Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 października 2015 r.

Sąd Rejonowy II Wydział Karny w Brzegu w składzie:

Przewodniczący: SSR Monika Juzwiszyn

Protokolant: st. sek. sąd. Monika Wcisło

W obecności oskarżyciela publicznego z PR Brzeg – nieobecny

Po rozpoznaniu w dniu 12.10.2015 r. w Brzegu

sprawy

M. P.

s. T. i W. z domu H.

ur. (...) w S.

Oskarżonego o to, że:

w dniu 25 marca 2015r. około godziny 19.05 w miejscowości M. , woj. (...), prowadził pojazd mechaniczny marki R. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości (Ibadanie 0,70 mg/l , II badanie 0,73 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu z płuc) , przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w O. V. Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w S. sygn. akt (...) za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości

tj. o przestępstwo z art. 178a § 4 kk

I.  uznaje oskarżonego M. P. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat ,

III.  na podstawie art. 63 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 k.k. na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 25.03.2015r. do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku,

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 Ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego w całości od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłaty , kosztami tymi obciążając Skarb Państwa.

Sygn. akt IIK 324/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 25 marca 2015 oskarżony M. P. pił alkohol w postaci piwa. Następnie ok. godz. 19.00 wsiadł za kierownicę samochodu osobowego marki R. (...) o nr rej. (...) i kierował nim w M. po drodze publicznej. Następnie został zatrzymany przez patrol policji.

Oskarżonego podano badaniu alkosensorem. Pierwsze badanie alkoholu w wydychanym powietrzu wykazało u oskarżonego 0,70 mg/l, a drugie 0,73 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dowody: wyjaśnienia oskarżonego - k. 41,

protokół badania alkosensorem - k. 2

świadectwo wzorcowania, k. 16

Wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z dnia 21.02.2013 roku Zamiejscowy Wydzial Karny z siedzibą w S. (sygn. akt (...)) oskarżony został skazany za przestępstwo z art. 178a§1 kk, za które orzeczono wobec niego karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 2 oraz orzeczono zakaz prowadzenie wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku.

Dowody: wyrok Sądu Rej. w B. z 20.05.2013., k. 18

karta karna, k.8

M. P. jest żonaty, na utrzymaniu ma 3 dzieci. Posiada wykształcenie zawodowe-stolarz. Pracuje z dochodem około 1300 złotych. Był dotąd karany sądownie za przestępstwo podobne.

Dowody: wyjaśnienia oskarżonego - k. 69,

Dane osobopoznawcze, k. 22

karta karna - k.8,

Oskarżony w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia zgodne z powyższymi ustaleniami.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego - k. 69

Sąd zważył co następuje:

Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, iż oskarżony jest winny popełnienia przypisanego mu czynu. Sąd czyniąc ustalenia faktyczne oprał się na wyjaśnieniach samego oskarżonego potwierdzonych obiektywnym dowodem w postaci protokołu z użycia alkosensora na okoliczność stwierdzonego u oskarżonego stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu. Pomocne okazały się pozostałe dokumenty, które dotyczyły sytuacji majątkowej oskarżonego i jego karalności.

Wskazane powyżej dowody uzupełniają się wzajemnie dając pełny i szczegółowy obraz wydarzeń. Tak więc stan faktyczny sprawy jako bezsporny nie wymaga szerszego uzasadnienia. Na marginesie zauważyć należy iż twierdzenia oskarżonego, że nie zdawał sobie sprawy że jest nietrzeźwy wobec wysokości wyniku badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu jak i faktu, że stężenie alkoholu u oskarżonego rosło nie zasługuje na uwzględnienie i nie może stanowić podstawy do wyłączenia jego odpowiedzialności karnej,.

Konkludując rozważania w tym zakresie przyjąć należało, że oskarżony swoim zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 25 marca 2015r. około godziny 19.05 w miejscowości M. , woj. (...), prowadził pojazd mechaniczny marki R. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości (Ibadanie 0,70 mg/l , II badanie 0,73 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu z płuc) , przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w O. VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w S. sygn. akt (...) za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyczerpał znamiona przestępstwa z art.178 a § 4 kk .

Wymierzając oskarżonemu karę i środki karne za dokonane przestępstwo, Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 kk. Uwzględniono zatem, rodzaj naruszonego dobra (zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu lądowym), stopień szkodliwości społecznej czynu, jak i zawinienie sprawcy.

