Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 października 2015r.

Sąd Rejonowy Gdańsk Południe w Gdańsku Wydział V Rodzinny i Nieletnich

w składzie :

Przewodniczący SSR Katarzyna Piotrowska

Protokolant Kamila Matthes – Kania

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2015r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa D. A. (1)

przeciwko mał. L. A. reprezentowanej przez matkę A. K.

o obniżenie alimentów

1)  obniża alimenty od powoda D. A. (1)na rzecz małoletniej pozwanej L. A.zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego (...)w G.wydanym w sprawie V RC 434/12 z dnia 16 lipca 2013r. z kwoty po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie do kwoty po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie, płatnej z góry do dnia 30 - go każdego miesiąca, do rąk przedstawicielki ustawowej A. K., z odsetkami ustawowymi w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 17 marca 2014r.;

2)  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3)  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 345,92 zł (słownie: trzysta czterdzieści pięć 92/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt V RC 236/14

UZASADNIENIE

Powód D. A. (1)wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych od niego na rzecz małoletniej pozwanej L. A.orzeczeniem Sądu Rejonowego (...)w G.z dnia 16 lipca 2013r. w sprawie V RC 434/12 z kwoty po 600 zł miesięcznie do kwoty po 250 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że w dniu (...) urodziło mu się kolejne dziecko ze związku małżeńskiego z A. A.. Po urodzeniu dziecka zwiększyły się wydatki powoda. Powód musiał wynająć wraz z małżonką mieszkanie, którego czynsz wynosi 1.000 zł miesięcznie. Miesięczny koszt utrzymania małoletniej D. A. (2) to kwota 650 zł. Matka D. A. (2) przebywa obecnie na urlopie macierzyńskim. Nadto studiuje dziennie. W styczniu 2015r. matka D. A. (2) planuje wrócić do pracy i powód będzie zmuszony opłacić córce opiekunkę albo posłać dziecko do żłobka. Wydatki na utrzymanie powoda nie zmniejszyły się od ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego i wynoszą 1.379 zł miesięcznie. Powód w dalszym ciągu pracuje jako kierowca. Wynagrodzenie powoda, to kwota 1680 zł brutto. Po potraceniu komorniczym pozostaje mu kwota ok. 480 zł netto miesięcznie. Obie córki powoda mają prawo do życia na tej samej stopie życiowej (pozew k. 2-4).

W odpowiedzi na pozew z dnia 10 grudnia 2014r. matka małoletniej A. K. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu wskazała, że od ostatniego orzekania o obowiązku alimentacyjnego minęło zaledwie 17 miesięcy. Od tego czasu potrzeby małoletniej nie zmniejszyły się, a biorąc pod uwagę, że dziecko rośnie wręcz zwiększyły się. Pozwany zamieszkuje nie na stancji, ale w nowym domu w R.. Pozwana mieszka i wychowuje dziecko sama. Powód poza alimentami na rzecz córki ściąganymi przez komornika w żaden inny sposób nie przyczynia się do jej utrzymania. Powód nie odwiedza dziecka, nie robi mu prezentów. D. A. (1) ma możliwość dorobienia poza godzinami pracy, co jest bardzo popularne wśród kierowców. Miesięczny koszt utrzymania L. A., to kwota 920 zł miesięcznie. Do tego opłata za przedszkole do którego uczęszcza małoletnia – opłata za dodatkowe godziny, posiłki i radę rodziców – 260 zł. Pozwana i jej matka zamieszkują wraz z dziadkami dziecka i ponoszą 1/3 rachunków, co daje kwotę ok. 300 zł miesięcznie (odpowiedź na pozew k. 33-35).

Na rozprawie w dniu 17 września 2015r. strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia L. A., urodzona (...), jest dzieckiem pochodzącym ze związku A. K.i D. A. (1). Pozwany uznał swoje ojcostwo przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego. Rodzice małoletniej żyją w rozłączeniu.

(dowód: akt urodzenia – k. 13 akt sprawy V RC 434/12 Sądu Rejonowego (...)w G.)

