Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 1717/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Rzeszowie V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Rajchert

Protokolant: Małgorzata Pasierb

po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2015 r. w Rzeszowie

na rozprawie sprawy z powództwa: G. F.

przeciwko: (...) Sp. z o.o. w D.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Sp. z o.o. w D. na rzecz powoda G. F. odsetki maksymalne od kwot:

- 24.962,85 zł od dnia 1 grudnia 2013r. do dnia 17 grudnia 2013r.

- 14.962,85 zł od dnia 18 grudnia 2013r. do dnia 24 stycznia 2014r.

- 9.962,85 zł od dnia 25 stycznia 2014r. do dnia 3 kwietnia 2014r.

- 5.962,85 zł od dnia 4 kwietnia 2014r. do dnia 27 maja 2015r.

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.292,00 zł (jeden tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt dwa zł 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu

Sygn. akt GC 1717/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 16 lipca 2015 roku

Pozwem wniesionym w dniu 3 lipca 2014 roku powód G. F. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) G. F. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego (...) sp. z o. o. z siedzibą w D. kwoty 5962,85 zł z odsetkami umownymi w wysokości 20 % w stosunku rocznym od kwoty 24.962,85 zł liczonymi od dnia 1 grudnia 2013 roku do 17 grudnia 2013 roku od kwoty 14.962,85 zł liczonymi od dnia 18 grudnia 2013 roku do dnia 24 stycznia 2014 roku, od kwoty 9.962,85 zł liczonymi od dnia 25 stycznia 2014 roku do dnia 3 kwietnia 2014 roku oraz umownymi od pozostałej kwoty tj. 5.962,85 zł liczonymi od dnia 4 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty.

Na uzasadnienie swojego roszczenia powód wskazał, że w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej pod nazwą (...) umową pisemną (...)z 24 października 2013 roku zobowiązał się do wykonania na rzecz pozwanego robót polegających na nadmuchu granulatu wełny mineralnej w kieszenie dachu skośnego w Domu Pomocy Społecznej w P.. W związku z wykonaniem robót powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę, która zgodnie z zapisami umowy powinna była zostać zapłacona do dnia 30 listopada 2013 roku.

W piśmie procesowym wniesionym w dniu 27 lutego 2015 roku powód sprecyzował, że pozwany częściowo uregulował należności powoda z faktur VAT n (...)z dnia 31 października 2013 roku tj. w dniu 17 grudnia 2013 roku w kwocie 10.000 zł, 24 stycznia 2014 roku w kwocie 5.000 zł oraz w dniu 3 kwietnia 2014 roku w kwocie 4.000 zł w związku z czym z tytułu wystawionej faktury pozostało pozwanemu do zapłaty jeszcze 5.962,85 zł. Powód wniósł również ostatecznie o zasądzenie na jego rzecz odsetek maksymalnych do zaległych kwot Strona powodowa wniosła również o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa radcowskiego wg norm przepisanych.

Strona pozwana na rozprawie w dniu 16 lipca 2015 roku wniosła o oddalenie powództwa przedkładając do akt potwierdzenie zapłaty pozostałej przelanej kwoty w dniu 27 maja 2015 roku. W odniesieniu do kosztów procesu i odsetek pozwana strona wniosła o nieobciążanie jej kosztami i stwierdziła, iż nie kwestionuje tego, że w umowie zawarte były odsetki umowne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 października 2013 roku pomiędzy zamawiającym (...) Sp. z o.o. z siedzibą w D. a wykonawcą G. F. prowadzącym działalnością gospodarczą pod nazwą (...) G. F. z siedzibą w R. zawarta została umowa nr (...), której przedmiotem było wykonanie robót budowlanych polegających na nadmuchu granulatu wełny mineralnej w kieszenie dachu skośnego o grubości około 20 cm w Domu Pomocy Społecznej w P. o powierzchni około 800 m 2.

W aneksie nr (...) do w/w umowy strony ostatecznie ustaliły, iż cena wskazanego docieplenia stropodachu wynosić będzie 24.962,85 zł brutto.

Zgodnie z treścią umowy zapłata należności na rzecz wykonawcy miała nastąpić przelewem na konto wskazane na podstawie faktury w terminie 30 dni od zakończenia robót.

Strony ustaliły również, że za zwłokę w uiszczeniu zapłaty wykonawca ma prawo naliczyć odsetki w wysokości 0,1 % za każdy dzień zwłoki.

