Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2015r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Stanisław Jabłoński

Protokolant: Artur Łukiańczyk

po rozpoznaniu w dniu 13 października 2015 roku

sprawy J. D.

obwinionego z art. 119 § 1 k.w.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia

z dnia 4 maja 2015 roku sygn. akt VI W 3692/13

I.  na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 kpwsow w zw. art. 45 § 1 kw uchyla zaskarżony wyrok i toczące się przeciwko obwinionemu postępowanie umarza;

II.  zasądza od Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia) na rzecz adwokata O. G. kwotę 516,60 złotych (pięciuset szesnastu i 60/100, w tym VAT), tytułem nieopłaconej obrony z urzędu w postępowaniu dowodowym;

III.  kosztami sądowymi w sprawie obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

J. D. został obwiniony o to, że:

w dniu 27 czerwca 2013 roku około godz. 15:00 we W. na ul. (...) w (...) Handlowym (...) w sklepie (...) dokonał kradzieży dwóch książek pt. „K. (...) o łącznej wartości 81 złotych, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o.

tj. o czyn z art. 119 § 1 kw.

Wyrokiem z dnia 4 maja 2015 r., sygn. akt VI W 3692/13 Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia w VI Wydziale Karnym uznał obwinionego J. D. za winnego czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. wykroczenia z art. 119 § 1 kw i za to na podstawie art. 119 § 1 kw w zw. z art. 39 § 1 i 2 kw wymierzył mu karę nagany.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł obrońca obwinionego i zaskarżając w/w wyrok w całości, na korzyść obwinionego, zarzucił:

1.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który miał wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że obwiniony dokonał kradzieży dwóch książek, podczas gdy wyżej wymienione książki zostały wcześniej zakupione przez matkę obwinionego, a obwiniony wszedł do sklepu, mając je przy sobie;

2.  obrazę przepisów prawa procesowego, a mianowicie art. 410 k.p.k. w zw. z art. 82 § 1 k.p.w., które miało wpływ na treść orzeczenia, a polegające na tym, iż Sąd orzekający wydając zaskarżony wyrok ocenił zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dowolnie z pominięciem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, a w szczególności polegający na tym, że:

- Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia obwinionego oraz zeznania jego matki, w których zgodnie wskazywali oni, że książki pt „K. (...) należą do matki obwinionego;

- Sąd pominął dowód z dokumentów, tj. faktury VAT przedstawionej przez obwinionego, potwierdzającej zakup ww. książek, a zatem dowodu na to, że matka obwinionego jest ich właścicielem.

Przy tak sformułowanych zarzutach obrońca wniósł o uniewinnienie obwinionego od zarzuconego mu czynu oraz o zasądzenie taryfowych kosztów obrony udzielonej obwinionemu z urzędu, które to koszty w całości ani w części nie zostały opłacone.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Niezależnie od podniesionych w apelacji obrońcy zarzutów należy stwierdzić, że w sprawie zaistniała ujemna przesłanka do toczenia się postępowania jaką jest przedawnienie karalności.

Mając wszak na uwadze datę popełnienia czynu (27 czerwca 2013 r.) oraz datę orzekania przez Sąd Odwoławczy, uznać należało, że karalność zarzucanego obwinionemu wykroczenia uległa już przedawnieniu, co nie mogło pozostawać bez wpływu na decyzję zapadłą w ramach postępowania odwoławczego. Zgodnie bowiem z art. 45 § 1 kw, karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok, a jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie - karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu, jednocześnie zaś art. 104 § 1 pkt 7 kpsw stanowi, że Sąd Odwoławczy uchyla zaskarżone orzeczenie, niezależnie od granic zaskarżenia, podniesionych zarzutów i wpływu uchybienia na treść orzeczenia, jeżeli zachodzi okoliczność wyłączająca postępowanie, określona w art. 5 § 1 pkt 4 kpsw, a zatem gdy nastąpiło przedawnienie orzekania. W tym zatem stanie rzeczy zaskarżony wyrok należało uchylić i postępowanie w sprawie umorzyć. Taka decyzja Sądu Odwoławczego jest też zasadna z tego powodu, że zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje oczywistej podstawy do uznania, że obwiniony jest osobą niewinną a tylko ta okoliczność mogła stanowić podstawę do innego rozstrzygnięcia. Zaznaczyć też należy, że w sytuacji gdy zachodzi konieczność oceny materiału dowodowego to ujemna przesłanka procesowa nie pozwala na taką ocenę i skutkować musi to umorzeniem toczącego się postępowania. Dlatego Sąd Odwoławczy orzekł jak wyżej.

Nadto Sąd Odwoławczy zasądził od Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia) na rzecz adwokata O. G. kwotę 516,60 złotych, tytułem nieopłaconej obrony z urzędu w postępowaniu dowodowym, w oparciu o treść § 14 ust 2 pkt 4 i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Orzeczenie o kosztach oparto na treści art. 118 § 2 kpsw.