W wyroku z dnia 16 lipca 2013r. Sąd Rejonowy (...)w G.zasądził od D. A. (1)na rzecz małoletniej L. A.alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie płatne z góry do 30-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki małoletniej A. K., poczynając od dnia
10 lipca 2012r.

(dowód: wyrok w sprawie V RC 434/12 Sądu Rejonowego (...)w G.z dnia 16 lipca 2013r.- k. 167 ).

Na datę orzekania w powyższej sprawie, A. K.była studentką studiów dziennych I stopnia na Politechnice G.Wydziale (...)o kierunku (...), ukończyła drugi rok studiów, do końca pozostało 1,5 roku. W maju 2012 roku pracowała w firmie (...).pl (...)w wymiarze pełnego etatu, gdzie uzyskiwała wynagrodzenie w wysokości 1.111,86 złotych miesięcznie netto. Od października 2012 roku matka powódki podjęła studia dzienne i przestała pracować na stałe. Otrzymywała stypendium socjalne w wysokości ok. 455 zł miesięcznie. Zajęcia odbywały się codziennie, w wymiarze ok. 8 godz. A. K.nie miała stałej pracy, czasami dorabiała dorywczo jako kelnerka. Osiągała w ten sposób dochód w wysokości ok. 200 – 300 zł miesięcznie. Otrzymywała również zasiłek rodzinny w kwocie 70 zł.

Koszt wyżywienia matki małoletniej to była kwota około 400 złotych, środków czystości 80 złotych, biletu miesięcznego 50 złotych, kosztów związanych z nauką ok. 100 złotych. Matka dziecka nie miała żadnych kredytów do spłacenia.

Na koszt utrzymania L. A. składało się wyżywienie w kwocie 300 złotych miesięcznie, środki czystości 30 złotych, pieluchy i chusteczki 80 złotych, zabawki i rozrywka 20 złotych miesięcznie, ubrania i obuwie 80 złotych miesięcznie, akcesoria niemowlęce 20 złotych miesięcznie, lekarstwa 40 złotych miesięcznie.

Matka małoletniej razem z dzieckiem zamieszkiwała w domu swoich rodziców. Koszt utrzymania domu wynosił ok. 1.000 zł w skali miesiąca. W domu mieszkało łącznie 6 osób. Udział małoletniej w kosztach utrzymania domu stanowił kwotę w granicach 170 zł miesięcznie (150 złotych poza sezonem grzewczym, 200 złotych w sezonie grzewczym). Matka dziecka płaciła swoim rodzicom kwotę 250 złotych za siebie i za L., z czego na dziecko przypadało 125 złotych.

L. A. uczęszczała do żłobka w P. – miesięczny koszt żłobka wynosił 700 złotych. Była zapisana na liście oczekujących do przedszkola w P. pomimo, iż miała dopiero dwa lata i trzy miesiące.

Łącznie koszt utrzymania małoletniej wynosił około 750 złotych miesięcznie oraz żłobek 700 złotych miesięcznie – razem 1.450 złotych miesięcznie.

(dowód: akta V RC 434/12- protokół rozprawy z dnia 31 października 2012r., 13 lutego 2013r., 27 maja 2013r., 9 lipca 2013r. – k. 116 – 117, 163 – 164, 69 – 70, 89 – 90; dowody opłat za gaz – k. 9; dowody opłaty za prąd – k. 10; dowody opłaty za czynsz – k. 11 – 12; zaświadczenia z PG – k. 68, 119 – 120, 121; umowa ze żłobkiem (...)– k. 122; zaświadczenie lekarskie – k. 67; zaświadczenie o zarobkach k. 7; przesłuchanie pozwanej – k. 63 akt sprawy V RC 236/14)

D. A. (1) w czasie ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego był w nowym związku. Jego partnerka w grudniu 2013r. miała urodzić dziecko. Do października 2012 roku D. A. (1) płacił dobrowolnie tytułem alimentów 400 złotych miesięcznie, następnie płacił nieregularnie kwoty 100 – 400 zł miesięcznie, pomimo wydanego zabezpieczenia. Przez 10 miesięcy powód wraz z narzeczoną zamieszkiwał w wynajętym mieszkaniu w G., którego maksymalny koszt stanowił kwotę 1150 zł miesięcznie, z czego na pozwanego przypadało 575 złotych. Pozostałe dwa miesiące powód zamieszkiwał w R. w domu rodzinnym, gdzie koszt utrzymania maksymalnie wynosił 550 zł za dwa miesiące, czyli 137,50 złotych miesięcznie przypadające na powoda, jednak dom nie miał ogrzewania. Średni koszt zamieszkania przypadający miesięcznie na powoda (575 x 10 miesięcy + 137,50 x 2 miesiące)/12 miesięcy wynosił około 500 złotych miesięcznie.

