Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 2911/12

POSTANOWIENIE

Dnia 5 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Elżbieta Zabrocka

Protokolant: st.sekr.sąd. Alina Abastuba

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2013 r. w Gdańsku

odwołania W. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 20 września 2012 nr (...)- (...)

w sprawie W. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

postanawia:

1.  uchyla zaskarżoną decyzję i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.,

2.  umarza postępowanie w sprawie.

/ na oryginale właściwy podpis/

Sygn. akt VII U 2911/12

UZASADNIENIE

Zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzją z dnia 20 września 2012 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G., na podstawie przepisów art. 12, 57 i 58 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) odmówił W. G. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, albowiem Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 14 września 2012 roku uznała, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy.

Ubezpieczona złożyła odwołanie od ww. decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. do Sądu Okręgowego w Gdańsku wskazując, że nie zgadza się z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS . Jest ono niezgodne ze stanem faktycznym. Dotychczas wykonywana praca fakturzystki wymaga pisania na klawiaturze , co jest niemożliwe w związku z niesprawnością ręki.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy, wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Postanowieniem z dnia 9 listopada 2012r . Sąd Okręgowy w Gdańsku dopuścił dowód z opinii biegłego ortopedy celem ustalenia , czy ubezpieczona jest niezdolna do pracy .

Biegły ortopeda uznał , że ubezpieczona jest zdolna do pracy.

dowód : opinia sądowo- lekarska k. 18-21

Ubezpieczona zakwestionowała powyższą opinię wnosząc do niej zastrzeżenia w piśmie z dnia 9 kwietnia 2013r. przedstawiając szczegółowo z jakich przyczyn nie podziela wniosków biegłego ortopedy.

Nadto wskazała na nowe okoliczności dotyczące stanu jej zdrowia podnosząc , że leczy się u kardiologa w związku z nadciśnieniem. Od kardiologa otrzymała skierowanie do chirurga naczyniowego. Badanie dopplerowskie wykazało grzbietowo ułożone zrosty naczyń krwionośnych . Leczy się także u urologa z powodu kamienia , co powoduje powtarzające się ataki sugerujące „rodzenie kamienia „, co jednak nie następuje ponieważ tkwi on dalej w przewodach moczowych . Wreszcie leczy się także w Poradni Nerwic . (pismo k. 34-35 akt ).

Na rozprawie w dniu 5 czerwca 2013r. ubezpieczona podtrzymała zarzuty do opinii biegłego ortopedy , jak i to ,że leczy się u specjalistów , na których wskazywała w piśmie z dnia 9 kwietnia 2013r. podnosząc , że te schorzenia te także czynią ją niezdolną do pracy.

( protokół rozprawy k.62 i nagranie k. 65) .

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd zważył, iż w stanie zdrowia wnioskodawczyni wystąpiły nowe okoliczności – powstałe po dniu złożenia odwołania od decyzji ZUS, a które dotyczą stwierdzenia stopnia niezdolności do pracy, związku z powyższym brak było podstaw do rozpoznania zasadności jego odwołania.

Stosownie bowiem do treści art. 477 14 § 4 k.p.c., w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie Lekarza Orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W tym przypadku sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie.

Stosowanie do stanowiska Sądu Najwyższego prezentowanego w uzasadnieniu wyroku dnia 12 stycznia 2012r. ( II UK 79/11) stwierdzić należy, iż „ nowe okoliczności „ to schorzenia istniejące przed wydaniem decyzji, lecz wykazane przez ubezpieczonego dopiero po wniesieniu odwołania do sądu albo ujawnione na podstawie badań lekarskich w trakcie postępowania sądowego, których nie oceniał ani lekarz orzecznik, ani komisja lekarska organu rentowego. Jak wskazał Sąd Najwyższy jeśli ujawnią się one w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji sprawa wraca na etap postępowania przed organem rentowym po to aby organy orzecznicze Zakładu Ubezpieczeń Społecznych mogły dokonać ponownej oceny stanu zdrowia z ich uwzględnieniem.

Niewątpliwie w niniejszym postępowaniu wnioskodawczyni powołała się na nowe okoliczności dotyczące stanu zdrowia, które mogą wpłynąć na ocenę stanu jej zdrowia, a dotyczące schorzenia kardiologicznego, urologicznego, stanu psychicznego (leczenie w Poradni Nerwic) , na które ubezpieczona leczy się, a które nie były opiniowane przez lekarzy orzeczników pozwanego , którzy rozpatrywali wyłącznie stan po złamaniu kości promieniowej prawej z powikłaniem zespołem Sudecka, a więc schorzenie ortopedyczne .

Tylko to schorzenie było bowiem przedmiotem orzeczenia zarówno Lekarza Orzecznika ZUS, Konsultanta –ortopedy , a wreszcie Komisji Lekarskiej ZUS

( dokumentacja lekarska ZUS k. 67-72, 73, 77) .

Mając na względzie powyższe, Sąd zważył, że konieczna jest ponowna ocena stanu zdrowia wnioskodawczyni z uwzględnieniem nowych okoliczności, co w pierwszej kolejności winni uczynić – Lekarz Orzecznik ZUS i Komisja Lekarska ZUS.

Z uwagi na powyższe, na podstawie wyżej cytowanego przepisu, Sąd uchylił zaskarżoną decyzję organu rentowego i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania oraz umorzył postępowanie w sprawie.

SSO Elżbieta Zabrocka