(Dowód: umowa nr (...) z dnia 24 października 2013 roku k. 20-21; aneks nr (...) z dnia 31 października 2013 roku k. 22)

Odbiór robót przez zamawiającego nastąpił w dniu 31 października 2013 roku z ogólną oceną dobrą i bez uwag co do jakości wykonanych prac.

(Dowód: protokół odbioru robót k. 23)

W związku z powyższym powód w dniu 31 października 2013 roku wystawił na rzecz (...) sp. z o.o. fakturę VAT o numerze (...) na łączną kwotę 24.962,85 zł brutto. Termin płatności faktury był odroczony i jej uregulowanie miało nastąpić przelewem w terminie 30 dni tj. do dnia 30 listopada 2013 roku.

(Dowód: faktura VAT k. 24)

Spółka (...) z tytułu zawartej umowy o roboty budowlanej uiściła na rzecz powoda w dniu 17 grudnia 2013 roku kwotę 10.000 zł, w dniu 24 stycznia 2014 roku kwotę 5.000 zł oraz 3 kwietnia 2014 roku kwotę 4.000 zł

(okoliczność bezsporna)

W dniu 27 maja 2014 roku powód skierował do strony pozwanej przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty 5962,85 zł.

(Dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty wraz z kserokopią potwierdzenia nadania k. 25-26)

Pozwana (...) sp. z o.o. przelewem z dnia 27 maja 2015 roku uiściła na rzecz strony powodowej zaległą kwotę w wysokości 5.962,85 zł.

(Dowód: potwierdzenie przelewu z dnia 27 maja 2015 roku k. 44)

Sąd ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie poczynił w oparciu o powyżej powołane dowody, które nie budziły wątpliwości co do ich treści, jak również nie były kwestionowane przez strony niniejszego postępowania.

Należy zauważyć, iż strona powodowa nie zakwestionowała twierdzeń powoda wynikających z powyżej wskazanych dokumentów a ponadto przedstawiła dowód zapłaty pozostałej części zadłużenia, co przekonało Sąd o zasadności twierdzeń powoda co do zaległości powstałych po stronie spółki (...) sp. z o.o.

Sąd zważył, co następuje:

Wobec ujawnionych w toku przeprowadzonego w niniejszej sprawie postępowania dowodowego stwierdzić należy, iż powództwo okazało się zasadne jedynie częściowo.

Źródłem żądanego przez powoda roszczenia jest jest niewątpliwie art. 647 k.c., w którym zawarta została konstrukcja umowy o roboty budowlane. Istotnym elementem tego rodzaju umów, zgodnie z treścią powyżej wskazanego przepisu jest więc również zapłata umówionego wynagrodzenia na rzecz wykonawcy.

Na gruncie poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych bezspornym, a ponadto udokumentowanym odpowiednimi dowodami jest, iż strona pozwana zawarła z powodem umowę, mocą której powód zobowiązać się do wykonania odpowiednich prac remontowych związanych z dociepleniem dachu granulatem wełny mineralnej. Pozwana spółka nie kwestionowała sposobu i jakości wykonanych prac i zobowiązała się wobec powoda do zapłaty wynagrodzenia w wysokości ostatecznie ustalonej aneksem do zawartej umowy tj. w kwocie 24.962,85 zł brutto. Zapłata ta zgodnie z wystawioną przez powoda fakturą miała nastąpić do dnia 30 listopada 2013 roku.

Na gruncie przedmiotowej sprawy, poza sporem jest również i nie zostało w żaden sposób zakwestionowane przez pozwaną stronę, iż zapłata wynagrodzenia nie nastąpiła w terminie. Spółka (...) sp. z o.o. pomimo tego, iż powód w całości wywiązał się z zawartej umowy nie uiściła wynagrodzenia w terminie określonycm w fakturze i dokonywała spłaty swojego zobowiązania partiami.

Nie zostały zakwestionowane twierdzenia powoda, iż spółka (...) w dniu 17 grudnia 2013 roku zapłaciła na jego rzecz kwotę 10.000 zł, w dniu 24 stycznia 2014 roku kwotę 5.000 zł a w dniu 3 kwietnia 2014 roku kwotę 4.000 zł. Ponadto zauważyć należy również, iż w toku postępowania strona pozwana przedstawiła dowód polecenia przelewu, na podstawie którego ustalono, iż w dniu 27 maja 2015 roku uiściła na rzecz powoda kwotę 5962,85 zł.