Koszty, jakie pozwany przeznaczał na swoje utrzymanie wynosiły – wyżywienie 590 złotych, środki czystości 35 złotych, telefon 45 złotych, bilet miesięczny 70 złotych (z R. dojazd autobusem 200 złotych miesięcznie), papierosy 70 złotych. Powód nie dokładał się do utrzymania dziecka poza alimentami, sporadycznie robił mu drobne upominki w postaci zabawek, słodyczy lub odzieży.

Powód od lipca 2013 roku miał zacząć pracę w firmie (...) jako kierowca za wynagrodzeniem 1600 złotych brutto, wcześniej pracował w firmie (...) za takim samym wynagrodzeniem. Pracował również w nadgodzinach, ale nie uzyskiwał za to dodatkowego wynagrodzenia, lecz wolne dni. Wcześniej powód pracował również na czarno za wynagrodzeniem 1.800 złotych miesięcznie. Do 2011 roku powód dorabiał na giełdzie w P. w weekendy około 150 złotych dziennie, jednak obecnie tego nie robi.

(dowód: akta V RC 434/12- protokół rozprawy z dnia 9 lipca 2013r.i 13 lutego 2013r. – k. 164 – 165, 87-88, 90; zaświadczenie o zatrudnieniu – k. 51; umowa o pracę – k. 52; dowody przelewów – k. 53 – 57, 79 – 83; umowa o pracę – k. 130; zaświadczenie lekarskie A. – O. – k. 131; umowa zlecenie – k. 155 – 158; rozliczenie kosztów utrzymania mieszkania – k. 160 – 162; przesłuchanie powoda – k. 160 w zw. z k. 63 akt sprawy V RC 236/14)

Powód zamieszkiwał na stancji na ulicy (...)do połowy października 2014r. Obecnie powód zamieszkuje ze swoją niegdysiejszą partnerką, a obecnie żoną, ponad roczną córką D. A. (2)oraz synem urodzonym we wrześniu 2015r. w domu rodzinnym powoda w R.. D. A. (1)z żoną i dzieckiem zajmowali jeden pokój. Razem z matką powoda prowadzili wspólne gospodarstwo domowe. Od stycznia 2015r. matka powoda nie mieszka z nim i jego rodziną. Jest współwłaścicielką domu w połowie. Drugą połowę ma we współwłasności z dziećmi po 1/3.

Żona powoda przebywa obecnie na urlopie macierzyńskim. Świadczenie macierzyńskie wynosi około 5.000 zł. Opiekuje się urodzoną w dniu (...) córką D. A. (2), której koszt utrzymania wynosi ok. 500 zł miesięcznie oraz miesięcznym synem B., którego koszt utrzymania wynosi około 500 zł miesięcznie.

Pozwany zatrudniony był w zakładach (...) jako kierowca. Wynagrodzenie powoda, stanowiło kwotę 2.000 zl brutto miesięcznie, ok. 1.470 zł netto miesięcznie. Z tego następowały potrącenia komornicze w kwocie 1.000 zł miesięcznie. Pozwanemu pozostawała zatem kwota niecałych 500 zł do wypłaty. Od końca stycznia 2015r. powód jest osobą bezrobotną. W tym czasie pracował na umowę zlecenie za około 2000 złotych brutto, jednak nie we wszystkie miesiące miał zlecenia. Obecnie zajmuje się pracami dorywczymi - rozwozi pizzę, pomaga przy pracach remontowych.

Powód nie robi dodatkowych prezentów córce. Nie kontaktuje się też z córką.

