Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

  Dnia 6 lutego 2015 roku

Sąd Rejonowy w Gliwicach w IX Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Jacek Kaczyński

Protokolant: Eliza Zioło

Prokurator: ----------------------------------------

po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2015 roku w Gliwicach

na rozprawie

sprawy:

1.  T. Ż. (Ż.) urodzonego (...) w B.

syna Z. i G. z domu Z.,

2.  D. O. urodzonego (...) w G.

syna A. i D. z domu K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 sierpnia 2012r ok. godz. 22.00 na boisku za Szkołą E. - U. im. K. P. w G. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, działając publicznie i bez powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego, dopuścili się pobicia D. K., R. Ż., T. W. (1), K. B. i K. Ż., bijąc ich po twarzy i po całym ciele, kopiąc, narażając ich w ten sposób na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 157 § 1 kk, przy czym czyn ten miał charakter chuligański, powodując u D. K. obrażenia ciała w postaci: stłuczenia lewego łuku żebrowego z podbiegnięciem krwawym dł. 12 cm, i zaczerwienieniem skóry dł. 10 cm, otarcia skóry przedramienia lewego po stronie dłoniowej i pęknięcie podstawy paliczka bliższego palca III ręki lewej, które to obrażenia naruszyły prawidłowe działania narządów ciała D. K. na okres powyżej 7 dni trwający i poniżej 6 miesięcy, powodując u R. Ż. obrażenia ciała w postaci: złamania kości promieniowej i łokciowej lewej kończyny górnej, stłuczenia głowy i otarcia naskórka, które to obrażenia naruszyły prawidłowe działania narządów ciała R. Ż. na okres powyżej 7 dni trwający i poniżej 6 miesięcy, powodując u T. W. (1) obrażenia ciała w postaci złamania kości nosa, które to obrażenia naruszyły prawidłowe działania narządów ciała T. W. (1) na okres powyżej 7 dni trwający i poniżej 6 miesięcy, powodując u K. B. obrażenia w postaci zaczerwienienia lewego uda, która to z własnej woli nie udała się do lekarza, powodując u K. Ż. obrażenia w postaci zadrapania w okolicy nosa, który z własnej woli nie udał się do lekarza

tj. o przestępstwo z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

1.  uznaje oskarżonych T. Ż. i D. O. za winnych tego, że w dniu 10.08.2012 roku w G. działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, publicznie z oczywiście błahego powodu, okazując w ten sposób rażące lekceważenie porządku prawnego poprzez bicie po twarzy i całym ciele oraz kopanie pokrzywdzonych pobili D. K., R. Ż., T. W. (1), K. B. i K. Ż. narażając ich na bezpośrednie niebezpieczeństwo wystąpienia skutku określonego w art. 157 § 1 kk to jest przestępstwa z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk i za to na podstawie art. 158 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk skazuje ich na kary po 1 (jednym) roku i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 57 a § 2 kk orzeka w stosunku do oskarżonych nawiązki w kwocie po 2 000 ( dwa tysiące) złotych na rzecz R. Ż., po 1 000 (jeden tysiąc) złotych na rzecz D. K. i T. W. (1), oraz po 500 (pięćset) złotych na rzecz K. B. i K. Ż.;

3.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu T. Ż. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania od 10.08.2012 roku do 12.08.2012 roku;

4.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o Adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata T. W. (2) wynagrodzenie w kwocie 1 490,76 (jeden tysiąc czterysta dziewięćdziesiąt złotych i siedemdziesiąt sześć groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu D. O. z urzędu;

5.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów procesu, którymi obciąża Skarb Państwa.

na oryginale właściwy podpis

za zgodność z oryginałem

sygn. akt IX K 1847/12

UZASADNIENIE

Dnia 10 sierpnia 2012r w godzinach wieczornych na boisku za Szkołą E. - U. im. K. P. w G. przy ul. (...) spotkali się M. R. , K. B. , T. W. (1) , B. P. , K. Ż. , D. K. , R. Ż. i D. S. (1).

Wymienieni spożywali alkohol i rozmawiali miedzy sobą.

Miejsce zdarzenia nie było bezpośrednio oświetlone , jednakże , dobiegało do niego światło z pobliskiej sali gimnastycznej , i częściowo oświetlenie uliczne.

Widoczność w miejscu zdarzenia była ograniczona.

