Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Ciechanów, dnia 22 września 2015 roku

Sąd Rejonowy w Ciechanowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Karwowska

Protokolant: Sylwia Gawarecka, Olga Olech

przy udziale Prokuratora: Bogusława Wasilewskiego, Danuty Goś - Wasilewskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11.08.2015r. i 22.09.2015r.

sprawy M. O. , urodzonego (...) we W.,

syna S. i J. z domu S.

oskarżonego o to, że: w okresie od 17 marca 2014 do 18 marca 2014 roku w C. przy ul. (...) po uprzednim wybiciu szyby w drzwiach garażowych dostał się do wnętrza warsztatu skąd zabrał w celu przywłaszczenia 2 szt. wiertarek, szlifierki kątowej marki M., wiertarko wkrętarki marki G., CB radia z anteną marki P. wszystko o łącznej wartości 1100 zł na szkodę M. W. (1)

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.

ORZEKA:

1.  oskarżonego M. O. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu to jest przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., art. 70 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., art. 73 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 (pięciu) lat i oddaje oskarżanego w okresie próby pod dozór kuratora;

3.  na podstawie art. 72 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego M. W. (1) kwoty 1100 (tysiąc sto) złotych w terminie 6 (sześciu) miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia;

4.  zasądza ze Skarbu Państwa - kasa Sądu Rejonowego w Ciechanowie na rzecz adw. L. M. kwotę 504 (pięćset cztery) złote wraz z podatkiem VAT 23 % od tej kwoty tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu;

5.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w tym od opłaty.

Sygn. akt II K 951/14

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. W. (1) w C. prowadzi działalność gospodarczą pod firma (...). Na ul. (...) posiada warsztat. W warsztacie tym czasami pracował G. O. brat M. O.. W warsztacie tym bywał również M. W. (1). W dniu 17 marca 2014 roku M. W. (1) opuszczając warsztat o godz. 18:00 zamknął drzwi od garażu i bramę na posesję na klucz. (zeznania M. W. k.3-4z akt IIK 353/14,k.54v) M. W. (1) wraz z dwoma kolegami wszedł w nocy na teren posesji przy ul. (...), przeskakując przez ogrodzenie. M. W. O. oprowadził kolegów po terenie posesji, następnie koledzy opuścili ją znowu przeskakując przez płot. Po ich odejściu M. W. O. wybił szybę w drzwiach garażowych od strony pól i dostał się do wnętrza warsztatu. Zabrał stamtąd dwie sztuki wiertarek, szlifierkę kątową marki M., wiertarko wkrętarkę marki G., CB radio z anteną marki P.. Rzeczy załadował na dwukołowy wózek i udał się z nimi w kierunku ul. (...), gdzie tymczasowo przebywał. Po drodze 18 marca 2014r. ok. godz. 01:35 był legitymowany przez patrol policji. Policjantom powiedział, że przewozi rzeczy brata z ul. (...), który pozostawił je tam, gdy pracował. Rzeczy sprawdzono, nie figurowały jajko utracone. Po kontroli M. W. O. udał się na ul. (...), gdzie w jednym z opuszczonych lokali pozostawił skradzione rzeczy. (wyjaśnienia oskarżonego M.W. O. k.9-10,14-15,72) W dniu 18 marca 2014r. M. W. po przybyciu do warsztatu zauważył wybitą szybę w drzwiach garażowych, jednak nie zauważył brakujących przedmiotów. Szybę wstawił. (zeznania M. W. k.3-4z akt IIK 353/14,k.54v) Dnia 19 marca 2014r. M.W. O. został zatrzymany do odbycia kary. Dnia 20 marca 2014r. M. W. po przybyciu na posesję przy ul. (...) ponownie ujawnił wbitą szybę w drzwiach garażowych. Zauważył, że jest przestawiony stojący w warsztacie samochód. Po sprawdzeniu stwierdził, że z garażu zginęły elektronarzędzia i radia (...). Tego samego dnia złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa na policji. Wartość skradzionych przez M.W. O. rzeczy została określona na 1100 zł (k.3-4 z akt IIK353/15) Skradzione rzeczy nie zostały odnalezione.