Opłaty za dom, w którym powód zamieszkuje z rodziną wynoszą: ok. 100 zł miesięcznie – opłata za wodę, ok. 25 zł miesięcznie – opłata za śmieci, ok. 100 zł miesięcznie opłata za prąd, ok. 1.900 zł rocznie – opłata za ogrzewanie węglowe. W domu zamieszkują obecnie cztery osoby. Na powoda przypada z tego tytułu kwota około 100 złotych miesięcznie

Na miesięczny uzasadniony koszt utrzymania powoda składa się kwota: 300 zł – wyżywienie, 100 zł – środki czystości, 100 zł – odzież, obuwie, 50 zł – telefon, 150 zł – dojazdy do pracy.

Pozwany korzystał z pomocy finansowej matki i żony. Nie ma żadnych kredytów, pożyczek. Z żoną ma rozdzielność majątkową.

(dowód: przesłuchanie powoda – k. 160 w zw. z k. 63; zeznania świadka K. Ś. A.– k. 129; zeznania świadka A. A.– k. 129; zeznania świadka B. A. (1)– k. 129 verte; zeznania świadka A. F.– k. 129 verte; zaświadczenie o dochodach – k. 40; potwierdzenie opłat mieszkaniowych – k. 41-51, 106-126; PIT -11 powoda za rok 2014 – k. 135-136; odpis skrócony aktu urodzenia B. A. (2)– k. 153)

Matka małoletniej L. A. zamieszkiwała na dzień wniesienia pozwu w tym samym miejscu, co przy ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego. Dokładała się swojej matce do opłat w kwocie około 350 zł miesięcznie za siebie i córkę. Obecnie mieszka w mieszkaniu po babci z córką i wujkiem. Wujek dokłada się do opłat.

Opłaty mieszkaniowe miesięczne, to : prąd – 75 zł, woda – 65 zł, gaz - 60 zł.

A. K. zatrudniona była jako asystent spedytora z wynagrodzeniem netto 1.300 zł miesięcznie. Obecnie pozwana pracuje na stanowisku dysponenta w firmie spedycyjnej i zarabia około 1.900 zł netto miesięcznie. Nie ma premii, dodatków, ani dodatkowych źródeł dochodów.

W czerwcu 2015r. matka małoletniej L. A. zaciągnęła kredyt na kwotę 10.000 zł na zakup nowego auta. Kredyt zaciągnięty został na dwa lata, a rata miesięczna wynosi około 475 zł. Miesięcznie koszt paliwa wynosi około 300 zł, z czego 150 złotych to koszt dowożenia pozwanej do przedszkola. Zakup biletu na (...), to kwota 93 zł miesięcznie.

(dowód: przesłuchanie matki pozwanej – k. 161 -162 w zw. z k. 63; zeznania świadka B. K. – k. 129 verte; PIT-37 za 2014r. pozwanej – k. 140-143 verte; potwierdzenie zawarcia umowy kredytu – k. 157)

Pozwana małoletnia L. A. obecnie uczęszcza do przedszkola. Jej koszt utrzymania stanowi kwotę ok. 1.200 zł miesięcznie. Koszt przedszkola stanowi kwotę 280 zł miesięcznie, koszt dojazdu do przedszkola – ok.150 zł, odzieży i obuwia – ok. 100 zł miesięcznie, wyżywienia – 400 zł, kosmetyków i akcesoriów do włosów– 40 zł, zabawek i książeczek – 50 zł, leków – 20 zł, rozrywki – 50 zł, udział w opłatach mieszkaniowych – ok. 100 zł miesięcznie.

(dowód: przesłuchanie matki pozwanej – k. 162 w zw. z k. 63; potwierdzenie kosztów utrzymania małoletniej – k. 52-61, 92-95)

W dniu 26 stycznia 2015r. oraz w ciągu 12 miesięcy poprzedzających tę datę Powiatowy Urząd Pracy w G. dysponował ofertami pracy dla osób bez kwalifikacji zawodowych z wynagrodzeniem od 1.680 zł do 2.100 zł brutto miesięcznie.

W dniu 15 stycznia 2015r. oraz w ciągu 12 miesięcy poprzedzających tę datę Powiatowy Urząd Pracy w G. dysponował ofertami pracy dla osób w zawodzie spedytor z wynagrodzeniem od 1.680 zł do 2.500 zł brutto miesięcznie oraz bez kwalifikacji zawodowych z wynagrodzeniem od 1.680 zł do 2.100 zł brutto miesięcznie.

