Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 834/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem zaocznym z dnia 2015 roku Sąd Rejonowy w Brzezinach oddalił powództwo (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W.

przeciwko H. B. o zapłatę niespłaconej pożyczki w kwocie 6016,41 zł.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód, zaskarżając go w całości. Skarżący zarzucił : „uniemożliwienie dochodzenia przez powoda od pozwanej całości dochodzonego powództwem roszczenia wynikającego z Umowy dwustronnie zobowiązującej, świadczącej o roszczeniu”. W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia a w istocie o jego zmianę poprzez uwzględnienie powództwa. Skarżący odwoływał się do złożonych w toku postępowania dokumentów. W uzasadnieniu przedstawił także wykaz opłat i prowizji oraz wyliczenie dochodzonej kwoty.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest niezasadna. Odniesienie się do zarzutów apelacji jest znacznie utrudnione a to z uwagi na ich sformułowanie. Z uzasadnienia apelacji wynika, że skarżący zarzuca naruszenie art. 339 k.p.c. poprzez nie wydanie wyroku zaocznego oraz art. 6 k.c. poprzez przyjęcie, że powód nie udowodnił swego roszczenia.

Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własny ustalony przez Sąd Rejonowy stan faktyczny. Przy czym nadto zaznaczyć trzeba, że wobec faktu, że przedmiotowa sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym, a Sąd Okręgowy nie prowadził postępowania dowodowego, zgodnie z dyspozycją art. 505 13 § 2k.p.c., uzasadnienie wyroku obejmować winno jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie dokonał prawidłowej, gdyż odpowiadającej wymogom art. 233 § 1 k.p.c., oceny dowodów, w oparciu o którą wyprowadził także trafne wnioski jurydyczne. Wobec faktu, że nie jest rzeczą Sądu Odwoławczego powielanie wywodu Sąd I Instancji, którego argumentację Sąd Okręgowy w pełni podziela, w ramach niniejszego uzasadnienia poprzestać należy jedynie na odniesieniu się do stanowiska apelacji.

Stanowisko to nie zasługuje na aprobatę. Stosownie do treści § 2 art. 339 k.p.c., sąd jeżeli nie ma uzasadnionych wątpliwości przyjmuje twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych za zgodne z prawdą bez przeprowadzania postępowania dowodowego. Wprowadzone przez ten przepis swoiste domniemanie zgodności twierdzeń powoda z rzeczywistym stanem rzeczy nie zwalnia powoda od przytoczenia faktów, które są niezbędne do dokonania subsumpcji materialnoprawnej, stanowiącej faktyczną i materialnoprawną podstawę wyroku, zaś Sądu – nie tylko z oceny, czy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwości na tle materiału procesowego znajdującego się w aktach sprawy, lecz przede wszystkim od dokonania prawidłowej oceny zasadności żądania pozwu opartego na tych twierdzeniach z punktu widzenia prawa materialnego, której negatywny wynik przesądził w niniejszej sprawie o oddaleniu powództwa w całości (por. np. wyrok Sądu Najwyższego z 6 czerwca 1997 r., I CKU 87/97, Prok. i Pr. – wkł. 1997/10/44, z 31 marca 1999 r., I CKU 176/97, niepubl., por. także P. Telenga, Komentarz aktualizowany do ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego, Lex 2014, A. Jakubecki, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I, H. Dolecki (red.), Lex 2013).

Wbrew twierdzeniom apelującego przyjąć należy, że Sąd rejonowy trafnie przyjął, że powód nie sprostał wymogowi art. 6 k.c. i nie udowodnił zasadności swego żądania.

Podzielić należy ustalenia Sądu Rejonowego, że brak jest korelacji między załączonymi dokumentami mającymi wykazać zobowiązanie pozwanej a uzasadnienie pozwu, gdzie oznacza się te dokumenty, podaje numer rachunku, z którego ma wynikać zobowiązanie. Sąd Rejonowy trafnie wskazał, że umowa pożyczki w rachunku bieżącym nr (...) (k. 20) nie zawiera odniesienia do przywołanego w uzasadnieniu konta, tak co do oznaczenia jak i wysokości co miesięcznych wpłat. Strona powodowa mimo ciążącego na niej obowiązku udowodnienia faktów, z których wywodzi skutki prawne nie przedłożyła innych dowodów, w szczególności późniejszych umów modyfikujących pierwotną. Załączony wyciąg z ksiąg banku z 30 września 2014r. jest jedynie dokumentem prywatnym. Nie zawiera on także danych pozwalających powiązać go z umową z dnia 28 września 2005r. Zawarte w uzasadnieniu apelacji wyliczenia należało pominąć jako spóźnione z mocy art. 381 k.p.c. Nota bene podzielić należy konstatację Sądu Rejonowego, co do wymagań wobec powoda jako profesjonalnego podmiotu na rynku finansowego w zakresie jakości i staranności dowodzenia zasadności swych roszczeń.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację powoda jako bezzasadną.