Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Arkadiusz Lisiecki

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim w postępowaniu uproszczonym na posiedzeniu niejawnym

na sprawy z powództwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko K. R.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 23 lutego 2015 roku sygn. akt I C 1317/14

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądza od pozwanej K. R. na rzecz powoda (...) z siedzibą w W. kwotę 2768,18 zł (dwa tysiące siedemset sześćdziesiąt osiem złotych 18/100)wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 27 czerwca 2014roku do dnia zapłaty oraz kwotę 652 złote (sześćset pięćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów postepowania;

2.  zasądza od pozwanej K. R. na rzecz powoda (...)z siedzibą w W. kwotę 400 zł (czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt II Ca 642/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. oddalił powództwo o zapłatę 2 768,18 zł wraz z kosztami procesu.

W ocenie Sądu I instancji roszczenie określone w pozwie nie zostało udowodnione przez powoda, stosownie do reguł określonych w art. 6 kpc , zaś Sąd Rejonowy czuł się zwolniony z obowiązku dowodzenia z urzędu.

W apelacji powód zarzucił naruszenie:

- art. 339§2 kpc poprzez nie przyjęcie przez Sąd za prawdziwe twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, mimo iż podane przez powoda twierdzenia nie budzą wątpliwości o kwalifikowanym charakterze, czyli wątpliwości uzasadnionych, podczas gdy przedmiotowe twierdzenia znajdują logiczne i prawdopodobne poparcie w przytoczonych dowodach w postaci umowy o kartę kredytową z dnia 27.02.2008r. oraz umowy cesji wierzytelności z dnia 23 grudnia 2013r.;

- 233 §1 kpc w zw. z art. 227 kpc polegająca na dowolnej, sprzecznej z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy, ocenie materiału dowodowego przejawiającej się w uznaniu, ze powód nie posiadał legitymacji czynnej procesowej do występowania w sprawie , gdyż nie dołączył dokumentacji wskazującej następstwo prawne pomiędzy (...) Spółką Akcyjną Oddział w W. a (...) S.A podczas gdy cedent (...) S.A stał się następca prawnym pierwotnego wierzyciela pozwanej K. R. w wyniku przeniesienia na (...) S.A całego majątku (...) S.A , na którego na podstawie art.42 ust.1 Prawo bankowe przeszły uprawnienia (...)Spółką Akcyjną Oddział w W., a tym samym (...) S.A był uprawniony do zbycia na rzecz powoda wierzytelności wynikającej z zawarcia przez pozwana K. R. umowy o kartę kredytową z dnia 27 .02.2008r. co przesądza o legitymacji czynnej powoda do występowania w postepowaniu przeciwko pozwanej.

Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwoty 2 768,18 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 27.06.2014r. do dnia zapłaty oraz domagał się zasądzenia kosztów za I i II instancję.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest uzasadniona a podniesione w niej zarzuty naruszenia przepisu art. 339 § 2 kpc i 233 § 1 kpc okazały się trafne.

Zasadą jest, że w przypadku zaistnienia przewidzianych w art. 339 § 1 kpc przesłanek do wydania wyroku zaocznego Sąd – zgodnie z § 2 art. 339 kpc. – przyjmuje w takim wypadku za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą. W powołanym wyżej przepisie nie ma mowy o dowodach, lecz o twierdzeniach powoda o okolicznościach faktycznych. Nie sposób też nie zauważyć, że zgodnie z powołanym wyżej przepisem Sąd ma prawo nie uznać za prawdziwe twierdzeń powoda, o których tu mowa, ale wyjątkowo – tj. w sytuacji, gdy budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa i w takim przypadku trudno odmówić powodowi możliwości wykazania dowodami swych twierdzeń, czemu posłużyć mogły przywołane w apelacji przepisy procesowe.

W świetle załączonych do pozwu dokumentów, w tym umowy o kartę kredytową poprzednika powoda z pozwaną oraz umowy przelewu wierzytelności, roszczenie powoda określone w pozwie zasługiwało na uwzględnienie.

Biorąc pod uwagę także okoliczność, że zakwestionowana przez Sąd Rejonowy legitymacja czynna powoda została dodatkowo wykazana za pomocą załączonych do apelacji dokumentów, apelacja powoda zasługiwała w całości na uwzględnienie.

Nie ulega wątpliwości także, że przysługująca poprzedniemu wierzycielowi wobec pozwanej wierzytelność jako prawo majątkowe, mogła być w drodze cesji przeniesiona na powoda.

Zgodnie z brzmieniem art. 509 § 1 i 2 k.c., wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania; wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W świetle powołanego wyżej stanu prawnego prawidłowość dokonania umowy przelewu, obejmującego istniejącą i zindywidualizowaną wierzytelność w stosunku do pozwanej K. R. nie budzi wątpliwości. Na skutek zawarcia umowy cesji powód uzyskał legitymację procesową czynną do wystąpienia przeciwko pozwanej z roszczeniem dochodzonym niniejszym pozwem.

Przechodząc do oceny merytorycznej żądania pozwu wskazać należy, iż należność wskazana w pozwie jest zasadna zarówno w zakresie żądania głównego, jak i odsetek i należności ubocznych.

W dniu 27 lutego 2008r. pozwana zawarła z poprzednikiem prawnym powoda umowę o kartę kredytową i na tej podstawie bank wydał pozwanej kartę płatniczą typu kredytowego pozwalającej pozwanej na korzystanie ze środków pozostawionych do dyspozycji posiadacza, w ramach odnawialnego limitu kredytowego na warunkach określonych w umowie i regulaminie.

Według art. 69 ust.1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997roku Prawo bankowe przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie , zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Roszczenie powoda o zapłatę należności wynikających z zawartej umowy o kartę kredytową zasługiwało oparcie w powyższym przepisie. Podstawę żądania odsetek stanowił zaś przepis art. 481 §1 kc.

Podkreślić należy także, że w niniejszej sprawie pozwana pomimo, prawidłowego doręczenia jej zaskarżonego wyroku zaocznego, postanowienia sądu w przedmiocie odrzucenia apelacji powoda, odpisu zażalenia a także pomimo doręczenia jej odpisu apelacji nie zakwestionowała powództwa ani co do zasady ani co do wysokości.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej okoliczności, powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. Wobec powyższego, Sąd Okręgowy na podstawie 386§1 kpc w zw. z art. 397 §1 i 2 orzekł, jak w sentencji.

O kosztach postepowania odwoławczego postanowił na zasadzie określonej w art. 98 §1 kpc w zw. z § 6 pkt 3 w zw. z §12 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2013, 490 t.j.).