W dniu 18 grudnia 2014r. oraz w ciągu 12 miesięcy poprzedzających tę datę Powiatowy Urząd Pracy w G. dysponował ofertami pracy dla osób w zawodzie kierowca kat. B z wynagrodzeniem od 1.600 zł do 2.200 zł brutto miesięcznie, kierowca kat . C z wynagrodzeniem od 1.600 do 2.500 zł brutto miesięcznie, kierowca kat. C+E z wynagrodzeniem od 1.600 do 3.000 zł brutto miesięcznie, handlowiec, przedstawiciel handlowy z wynagrodzeniem od 1.600 do 2.500 zł brutto miesięcznie oraz bez kwalifikacji zawodowych z wynagrodzeniem od 1.600 do 2.100 zł brutto miesięcznie.

(dowód: pismo z PUP w G. – k. 154-156)

Sąd zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedłożone do akt niniejszej sprawy dokumenty, jak również złożone w toku sprawy V RC 434/12, które nie zostały skutecznie zakwestionowane przez strony w toku postępowania.

Wszelkie znajdujące się w aktach sprawy dokumenty urzędowe należało uznać za wiarygodne, gdyż pochodzą od organów mających kompetencje do wydania takich orzeczeń wynikające z przepisów prawa. Nadto żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności.

Sąd dał również w większości wiarę dokumentom prywatnym złożonym przez strony na potrzeby niniejszej sprawy. W ocenie Sądu stanowią one wiarygodne źródło zawartych w nich informacji, a żadna ze stron nie podważyła skutecznie ich autentyczności.

Sąd nie znalazł podstaw do odmowy wiarygodności fakturom i rachunkom przedłożonym przez strony, jednakże Sąd nie uwzględnił złożonych przez stronę powodową paragonów fiskalnych, gdyż nie wskazują one osoby, na rzecz której zostały poniesione wydatki.

Dowody osobowe w postaci przesłuchania powoda, jak również dowód z zeznań świadków K. Ś. A.i A. A., Sąd uznał za wiarygodne w zakresie obrazującym jego sytuację materialną i osobistą, jako znajdujące potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, w szczególności w zaświadczeniu o dochodach czy w potwierdzeniach opłat mieszkaniowych. Wiarygodnymi były oświadczenia powoda w zakresie dotychczasowej alimentacji córki L., braku kontaktów z dzieckiem, zawarcia związku małżeńskiego z A. A., posiadania dwójki dzieci z tego związku, pracy w charakterze kierowcy w zmianowym systemie czasu pracy, utraty zatrudnienia, jego miesięcznych kosztów utrzymania. Wyjątkowo Sąd uznał, że wskazane przez powoda koszty ponoszone na jego odzież i obuwie są zawyżone, a przynajmniej nieuzasadnione biorąc pod uwagę zarobki powoda.

Wiarygodnym okazał się także dowód z przesłuchania A. A. - przedstawicielki ustawowej małoletniej L. A., a także świadków B. K. i A. F.. Matka małoletniej L. precyzyjnie opisała swoją sytuację życiową zarówno podczas ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego, jak i obecnie. Na walor wiarygodności zasługiwały także jej oświadczenia w zakresie zatrudnienia, sytuacji finansowej, kosztów utrzymania małoletniej, jej alimentacji przez ojca. Sytuacja rodzinna i finansowa A. K. została poparta wiarygodnymi zeznaniami świadków B. K. i A. F..

W ocenie Sądu powództwo należało uwzględnić jedynie w niewielkiej części.

Podkreślić należy, że przesłanką materialną powództwa o zmianę zasądzonych świadczeń alimentacyjnych alimentów (w tym zarówno podwyższenia jak i obniżenia alimentów) jest zmiana stosunków w rozumieniu przepisu art. 138 kro. Nie powinno budzić wątpliwości, że przez ową zmianę stosunków rozumieć należy zmianę okoliczności istotnych z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu, powstałych po wydaniu orzeczenia lub umowy pierwotnie ustalających zakres obowiązku alimentacyjnego.

