Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2015r.

Sąd Okręgowy w Toruniu - IX Wydział Karny - Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący - SSO Aleksandra Nowicka

Sędziowie - SSO Mirosław Wiśniewski

- SSO Andrzej Walenta (spr.)

Protokolant - stażysta Marzena Chojnacka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Toruniu Marzenny Mikołajczak

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2015r.,

sprawy J. D. oskarżonego o przestępstwo z art. 279§1 kk, art. 288§1 kk w zw. z art. 11§2 kk, w zw. z art. 64§2 kk,

na skutek apelacji wniesionej przez Prokuratora Rejonowego w Grudziądzu od wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 09 grudnia 2014r., sygn. akt IIK 624/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że przyjmuje, iż czyn przypisany oskarżonemu J. D. w punkcie „I” wyroku stanowi wypadek mniejszej wagi, a tym samym podstawę skazania stanowią przepisy art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk, w zw. z art. 64§2 kk, art. 288§2 kk w zw. z art. 11§2 kk, zaś podstawę wymiaru kary stanowi przepis art. 283 kk w zw. z art. 11§3 kk;

II.  w pozostałym zakresie utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

III.  zasądza od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Grudziądzu) na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. L. J. kwotę 516,60 zł. (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej J. D. z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

IV.  zwalnia J. D. od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za II instancję, zaś wydatkami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IXKa 147/15

UZASADNIENIE

J. D. został oskarżony o to, że:

w okresie od dnia 11 czerwca 2014r. godzina 21.30 do dnia 12 czerwca 2014r. godzina 1.30 w G., dokonał kradzieży z włamaniem do sklepu (...) przy ul. (...), gdzie po uprzednim wybiciu szyby w oknie wystawowym zabezpieczonym od wewnątrz metalową kratą, przez powstały otwór, nie wchodząc do sklepu, z półki regału stojącego w sklepie zabrał w celu przywłaszczenia cztery pudełka z wykałaczkami wartości 5,20zł, dwa kremy N. wartości 7,20zł, dwa kremy B. wartości 11zł, trzy pianki do golenia wartości 21zł, dwie pianki do włosów wartości 13,60zł, dwie pasty do zębów C. - mienie o łącznej wartości 66zł oraz poprzez umyślne wybicie szyby okna wystawowego o wymiarze 165 x 130 cm z tytułu zniszczonego mienia spowodował straty w kwocie 450zł na szkodę Spółki Cywilnej (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności w wymiarze 4 lat i 6 miesięcy będąc skazanym wyrokiem łącznym o sygn. akt (...) z dnia 7 sierpnia 2007r., w punkcie II tego wyroku za przestępstwa z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i art. 280§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, którą odbył w okresie od 21 czerwca 2008r. do 4 maja 2012r. z zaliczeniem okresów od 17 lutego 2006r. do 24 maja 2006r. oraz od 5 września 2006r. do 18 stycznia 2007r. -

- tj. o przestępstwo z art. 279§1 kk i art. 288§1 kk w zw. z art. 11§2 kk, w zw. z art. 64§2 kk;

Sąd Rejonowy w Grudziądzu wyrokiem z dnia 9 grudnia 2014r. (sygn. akt IIK 624/14) uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia, to jest występku z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk z tym ustaleniem, że czyn ten kwalifikuje jako wypadek mniejszej wagi określony w art. 283 kk i za to na mocy tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której, w oparciu o art. 63§1 kk zaliczył okres zatrzymania w dniu 12 czerwca 2014r.

Na mocy art. 46§1 kk orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej kwoty 516zł.

Zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw L. J. kwotę 360zł plus podatek VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

Oskarżony został zwolniony od obowiązku ponoszenia opłaty, a wydatkami został obciążony Skarb Państwa.

Od powyższego wyroku apelację wniósł prokurator zaskarżając wyrok w całości na niekorzyść oskarżonego.

Wyrokowi zarzucił:

- obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 11§2 kk, polegającą na niezasadnym wyeliminowaniu z kwalifikacji prawnej czynu zarzuconego oskarżonemu – art. 288§1 kk, podczas gdy z całokształtu materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że J. D. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona występku z art. 279§1 kk i art. 288§1 kk w zw. z art. 11§2 kk;

- obrazę przepisów postępowania, tj. art. 413§2 pkt 1 kpk i art. 424§1 pkt 2 kpk mającą istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, polegającą na nie precyzyjnym określeniu przypisanego oskarżonemu czynu i jego kwalifikacji prawnej oraz nie wyjaśnieniu podstawy prawnej wyroku w zakresie czynu przypisanego temu oskarżonemu w uzasadnieniu wyroku.