M. O. jest osobą karaną . (k.26-28)

Oskarżony M. O. zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i przed sądem przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W postępowaniu przygotowawczym (k.9-10) wyjaśnił, iż w nocy z 17 na 18 marca 2014r. poszedł na teren byłej myjni przy ul. (...) w celu dokonania kradzieży. Wiedział co tam jest, gdyż był tam wielokrotnie, pomagał właścicielowi, pracuje tam jego brat. Postanowił włamać się i ukraść kilka rzeczy, bo nie miał pieniędzy. Na posesję wszedł przez ogrodzenie od strony pola. Wybił okienko w drzwiach garażowych, znajdujących się od tyłu posesji. Z jakiegoś otwartego samochodu wyjął lewarek, do wybicia okienka, który potem gdzieś na posesji porzucił. Po wybiciu szyby wszedł do warsztatu. Zabrał z niego elektronarzędzia i CB radio (...) z anteną, szlifierkę kątową M., wiertarkę, wkrętarko –wiertarkę, jakieś miarki, płyny. Jak stwierdził był wtedy pijany i dokładanie nie pamięta, co jeszcze zabrał. Rzeczy te załadował na wózek dwukołowy okręcone w torbach. Jak szedł ulicą tuż przed swoim domem był kontrolowany przez policjantów. Powiedział, że rzeczy te są jego brata i odebrał je z myjni przy ul. (...) i idzie na (...), gdzie był zameldowany. Po kontroli poszedł jednak na ul. (...). Następnego dnia był zatrzymany tj. 18 marca za picie alkoholu na ulicy, a kolejnego dnia został zatrzymany do odbycia kary. W kolejnym przesłuchaniu (k.14-15) podtrzymał swoje wcześniejsze wyjaśnienia dodał tylko, iż 17 marca poszedł na posesję przy (...) 130 z P. R. i A. K.. Powiedział im że będzie tam spał. Przeskoczyli przez płot, bo brama była zamknięta. Opowiadał im co tam się znajduje. Oni ok 22:00 poszli, a on został. Po ich odejściu wybił szybę z pleksi w drzwiach garażowych i ukradł elektronarzędzia i radio (...). Na rozprawie oskarżony odmówił składania wyjaśnień (k.72). Potwierdził wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym i wskazał, iż żałuje swojego czynu.

Przesłuchany w sprawie pokrzywdzony M. W. (1) (k.53v,3-4), nie był naocznym świadkiem zdarzenia. Przedstawił okoliczności w jakich ujawnił pierwsze i drugie włamanie do swojego warsztatu przy ul. (...), jak również szczegółowo opisał skradzione przedmioty. Potwierdził, iż faktycznie pracował u niego brat oskarżonego, a oskarżony bywał na terenie warsztatu, czasami pomagał i orientował się, gdzie i co się znajduje. Jak wskazał w dniu 17 marca 2014r., opuszczając o godz. 18:00 teren posesji zamknął wszystkie drzwi na klucz i bramę wjazdową. Na drugi dzień ujawnił w drzwiach garażowych od strony pól wybitą szybę z pleksi. Pokrzywdzony wskazywał tylko na okoliczności, które mógł sam zaobserwować. Zeznania pokrzywdzonego nie budzą wątpliwości Sądu.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy dał podstawy do uznania, iż oskarżony M. O. popełnił zarzucane mu przestępstwo.

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, a jego przyznanie nie budzi wątpliwości. Oskarżony zarówno w pierwszych jak i w drugich swoich wyjaśnieniach w zakresie opisu sposobu w jaki dokonał włamania był konsekwentny, jak również co do tego jakie przedmioty zabrał po włamaniu z garażu. Oskarżony znał miejsce do którego się włamał. Ponadto oskarżony w nocy 18 marca 2014r. był legitymowany na ulicy z wózkiem wypełnionym skradzionymi przedmiotami i były to rzeczy, które zginęły z garażu pokrzywdzonego. (notatka k.14 z akt IIK 353/14) Ponadto sposób w jaki oskarżony dostał się do garażu znajduje potwierdzenie w relacji pokrzywdzonego, który w dniu 18 marca 2014r. ujawnił wybitą szybę w drzwiach garażowych od strony pól. Oskarżony jak wskazał wszedł do gara żupo wybiciu szyby w drzwiach garażowych od strony pól. Nastąpiło zatem przełamanie zabezpieczeń wejścia do garażu. Oskarżony po wejściu do garażu dokonał zaboru rzeczy. Rzeczy te nie stanowiły jego własności. Po dokonaniu zaboru załadował rzeczy na wózek i przewiózł je na ul. (...). Postąpił zatem z nimi jak z rzeczą własną przenosząc je do miejsca swego tymczasowego pobytu z zamiarem późniejszego zbycia. Jak sam stwierdził zamierzał je zbyć, gdyż potrzebował pieniędzy na bieżące utrzymanie. Nie ma zatem wątpliwości również co do winy oskarżonego, jak również co do tego, iż działał on w zamiarze bezpośrednim. Pokrzywdzony M. W. w nocy z 17 marca na 18 marca 2014r. w wyniku działania oskarżonego utracił dwie sztuki wiertarek, szlifierkę kątową marki M., wiertarko - wkrętarkę marki G., CB radio z anteną marki P. wszystko o łącznej wartości 1.100 złotych. Wartość utraconych przedmiotów podana przez pokrzywdzonego nie budzi wątpliwości sądu.