PO pewnym czasie na miejsce zdarzenia przyszedł oskarżony T. Ż. , będący w stanie nietrzeźwości , wraz z drugim towarzyszącym mu mężczyzną o nie ustalonej tożsamości..

Wymieni podeszli do osób obecnych na miejscu zdarzenia , pytając ich , skąd są.

Niektóre z zapytanych osób odpowiedziały , że są stąd, względnie , że są miejscowi , natomiast T. W. (3) na pytanie oskarżonego odpowiedział „ a wy skąd jesteście”.

Pytanie to zdenerwowało oskarżonego , który zaczął szarpać T. W. (1) , łapiąc go od tyłu za szyję, i wyzywać go wulgarnie.

Widząc zachowanie oskarżonego , towarzyszący mu mężczyzna zaczął rozdzielać oskarżonego i T. W. (1) , a gdy udało mu się ich rozdzielić , zaczął przepraszać za zachowanie oskarżonego.

Z kolei oskarżony powiedział pokrzywdzonym , by nie podskakiwali , bo w pobliżu są jego koledzy.

Następnie , oskarżony T. Ż. wraz z towarzyszącym mu mężczyzną odeszli z miejsca zdarzenia , a osoby obecne na boisku nadal rozmawiały miedzy sobą.

Po upływie ok. 10 minut , około godziny 22.00 od strony szkoły pojawiła się grupa ok. 5-7 osób , w której znajdowali się oskarżeni T. Ż. i D. O..

Oskarżony T. Ż. idący na czele , rozbił częściowo trzymaną w reku butelkę po piwie , następnie zaś , mężczyźni zaatakowali grupę osób będących na boisku, bijąc ich rękami i kopiąc po całym ciele.

Nadto , bliżej niezidentyfikowany mężczyzna uderzył K. B. kijem w udo.

Część spośród obecnych osób , nie zaatakowana bezpośrednio , oddaliła się na bezpieczną odległość, przy czym osoby obecne na miejscu zdarzenia wezwały Policję.

Przed przyjazdem Policji napastnicy oddalili się miejsca zdarzenia.

Przybyli na miejsce policjanci zastali część osób obecnych na boisku , przy czym , z uwagi na stwierdzenie rozległych obrażeń ciała u R. Ż. , wezwali na miejsce pogotowie.

Jeden z przybyłych patroli Policji wraz z K. B. i M. R. udał się na Aleję (...) w G. , gdzie na ławce znajdowała się grupa mężczyzn.

K. B. i M. R. rozpoznały oskarżonego T. Ż. jako osobę , która zainicjowała zdarzenie i uczestniczyła w pobiciu, w związku z czym ,oskarżony został zatrzymany.

Oskarżonego poddano badaniu stanu trzeźwości z wynikami 1,09 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu o godz. 23.00 i 0, 99 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu o godzinie 23.12.

Na skutek działania oskarżonych i towarzyszących im osób , D. K. doznał obrażeń ciała w postaci: stłuczenia lewego łuku żebrowego z podbiegnięciem krwawym dł. 12 cm, i zaczerwienieniem skóry dł. 10 cm, otarcia skóry przedramienia lewego po stronie dłoniowej i pęknięcie podstawy paliczka bliższego palca III ręki lewej, które to obrażenia naruszyły prawidłowe czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni, R. Ż. doznał obrażeń ciała w postaci: złamania kości promieniowej i łokciowej lewej kończyny górnej, stłuczenia głowy i otarcia naskórka, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni, przy czym . leczenie pokrzywdzonego miało długotrwały charakter, T. W. (1) doznał obrażeń ciała w postaci złamania kości nosa, które to obrażenia naruszyły czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni, nadto zaś uderzona została K. B. , zaś dodatkowo , jeden z napastników usiłował uderzyć pięścią w twarz K. Ż. , jednak , minimalnie chybił, w związku z czym , K. Ż. doznał zadrapania nosa.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z zeznań świadków K. B. (k. 237-238, 12-13, 124, 177), T. W. (1) (k. 238, k. 16-18, 111, 193-194), R. Ż. (k. 238-239), M. R. (k. 239), D. K. (k. 295, k. 7-9, 116, 175), K. Ż. (k. 296, k. 37-39, 118, 187), M. H. (k. 330. k. 128), T. M. (k. 331, k. 131), M. R. (k. 331-332, 5-6, 113, 185-186), D. S. (2) (k. 332), D. S. (1) (k.357, 40-41, 115, 178), P. L. (1) (k. 357-358, k. 154),B. P. (k. 404, k. 35-36, 114, 188), dowodów z dokumentów w postaci protokołu badania stanu trzeźwości (k. 3), protokołu zatrzymania (k. 4), opinii sądowo – lekarskiej (k. 42, 43, 44, 282-283), danych o karalności (k. 87-88, 168-169, 308-309, 360-363, 389-392), oświadczenia (kk. 146), opinii sądowo – psychiatrycznej (k. 157-159) , a także na podstawie dowodu z wyjaśnień oskarżonych T. Ż. (k. 230, k. 48-50, 51-52, 195-196), D. O. (k. 230-231, k. 135-136).

Oskarżony T. Ż. przyznał się do zarzuconego mu czynu , przy czym , w postępowaniu przygotowawczym wyjasnił, iż w dniu zdarzenia od godzin popołudniowych spożywał alkohol , przy czym, około godz. 20.00 „urwał mu się film” , i przebiegu zdarzenia nie pamięta w ogóle , natomiast pamięta moment zatrzymania przez Policję.

W postępowaniu przed Sądem , oskarżony przyznał się do zarzuconego mu czynu , i odmówił składania wyjaśnień , podtrzymując poprzednio złożone wyjaśnienia.

Oskarżony D. O. w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do zarzuconego mu czynu , i wyjaśnił, iż pamięta sytuację na boisku szkolnym w czasie której doszło do pobicia.

Oskarżony wyjaśnił, iż jest możliwe , iż kogoś bił , jednakże nie pamięta tego dokładnie z uwagi na stan nietrzeźwości.

Z wyjaśnień wynika , iż oskarżony nie był w stanie kategorycznie określić, czy kogoś uderzył, przy czym , oskarżony wykluczył stanowczo , by posługiwał się jakimiś przedmiotami.

W postępowaniu przed Sądem , oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień , podtrzymując odczytane wyjaśnienia.

Wyjaśnienia oskarżonych należy uznać za zgodne z prawdą z uwagi na zbieżność z zeznaniami przesłuchanych świadków , jak również , w zakresie , w jakim oskarżeni opisali , iż nie pamiętają przebiegu zdarzenia z uwagi na stan nietrzeźwości , wobec braku dowodów przeciwnych.

Należy wskazać przy tym , iż oskarżony T. Ż. został bezpośrednio po zdarzeniu rozpoznany przez świadków zdarzenia , to jest pokrzywdzoną K. B. oraz M. R. , co wynika z zeznań świadków K. B. , i M. R. , oraz M. H. i P. L. (2).

Świadkowie K. B. rozpoznała przy tym oskarżonego T. Ż. , jako osobę , która uczestniczyła w obu fazach zdarzenia , w pierwszej fazie zdarzenia zachowywała się agesywnie w stosunku do T. W. (1) , i zainicjowała pobicie

Analogicznej treści zeznania złożyła świadek M. R. , która nadto opisała , iż oskarżonego D. O. chyba widziała w drugiej fazie zdarzenia , jednakże nie była w stanie opisać precyzyjnie charakteru udziału oskarżonego w zdarzeniu.

Świadek T. W. (1) w czasie przesłuchania na rozprawie rozpoznał jako uczestników pobicia obu oskarżonych.

Należy wskazać , iż w czasie przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym (k. 111), w czasie okazania wizerunku świadek rozpoznał jedynie oskarżonego D. O. , jednakże , w czasie przesłuchania na rozprawie zeznał, iż rozpoznał oskarżonych w kontakcie „ na żywo” , a okazywane mu poprzednio wizerunki osób były czarno – białe i niewyraźne.

Tego rodzaju zeznania uznać należy za wiarygodne , zważywszy , iż z zeznań złożonych w trakcie okazania wynika , iż na stopień kategoryczności rozpoznania oskarżonego miało wpływ okazanie powiększonego zdjęcia oskarżonego na ekranie komputera.

Powyższe , wskazuje na istnienie u świadka zależności miedzy warunkami obserwacji , a zdolnością przyporządkowania obserwowanych osób do konkretnej sytuacji.

Jako uczestnika obu faz zdarzenia rozpoznał oskarżonego T. Ż. świadek R. Ż.

Z kolei , świadek D. K. rozpoznał w postępowaniu przygotowawczym jako aktywnego uczestnika pobicia oskarżonego D. O..

