Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 10 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Leszek Dąbek

Sędziowie SO Andrzej Dyrda

SR (del.) Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa S. P.

przeciwko P. P. (2)

o alimenty

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Jastrzębiu – Zdroju

z dnia 12 grudnia 2014 r., sygn. akt III RC 639/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Andrzej Dyrda

Sygn. akt III Cz 227/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy w Jastrzębiu-Zdroju udzielił zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na rzecz małoletniego powoda kwoty po 500 zł miesięcznie płatnej z góry do rąk matki powoda do dziesiątego każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi w stosunku rocznym w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat - do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie (pkt 1), a w pozostałej części wniosek o zabezpieczenie oddalił (pkt 2). W uzasadnieniu wskazał, że powód urodził się (...) i jest synem pozwanego, który nie partycypuje w kosztach jego utrzymania. Matka powoda w chwili obecnej otrzymuje świadczenie macierzyńskie w kwocie od 1200 zł do 1470 zł i mieszka razem z powodem u jej matki, która otrzymuje świadczenie emerytalne w wysokości około 2400 zł, koszty utrzymania małoletniego wynoszą 1050 zł: a to wyżywienie 450 zł, ubrania 300 zł, środki czystości i kosmetyczne dla małoletniego 300 zł. Pozwany prowadzi działalność gospodarczą i osiąga dochody w granicach 11 000 zł, posiada dziecko z pierwszego małżeństwa, na które zobowiązany jest łożyć po 450 zł miesięcznie. Sąd Rejonowy wydając postanowienie oparł się na przepisach art. 753 § 1 k.p.c. w związku z art. 730 § 1 k.p.c. i 730 ¹ k.p.c. oraz art. 731 k.p.c. wskazując, że na obecnym etapie postępowania sytuacja osobista i majątkowa pozwanego nie jest w pełni znana, a kwota 500 zł miesięcznie zabezpieczy potrzeby małoletniego oraz jest w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego.

Zażalenie na to postanowienie złożył pozwany i zarzucił niesprawdzenie stanu faktycznego jego ciężkiej sytuacji finansowej oraz wskazał, że od listopada 2014 roku dobrowolnie wpłaca 300 zł na konto bankowe wskazane przez matkę powoda na rzecz małoletniego. Ponadto 6 listopada 2014 roku złożył dobrowolnie wniosek do Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu o ustalenie kwoty alimentów w wysokości 250 zł miesięcznie i ustalenie wizyt z synem. Podniósł także, że jego sytuacja finansowa jest bardzo ciężka i nie jest w stanie płacić po 500 zł miesięcznie, dlatego też wnosi o pozostawienie jego wpłat w wysokości 300 zł miesięcznie na rzecz małoletniego. Z zażalenia wynika, że pozwany zaskarża je ponad kwotę 300 zł miesięcznie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W sprawach o alimenty podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie roszczenia (art. 753 § 1 kpc). Przepis ten bowiem dotyczy udzielenia zabezpieczenia polegającego na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty uprawnionemu określonej sumy pieniężnej i w tego rodzaju sprawach konieczne jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia bez potrzeby uprawdopodobnienia interesu prawnego w zabezpieczeniu (por. uzasadnienie uchwały Sadu Najwyższego z dnia 23 lutego 1982 r., III CZP 3/82, opublik. w OSNC z 1982 r., nr 7, poz. 100). Dlatego też małoletni powód w rozpoznawanej sprawie winien uprawdopodobnić jakie są jego usprawiedliwione potrzeby oraz jakie są możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego (por. art. 133 § 1 k.r.o., art.135 § 1 k.r.o.).

W zażaleniu pozwany w żaden sposób nie kwestionował potrzeb małoletniego wykraczających poza udzielone zabezpieczenie, a jedynie wskazał, że to jego sytuacja osobista i majątkowa nie pozwala na opłacanie alimentów zabezpieczonych do kwoty 500 zł miesięcznie. Do zażalenia na okoliczność ustalenia sytuacji majątkowej pozwanego nie dołączono żadnych dokumentów, za wyjątkiem dowodów wpłaty alimentów w wysokości po 300 zł miesięcznie w listopadzie 2014 roku i w grudniu 2014 roku.

