Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 529/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 sierpnia 2015r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Barbara Kużdrzał-Kiermaszek

Protokolant:

Monika Holona

przy udziale -

po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2015r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. K. (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 5 maja 2015r. Znak (...)

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od (...)

2.  Zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 60,00zł (sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 529/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 05.05.2015r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. K. (K.) prawa do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, ponieważ ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. nie udokumentował wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Organ rentowy wskazał, iż nie zaliczył jako okresu takiej pracy okresu zatrudnienia ubezpieczonego od 01.03.1983r. do 31.01.1990r. na stanowisku sztygara zmianowego oraz od 01.02.1990r. do 30.06.1992r. na stanowisku zastępcy kierownika oddziału z uwagi na brak informacji czy nadzór był realizowany stale i w pełnym wymiarze czasu pracy bezpośrednio nad pracownikami wykonującymi pracę w szczególnych warunkach wymienioną w wykazie.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych, po uprzednim zaliczeniu do takiej pracy wymienionych powyżej okresów zatrudnienia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 27.02.2015r. złożył wniosek o przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy postanowił jak w zaskarżonej decyzji z dnia 05.05.2015r.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. okres zatrudnienia wynoszący 27 lat, 11 miesięcy i 4 dni okresów składkowych oraz 4 miesiące i 29 dni okresów nieskładkowych – łącznie 28 lat, 4 miesiące i 3 dni – w tym 9 lat, 8 miesięcy i 22 dni pracy w szczególnych warunkach.

Po ukończeniu szkoły przyzakładowej ubezpieczony od 09.06.1973r. rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie (...) w Wydziale N. na stanowisku ślusarza. Został skierowany do brygady, która zajmowała się bieżącymi naprawami lokomotyw w ramach zjazdów awaryjnych. Lokomotywy te były rozgrzane nawet do 70 stopni C. Unosił się zapach gorących smarów i olei. Naprawy musiały być wykonywane natychmiast, a lokomotywy przywrócone do ruchu. W brygadzie pracowali ślusarze oraz jeden elektromechanik. Prace odbywały się na dwie lub trzy zmiany- również w soboty i niedziele. Od dnia 01.03.1983r. ubezpieczonemu powierzono stanowisko sztygara zmianowego. Powyższe miało głównie na celu podwyższenie wynagrodzenia, bowiem charakter jego pracy pozostał generalnie niezmieniony, poza kwestią dodatkowej odpowiedzialności za pracę poszczególnych członków brygady oraz stan techniczny naprawionych lokomotyw. Po objęciu przez ubezpieczonego stanowiska z-cy kierownika ubezpieczony nadzorował 2-3 brygady, nadal pracując z pracownikami przy usuwaniu usterek. Ubezpieczony nie wykonywał pracy biurowej. Miejscem jego pracy była hala napraw. Taką pracę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W związku z warunkami pracy ubezpieczony otrzymywał mleko oraz dodatek do wynagrodzenia. Razem z ubezpieczonym pracowali powołani w sprawie świadkowie S. S. oraz S. D., którzy potwierdzili rodzaj oraz wymiar wykonywanej przez niego pracy.

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych ubezpieczonego, akt osobowych z okresu jego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...), zeznań świadków S. S. oraz S. D. (nagranie z rozprawy w dniu 17.08.2015r. minuty od 00:06:30 do 00:23:13) oraz zeznań ubezpieczonego (minuty od 00:23:13 do 00:32:30).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył , co następuje :

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32,33,39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. na dzień 31.12.1998r.) osiągnęli:

  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (tj. 25 lat dla mężczyzn).

Ust. 2 „Emerytura, o której mowa w ust.1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

Jak wynika z §4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w warunkach szczególnych, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z wykazem A, dział XIV poz. 24, stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r., Nr 8, poz.43) – jako pracę w szczególnych warunkach zalicza się kontrolę międzyoperacyjną, kontrolę jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie.

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunki konieczne do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury, w szczególności czy ma wymagany okres pracy w warunkach szczególnych.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe, ubezpieczony w okresie od 01.03.1983r. do 31.01.1990r. oraz od 01.02.1990r. do 30.06.1992r. pracując na stanowisku sztygara zmianowego, a następnie z-cy kierownika oddziału stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w szczególnych warunkach, o której mowa w dziale XIV, poz. 25 wykazu A stanowiącego załącznik do powyższego rozporządzenia tj. sprawował bezpośredni dozór inżynieryjno – techniczny nad pracownikami wykonującymi prace w szczególnych warunkach wymienione w dziale VIII poz.13 wykazu A.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczonego w okresach spornych, Sąd oparł się na danych wynikających z powołanej dokumentacji - w szczególności dokumentacji akt osobowych oraz na zeznaniach świadków i ubezpieczonego, które korelują z treścią tej dokumentacji, uznając te zeznania za wiarygodne.

Z dowodów tych –w szczególności z dokumentacji znajdującej się w aktach osobowych –jednoznacznie wynika, że ubezpieczony był zobowiązany do stałego, bezpośredniego nadzorowania pracy podległych mu pracowników i ponosił pełną odpowiedzialność za ich działania.

Bezsporne w sprawie pozostaje, iż ubezpieczony ukończył emerytalny 60 lat, nie przystąpił do OFE, posiada na dzień 01.01.1999r. wymagany 25-letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym posiada po zaliczeniu uwzględnionych przez Sąd spornych okresu podanych na wstępie rozważań – okres pracy w szczególnych warunkach przekraczający 15 lat.

Ubezpieczony spełnił zatem wszystkie konieczne warunki do przyznania wnioskowanego świadczenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia (...). tj. od ukończenia wieku emerytalnego. O kosztach Sąd orzekł po myśli art.98 kpc.

Sędzia