Jakkolwiek w czasie przesłuchania na rozprawie świadek podniósł wątpliwości co do tego , czy oskarżony D. O. brał udział w zdarzeniu , jednakże , po odczytaniu uprzednio złożonych zeznań świadek zeznania te podtrzymał, wskazując , iż poprzednio przebieg wypadków pamiętał lepiej.

Z zeznań świadka złożonych w postępowaniu przygotowawczym , wynika , iż po rozdzieleniu T. W. (1) i agresywnego mężczyzny ( rozpoznanego przez innych świadków jako T. Ż.), oskarżony T. Ż. powiedział pokrzywdzonym , że mają nie podskakiwać , gdyż w pobliżu są jego koledzy.

Świadek K. Ż. potwierdził przebieg pobicia w sposób zbieżny z zeznaniami pozostałych opisujących je świadków , jednakże , nie rozpoznał jako uczestników pobicia żadnego z oskarżonych

.Z. treści zeznania złożył także świadek D. P..

Świadek D. S. (1) opisał także ogólnie przebieg wypadków , wskazując , iż w momencie , gdy na miejscu pojawiła się grupa agresywnie zachowujących się mężczyzn , uciekł z miejsca zdarzenia , i nie widział przebiegu pobicia.

Świadek T. M. opisał, iż słyszał od oskarżonego T. Ż. , iż ten brał udział w pobiciu.

Zeznania wskazanych świadków należy uznać za zgodne z prawdą , z uwagi na wzajemną zbieżność co do istotnych faktów.

Należy przy tym wskazać , iż zarówno pokrzywdzeni , jak i pozostali bezpośredni świadkowie pobicia , opisali przebieg zdarzenia w sposób częściowo rozbieżny co do szczegółów, jak w szczególności ilości napastników, dokładnego sposobu ich działania, jednakże , rozbieżności te nie umniejszają wiarygodności ich zeznań.

Należy wskazać , iż do zdarzenia doszło w porze nocnej , w miejscu słabo oświetlonym , z uwagi na co , w fazie , gdy świadkowie zostali zaatakowani przez grupę agresywnie zachowujących się osób , postrzegali mające miejsce wypadki fragmentarycznie , przy czym , z uwagi na dynamiczny przebieg zdarzenia , oraz okoliczność , iż świadkowie starając się uniknąć ataków mieli ograniczoną możliwość obserwacji przebiegu zdarzeń, okoliczność , iż świadkowie nie opisali wypadków w sposób dokładnie tożsamy , świadczy o wiarygodności ich zeznań.

Sąd dał także wiarę zeznaniom świadka D. S. (2) w zakresie dotyczącym przebiegu leczenia R. Ż. i kosztów leczenia.

Należy zauważyć, iż w postępowaniu przygotowawczym , D. S. (2) wnioskowała o wniesienie powództwa adhezyjnego przez Prokuraturę , natomiast świadek R. Ż. zapowiedział złożenie wniosku o naprawienie szkody na podstawie art. 46 kk w przyszłości , jednakże , wniosku takiego w sposób stanowczy nie złożył.

Zeznania pozostałych przesłuchanych w sprawie świadków nie dostarczają okoliczności istotnych z punktu widzenia stanu faktycznego w sprawie.

Sąd dał wiarę wydanym w sprawie opiniom biegłych jako jasnym i pełnym.

W szczególności , przy uwzględnieniu treści uzupełniającej opinii sądowo – lekarskiej nie budzi wątpliwości , iż jakkolwiek leczenie pokrzywdzonego R. Ż. po zdarzeniu miało charakter długotrwały – istotnie przekraczając czas 6 miesięcy - ,nie doszło u niego do powstania skutku w postaci ciężkiej choroby długotrwałej , z uwagi na co , nie sposób uznać , iż działanie oskarżonych skutkowało zaistnieniem obrażeń ciała określonych w art. 156 § 1 kk.

Opinie biegłego z zakresu medycyny wykluczają przy tym zaistnienie bezpośredniego niebezpieczeństwa wystąpienia takiego skutku.

Zdaniem Sądu , okoliczności sprawy i wina oskarżonych odnośnie do przypisanego im czynu , nie budzą wątpliwości.

Oskarżeni T. Ż. i D. O. działając umyślnie , w zamiarze bezpośrednim , w dniu 10.08.2012 roku w G. działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, publicznie z oczywiście błahego powodu, okazując w ten sposób rażące lekceważenie porządku prawnego poprzez bicie po twarzy i całym ciele oraz kopanie pokrzywdzonych pobili D. K., R. Ż., T. W. (1), K. B. i K. Ż. narażając ich na bezpośrednie niebezpieczeństwo wystąpienia skutku określonego w art. 157 § 1 kk.

