Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia SR Katarzyna Cichocka

Protokolant: sekretarz sądowy Ewelina Kazberuk

Prokurator nieobecny – zawiadomiony

po rozpoznaniu w dniu 7 października 2015 r.

sprawy R. H.

s. A. i A. z domu D.

ur. (...) w miejscowości B.

oskarżonego o to, że:

przywłaszczył powierzoną cudzą rzecz ruchomą w postaci pieniędzy o łącznej kwocie 4534 zł w dniu 5 marca 2013r. w B., w ten sposób, że po niewywiązywaniu się z umowy zakupu ryby ozdobnej słodkowodnej (...), nie zwrócił Z. S. pieniędzy działając na jego szkodę,

tj. o czyn z art. 284 § 2 k.k.

I.  oskarżonego R. H. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tym, iż ustala wysokość przywłaszczonej kwoty na 4.523,00 zł i za to w oparciu o przepisy Kodeksu Karnego w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 20.03.2015r., poz. 396) przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k., z mocy art. 284 § 2 k.k. skazuje go na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby
2 (dwóch) lat;

III.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 4.523,00 (cztery tysiące pięćset dwadzieścia trzy i 00/100) złote na rzecz pokrzywdzonego Z. S.;

IV.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982 roku Prawo o Adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. B. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu w postępowaniu przygotowawczym oraz kwotę 41,40 (czterdzieści jeden i 40/100) złotych tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia;

V.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982 roku Prawo o Adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. Ż. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu w postępowaniu sądowym oraz kwotę 82,80 (osiemdziesiąt dwa i 80/100) złotych tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia;

VI.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W marcu 2013r. po telefonicznym uzgodnieniu R. H. zobowiązał się sprowadzić z Malezji dla Z. S. rybę ozdobną słodkowodną (...). W tym celu Z. S., na podane przez R. H. konto, przelał kwotę 4.523 zł.

R. H. podjął starania w celu sprowadzenie ryby i wywiązania się z zobowiązania, jednak bezskutecznie. Z przyczyn od niego niezależnych sprowadzenie wskazanej ryby okazało się niemożliwe.

Do dnia dzisiejszego R. H. nie wywiązał się z zobowiązania i Z. S. nie otrzymał zamówionego towaru ani zwrotu pieniędzy.

R. H. obecnie nie dysponuje pieniędzmi otrzymanymi od Z. S., bowiem wpłacił je jako zaliczkę na zakup innych ryb, którą utracił.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- wyjaśnień oskarżonego – k. 297

- zawiadomienia o przestępstwie – k. 2-3

- zeznań świadka Z. S. - k. 3

Oskarżony na rozprawie przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu i złożył wyjaśnienia potwierdzające ustalony w sprawie stan faktyczny, szczegółowo opisując okoliczności zdarzenia /dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 297 /

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego. Znajdują one potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym, przede wszystkim w postaci zeznań pokrzywdzonego Z. S., a ponadto są zgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony został poddany badaniom przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów. Biegli stwierdzili, że oskarżony nie zdradza objawów choroby psychicznej ani cech upośledzenia umysłowego. Rozpoznali u wymienionego zespół uzależnienia spowodowany używaniem alkoholu w okresie abstynencji. W czasie popełnienia zarzucanego czynu miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Warunki z art. 31§1 i 2 kk wobec oskarżonego M. G. nie zachodzą. (opinia sądowo – psychiatryczna k. 214-216).

W tym stanie rzeczy wina oskarżonego i okoliczności popełnienia zarzucanego im czynu nie budzą wątpliwości.

R. H. swoim zachowaniem polegającym na tym, że po niewywiązywaniu się z umowy zakupu ryby ozdobnej słodkowodnej (...), nie zwrócił Z. S. przekazanych mu na ten cel w dniu 5 marca 2013r. w B. pieniędzy w łącznej kwocie 4523 zł, lecz rozporządzał nimi jak swoją własnością, dopuścił się przestępstwa sprzeniewierzenia określonego w art. 284 § 2 k.k.

Sąd dokonał jedynie korekty oczywistej omyłki pisarskiej w zarzucie dotyczącej wysokości przekazanej kwoty.

Czyn przypisany oskarżonemu został popełniony przed zmianą kodeksu karnego z dnia 20.02.2015r., która weszła w życie w dniu 1 lipca 2015r. Zgodnie zatem z zasadą określoną w art. 4§1 kk, która w sytuacji, gdy w chwili orzekania obowiązuje inna ustawa niż w chwili popełnienia czynu, nakazuje stosować ustawę względniejszą dla sprawcy, Sąd za podstawę skazania przyjął przepisy w brzmieniu obowiązującym przed w/w zmianą jako korzystniejszy dla oskarżonego.

Bez wątpienia dla oskarżonego względniejsza jest ustawa w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2015r., z uwagi na treść art. 69§1 kk, który przewidywał możliwość warunkowego zawieszania wykonania kary pozbawiania wolności w wymiarze do 2 lat. Zgodnie natomiast z obecnie obowiązującą treścią art. 69§1 kk Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności. Ponadto zgodnie z obecnym brzmieniem art. 72§1 kk obligatoryjne jest nałożenie na oskarżonego w okresie próby obowiązków wymienionych w tym przepisie.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, a w szczególności rodzaj i charakter naruszonego dobra. Dobrem, jakie naruszył oskarżony jest prawo własności. Oskarżony swoim zachowaniem naruszył szczególny stosunek zaufania, którym został obdarzony przez pokrzywdzonego.

Mając powyższe na uwadze Sąd wymierzył oskarżonemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Dotychczasowy sposób życia oskarżonego, jego szczere przyznanie się do winy, wyrażenie skruchy i postawa wyrażająca się w zobowiązaniu jak najszybszego wywiązania się z obowiązku naprawienia wynikłej z przestępstwa szkody, daje zasadnie przypuszczać, że pomimo nie wykonania tej kary będzie one przestrzegał porządku prawnego, a szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. Wprawdzie R. H. był w przeszłości jednokrotnie karany, jednakże za przestępstwo skarbowe, a więc odmienne rodzajowo.

W tym stanie rzeczy Sąd wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 lat.

Jednocześnie Sąd, zgodnie z treścią art. 46§1 kk, orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości.

Orzeczony środek karny będzie bezpośrednią dolegliwość dla oskarżonego i dodatkowo wzmocni wychowawcze oddziaływanie kary.

W ocenie Sądu kara w orzeczonym wymiarze jest w pełni adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu i uwzględnia stopień jego winy, ponadto spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze względem oskarżonego i jako zgodna ze społecznym poczuciem sprawiedliwości, będzie w sposób prawidłowy kształtowała świadomość prawną społeczeństwa.

Z uwagi na fakt, że oskarżony nie pracują, Sąd na podstawie art. 624§1 kpk, zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.