrzeczeniem się roszczenia w związku ze spełnieniem świadczenia głównego przez pozwanego.

Stosownie do treści art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. W ocenie Sądu przedmiotowe cofnięcie pozwu jest skuteczne, dopuszczalne i nie narusza treści art. 203 § 4 k.p.c.

W myśl przepisu art. 355 k.p.c. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew w piśmie procesowym.

Z uwagi na to, iż powód skutecznie cofnął pozew w części, tj. w zakresie kwoty 1.542,- zł, Sąd na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. umorzył postępowanie w tej części.

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie był bezsporny. Pozwany zakwestionował legitymację procesową po stronie powódki, uznając, iż nie jest ona wymieniona w żadnej umowie przenoszącej wierzytelność, będącą przedmiotem procesu. Podniósł również, że owa wierzytelność została już zaspokojona.

W ocenie Sądu zarzut pozwanego odnoszący się do braku legitymacji powódki jest niezasadny, gdyż z materiału zgromadzonego w aktach sprawy wynika, że powódka – K. K. zawarła w dniu 27 lutego 2013 roku z Biurem (...) sp. z o.o. z siedzibą w L. umowę przelewu wierzytelności kwoty 1.542,- zł wraz z odsetkami przysługującej spółce wobec (...) S.A. wynikającą z wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 21 września 2012 roku. Jednocześnie pozwany nie kwestionował skuteczności uprzedniego dokonania przelewu wierzytelności przysługującej A. K. i H. K. wobec (...) S.A na rzecz Biura (...) sp. z o.o.

Zgodnie z treścią art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania (§ 1). Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (§ 2).

W ocenie Sądu przelew wierzytelności w kwocie 1.542,- zł pomiędzy Biurem (...) sp. z o.o. z siedzibą w L. a K. K. był skuteczny.

Pozwany nie kwestionował w toku procesu swojej odpowiedzialności za skutki wypadku z dnia 9 maja 2011 roku, w tym obowiązku spełnienia świadczenia wobec (...) sp. z o.o. wynikającego z wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 21 września 2012 roku. Co więcej świadczenie to spełnił w pełnej wysokości, tj. w kwocie 127.738,34 zł – w częściach, tj. w wysokości 90.807,34 zł bezpośrednio na rachunek Z. sp. o.o. wobec której zobowiązani byli H. K. i A. K. (szkoda nr (...)) – w dniu 20 sierpnia 2013 roku oraz w wysokości 36.931,- zł na rzecz innych osób niż K. K., które przejęły wierzytelność od A. K. i H. K.. Pozwany zatem zapłacił z tytułu powyższej szkody nr (...) łącznie kwotę 127.738,34 zł. Nie uiścił natomiast należnych od tej kwoty odsetek, których na podstawie umowy przelewu wierzytelności domagać się teraz może K. K. lecz tylko w zakresie kwoty wierzytelności, która została na nią przelana, tj. od kwoty 1.542,- zł.

Zgodnie z treścią art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Na podstawie § 2 powołanego przepisu, jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

W niniejszej sprawie zastosowanie znalazł przepis art. 817 k.c., zgodnie z którym ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku (§ 1). Gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie przewidzianym w § 1 (§ 2). Umowa ubezpieczenia lub ogólne warunki ubezpieczenia mogą zawierać postanowienia korzystniejsze dla uprawnionego niż określone w paragrafach poprzedzających (§ 3).

Roszczenie powódki oparte jest bowiem na żądaniu zapłaty odsetek za opóźnienie w zapłacie odszkodowania za skutki szkodę z dnia 9 maja 2011 roku.

Mając na uwadze art. 817 k.c. pozwany pozostawał w opóźnieniu w wypłacie odszkodowania od dnia 10 marca 2013 roku, wtedy bowiem upłynął już 30-dniowy termin od dnia zawiadomienia (w dniu 7 lutego 2013 roku) o przedmiotowej szkodzie.

Ostatnią część odszkodowania w ramach odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, w wysokości 90.807,34 zł, w której to kwocie zawierała się również wierzytelność przysługująca powódce (1.542,- zł) (...) S.A. wypłacił w dniu 20 sierpnia 2013 roku. Nie ma przy tym znaczenia, ze wypłata ta dokonana została bezpośrednio na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w J., wobec której zobowiązani byli pierwotni zbywcy wierzytelności. Wskazać należy, że potwierdzenia przelewu wynika, że został on zlecony bankowi w dniu 19 sierpnia 2013 roku o godzinie 16:18, natomiast jak powszechnie wiadomo przeciętny czas realizacji przelewów bankowych wynosi 1 dzień roboczy. Mając zatem na uwadze, że polecenie zostało przyjęte przez bank w dniu 19 sierpnia 2013 roku w godzinach popołudniowym to można domniemywać, że rachunek drugiej strony został uznany w dniu następnym, tj. 20 sierpnia 2013 roku. Dlatego też odsetki ustawowe należne są do dnia 20 sierpnia 2013 roku. Wskazać należy, że terminem końcowym, do którego można żądać zapłaty odsetek jest dzień faktycznej zapłaty, a nie dzień zawiadomienia osoby uprawnionej o wydanej w tym przedmiocie decyzji. Niezasadne jest więc stanowisko powódki, że odsetki należne są jej do dnia wskazanego na decyzji w przedmiocie przyznania odszkodowania (22 sierpnia 2013 roku) podczas gdy faktyczna zapłata nastąpiła wcześniej (20 sierpnia 2013 roku). Pismo zawierające decyzję miała w tym wypadku charakter wyłącznie informacyjny.

Powódka w toku procesu konsekwentnie domagała się zapłaty odsetek ustawowych od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 15 maja 2013 roku, choć jak ustalił Sąd pozwany pozostawał w opóźnieniu od dnia 10 marca 2013 roku. Sąd jednak związany jest żądaniem pozwu i nie może orzekać ponad to żądanie. Dlatego też Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 53,82 zł tytułem odsetek ustawowych od dnia 15 maja 2013 roku (wniesienia pozwu) do dnia 20 sierpnia 2013 roku (faktycznej zapłaty), oddalając powództwo w pozostałej części żądania odsetkowego, gdyż powódka w ostatnim piśmie procesowym domagała się zasądzenia na jej rzecz kwoty 80,- zł tytułem odsetek za opóźnienie.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w punkcie 2 i 3 wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 100 w zw. z art. 98 k.p.c., mając na uwadze, że powód uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania. Sąd bowiem umorzył postępowanie w części, tj. w zakresie roszczenia głównego w kwocie 1.542,- zł, z uwagi na spełnienie roszczenia przez pozwanego w toku procesu. W takiej zaś sytuacji przyjmuje się, że to pozwany jest tą stroną procesu, która przegrała niniejszą sprawę. Wskazać należy, że powódka uległa tylko w nieznacznym zakresie żądania odsetkowego, tj. kwoty 26,18 zł co nie może mieć wpływu na obowiązek zwrotu na jego rzecz kosztów procesu.

Na wysokość kosztów poniesionych przez powódkę składa się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 78,- zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w wysokości 600,- zł (§ 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.). Mając na uwadze wynik procesu pozwany winien zwrócić powodowi łącznie kwotę 695 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w punkcie 4 wyroku.

Zarządzenie:

(...)