Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 26 marca 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi oddalił powództwo Miasta Ł. przeciwko T. M. i D. M. o opróżnienie lokalu mieszkalnego.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód, zaskarżając go w całości. Skarżący zarzucił naruszenie: art. 233 §1 k.p.c. przez przyjęcie, iż pozwany zamieszkiwał w przedmiotowym lokalu; art. 231 k.p.c. oraz art. 65 k.c., iż powód wyraził zgodę na pozwanemu na podnajęcie lokalu swej siostrze.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego rozstrzygnięcia i uwzględnienie powództwa .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest niezasadna.

Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własny ustalony przez Sąd Rejonowy stan faktyczny. Przy czym nadto zaznaczyć trzeba, że wobec faktu, że przedmiotowa sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym, a Sąd Okręgowy nie prowadził postępowania dowodowego, zgodnie z dyspozycją art. 505 ¹³ § 2k.p.c., uzasadnienie wyroku obejmować winno jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie dokonał prawidłowej, gdyż odpowiadającej wymogom art. 233 § 1 k.p.c., oceny dowodów, w oparciu o którą wyprowadził także trafne wnioski jurydyczne. Wobec faktu, że nie jest rzeczą Sądu Odwoławczego powielanie wywodu Sąd I Instancji, którego argumentację Sąd Okręgowy w pełni podziela, w ramach niniejszego uzasadnienia poprzestać należy jedynie na odniesieniu się do stanowiska apelacji.

Stanowisko to nie zasługuje na aprobatę. Podnieść bowiem należy, iż apelacja w ogóle nie odnosi się do zasadniczego powodu oddalenia powództwa. Wskazać trzeba, że zasadniczą przyczyną nie uwzględnienia żądania było naruszenie przez wynajmującego dyspozycji przepisu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (j.t. Dz.U. 2014, poz. 150). Przepis ten przewiduje ściśle określone wymogi prawidłowego rozwiązania umowy najmu i ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie. Stanowi, iż jeżeli lokator jest uprawniony do odpłatnego używania lokalu, wypowiedzenie umowy winno być dokonane - pod rygorem nieważności - na piśmie i określać przyczynę wypowiedzenia.

W sprawie - jak ustalił Sąd Rejonowy, a czego strona powodowa nie kwestionuje w swej apelacji, nie wskazano przyczyny wypowiedzenia. Wynajmujący ograniczył się bowiem jedynie do podania podstawy prawnej wypowiedzenia. Ustawodawca w przywołanym przepisie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku wymaga jednak podania przyczyny wypowiedzenia, czyli opisania zaistniałego stanu faktycznego, uzasadniającego zastosowanie określonej normy prawnej. Jest to przepis bezwzględnie obowiązujący.

Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego, wskazane wyżej wymogi rozwiązania umowy najmu z pozwanym nie zostały spełnione przez wynajmującego.

Wobec uchybienia w procesie wypowiadania umowy, nie podlegającemu konwalidacji odnoszenie się do dalszych zarzutów apelacji jest zbędne.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację powoda jako bezzasadną.