Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2015 r.

Sąd Rejonowy w Olkuszu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Halamus-Dyląg

Protokolant Małgorzata Lasoń

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2015 r. w Olkuszu

na rozprawie

sprawy z powództwa B. G.

przeciwko O. G.

o zniesienie obowiązku alimentacyjnego

I.  Uchyla z dniem 13 marca 2015r. obowiązek alimentacyjny powoda B. G. PESEL (...) względem pozwanej O. G. PESEL (...) ustalony ugodą zawartą przed tut. Sądem w dniu 12 lutego 2009r. sygn. akt III RC 386/08;

II.  Kosztami sądowymi obciąża powoda i uznaje za pobrane w całości.

UZASADNIENIE

Powód B. G. pozwem złożonym w tut. Sądzie w dniu 13 marca 2015r. wniósł o uchylenie z dniem wniesienia pozwu obowiązku alimentacyjnego względem pozwanej O. G. ustalonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 12 lutego 2009r. w sprawie o sygn. akt III RC 386/08 oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu według norm przypisanych.

Nadto w pkt 3 pozwu powód wniósł o udzielenie zabezpieczenia powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Olkuszu – M. M. w sprawie o sygn.akt Kmp 31/09.

W uzasadnieniu pozwu powód podał , że pozwana jest osobą dorosłą , ukończyła 28 lat , pracuje i posiada własne dochody na swoje utrzymanie. Dodał , że nie utrzymuje kontaktów z pozwaną i nie wie gdzie pracuje pozwana oraz ile zarabia. Powód dodał , ze sam utrzymuje się z renty rodzinnej w wysokości 800 złotych i dalsze wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego względem pozwanej jest dla niego szczególnie uciążliwe.

Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2015r. tut. Sąd udzielił zabezpieczenia poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Olkuszu – M. M. sygn.akt Kmp 31/09 przeciwko powodowi B. G. z wniosku wierzycielki O. G. na podstawie tytułu wykonawczego – ugody zawartej w dniu 12.02.2009r. przed Sądem Rejonowym w Olkuszu sygn.akt III RC 386/08 – do czasu zakończenia postepowania.

Pozwana O. G. , której odpis pozwu wraz z postanowieniem tut. Sądu z dnia 20.04.2015r. o udzieleniu zabezpieczenia doręczono w dniu 4.08.2015r. w zakreślonym 14-dniowym terminie złożyła odpowiedź na pozew w którym uznała żądanie pozwu i wniosła o uchylenie względem niej obowiązku alimentacyjnego z dniem prawomocności wyroku oraz o nieobciążanie jej kosztami postępowania. Na rozprawie w dniu 24 września 2015r. pozwana uznała w całości żądanie pozwu tj. wniosła o uchylenie obowiązku alimentacyjnego powoda względem pozwanej z datą wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana podała , że nie kontynuuje nauki , ukończyła studia wyższe i obecnie pracuje w oparciu o umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony z wynagrodzeniem 4.521 złotych brutto i posiada możliwość samodzielnego utrzymania się.

Sąd zważył, co następuje:

Podstawą materialnoprawną dla roszczenia powoda są przepisy art. 138 § 1 krio w zw. z art 133 krio.

Obowiązek alimentacyjny zgodnie z treścią przepisu art. 133 § 1 k.r i op. obciąża oboje rodziców , przy czym zakres jego zależy od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego oraz usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego ( art. 135 § 1 k.r i op. ). Przepis ten stanowi o obowiązku alimentacyjnym rodziców wobec małoletnich, niesamodzielnych dzieci, warunkując zakres świadczeń alimentacyjnych usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego oraz zarobkowymi i majątkowymi możliwościami zobowiązanego. Dziecko, które nie ma zdolności do samodzielnego utrzymania, nie osiąga własnych dochodów, ma prawo żądać i dochodzić świadczeń alimentacyjnych w zgodzie z postulatem równej stopy życiowej z rodzicami. Podkreśla się w tej mierze zasadę dobra dziecka, zakreślającą równomierną powinność obojga rodziców do alimentacji i zapewnienia dziecku prawidłowych warunków egzystencji, nawet kosztem szczególnego wysiłku w zaspokajaniu jego usprawiedliwionych potrzeb. Surowiej oceniana jest tu przesłanka możliwości zarobkowo-majątkowych osób zobowiązanych do alimentacji, albowiem waży się w tym względzie dochody możliwe do osiągnięcia, przy pełnym zaangażowaniu sił i zdolności zobowiązanego.