Innymi słowy, oceniając powództwo Sąd koncentrował się na badaniu, czy po wydaniu orzeczenia w sprawie V RC 434/12 Sądu Rejonowego (...)w G. wystąpiła zmiana okoliczności istotnych z punktu widzenia obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu (zmiana stosunków – art. 138 kro), przy uwzględnieniu przesłanek z art. 133 par. 1 kro i art. 135 kro, uzasadniająca zmianę wysokości alimentów zasądzonych na rzecz małoletniej pozwanej.

Artykuł 135 kro określa zakres świadczeń alimentacyjnych, który zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego a z drugiej od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Kodeks rodzinny i opiekuńczy dopuszcza również możliwość wykonania obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej w całości lub w części przez osobiste starania o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (§2).

Powód jest obecnie osobą bezrobotną. Utrzymuje się z prac dorywczych. Zgodnie z informacjami z Powiatowego Urzędu Pracy w G., a także biorąc pod uwagę dotychczasowe zarobki powoda w poprzednich miejscach pracy stwierdzić należy, że możliwości zarobkowe powoda kształtują się na poziomie około 1600 złotych netto. Powód ma rozdzielność majątkową z żoną, zatem jej dochody nie mogą być uwzględniane przy ustalaniu tych możliwości. W związku z powyższym możliwości zarobkowe powoda nie zmieniły się istotnie od daty poprzedniego orzekania o alimentach.

Jeżeli chodzi o podawany przez przedstawicielkę ustawową koszt utrzymania pozwanej należy wskazać, że jest on do zaakceptowania w oparciu o zasady logicznego rozumowania i przy uwzględnieniu sytuacji materialnej i poziomu życia matki. Sąd uznał za usprawiedliwione miesięczne koszty utrzymania małoletniej L. w kwocie 1.200 zł miesięcznie. Na kwotę tę składa się: koszt przedszkola - 280 zł miesięcznie, koszt dojazdu do przedszkola – ok.150 zł, odzieży i obuwia – ok. 100 zł miesięcznie, wyżywienia – 400 zł, kosmetyków i akcesoriów do włosów– 40 zł, zabawek i książeczek – 50 zł, leków – 20 zł, rozrywki – 50 zł, udział w opłatach mieszkaniowych – ok. 100 zł miesięcznie. Koszt ten nieznacznie spadł od ostatniego orzekania o alimentach, jednak w stopniu, który nie uzasadnia obniżenia alimentów.

Nadto wzrosły możliwości zarobkowe matki pozwanej, która obecnie zarabia 1.900 złotych w porównaniu do 1.300 złotych w dacie poprzedniego orzekania o alimentach.

Niewątpliwie jednak główną okolicznością, która zdaniem Sądu uzasadnia obniżenie alimentów, jest fakt, iż od ostatniego orzekania o alimentach na rzecz małoletniej L. A. powodowi urodziło się dwoje innych dzieci. W związku z tym zakres jego zobowiązań finansowych uległ zmianie, a mianowicie jest zobowiązany choćby częściowo pokrywać koszty utrzymania także i dzieci ze związku małżeńskiego. Na utrzymaniu powoda pozostaje obecnie troje dzieci, a nie jak poprzednio jedno dziecko: L. A., D. A. (2) i B. A. (2). Koszt utrzymania małoletniej L. A., to kwota ok. 1.200 zł miesięcznie, natomiast koszt utrzymania małoletniej D. A. (2) i małoletniego B. A. (2), to łącznie co najmniej 1.000 zł miesięcznie.

