Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 440/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jacek Witkowski

Protokolant

st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 2015r. w S.

odwołania M. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 3 marca 2015 r. Nr (...)

w sprawie M. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość renty socjalnej

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 440/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 marca 2015 r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., na podstawie ustawy z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1682), dokonał podwyższenia od dnia 1 marca 2015 r. renty socjalnej przysługującej M. C., wskazując, że renta socjalna ustalona w wysokości 84% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od 1.03.2015 r. wynosi 739,58 zł. Po zmniejszeniu świadczenia z powodu egzekucji administracyjnej o kwotę 184,89 zł, zaliczki na podatek odprowadzanej do urzędu skarbowego w kwocie 30 zł oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne w łącznej wysokości 66,56 zł, od 1 marca 2015 r. wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 458,13 zł (decyzja, k. 263 a.r.).

Odwołanie od ww. decyzji złożył M. C., w którym nie zgodził się z decyzją organu rentowego. W uzasadnieniu ubezpieczony podniósł, że jest sierotą z Domu Dziecka w Ł., a także wskazał na swoją trudną sytuację (odwołanie, k. 1 a.s.). Na rozprawie wnioskodawca wyjaśnił, że ZUS wyliczył mu za niską rentę socjalną, bowiem otrzymywane świadczenie nie wystarcza na koszty mieszkania, lekarstw i wyjazdy rehabilitacyjne. W ocenie ubezpieczonego, powinien otrzymywać także dodatek dla sierot (k. 7-7v a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wyjaśniono, że renta socjalna, do której M. C. uprawniony jest na stałe, została od dnia 1.03.2015 r. podwyższona w oparciu o przepisy ustawy z dnia 23.10.2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw w zw. z art. 6 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej. Od dnia 1 marca 2015 r. kwota najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy wynosi 880,45 zł miesięcznie, a zatem wysokość renty socjalnej, stanowiącej 84% ww. kwoty najniżej renty, to 739,58 zł. W przypadku wnioskodawcy świadczenie uległo zmniejszeniu z powodu egzekucji administracyjnej o kwotę 184,89 zł, bowiem (...) Oddział w S. dokonuje potrąceń z renty socjalnej wnioskodawcy na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W ocenie organu rentowego, odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, pozwalających na jego uwzględnienie (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 2-3 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony M. C., ur. (...), jest uprawniony do renty socjalnej od 1 października 2003 r. na stałe (decyzja z 1.10.2003 r., k. 8-8v a.r.).

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 982 j.t.) w brzmieniu zmienionym art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1682), która weszła w życie z dniem 1 marca 2015 r., renta socjalna wynosi 84% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy ustalonej i podwyższonej zgodnie z ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (ust. 1). Podwyższenia renty socjalnej dokonuje jednostka organizacyjna Zakładu lub organ emerytalno-rentowy (art. 6 ust. 2 ustawy), przy czym podwyższenie następuje z urzędu, a jeżeli wypłata renty została wstrzymana – po jej wznowieniu (art. 6 ust. 3 ustawy).

Wobec powyższego, zaskarżoną decyzją z dnia 3 marca 2015 r. organ rentowy z urzędu dokonał podwyższenia od dnia 1 marca 2015 r. renty socjalnej przysługującej ubezpieczonemu M. C.. Od dnia 1 marca 2015 r. kwota najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy wynosi 880,45 zł miesięcznie. Renta socjalna, ustalona w wysokości 84% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, wnosi zatem 739,58 zł. Organ rentowy, na podstawie art. 139 ust. 1 i art. 140 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z art. 15 pkt 1 ustawy o rencie socjalnej, dokonał potrącenia z ww. świadczenia egzekwowanych należności z powodu egzekucji administracyjnej w wysokości 184,89 zł, a także odliczył zaliczkę na podatek dochodowy w kwocie 30 zł i składkę na ubezpieczenie zdrowotne w łącznej wysokości 66,56 zł. Tym samym wysokość świadczenia pozostała do wypłaty ubezpieczonemu wynosi miesięcznie 458,13 zł.

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługiwało na uwzględnienie, bowiem M. C. nie kwestionował w sposób merytoryczny zasad oraz sposobu dokonanego podwyższenia renty socjalnej. Nie zgadzał się jedynie z wysokością świadczenia, która – w jego ocenie - jest za niska i nie wystarcza na koszty utrzymania ubezpieczonego, w tym koszty mieszkania, lekarstw oraz wyjazdów rehabilitacyjnych. Zarzuty wnioskodawcy odnośnie niskiej wysokości renty socjalnej nie zawierały żadnych konkretnych wniosków co do sposobu wyliczenia świadczenia. Ubezpieczony nie poparł swojego stanowiska żadnymi istotnymi dla sprawy argumentami, opierając się jedynie na błędnym przekonaniu o wadliwym wyliczeniu jego świadczenia przez organ rentowy. Podstawy do zmiany wysokości otrzymywanego świadczenia nie może stanowić subiektywne odczucie ubezpieczonego o tym, że uzyskiwana przez niego renta socjalna jest za niska. Podkreślenia wymaga, że wysokość renty socjalnej jest ściśle określona przez przepisy i nie zależy od indywidualnych potrzeb danej osoby. Fakt ponoszenia przez ubezpieczonego dużych wydatków na leczenie i rehabilitację nie ma wpływu na wysokość otrzymywanej renty socjalnej, która uzależniona jest od ustawowo ustalonych wskaźników. Renta socjalna przyznawana jest w stałej wysokości, stanowiącej 84% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy ustalonej i podwyższonej zgodnie z ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a ustawodawca nie przewidział żadnych dodatkowych punktów odniesienia przy określaniu jej wysokości. Na marginesie należy wskazać, że do renty socjalnej nie przysługuje dodatek dla sierot zupełnych, który - stosownie do treści art. 76 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – przysługuje sierocie zupełnej uprawnionej do renty rodzinnej.

Zdaniem Sądu, wyliczenia wysokości renty socjalnej dokonane przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji są prawidłowe. Wobec powyższego, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c., odwołanie podległo oddaleniu.