Biorąc pod uwagę przedstawioną powyżej argumentację Sąd uznał oskarżonego M. O. za winnego przestępstwa określonego w art. 279 § 1 k.k. i na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności

Przy wymiarze kary oskarżonemu Sąd wziął pod uwagę - zgodnie z art.53 k.k. - szereg okoliczności wpływających na jej wymiar, a zwłaszcza sposób działania oskarżonego, stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, wartości szkody, motywację jaka nim kierowała, postać winy, jego właściwości i warunki osobiste.

Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył uprzednią karalność oskarżonego. (k.26-28)

Sąd nie znalazł okoliczności łagodzących.

Sąd zastosował wobec oskarżonego przepisy sprzed nowelizacji kodeksu karnego jako korzystniejsze. Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., art. 70 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M.W. O. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 5 (pięciu) lat próby. Sąd nie pomija okoliczności, iż oskarżony jest osobą karaną. Przesłanką decydującą o tym, czy kara ma być orzeczona w postaci bezwzględnej, czy też z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, jest ocena, w jakiej postaci kara ta osiągnie cele wobec sprawcy przestępstwa, a więc rozstrzygnięcie to musi znajdować uzasadnienie w pozytywnej lub negatywnej prognozie kryminologicznej. Nie stanowi natomiast przeszkody dla zastosowania warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary dotychczasowa karalność sprawcy, także za przestępstwo umyślne. W ocenie Sądu orzeczenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania wystarczy dla osiągnięcia celów kary wobec oskarżonego. Ocena bowiem warunków i właściwości osobistych oskarżonego pozwala, zdaniem Sądu, by oskarżony skorzystał po raz kolejny z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary, zwłaszcza, iż w ostatnim czasie poddał się on terapii. Sąd uznał, iż oskarżonemu należy jeszcze raz dać szansę na udowodnienie, że nie popełni on ponownie przestępstwa, pomimo iż był już karany. Sąd postanowił dać oskarżonemu możliwość, by udowodnił, że faktycznie poprawi swoje postępowanie. Sąd orzekając o warunkom zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności, określił okres maksymalny próby - 5 lat, który zdaniem Sadu jest wystarczający, pozwoli na kontrolę zachowania oskarżonego i wdrożenie go do poszanowania porządku prawnego. Zdaniem Sądu kara ta w pełnym stopniu spełni swoje funkcje prewencyjne, a pomimo jej niewykonania oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstw. Sąd, zawieszając warunkowo wykonanie kary pozbawienia wolności wobec oskarżonego na podstawie art. 73 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. oddał go w okresie próby jako młodocianego sprawcę przestępstwa umyślnego pod dozór kuratora sądowego.

Na podstawie art. 72 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego M. W. (1) kwoty 1100 złotych w terminie 6 (sześciu) miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwalniając oskarżonego z obowiązku ich ponoszenia. Oskarżony obecnie przebywa w zakładzie karnym, nie posiada majątku. Istnieją zatem podstawy do uznania, że uiszczenie kosztów sądowych przez oskarżonego, byłoby dla niego zbyt uciążliwe.

Sąd przyznał koszty nieopłaconej obrony z urzędu obrońcy oskarżonego wysokość wynagrodzenia określając na podstawie stawek przewidzianych w § 14 ust. 2 pkt 3) i § 16 Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dn. 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.)

Z tych wszystkich powodów orzeczono jak w części dyspozycyjnej wyroku.