Przy możliwościach zarobkowych powoda w wysokości około 1600 złotych miesięcznie, miesięczne uzasadnione koszty jego utrzymania wynoszą około 800 złotych. Zatem powód może przeznaczyć na utrzymanie swoich dzieci około 800 złotych miesięcznie. Powód powinien co do zasady uiszczać miesięcznie tytułem alimentów połowę kosztów utrzymania małoletniej. Jednakże zważywszy na jego sytuację rodzinną i materialną uznać należy, iż jest on w stanie przyczynić się do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb najstarszej córki płacąc tytułem alimentów 500 zł miesięcznie, przy pozostawieniu pozostałej kwoty do przeznaczenia na młodsze dzieci. Powód nie musi przyczyniać się obecnie do utrzymania młodszych dzieci w takim stopniu, jak do utrzymania pozwanej z uwagi na otrzymywane przez jego żonę tymczasowo wysokie świadczenie macierzyńskie, jednak kwota 300 złotych na dwójkę, a więc 150 złotych na każde dziecko jest w opinii Sadu kwota minimalną – tym bardziej, że świadczenie żony powoda jest świadczeniem okresowym. Zdaniem Sądu takie uprzywilejowanie pozwanej jest uzasadnione. Na powyższe uznanie ma wpływ także okoliczność, iż dzieci i ich rodzice maja prawo do równej stopy życiowej, a zatem sytuacja pozwanej nie może być gorsza niż dzieci powoda urodzonych w jego związku małżeńskim.

Mając na względzie powyższe uzasadnione jest zatem obniżenie dotychczasowych alimentów w kwocie 600 złotych miesięcznie jedynie o 100 złotych. Zważyć przy tym należy, że przy ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego sytuacja życiowa powoda była nieco lepsza niż obecnie, gdyż miał stałą pracę i tylko jedno dziecko na utrzymaniu. Z kolei sytuacja matki pozwanej było ówcześnie gorsza niż obecnie – studiowała i otrzymywała niższe zarobki w pracy. Co do możliwości zarobkowych A. K., uznać należy, że wyczerpuje ona swoje możliwości zarobkowe i jest w stanie wspólnie z ojcem dziecka partycypować w kosztach utrzymania małoletniej L. A.. Zarobki matki pozwanej sięgają kwoty 1.900 zł miesięcznie. A. K. poza małoletnią L. nie ma innych osób na utrzymaniu. Wobec tego przy pokryciu przez nią pozostałych kosztów utrzymania małoletniej w kwocie ok. 700 zł miesięcznie na zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb pozostaje kwota ok. 1.200 zł miesięcznie.

Należy wskazać, że zgodnie z wyżej przywołanymi przepisami alimenty są ustalane w oparciu o wykazane usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej do alimentacji a z drugiej strony ograniczone możliwościami zarobkowymi zobowiązanego do alimentacji. W niniejszej sprawie kluczowe znaczenie mają niewątpliwie możliwości zarobkowe powoda. Mając na względzie powyższe argumenty Sąd uznał, że zobowiązanie powoda do łożenia na utrzymanie córki 500 zł miesięcznie odpowiada usprawiedliwionym potrzebom małoletniej, ale również, w chwili obecnej, mieści się w możliwościach zarobkowych powoda, pomimo że jego sytuacja finansowa - zobowiązania - jest gorsza niż przy ostatnio ustalanym obowiązku alimentacyjnym.

Z uwagi na powyższe na podstawie art.138 kro orzeczono jak w pkt. 1) wyroku. W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone na postawie art. 138 kro a contrario.

O kosztach orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 108 § 1 k.p.c., art. 98 § 1 k.p.c. , uznając, iż powód wygrał proces w 28,6 % wobec obniżenia alimentów o 100 złotych miesięcznie przy żądaniu obniżenia o 350 złotych. Z tego powodu powodowi należał się zwrot: części opłaty sądowej uiszczonej przez niego w wysokości 210 złotych, tj. kwoty 60,06 złotych oraz zwrot części – 28,6 % z 60 złotych - kosztów zastępstwa procesowego, przy czym Sąd ustalił te koszty na poziomie stawki minimalnej określonej w § 6a ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, czyli 17,16 złotych, a nadto stosowną część opłaty od pełnomocnictwa, czyli 4,86 zł (28,6 % x 17 zł). Pozwanej natomiast, która wygrała proces w 71,4 % powód winien zwrócić część kosztów zastępstwa procesowego – kwoty 600 zł ustalonej na podstawie w § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu czyli 428 złotych. Kompensując wzajemnie należne koszty należało zasądzić od powoda na rzecz pozwanej kwotę 345, 92 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania (428 zł - 82,08 zł).

SSR Katarzyna Piotrowska

(...)

.

.

(...)