Nie budzi wątpliwości, że M. P. dopuścił się przedmiotowego występku umyślnie. Do okoliczności przemawiających na niekorzyść oskarżonego zaliczono jego uprzednia karalność jak i bardzo wyskoki stopień jej nietrzeźwości (kryterium to, mimo iż nie stanowi znamienia przestępstwa, to ze względu na możliwość stopniowania winno być brane pod uwagę). Na podkreślenie w tym kontekście zasługuje fakt, że oskarżony zdecydował się na jazdę samochodem w godzinach wieczornych, kiedy to natężenie ruchu jest stosunkowo duże, lekceważąc tym samym podstawową zasadę bezpieczeństwa w ruchu. Okoliczności podawane przez oskarżonego, iż nie zdawał sobie sprawy ze swojej nietrzeźwości , w ocenie Sądu, nie powodują wyłączenia jego odpowiedzialności za przypisany mu czyn.

Przepis art. 178a §4 kk akcentuje bezwzględny zakaz prowadzenia w stanie nietrzeźwości pojazdów mechanicznych, którego oskarżony nie dochował. Przy stężeniu przekraczającym 0,25 mg alkoholu w wydychanym powietrzu występuje już upośledzenie zdolności do prowadzenia pojazdów. Upośledzenie to jest tym większe, im wyższy jest poziom alkoholu w krwi. W przypadku oskarżonego stężenie alkoholu było bardzo wysokie, gdyż aż prawie trzykrotnie przekroczyło dopuszczalną w świetle art. 115 § 16 kk wartość. Jednocześnie oskarżony jest osobą dorosłą i niewątpliwie w pełni znany jest mu destrukcyjny wpływ alkoholu na sprawność psychofizyczną kierującego pojazdem.

Do okoliczności łagodzących zaliczono przyznanie się oskarżonego do winy i prowadzenie przez niego ustabilizowanego trybu życia.

Mając na uwadze powyższe Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd uznał iż w przypadku oskarżonego brak jest pozytywnej prognozy aby wymierzoną mu karę pozbawienia wolności warunkowo zawiesić. Zauważyć bowiem należy, iż oskarżony był już wcześniej karny za przestępstwo podobne. Pomimo orzeczonej kary pozbawienia wolności wyrokiem Sądu Rejonowego w O. VII Zamiejscowy Wydział Karny z warunkowym zawieszeniem jej wykonanie ponownie popełnił przestępstwo podobne. Takie okoliczności, zdaniem Sądu, przemawiają za orzeczeniem wobec oskarżonego bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Okoliczności podawane przez oskarżonego, iż obecnie pracuje , nie mogą, w ocenie Sądu, przemawiać za przyjęciem wobec oskarżonego pozytywnej prognozy. Zwłaszcza, że jak podał ,jego żona obecnie pracuje i osiąga dochód. Nadto zauważyć należy, iż postawa oskarżonego wskazuje, że nie wyciągnął on żadnych wniosków z dotychczasowej karalności. Mimo że był wezwany do sądu stawił się na rozprawę nietrzeźwy. Nadto zauważyć bowiem należy, iż oskarżony niewątpliwie mając świadomość wcześniejszego skazania go za podobne przestępstwo i tak wsiadł za kierownicę i zdecydował się na prowadzenie pojazdu. Takie zachowanie nie znajduje żadnego uzasadnienia i powinno być w ocenie Sądu przykładnie ukarane.

Z uwagi na skazanie oskarżonego za występek należący do przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, Sąd był zobowiązany do orzeczenia - na podstawie art. 42 § 2 kk. - zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, polegającego na wyeliminowaniu z ruchu drogowego na wskazany czas osób rażąco naruszających zasady bezpieczeństwa, a to nietrzeźwych uczestniczących w ruchu drogowym. Sąd – stosownie do treści art. 53 kk. w zw. z art. 56 kk. - bacząc by nie przekroczyć stopnia zawinienia oskarżonego, uwzględniając wykazane wyżej okoliczności dotyczące wymiaru orzeczonej kary, wskazujące na lekceważący stosunek oskarżonego do zakazu prowadzenia samochodów w stanie nietrzeźwym, nie zważając tym samym na bezpieczeństwo innych użytkowników drogi, uznał iż zasadnym dla osiągnięcia wobec niego celów represji karnej będzie orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Nie ulega bowiem wątpliwości, że oskarżony jest osobą zagrażającą bezpieczeństwu w komunikacji, był wcześniej karany za przestępstwo z art. 178a§1kk dlatego też należało na okres 3 lat wyeliminować go z ruchu drogowego. Miarkując okres zakazu Sąd miał na uwadze nie tylko stopień nietrzeźwości kierowcy, ale też realne zagrożenia jakie spowodował dla innych uczestników ruchu.

Zastosowanie treści art. 4§1kk uzasadnia fakt, że w czasie orzekania obowiązuje inna ustawa niż w czasie popełnienia przestępstwa, która to uprzednia ustawa jest względniejsza dla sprawcy

Pozostałe orzeczenia uzasadniają powołane przepisy