Zachowanie oskarżonych wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk.

Oskarżeni dopuścili się przestępstwa działając w miejscu publicznym , tj. miejscu dostępnym dla bliżej nieograniczonego kręgu osób , przy czym , niezależnie od tego , oskarżeni oraz pozostali uczestnicy pobicia niewątpliwie mieli świadomość , iż poza osobami , co do których stosowali przemoc , na miejscu zdarzenia zna duje się grupa osób będących znajomymi pokrzywdzonych , które to osoby obserwowały zdarzenie.

Tego rodzaju okoliczności działania wskazują jednoznacznie , iż oskarżeni byli świadomi tego , iż czynu dokonują będąc obserwowanymi , co nie powstrzymało ich od dokonania czynu.

W związku z powyższym , uznać należy iż oskarżeni działali publicznie.

Takie okoliczności działania , jak również znaczna intensywność stosowanej przemocy w stosunku do części pokrzywdzonych , świadczą o tym , iż zachowaniem swym oskarżeni okazywali rażące lekceważenie porządku prawnego.

Sąd zmienił opis czynu , poprzez wyeliminowanie ustaleń co do obrażeń pokrzywdzonych , albowiem , biorąc pod uwagę , iż dla bytu przestępstwa z art. 158 § 1 kk nie jest konieczne wystąpienie skutku w postaci obrażeń ciała pokrzywdzonego, i wystarczającym jest ustalenie skutku , na zaistnienie którego pokrzywdzeni byli bezpośrednio narażeni , zawarcie tego rodzaju ustaleń , nie stanowiących znamion czynu zabronionego , było zbędne we opisie czynu przypisanego.

Sąd przyjął nadto , iż oskarżeni dopuścili się działając z oczywiście błahego powodu .

Należy wskazać , iż we wstępnej fazie zdarzenia , oskarżony T. Ż. zachował się agresywnie w stosunku do T. W. (1) , w związku z tym , iż po zadaniu pytania co do tego , skąd są pokrzywdzeni , pokrzywdzony odpowiedział pytaniem tego samego rodzaju.

Biorąc po d uwagę zasady wiedzy i doświadczenia życiowego , jednym racjonalnym powodem , dla którego oskarżeni , wraz z pozostałymi osobami , dopuścili się pobicia , było – kompletnie bezzasadne- przekonanie oskarżonego co do tego , iż wypowiedź pokrzywdzonego wymagała reakcji.

Nie sposób przy tym uznać , by obie fazy zdarzenia były by ze sobą całkowicie niepowiązane , przy czym w świetle zasad wiedzy i doświadczenia życiowego nieprawdopodobnym jest, iż oskarżony T. Ż. w pierwszej fazie zdarzenia zachowywał się agresywnie , następnie zaś , bez jakiegokolwiek związku z wcześniejszymi zdarzeniami wziął udział w pobiciu.

W tym stanie rzeczy , należy uznać , iż późniejsze pobicie pokrzywdzonych nastąpiło w reakcji na wskazane zachowanie T. W. (1).

Biorąc przy tym pod uwagę , iż wypowiedź T. W. (1), miała charakter neutralny , i nie zawierała w sobie jakichkolwiek elementów świadczących o ujemnym nastawieniu co do oskarżonego , taką przyczynę dokonania przestępstwa uznać należy za „ oczywiście błahy powód” w rozumieniu art. 57 a § 1 kk.

Oskarżonych należało uznać za winnych przypisanego im czynu , albowiem rozpoznając jego bezprawność , oskarżeni czyn ten popełnili , wobec czego za zasadny należało w stosunku do oskarżonych zarzut obiektywnie nieprawidłowego zachowania się.

Należy zauważyć, iż z wyjaśnień obu oskarżonych wynika , iż przebiegu zdarzenia ( co najmniej w części) nie pamiętają , przy czym , oskarżeni nie byli w stanie określić powodu swojego zachowania.

Biorąc pod uwagę , iż z wyjaśnień obu oskarżonych wynikało , iż zarówno niepamięć co do zdarzenia , jak i niezdolność do dokonania rzeczowego jego opisu wynikała ze stanu nietrzeźwości uznać Należy , iż ograniczenie , względnie wyłączenie poczytalności wywołane nadużyciem alkoholu , nie może być interpretowane na korzyść oskarżonych , albowiem , oskarżeni mogli przewidzieć , iż z uwagi na spożycie znacznej ilości alkoholu może u nich wystąpić ograniczenie poczytalności.

