Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 919/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędzia SO Barbara Braziewicz

Sędzia SO Marcin Rak

Protokolant Beata Michalak

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2015 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa T. S.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 20 lutego 2015 r., sygn. akt I C 1350/13

1.  zmienia zaskarżony wyrok o tyle, że:

a)  w miejsce zasądzonych w punkcie 1 świadczeń zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1500 zł (tysiąc pięćset złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 18 maja 2013 r.,

b)  oddala powództwo w pozostałej części,

c)  ustala, że powód ponosi koszty procesu 74% (siedemdziesiąt cztery procent), a pozwana w 26% (dwadzieścia sześć procent) pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu w Sądzie Rejonowym w Wodzisławiu Śląskim;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 460 zł (czterysta sześćdziesiąt złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania odwoławczego w tym kwotę 300 zł (trzysta złotych) kosztów zastępstwa procesowego w tym postępowaniu.

SSO Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Barbara Braziewicz

Sygn. akt III Ca 919/15

UZASADNIENIE

Powód T. S. żądał zasądzenia na jej rzecz od pozwanej Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 3.400zł

z ustawowymi odsetkami od dnia 18 05 2013r. oraz zwrotu kosztów procesu.

Uzasadniając żądanie twierdził, że pozwaną i J. R. łączyła umowa ubezpieczenia auto-casco. W czasie jej obowiązywania ubezpieczony samochód został uszkodzony w wypadku drogowym. Pozwana uznała co do zasady swą odpowiedzialność

za powstałą wyniku tego szkodę i wypłaciła poszkodowanemu odszkodowanie w łącznej wysokości 3.200zł. Wypłacone odszkodowanie nie kompensuje w pełni szkody

i powód domaga się zapłaty pozostałej jego części w wysokości różnicy pomiędzy wartością szkody całkowitej w wysokości 6.600zł a wypłaconym odszkodowaniem.

Pozwana Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenia na jej rzecz

od powoda zwrotu kosztów procesu. Zarzuciła, że w pełni skompensowała szkodę.

W toku postępowania powód w piśmie procesowym z dnia 24 03 2014r. rozszerzył powództwo do kwoty 5.831,14zł

Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim w wyroku z dnia 20 02 2015r. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.700zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 3.400zł od dnia 18 05 2013r., oddalił powództwo w pozostałej części i orzekł o kosztach procesu.

W uzasadnieniu orzeczenia między innymi ustalił, że pozwana uznała swą odpowiedzialność co do zasady i wypłaciła poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 3.200zł, po czym w motywach stwierdził, że podstawę roszczenia powoda stanowią postanowienia OWU auto-casco w związku z art. 354 § 1 k.c. Ocenił, że w świetle poczynionych ustaleń rozliczenie szkody powinno nastąpić na zasadach dotyczących rozliczenia „szkody całkowitej” oraz wskazał, że wartość należnego odszkodowania stanowi różnica pomiędzy sumą ubezpieczenia i wartością pozostałości „co daje 4.700zł i w tej części uznał powództwo za uzasadnione. O należnych powodowi odsetkach za opóźnienie się pozwanej w zapłacie odszkodowania orzekał w oparciu o regulacje art. 481 k.c.

a o kosztach procesu stosując regulację art. 100 k.p.c.

Orzeczenie zaskarżył pozwana Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. w części „co do kwoty 3.200zł zasądzonej

w pkt 1 sentencji wyroku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 05 2013r.

od kwoty 1.900zł , która wnosiła o jego zmianę „poprzez oddalenie powództwa o kwotę 3.200zł tj. ponad kwotę 1.500zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 05 2013r., oraz o „zmianę wyroku w zakresie kosztów procesu stosownie do rozstrzygnięcia apelacji” i zasądzenie na jej rzecz od powoda zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

W uzasadnieniu apelacji między innymi podnosiła, że zasądzona kwota 4.700zł przekracza wysokość szkody z umowy ubezpieczenia auto-casco, gdyż przy ferowaniu wyroku nie wzięto pod uwagę, że pomiędzy stronami było bezsporne, iż pozwana przed wszczęciem postępowania wypłaciła powodowi odszkodowanie w wysokości 3.200zł.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje :

Sąd pierwszej instancji prawidłowo zakwalifikował roszczenia powoda przyjmując, że mają ono źródło w umowie ubezpieczenia łączącej J. R. z pozwaną.

Ustalenia faktyczne składające się na podstawę faktyczną rozstrzygnięcia

nie były kwestionowane w apelacji.

