Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania Z. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 19 sierpnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie Z. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje Z. W. prawo do emerytury od dnia 14 lipca 2014 r.

Sygn. akt IV U 1091/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19.08.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu Z. W. prawa do emerytury w wieku obniżonym. Swoje stanowisko organ rentowy uzasadnił tym, iż ubezpieczony nie udowodnił na dzień 1.01.1999 r. okresu 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Od decyzji tej odwołanie złożył Z. W.. Ubezpieczony domagał się uznania jako pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia na stanowisku kierowcy ciągnika w od 9.09.1985 r. do 31.07.1989 r. w Gminnej Spółdzielni (...) w T. z siedzibą w Ż. (odwołanie k. 1-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 5-6).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. W., urodzony w dniu (...), złożył w dniu 14.07.2014 r. wniosek o przyznanie prawa do emerytury, w którym wskazał, iż jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (wniosek k. 1-4 a. e.). Wniósł przy tym o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa. Na podstawie przedłożonych dokumentów, organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy Z. W. w wymiarze 25 lat, 9 miesięcy i 14 dni, w tym 12 lat, 5 miesięcy i 22 dni pracy w szczególnych warunkach, tj. okres zatrudnienia od 30.12.1972 r. do 22.04.1974 r. oraz od 3.05.1976 r. do 11.07.1985 r. w (...) w W. jak również czas pełnienia służby wojskowej od 27.04.1974 r. do 14.04.1976 r. Powyższe stało się podstawą do wydania w dniu 19.08.2014 r. zaskarżonej decyzji, w której ZUS odmówił przyznania ubezpieczonemu prawa do emerytury w wieku obniżonym (k. 13 a. e.).

Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że w okresie od 9.09.1985 r. do 31.07.1989 r. Z. W. w rzeczywistości pracował jako kierowca ciągnika w Gminnej Spółdzielni (...) w T. z siedzibą w Ż., mimo tego, że w angażach jako stanowisko pracy ubezpieczonego ogólnie wymieniono kierowcę. Z. W. pracował we wskazanym okresie w pełnym wymiarze, stale, wyłącznie jako traktorzysta. Do jego zdań należał, niezależnie od pory roku, przewóz m.in. nawozów, materiałów łatwopalnych oraz nieczystości z szamba.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k. 21-21v), zeznania świadków: A. J. (k. 12v) K. K. (k. 12v), świadectwa pracy (k. 13 akt organu rentowego w przedmiocie świadczenia przedemerytalnego), dokumentów znajdujących się w aktach osobowych z Gminnej Spółdzielni (...) w T. z siedzibą w Ż., w tym: skierowania do pracy, umowy o pracę, rozwiązania umowy o pracę, świadectwa pracy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego jest uzasadnione.

Sporną okoliczność w przedmiotowej sprawie stanowiło, czy na dzień 1.01.1999 r. Z. W. legitymował się wymaganym okresem 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Zdaniem ZUS, ubezpieczony na dzień 1.01.1999 r. przepracował w warunkach szczególnych 12 lat, 5 miesięcy i 22 dni.

Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli: 1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz 2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27. Z kolei w art. 27 ust. 1 pkt 2 przywołanej ustawy wskazano, iż okres składkowy i nieskładkowy powinien dla mężczyzn wynieść co najmniej 25 lat. W § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. nr 8 poz. 43) określono, iż okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Paragraf 4 pkt 1 i 3 wymienionego wyżej rozporządzenia stanowi, iż pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W ocenie Sądu Okręgowego Z. W. spełnił powyższe warunki. Udowodnił, iż przez ponad 15 lat pracował w szczególnych warunkach. Sąd uznał bowiem, iż zeznania ubezpieczonego jaki i świadków A. J. oraz K. K. dotyczące zatrudnienia Z. W. na stanowisku kierowcy ciągnika są wiarygodne. Są one logiczne oraz spójne. Wskazać przy tym należy, iż obaj świadkowie byli również zatrudnieni w Gminnej Spółdzielni (...) w T. z/s w Ż. w podobnym, co ubezpieczony okresie. Z treści złożonych zeznań wynika, iż Z. W., we wskazanym przez siebie okresie, tj. od 9.09.1985 r. do 31.07.1989 r. pracował stale i w pełnym wymiarze w okresie jako kierowca ciągnika. Do jego obowiązków, niezależnie od pory roku, należał przewoź m. in. nawozów oraz materiałów łatwopalnych. Sąd dał przy tym wiarę zeznaniom ubezpieczonego odnośnie długości okresu, w którym pracował jako traktorzysta. Jego początek, tj. dzień 9.09.1985 r. zbiega się z podjęciem przez ubezpieczonego zatrudnienia w GS (...) w T. z/s w Ż.. W dokumencie pracowniczym wydanym w styczniu 1987 r., określono jako stanowisko pracy Z. W. kierowcę samochodu marki Ż.. Pomimo powyższego, Sąd dał wiarę zapewnieniom ubezpieczonego, który stwierdził, iż wówczas pracował jako traktorzysta. Powyższe wynika ponadto z zeznań świadków. Podkreślić należy, iż dla kwalifikacji danego zatrudnienia jako pracy w warunkach szczególnych kluczowe znaczenie ma nie nazwa stanowiska określona w dokumentach pracowniczych, a rodzaj faktycznie wykonywanej pracy. Na gruncie niniejszej sprawy materiał dowodowy w postaci zeznań świadków i ubezpieczonego wyraźnie wskazuje, iż Z. W. w przywołanym okresie był kierowcą ciągnika.

Prace, które wykonywał ubezpieczony wymienione są w załączniku do cytowanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w wykazie A, dziale VIII poz. 3 tj. prace kierowców ciągników. Z uwagi na to, iż Z. W. był zatrudniony na wyżej wymienionym stanowisku stale i w pełnym wymiarze, jego angaż od 9.09.1985 r. do 31.07.1989 r. należy zakwalifikować jako pracę pełnioną w warunkach szczególnych. Stwierdzić przy tym należy, iż samo nieprzedstawienie stosownego świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych nie może przekreślać uznania, iż praca o wymienionym charakterze była rzeczywiście świadczona.

Po zsumowaniu powyższego okresu zatrudnienia Z. W. na stanowisku kierowcy ciągnika z czasem zaliczonym przez ZUS jako praca w warunkach szczególnych stwierdzić należy, iż ubezpieczony wykazał co najmniej 15 letni okres pracy w wyżej wymienionych warunkach. Tym samym, Z. W. spełnił wszystkie warunki, wyrażone w przywołanych wyżej przepisach, by być uprawnionym do pobierania emerytury w wieku obniżonym począwszy od 14.07.2014 r., tj. od dnia, w którym ukończył 60 lat.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, orzekł jak w wyroku.