Wymierzając karę za przypisane oskarżonym przestępstwo , Sąd zważył na stopień winy oskarżonych odnośnie do przypisanego im czynu ,który należy uznać za wysoki , jak również na wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu , wynikający z działania umyślnego ,w zamiarze bezpośrednim , publicznie , z oczywiście błahego powodu , przy okazaniu przez oskarżonych rażącego lekceważenia porządku prawnego , ze sposobu i okoliczności działania , polegającego na pobiciu pokrzywdzonych , z rodzaju skutku na którego wystąpienie pokrzywdzeni byli narażeni , z rodzaju obrażeń ciął pokrzywdzonych.

Sąd zważył nadto na uprzednia karalność oskarżonych , traktując ją jako okoliczność obciążającą.

Przy uwzględnieniu wskazanych okoliczności , Sąd wymierzył oskarżonym kary po 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Oceniając możliwość warunkowego zawieszenia wykonania kary , Sąd zważył,iż obaj oskarżeni byli uprzednio karani , co wpływa na pogorszenie prognozy kryminologicznej

Należy zważyć przy tym , iż przepis art. 69 § 4 kk dopuszcza warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności w szczególnie uzasadnionych wypadkach.

Należy zważyć , iż żaden z oskarżonych , pomimo upływu długiego okresu czasu od dokonania czynu , nie zadośćuczynił pokrzywdzonym za krzywdę , jak również , nie nawiązywał z pokrzywdzonymi kontaktu.

W tym stanie rzeczy , przy uwzględnieniu uprzedniej karalności oskarżonych , należy uznać , iż brak co do oskarżonych podstaw do stwierdzenia szczególnie uzasadnionego wypadku , umożliwiającego warunkowe zawieszenia wykonania kary, w związku z czym , Sąd o warunkowym zawieszeniu wykonania kary nie orzekał.

Należy przy tym zważyć, iż wykonanie kary pozbawienia wolności jest konieczne do osiągnięcia jej celów .

Z uwagi na wysoki stopień winy oskarżonych , wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu , i dopuszczenie się przez oskarżonych przestępstwa o charakterze chuligańskim , za konieczne należy uznać wywarcie na nich bezpośredniej , realnej dolegliwości , celem wdrożenia oskarżonych do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości.

Wymierzenie kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania należy uznać także za konieczne z punktu wiedzenia kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa , poprzez wyrobienie przekonania , iż dokonywanie brutalnych przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu spotyka się z realną odpłatą.

Oskarżonemu T. Ż. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie.

Sąd na podstawie art. 57 a § 2 kk orzekł w stosunku do oskarżonych nawiązki w kwocie po 2 000 złotych na rzecz R. Ż., po 1 000 złotych na rzecz D. K. i T. W. (1), oraz po 500 złotych na rzecz K. B. i K. Ż., biorąc pod uwagę stopień winy oskarżonych i stopień społecznej szkodliwości czynu , rodzaj ujemnych następstw działania oskarżonych doznanych przez pokrzywdzonych , jak również , oko9licznosci zarobkowe i majątkowe oskarżonych.

Należy wskazać , iż orzeczenie nawiązki , w wypadku dopuszczenia się przestępstwa o charakterze chuligańskim , ma charakter obligatoryjny , w wypadku nie wydania rozstrzygnięcia na podstawie art. 46 kk.

Biorąc powyższe pod uwagę , niezrozumiałym jest , z jakich przyczyn Prokurator wniosko9wał o wydanie rozstrzygnięcia opartego na wskazanym przepisie jedynie co do jednego z oskarżonych , nie wnioskując o jakiekolwiek świadczenie co do pozostałych.

Dodatkowo , Sąd przyznał obrońcy z urzędu oskarżonego D. O. wynagrodzenie za wykonane czynności.

Sąd zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów procesu , uznając , iż z uwagi na wysokość orzeczonych w stosunku do oskarżonych nawiązek , ściągniecie kosztów mogłoby utrudnić wykonanie tego orzeczenia , a przy tym , zachodzi wysoki stopień prawdopodobieństwa , iż koszty nie zostałyby ściągnięte przed terminem przedawnienia ich ściągnięcia.

na oryginale właściwy podpis

za zgodność z oryginałem