III U 468/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:stażysta Aneta Beata Stankiewicz-Lauryn
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-11-2015
-
Osoba publikująca:Elżbieta Sklizmunt
-
Korektor:Elżbieta Sklizmunt
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I UZP 5/09 III U 379/14
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III U 468/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 października 2014r.
Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSO Piotr Witkowski |
|
Protokolant: |
stażysta Aneta Beata Stankiewicz-Lauryn |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2014r. w Suwałkach
sprawy S. M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
o wysokość świadczenia
w związku z odwołaniem S. M.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
z dnia 10 czerwca 2014 r. znak (...)
oddala odwołanie.
Sygn. akt III U 468/14
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 10.06.2014r odmówił S. M. przeliczenia podstawy wymiaru emerytury.
W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 17.12. 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U z 2013r. poz. 1440 ze zm.) podstawę wymiaru emerytury stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, zarówno z ubezpieczenia obowiązkowego jak również dobrowolnego, a także okresu kontynuowania ubezpieczeń emerytalnych i rentowych. W związku zaś z tym, iż zakład pracy nie odprowadził składek nie można było przeliczyć podstawy wymiaru emerytury.
W odwołaniu od tej decyzji S. M. wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji polegającą na przeliczeniu podstawy wymiaru jego emerytury z uwzględnieniem należnych mu wynagrodzeń, od których nie zostały przez pracodawcę naliczone odpowiednie składki ZUS. Wskazał, że w okresie jego pracy nie od wszystkich wynagrodzeń pracodawcy odprowadzali składki do ZUS. Winne być zaś zapłacone tak jak i jego wynagrodzenie. Emerytura winna więc być naliczana z uwzględnieniem całości należnego mu wynagrodzenia w okresie przyjętym do naliczenia emerytury. Inne rozwiązania są niesprawiedliwe i niezgodne z podstawowymi zasadami konstytucji RP.
W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie wskazując tylko, że nie uwzględnił do podstawy wymiaru świadczenia wynagrodzeń wnioskodawcy wskazanych w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 z dnia 21.03.2014r., ponieważ jak wynika z akt sprawy wynagrodzenia te nie zostały wypłacone przez pracodawcę.
Sąd Okręgowy w Suwałkach ustalił i zważył, co następuje.
Odwołania za uzasadnionego uznać nie można było. Nie można bowiem było uwzględnić do podstawy wymiaru świadczenia wynagrodzeń wnioskodawcy wskazanych w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 z dnia 21.03.2014r., ponieważ, jak wynika z informacji pracodawcy, wynagrodzenia te nie zostały przez niego wypłacone. Sąd wyraz temu dał już w sprawie III U 379/14, w której oddalił odwołanie S. M. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22.04.2014r. o przeliczeniu jego emerytury. Podzielił w tej sprawie stanowisko organu rentowego i poparte również przez biegłą. W pełni je zaakceptował wskazując, iż dopiero po faktycznym wypłaceniu odwołującemu się wynagrodzenia możliwe będzie przeliczenie podstawy wymiaru. Ubezpieczenia społeczne to system zagwarantowanych ustawowo i ściśle związanych z pracą świadczeń. Ustalając podstawę ich wymiaru uwzględnia się wyłącznie prawidłowo i niepodważalnie udokumentowane i wypłacone dochody osiągnięte z pracy. Nie ma możliwości stosowania domniemania co do wysokości ewentualnie w przyszłości wypłaconego pracownikowi wynagrodzenia. Nie można zatem domagać się przeliczenia świadczenia i uwzględnienia wynagrodzenia, które nie zostało pracownikowi wypłacone.
Przytoczyć jeszcze należy na uzasadnienie tego stanowiska uchwałę Sądu Najwyższego w składzie 7 sędziów z dnia 10.09.2009r. I UZP 5/09 (Lex 515914) jednoznacznie wskazującą, że niewypłacone pracownikowi wynagrodzenie za pracę nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 03.02.2012r. IUK 306/11 (Lex 1212047) podkreślił to swoje stanowisko wskazując, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi wynagrodzenie wypłacone im w danym miesiącu kalendarzowym wraz z tymi składnikami i świadczeniami, które z mocy przepisów szczególnych nie są wyłączone z podstawy wymiaru składek. Wskazał też w tym wyroku, że wynagrodzenie wypłacone ubezpieczonemu pracownikowi przez pracodawcę z opóźnieniem wskazywane jest natomiast w indywidualnym raporcie miesięcznym składanym za ten miesiąc, w którym zostało faktycznie wypłacone i wówczas staje się podstawą wymiaru składek.
W obliczu więc powyższego brak jest jakichkolwiek podstaw do uwzględnienia odwołania i stąd na mocy art. 477 14 § 1 kpc podległo oddaleniu.
PW/AS