Jednak w tym kontekście inaczej kształtuje się sytuacja uprawnionej osoby pełnoletniej. Osiągnięcie pełnoletniości przez osobę uprawnioną nie wyklucza samoistnie i automatycznie jej uprawnienia (nie uchyla wobec niej obowiązku alimentacyjnego). Sytuacja uprawnionego podlega wówczas jednak zaostrzonym kryteriom oceny. Jeśli pełnoletni uprawniony kontynuuje naukę, trzeba wtedy zważyć, czy posiada ku temu predyspozycje - istotne jest więc, czy czas przeznaczony na naukę wykorzystuje produktywnie, czy terminowo realizuje obowiązki i czy rzeczywiście podnosi kwalifikacje zawodowe, gdyż ciągłość nauki musi być poparta dotychczas osiąganymi pozytywnymi wynikami. Nawet jednak po ustaleniu , że pełnoletni uprawniony z powodzeniem i nieprzerwanie kontynuuje naukę koniecznym jest rozważenie , czy nie nabył on możliwości samodzielnego utrzymania się. Przy czym zgodnie z art. 133 § 3 k.r.o rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego , jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Zgodnie z brzmieniem art. 138 k.r i op. zmiany wysokości alimentów domagać się można w razie zmiany stosunków. „Zmiana stosunków” o której mowa w powołanym przepisie musi mieć charakter trwały , dotyczyć okoliczności zasadniczych , ilościowo znacznych , ma być to zmiana tych okoliczności , które są istotne z punktu widzenia przesłanek obowiązku alimentacyjnego.

W niniejszej sprawie sytuacja materialna pozwanej O. G. zmieniła się w istotny i trwały sposób , gdyż pozwana ukończyła studia i podjęła pracę , a obecnie pracuje na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z wynagrodzeniem ok. 4.500 złotych brutto. Pozwana przyznała , że obecnie zważywszy na wysokość dochodów posiada możliwość samodzielnego utrzymania się i zaspokojenia własnych potrzeb i w związku z czym podtrzymała swoje stanowisko zawarte w odpowiedzi na pozew , a mianowicie że uznaje żądanie pozwu w całości.

Wobec złożenia przez pozwaną dobrowolnego i świadomego oświadczenia o uznaniu powództwa Sąd pouczył strony o treści art. 213 § 2 k.p.c . Przepis ten stanowi , że Sąd jest związany uznaniem powództwa , chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Okoliczności sprawy nie dały Sądowi podstawy do twierdzenia, aby oświadczenie pozwanej stało w sprzeczności z przepisami obowiązującego prawa, zasadami współżycia społecznego, bądź też aby zmierzało do obejścia prawa. Dlatego Sąd przyjął uznanie powództwa za dopuszczalne i odstąpił od przeprowadzania postępowania dowodowego , w tym przesłuchania stron. W ocenie Sądu wartym zaznaczenia jest, że pozwana złożyła oświadczenie o uznaniu powództwa w piśmie procesowym złożonym bezzwłocznie po doręczeniu jej odpisu pozwu ( w terminie 5 dni ) czym wykazała dobrą wolę i chęć uregulowania obowiązku alimentacyjnego powoda.

Dlatego w oparciu o powołane przepisy prawa Sąd uchylił obowiązek alimentacyjny powoda względem pozwanej z dniem 13 marca 2015r. Datę uchylenia obowiązku alimentacyjnego Sąd określił zgodnie z żądaniem powoda tj. w oparciu o datę złożenia przez powoda pozwu do tut. Sądu.

Sąd rozstrzygnął o kosztach postępowania po myśli art. 100 kpc obciążając nimi powoda i uznając je za pobrane w całości. W sprawie o uchylenie obowiązku alimentacyjnego strona uprawniona jest zwolniona od obowiązku ponoszenia tych kosztów.