W znacznej części dotyczą one faktów bezspornych pomiędzy stronami

a w pozostałym zakresie mają podstawę w informacjach zawartych we wskazanych

w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia w wiarygodnych źródłach dowodowych.

Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął za własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji.

Pozwana w toku postępowania nie kwestionowała swej odpowiedzialności

za szkodę powstałą w majątku J. R. w następstwie uszkodzenia jego samochodu w wypadku drogowym.

Jej odpowiedzialność ma źródło w przywołanych przez Sąd Rejonowy postanowieniach OWU umowy ubezpieczenia auto-casco zawartej przez pozwaną z J. R. oraz w regulacji art. 354 § 1 k.c. nakładającej na dłużnika obowiązek wykonanie zobowiązania zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje – także w sposób odpowiadający tym zwyczajom.

Strony procesu nie zakwestionowały przyjętego przez Sąd pierwszej instancji sposobu rozliczenia szkody jako „szkody całkowitej” i związana z tym zagadnieniem ocena prawna ma swe prawne odniesienie w postanowieniach § 14 OWU oraz w poczynionych i nie kwestionowanych przez skarżąca ustaleniach faktycznych, a Sąd odwoławczy ocenę te podziela.

Górna granice odpowiedzialności pozwanej wyznacza ustalona przez strony umowy suma ubezpieczenia w wysokości 12.500zł i zgodnie ze wskazanymi postanowieniami OWU poszkodowanemu przysługiwała skuteczna względem pozwanej wierzytelność w wysokości różnicy pomiędzy wskazaną suma ubezpieczenia a wartością uszkodzonego samochodu ustaloną na kwotę 7.800zł tj. w wysokości 4.700zł (12.500zł – 7.800zł).

Przy ferowaniu wyroku umknęło jednak uwadze Sądu pierwszej instancji,

iż z jego ustaleń wynika, że przed wniesieniem pozwu pozwana zapłaciła poszkodowanemu część odszkodowania w kwocie 3.200zł.

W tej zatem części doszło do spełnienia świadczenia i wygaśnięcia zobowiązania, w konsekwencji czego do zapłaty pozostała tylko kwota 1.500zł odszkodowania oraz należne poszkodowanemu od tej kwoty odsetki za opóźnienie się pozwanej w spełnieniu świadczenia (4.700zł – 3.200zł).

Czyni to już tylko z tego powodu w pełni uzasadnioną i prowadziło do jej uwzględnienia i zmiany zaskarżonego wyroku.

Niezależnie od tego stosownie do postanowień powyższej umowy uprawnionym do uzyskania odszkodowania za szkodę powstałą na skutek uszkodzenia samochodu był ubezpieczony J. R., co w celu wykazania legitymacji czynnej w niniejszej sprawie obligowało powoda do wykazania, iż nabył od niego (np. w drodze cesji) przynależną mu względem pozwanej wierzytelność o zapłaty tego odszkodowania.

Okoliczność ta nie była przedmiotem twierdzeń powództwa, a wobec tego,

iż stosownie do regulacji art. 321 k.p.c. podstawa faktyczna powództwa wiąże sąd

przy rozpoznaniu nie było rzeczą Sądu Rejonowego rozpoznanie w tym zakresie sprawy z urzędu (z tej też przyczyny okoliczność ta nie może zostać również uznana za bezsporną pomiędzy stronami, a w celu jej wykazania nie zaoferowano Sądowi żadnego dowodu i nie była ona przedmiotem dowodu przeprowadzonego z urzędu wobec czego w materiale sprawy brak jest podstaw do poczynienia w tym zakresie ustaleń).

Powód nie wykazał zatem w toku postępowania swej legitymacji czynnej,

co dodatkowo czyni apelację uzasadnioną.

Reasumując zaskarżony wyrok jest wadliwy i dlatego apelacje pozwanej jako uzasadnioną uwzględniono zmieniając wyrok w sposób określony w pkt. 1 sentencji w oparciu o regulację art. 386 § 1 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosując regulację art. 98 § 1 k.p.c. i § 12 ust. 1 pkt 1 i § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 09 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1348, z późniejszymi zmianami), biorąc pod uwagę, iż powód uległ w całości w tym postępowaniu i powinien zwrócić pozwanej poniesione przez nią w tym postępowaniu koszty: zastępstwa przez fachowego pełnomocnika w kwocie 300zł i opłaty od apelacji

w kwocie 160zł.

SSO Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Barbara Braziewicz