W odpowiedzi na pozew pozwany wskazał, że jego dochód w 2012 roku wyniósł 3834 zł miesięczna, w 2013 roku - 3145 zł miesięcznie, a w 2014 roku - 2025 zł miesięcznie, podał także koszty, które ponosi. Koszty kredytów zaciągniętych przez pozwanego wynoszą 2100 zł miesięcznie, natomiast nie uprawdopodobnił w żaden sposób w jakiej wysokości ponosi koszty związane z zamieszkaniem w kwocie 1100 zł, albowiem z umowy najmu nie wynika wysokość kosztów, które powinien ponosić. Pozwany ponosi alimenty - jest obciążony takim obowiązkiem - na rzecz starszego syna w wysokości 450 zł, na wyżywienie wydaje 400 zł, na środki czystości 150, a na ubrania 200 zł, za telefon płaci 50 zł - te koszty wynoszą więc 1250 zł. Z dołączonych do odpowiedzi na pozew kserokopii dokumentów wynika, że w listopadzie 2013 roku pozwany nabył telewizor za ponad 6 000 zł oraz meble o podobnej wartości i spłaca raty tych kredytów, a wcześniej w tym samym roku zawarł także 3 umowy kredytowe. Z przedstawionej przez pozwanego sytuacji wynika, że koszty które ponosi łącznie z kredytami są dwukrotnie wyższe od osiąganych przez niego dochodów. Natomiast z podsumowania księgi przychodów i rozchodów, którą przedłożył do akt /k. 61/ wynika, że w 2014 roku przychody do końca listopada wyniosły ponad 98 000 zł, a wydatki z tym związane wyniosły ponad 76 000 zł, natomiast pozwany w żaden sposób nie uprawdopodobnił, co składało się na te wydatki, i czy w skład tych wydatków wchodziły także spłaty kredytów, które zaciągnął w 2013 rok, tym bardziej, że w toku działalności prowadzonej przez pozwanego nie dokonywano wówczas żadnego zakupu towarów handlowych i materiałów, a co najmniej jeden kredyt dotyczył działalności gospodarczej prowadzonej przez pozwanego, zaś wszystkie wydatki, za wyjątkiem wynagrodzenia w wysokości 2160 zł z sierpnia 2014 roku, odnoszą się do pozostałych wydatków bliżej niesprecyzowanych.

Z powyższych względów należy zauważyć, że pozwany nie uprawdopodobnił w wystarczającym zakresie, że nie jest w stanie ponosić zabezpieczonych alimentów, co do kwoty 500 zł, gdyż jego uprawdopodobnione wydatki wynoszą około 1250 zł, a dochody są na poziomie powyżej 2000 zł netto miesięcznie, zaś o poziomie jego życia świadczy także fakt, że miesięcznie na ubrania wydaje 200 zł, tj. 2/3 tego co przeznacza jako alimenty dla powoda. Nie można także brać pod uwagę obciążania pozwanego kredytami, gdyż co najmniej jeden z nich zaciągnął on na prowadzenie działalności gospodarczej, co uzasadnia przypuszczenie, że są one rozliczane w comiesięcznych wydatkach pozwanego wynoszących powyżej 7000 zł, a to powoduje, że nie obciążają już dodatkowo jego dochodu netto, a w każdym razie brak uprawdopodobnienia czego dotyczą comiesięczne wydatki w wysokości ponad 7000 zł uniemożliwia w sposób prawidłowy ocenę sytuacji majątkowej pozwanego – ale to jego obciąża ciężar uprawdopodobnienia tej sytuacji, albowiem to pozwany podnosi, że uniemożliwia mu ona ponoszenie zabezpieczenia alimentów w kwocie powyżej 300 zł miesięcznie. Nie oznacza to, że przeprowadzenie postępowania dowodowego nie może doprowadzić do zmiany oceny jego sytuacji, ale na chwilę obecną nie jest uprawdopodobnione, że nie może on pokryć w toku zabezpieczenia alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 385 kpc w związku z art. 397 § 1 i 2 kpc oraz art. 13 § 2 kpc, należało zażalenie oddalić jako bezzasadne.

SSR (del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Andrzej Dyrda