Mając na uwadze powyższe pozwana (...) sp. z o.o. na dzień wyrokowania w niniejszej sprawie spłaciła całą należność główną wynikającą z aneksu nr (...) do umowy nr (...) z dnia 24 października 2013 roku tj. kwotę 24.962,85 zł brutto.

W związku z niniejszym brak było podstaw do zasądzania na rzecz powoda kwoty 5962,85 zł, która w toku postępowania została już zapłacona przez pozwaną spółkę.

W zakresie odsetek Sąd uznał sprecyzowane ostatecznie roszczenie powoda odnośnie żądania ich maksymalnej wysokości za zasadne.

Zgodnie z art. 359 § 1 k.c. odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub decyzji innego właściwego organu.

W niniejszej sprawie strony zawierając w dniu 24 października 2013 roku umowę określiły stopę odsetek przysługujących wykonawcy robót budowlanych tj. powodowi, w przypadku opóźnienia z zapłatą wynagrodzenia, w wysokości 0,1 % za każdy dzień opóźnienia.

Zgodnie z art. 359 § 2-2 2 k.c. jeżeli wysokość odsetek nie jest w inny sposób ustalona, należą się odsetki ustawowe. Maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego (odsetki maksymalne). Jeżeli wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej przekracza zaś wysokość odsetek maksymalnych, należą się odsetki maksymalne.

Odnosząc treść powyżej przytoczonych przepisów prawa do poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych, zauważyć należy, iż w istocie odsetki określone w umowie zawartej pomiędzy stronami niniejszego procesu przekraczały w stosunku rocznym wysokość odsetek maksymalnych. Powód mógł więc w pozwie domagać się jedynie odsetek maksymalnych, co w swoim ostatecznym stanowisku sprecyzował.

Z treści art. 481 § 1 k.c. wynika natomiast, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Ze zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego wynika bezpośrednio, iż w istocie spółka (...) pozostawała wobec swojego wierzyciela w osobie G. F. w zwłoce co do zapłaty kwoty wynagrodzenia wynikającej z zawartej umowy z dnia 24 października 2013 roku. Trzeba także podkreślić, iż pozwana spółka swoje zaistniałe wobec powoda zadłużenie spłacała partiami, a więc w czasie zmieniała się podstawa do naliczania odsetek od zaległej sumy.

Należy więc zaznaczyć, iż w zakresie całości kwoty wynagrodzenia (24.962,85 zł) strona pozwana pozostawała w zwłoce w okresie od 1 grudnia 2013 roku (tj. od dnia następującego po terminie zapłaty wystawionej przez powoda faktury) do dnia 17 grudnia, kiedy to uiściła na rzecz powoda kwotę 10.000 zł.

W związku z tym w okresie od 18 grudnia 2013 do 24 stycznia 2014 spółka (...) była dłużna powodowi kwotę 14.962,85 i w tym czasie od tej sumy należy naliczać odsetki przysługujące powodowi od strony pozwanej. W dniu 24 stycznia 2014 roku strona pozwana uiściła natomiast wobec G. F. kwotę 5.000 zł, co spowodowało obniżenie podstawy do naliczania należnych odsetek do kwoty 9.962,85 zł. Tak więc w okresie od 25 stycznia do 3 kwietnia 2014 tj. do uiszczenia kolejnej kwoty w wysokości 5.000 zł przez spółkę (...) podstawą naliczania odsetek winna być kwota 9.962,85 zł. Natomiast od 4 kwietnia 2014 roku do 27 maja 2015 tj. do dnia ostatecznej zapłaty całości wynagrodzenia podstawą naliczania odsetek powinna być więc kwota 5.962,85 zł.

Kierując się powyższymi regułami Sąd zasądził na rzecz powoda odsetki maksymalne od poszczególnych kwot wynikających ze stopniowej spłaty zadłużenia spółki (...) sp. z o.o. w sposób wskazany w punkcie I wyroku.

W związku z wynikiem przeprowadzonego w sprawie procesu stroną wygrywającą jest powód, wobec czego Sąd o kosztach procesu orzekł w oparciu o art. 98 k.p.c.

Strona powodowa w niniejszej sprawie poniosła koszty procesu w łącznej kwocie 1.292 zł. Na sumę tą złożyło się wynagrodzenie radcy prawnego w wysokości ustalonej w oparciu o § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz kwota 75 zł z tytułu uiszczonej opłaty sądowej od pozwu w elektronicznym postępowaniu nakazowym (art. 19 ust. 2 pkt 1 w zw. z art 13 ust. 1 w zw. z art. 21 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.292,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

ZARZĄDZENIE

-(...)

(...)