W związku z powyższymi zarzutami prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Grudziądzu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Uwzględniając zarzuty apelacji prokuratora, sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w kwestionowanym zakresie, nie znajdując powodów do jego uchylenia.

Prokurator nie kwestionował tego, że czyn, jak to ustalił Sąd Rejonowy, a jakiego dopuścił się oskarżony stanowił wypadek mniejszej wagi. Trafnie w rezultacie skarżący zauważył, że Sąd Rejonowy nie wskazując po temu jakichkolwiek powodów w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, wyeliminował z kwalifikacji prawnej art. 288§1 kk i art. 11§2 kk, do czego nie był uprawniony, co słusznie akcentuje skarżący. Podzielając spostrzeżenia prokuratora jakie zgłosił odnośnie poprawności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego należy stwierdzić, że istota błędu sądu meriti nie polegała na ustaleniu, że czyn przypisany oskarżonemu stanowi wypadek mniejszej wagi lecz na ustaleniu, że podstawę skazania stanowią jedynie przepisy art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk, w zw. z art. 283 kk, zaś podstawę wymiaru kary art. 283 kk, w sytuacji gdy całkowicie poprawna była kwalifikacja prawna przyjęta w akcie oskarżenia traktująca zachowanie oskarżonego jako pozostające w zbiegu kumulatywnym, tj. z art. 279§1 kk, art. 288§1 kk w zw. z art. 11§2 kk, a czyn ten popełniony został w warunkach recydywy wielokrotnej z art. 64§2 kk w odniesieniu oczywiście do kradzieży z włamaniem.

Słusznie akcentuje skarżący, czego nie neguje też Sąd Rejonowy, że bezspornym jest, iż oskarżony chcąc dokonać kradzieży w sposób umyślny dopuścił się zniszczenia szyby wystawowej wartości 450zł. W sytuacji więc gdy wartość skradzionego ze sklepu mienia wynosi 66zł nie może budzić wątpliwości, że przestępstwo zniszczenia szyby wartości 450zł nie może stanowić czynu współukranego uprzednio. Jako całkowicie aktualne pozostaje wobec tego orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 1994r. (OSNKW 1995 nr 1 – 2 poz 5), w którym tenże sąd stwierdził, że w przypadku wyrządzenia przez sprawcę podczas przełamywania zabezpieczenia szkody polegającej na zniszczeniu rzeczy, której wartość znacznie przewyższa szkodę wyrządzoną kradzieżą, nie są spełnione przesłanki do zastosowania reguły lex consumens derogat legi consumptae, prowadzącej do pominięcia w procesie kwalifikacji prawnej przepisu art. 288§1 kk. W takich wypadkach dla dokonania prawidłowej kwalifikacji zachowania sprawcy konieczne jest zatem przyjęcie kumulatywnej kwalifikacji na podstawie art. 279§1 kk i art. 288§1 kk przy zastosowaniu art. 11§2 kk. Żaden bowiem ze zrealizowanych przez zachowanie sprawcy przepisów samodzielnie nie wyczerpuje całej określonej znamionami zawartości kryminalnej zachowania i dopiero oba przepisy wzięte razem prowadzą do objęcia całości stanu faktycznego, oddając w pełni stopień jego bezprawia i karygodności.

Skoro prokurator oraz sąd meriti są zgodni (i słusznie) co do tego, że czyn oskarżonego stanowi wypadek mniejszej wagi to nie pozostawało nic innego jak skorygować zaskarżony wyrok poprzez ustalenie, że podstawę skazania stanowią przepisy art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk, w zw. z art. 64§2 kk, art. 288§2 kk w zw. z art. 11§2 kk, zaś podstawę wymiaru kary stanowi przepis art. 283 kk w zw. z art. 11§3 kk.

W pozostałym zakresie Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy. Brak było bowiem jakichkolwiek uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze będących podstawą do uchylenia lub zmiany wyroku z urzędu w dalszej części.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono w oparciu o przepisy §14 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624§1 kpk sąd odwoławczy zwolnił oskarżonego z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych należnych za drugą instancję, obciążając wydatkami postępowania odwoławczego Skarb Państwa, albowiem przemawiają za tym względy słuszności gdyż zmiana wyroku spowodowana była oczywistą omyłką sądu I instancji.