Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 października 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Bartek Męcina

Protokolant: sekr. sąd. Dorota Piasek

po rozpoznaniu w dniu 19 października 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W.

przeciwko R. P.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego R. P. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W. kwotę 1.165,36 zł (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt pięć złotych trzydzieści sześć groszy) wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego NBP w skali roku od kwoty 561,93 zł. (pięćset sześćdziesiąt jeden złotych dziewięćdziesiąt trzy grosze) od dnia 30 sierpnia 2012 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 227 zł (dwieście dwadzieścia siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  przyznaje i nakazuje wypłacić na rzecz kuratora dla pozwanego nieznanego z miejsca pobytu- I. B. tytułem wynagrodzenia kwotę 180 zł. (sto osiemdziesiąt złotych), którą wypłacić z zaliczki uiszczonej przez powoda w dniu 2 marca 2015 r.

Sygn. akt VIII C 2131/14

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2014 roku powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego pracownikiem tej jednostki, wytoczył przeciwko pozwanemu R. P. powództwo o zapłatę 1.165,36 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od kwot i dat wskazanych w pozwie oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że w dniu 1 czerwca 2008 roku udzielił pozwanemu kredytu nr (...) w łącznej kwocie 1.449 zł. Pozwany był zobowiązany do spłaty kredytu w miesięcznych ratach w wysokości podanej
w umowie, lecz pomimo wezwań i monitów nie wywiązał się z obowiązku spłaty.
W związku z tym, po upływie określonego terminu, do którego pozwany był zobowiązany uregulować zadłużenie, jego całość stała się wymagalna. Pomimo wezwania do zapłaty pozwany nie uregulował zadłużenia dochodzonego przedmiotowym powództwem (pozew k. 12-13)

W dniu 6 maja 2014 roku został wydany w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, który nie został doręczony – przesyłka pocztowa powróciła z adnotacją doręczyciela „błędne dane adresowe; pod tym adresem nie ma domu; pusty plac”.

Wobec tego, zarządzeniem z dnia 20 maja 2014 roku pełnomocnik powoda został wezwany do wskazania prawidłowego adresu pozwanego – w terminie 5 tygodni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem uchylenia nakazu zapłaty i zawieszenia postępowania w sprawie. Pełnomocnik powoda nie wykonał wskazanego zobowiązania, toteż postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2015 roku Sąd uchylił nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym i zawiesił postępowanie w sprawie na pd. art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. (nakaz zapłaty k. 30, zarządzenie k. 32, postanowienie k. 35-36)

W piśmie procesowym z dnia 10 lutego 2015 roku pełnomocnik powoda wniósł o ustanowienie kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego R. P.. Na poczet wynagrodzenia kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego powód uiścił zaliczkę w wysokości 180 zł. Postanowieniem z dnia 13 lutego 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi podjął zawieszone postępowanie w sprawie
i ustanowił dla pozwanego R. P., którego miejsce pobytu nie jest znane, kuratora, o czym postanowił ogłosić publicznie w budynku sądu oraz w siedzibie Urzędu Miasta Ł. na okres jednego miesiąca. (pismo procesowe powoda k. 42, postanowienie k. 45) .

Na rozprawie w dniu 19 października 2015 pełnomocnik powoda nie stawił się, zawiadomienie doręczono prawidłowo. Stawił się kurator dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego I. B., która wniosła o oddalenie powództwa i przyznanie wynagrodzenia za czynności kuratorskie. (protokół rozprawy k. 60, potwierdzenia odbioru k. 58)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 czerwca 2008 roku pozwany R. P. zawarł z (...) Bank Spółką Akcyjną we W. umowę kredytu numer (...), który zobowiązał się spłacać zgodnie z harmonogramem spłaty kredytu na podstawie zawartej umowy.

Na podstawie powyższej umowy, Bank przekazał do dyspozycji pozwanego umówioną sumę pieniężną. Pozwany nie wywiązywał się z obowiązku terminowej spłaty udzielonego mu kredytu. W dniu 29 sierpnia 2012 roku Bank wystawił wyciąg z ksiąg banku, w którym wskazano, że na dzień wystawienia wyciągu, w księgach rachunkowych Banku figurowało zadłużenie pozwanego z tytułu powyższej umowy
w kwocie łącznej 1.165,36 zł (okoliczności bezsporne, kserokopia wyciągu z ksiąg banku k. 21, zestawienie wpłat k. 25)

W dniu 21 lutego 2012 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą
we W. zmienił nazwę na (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. (dowód: odpis pełny z rejestru przedsiębiorców KRS k. 15-18)

Pomimo wcześniejszego wezwania do zapłaty, pozwany do dnia wyrokowania nie uregulował dochodzonego przedmiotowym powództwem zadłużenia. (okoliczności bezsporne, zestawienie wpłat k. 26, kserokopia wezwania do zapłaty k. 22)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił jako bezsporny, a także na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, które nie budziły wątpliwości, co do prawidłowości i rzetelności ich sporządzenia, nie były także kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie w całości.

Powód udokumentował swoje roszczenie w stosunku do pozwanego załączonym do pozwu wyciągiem z ksiąg banku z dnia 29 sierpnia 2012 roku, podpisanym przez osobę upoważnioną do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku i opatrzonym pieczęcią banku, który to dokument, zgodnie z przepisem art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz. U. 2002 r., Nr 72, poz. 665 ze zm.), ma moc prawną dokumentu urzędowego, co oznacza, że stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone (w myśl przepisu art. 244 § 1 k.p.c.). Nadto powód załączył do akt postępowania wykaz ilustrujący historię rachunku pozwanego (rachunku technicznego kredytu/pożyczki), który wskazywał terminy i wysokość wpłat pozwanego, a przez to istnienie i wysokość obciążającego pozwanego zadłużenia. Powód wykazał swoją legitymację czynną do występowania
w tym procesie.

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od pozwanego R. P. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. kwotę 1.165,36 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od kwoty 561,93 zł od dnia 30 sierpnia 2012 roku do dnia zapłaty, zgodnie z przepisami art. 481 § 1 i 2 k.c., art. 482 § 1 i 2 k.c. oraz art. 359 § 1, § 2 ¹ i 2 ² k.c., co było zgodne z żądaniem powoda.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw.

Powód wygrał proces w całości, a zatem należy mu się od pozwanego zwrot kosztów procesu w pełnej wysokości.

Na koszty procesu poniesione przez stronę powodową złożyły się:

a) opłata od pozwu – 30 zł,

b) opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa – 17 zł,

c) wynagrodzenie kuratora ustanowionego w sprawie – 180 zł.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji.