Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 czerwca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2015r. w S.

odwołania J. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 11 sierpnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie J. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu J. T. przysługuje prawo do emerytury od dnia 08 sierpnia 2014r.

Sygn. akt IV U 1014/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 11 sierpnia 2014 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 184 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił J. T. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999 r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy wskazał, iż ubezpieczony nie przedłoży świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. T. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że pracował jako spawacz w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w okresie od 6 kwietnia 1978 r. do 30 kwietnia 1996 r., w związku z czym przepracował ponad 15 lat w warunkach szczególnych. Powyższą pracę wykonywał codziennie, w pełnym wymiarze czasu pracy. Zdaniem ubezpieczonego, informacje zawarte w wydanym mu świadectwie pracy nie mogą przesądzać o przysługiwaniu uprawnienia do emerytury (odwołanie k.1-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 4-5).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. T. urodzony (...), w dniu 16 lipca 2014 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999 r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 26 lat, 5 miesięcy i 3 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 26 lat, 3 miesiące i 4 dni, a okresy nieskładkowe 1 miesiąc i 29 dni. Organ rentowy stwierdził, iż ubezpieczony nie udowodnił by kiedykolwiek pracował w warunkach szczególnych. Z uwagi na brak wymaganego ustawą 15 – letniego stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 11 sierpnia 2014 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja k.14 a. e.).

J. T. w okresie od 6 kwietnia 1978 r. do 30 kwietnia 1996 r. pracował w (...) Sp. z o. o. w S. (świadectwo pracy k. 5 cz. C akt osobowych). Ubezpieczony marcu 1974 r. ukończył kurs spawacza (k. 3 cz. A akt osobowych). W dniu 5 kwietnia 1978 r. J. T. skierowano do pracy na stanowisko spawacza (k. 5 cz. A akt osobowych), jak również sam ubezpieczony składając podanie o pracę w dniu 02.04.1978 r. wnosił o zatrudnienie go na stanowisku spawacza elektrycznego zgodnie ze swoim zawodem (podanie k. 1 cz. A akt osobowych). Dnia 6 kwietnia 1978 r. ubezpieczony zawarł umowę o pracę z Zakładem Produkcji (...) w S. na podstawie której został zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku montera – spawacza (umowa o pracę k. 1 cz. B akt osobowych), a w skierowaniu na badania lekarskie zakład pracy wskazał zawód ubezpieczonego – spawacz (k. 2 cz. B akt osobowych). Mimo tego, że z angaży znajdujących się w aktach osobowych wynika, że ubezpieczony był zatrudniony na stanowiskach: ślusarz, robotnik wykwalifikowany – ślusarz, ślusarz-spawacz, ślusarz, zbrojarz, ślusarz-spawacz, spawacz (k. 6,9,25,27, 28, 29, 31,32 cz. B akt osobowych) to faktycznie przez cały okres zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. ubezpieczony wykonywał prace spawacza elektrycznego w Zakładzie Produkcji (...), w skład którego wchodziły: ślusarnia-spawalnia, zbrojarnia, betoniarnia, stolarnia. Ubezpieczony swoja pracę spawacza wykonywał w budynku ślusarni-spawalni. Angaże znajdujące się w aktach osobowych nie odzwierciedlają faktycznie wykonywanej pracy przez J. T.. Praca ubezpieczonego polegała na spawaniu elektrycznym balkonów, balustrad, krat okiennych, drzwi garażowych oraz innych elementów związanych z budownictwem mieszkaniowym, zgodnie z profilem działalności jego pracodawcy. Ubezpieczony spawał w ślusarni przygotowane przez innych pracowników elementy, sam jednak nie uczestniczył w ich przygotowaniu. Powyższe miało związek z dużym zapotrzebowaniem na wykonanie czynności spawalniczych oraz z tym, iż ubezpieczony był dobrym fachowcem w swojej dziedzinie. Obok J. T. w ślusarni pracowali: drugi spawacz oraz około pięciu ślusarzy. Do zadań ślusarzy należało przygotowywanie detali do spawania. Ubezpieczony czynnościami przygotowawczymi do spawania nie zajmował się. Ubezpieczony pracę spawacza wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Zakładzie Produkcji (...) mieszczącym się przy ul. (...) w S. (zeznania ubezpieczonego k. 16v-17, zeznania świadków: J. J. k. 15v-16 oraz A. O. k. 16-16v).

Ubezpieczony był członkiem otwartego funduszu emerytalnego i złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę k. 2 a. e., pismo organu rentowego z dn. 03.06.2015 r. k. 18 a.e., okoliczność niekwestionowana przez organ rentowy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. T. okazało się uzasadnione.

Stosownie do treści art. 184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Z kolei zgodnie z § 2 ust.1 wskazanego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Kluczowym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy było stwierdzenie, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 8 sierpnia 2014 r., spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy oraz złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zdaniem J. T. posiada on 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, gdyż pracował w okresie od 6 kwietnia 1978 r. do 30 kwietnia 1996 r. w (...) Sp. z o. o. w S. na stanowisku spawacza.

Zgromadzony materiał dowodowy dał podstawy do ustalenia, że w okresie wskazanym przez ubezpieczonego tj. od 06.04.1978 r. do 30.04.1996 r. (18 lat, 24 dni) ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę spawacza spawając elektrycznie w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...). Z materiału dowodowego w postaci zeznań świadków: J. J., A. O., zeznań ubezpieczonego wynika, iż praca J. T. polegała na spawaniu elektrycznym elementów wykorzystywanych w budownictwie tj. m. in. balkony, balustrady, kraty okienne, drzwi garażowe, ogrodzenia, marki i głowice na potrzeby betoniarzy. Wymienieni świadkowie pracowali razem z ubezpieczonym i w swoich zeznaniach przedstawili obraz faktycznie wykonywanej pracy przez ubezpieczonego. Sąd obdarzył wiarygodnością dowód z zeznań świadków i ubezpieczonego. Wymienione dowody są spójne, logiczne, korespondują ze sobą oraz z dokumentami znajdującymi się w aktach osobowych tj. podanie o pracę, skierowanie do pracy, umowa o pracę, skierowanie na badania lekarskie, angaże z 24.01.1989 r., z 01.02.1990 r., z 30.04.1991 r. gdzie wskazywano stanowisko pracy powierzone ubezpieczonemu – spawacz. Należy w tym miejscu podnieść, iż o pracy w warunkach szczególnych nie decyduje stanowisko pracy wynikające z angaży pracowniczych tylko charakter faktycznie wykonywanej pracy przez osobę ubiegająca się o prawo do wcześniejszej emerytury. Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że J. T. w (...) nie wykonywał pracy na stanowiskach, ślusarza, zbrojarza, robotnika wykwalifikowanego, tylko od początku zatrudnienia do rozwiązania stosunku pracy wykonywał prace spawacza.

Zadania wykonywanie przez J. T. zakwalifikować należy jako pracę wykonywaną w szczególnych warunkach wymienioną w wykazie A dziale XIV poz. 12 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (DZ.U. nr 8, poz. 43 ze zm.) jako prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym.

Podsumowując ubezpieczony udowodnił, że na datę 1 stycznia 1999 r. posiada wymagany ustawą staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 18 lat i 26 dni, bowiem we wskazanym okresie pracował w (...) Sp. z o. o. w S. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonując pracę spawacza elektrycznego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że J. T. przysługuje prawo do emerytury od (...)r. tj. od dnia ukończenia przez ubezpieczonego 60 roku życia.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.