Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2015 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział III Cywilny

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Anna Szarek

Protokolant – starszy sekretarz sądowy K. W.

po rozpoznaniu w dniu 20 października 2015 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa Zakładu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C.

przeciwko Województwu (...) Zarządowi Dróg Wojewódzkich w K.

o zapłatę

I oddala powództwo;

II zasądza od powoda Zakładu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C. na rzecz pozwanego Województwa (...) Zarządu Dróg Wojewódzkich w K. kwotę 617 (sześciuset siedemnastu) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt III C 1915/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 20 października 2015 roku

Zakład (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w C., pozwem z dnia 13 września 2014 roku, wniosła
o zasądzenie od Województwa (...) Zarządu Dróg Wojewódzkich w K. kwoty 3 422,74 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia
5 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podano, że pozwany sprawuje zarząd drogą wojewódzką
nr 102, której ciąg przebiega również przez miasto T. (ul. (...) oraz
ul. (...)). W związku z tym, że ze wskazanej drogi publicznej (ulic) znajdującej się na nieruchomościach należących do pozwanego (działki nr (...)) wody opadowe
i roztopowe są odprowadzane i odbierane przez powódkę, pozwany obowiązany był
do uiszczania na rzecz powódki należnych z tego tytułu opłat. Z uwagi na to, że pozwany zaprzestał uiszczania należnej opłaty za odbiór i odprowadzanie wód opadowych od
II kwartału 2013 roku powódka pismem z dnia 17 lipca 2014 roku wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 2 659,39 zł. Pozwany odmówił zapłaty podając, że zmianie uległ przebieg drogi wojewódzkiej nr (...) oraz wskazując, że nowo wybudowany odcinek drogi w pełni zastąpił odcinek drogi wojewódzkiej nr (...) przebiegający przez ul. (...)
i ul. (...) w T., co na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o drogach publicznych spowodowało, że odcinek drogi zastąpiony nowo wybudowanym odcinkiem drogi z chwilą oddania go do użytkowania został pozbawiony dotychczasowej kategorii i zaliczony
do kategorii drogi gminnej. Powódka podniosła, że nie zgadza się ze stanowiskiem pozwanego, albowiem jej ocenie owo zastąpienie odcinka drogi musi być rzeczywistym zastąpieniem funkcjonalnym, które spowoduje, że dzięki wybudowaniu nowej drogi, poprzednio użytkowany odcinek drogi jest zbędny dla celów komunikacyjnych, w zakresie,
w jakim był wykorzystywany dotychczas. Zdaniem powódki nowo wybudowany odcinek obwodnicy umożliwia komunikację z pominięciem ul. (...) i ul. (...) tylko
z K. w kierunku S. , natomiast komunikacja w odwrotnym kierunku nie jest możliwa z uwagi na zakaz wjazdu w ul. (...) z ul. (...). W konsekwencji przemieszczając się samochodem ze S. w kierunku K. drogą wojewódzką nr (...), na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) nie można skręcić w lewo
w ul. (...) i trzeba kontynuować jazdę ul. (...) co najmniej do ulicy wzdłuż wschodniej pierzei (...) albo do ul. (...) i następnie do ul. (...). Z tych też względów zdaniem powódki nowo wybudowany odcinek drogi (ul. (...)) przejął całą funkcję odcinka dotychczasowego (ul. (...) i ul. (...)) jedynie w zakresie umożliwiającym kontynuowanie jazdy z K. w kierunku S., natomiast nie zastąpił rzeczywiście i funkcjonalnie dotychczasowego odcinka drogi w kierunku odwrotnym. Powódka wskazała, że powierzchnia drogi (ul. (...) i ul. (...)), z której odprowadzane są wody opadowe i roztopowe wynosi 1710 m ² oraz że zgodnie z uchwałą
nr XXVII/211/12 Rady Miejskiej w T. z dnia 27 września 2012 roku w sprawie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego odprowadzania ścieków pochodzących z wód opadowych i roztopowych na terenie gminy T. cena za 1 m ² powierzchni w stosunku rocznym
w okresie od 1 listopada 2012 roku do 31 października 2013 roku wynosiła 1,44 zł netto, a
w okresie od 1 listopada 2013 roku do 31 października 2014 roku zgodnie z uchwałą
nr XXXIX/323/13 Rady Miejskiej w T. z dnia 26 września 2013 roku – 1,52 zł netto. Powódka podała, że na kwotę dochodzoną pozwem składa się należność za okres od kwietnia do października 2013 roku (7 miesięcy) w kwocie 1 436,40 zł + 8 % VAT oraz należność za okres od listopada 2013 roku do czerwca 2014 roku (8 miesięcy) w kwocie 1 732,80 zł + 8 % VAT, co łącznie daje kwotę 3 422,74 zł.

W dniu 30 października 2014 roku Referendarz Sądowy w tutejszym Sądzie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Od powyższego nakazu zapłaty Województwo (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w K. wniósł sprzeciw, w którym podniósł zarzut niedopuszczalności drogi sądowej, a w dalszej kolejności wnosząc
o oddalenie powództwa w całości. Pozwany kwestionując powództwo co do zasady i co do wysokości podniósł, że ul. (...) i ul. (...) nie leżą w ciągu drogi wojewódzkiej nr (...), albowiem z chwilą uzyskania pozwolenia na użytkowanie obejścia
m. T. w ciągu drogi wojewódzkiej nr (...) – ul. (...) na odcinku od ronda nr 2 do ronda nr 3 wraz z rondem nr 3 oraz wlotami, co nastąpiło w dniu 23 stycznia 2013 roku, zmienił się z mocy prawa, to jest art. 10 ust. 5 ustawy o drogach publicznych, przebieg drogi wojewódzkiej nr (...). Ponadto wskazał, że o ile stawka za odprowadzanie wód opadowych
i roztopowych z powierzchni zanieczyszczonej o trwałej nawierzchni wynika z uchwał Rady Miejskiej w T., o tyle powierzchnia jaką strona powodowa przyjęła do obliczeń, to jest 1 710 m ², jest sporna, a powódka ani nie wyjaśniła w jaki sposób powierzchnię tę wyliczyła, ani też nie przedstawiła na tę okoliczność żadnego dowodu.

W piśmie z dnia 2 marca 2015 roku powódka ustosunkowując się do podniesionego w sprzeciwie zarzutu niedopuszczalności drogi sądowej wskazała, że jest on niezasadny. Odnosząc się do zarzutu niewykazania wysokości należności dochodzonej pozwem podała, że w załączniku nr 1 do łączącej strony we wcześniejszym okresie umowy wyraźnie została określona powierzchnia z jakiej odprowadzane są wody opadowe i roztopowe z ul. (...): 1 140 m ² powierzchnia dróg i parkingów i 570 m ² pozostała powierzchnia utwardzona, co łącznie daje 1 710 m ² powierzchni, z której z ul. (...) odprowadzane są wody opadowe i roztopowe. Ponadto powódka jako podstawę swojego roszczenia wskazała art. 405 kc. W odniesieniu do twierdzenia pozwanego, że ul. (...) i ul. (...) nie leżą w ciągu drogi wojewódzkiej nr (...) powódka podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko.

Prawomocnym postanowieniem z dnia 11 maja 2015 roku Sąd odmówił odrzucenia pozwu (k. 74).

W piśmie z dnia 2 października 2015 roku powódka doprecyzowała, że żądaniem pozwu objęte są jedynie należności za odprowadzanie wód opadowych z działki nr (...)
(tj. ul. (...) od skrzyżowania z ulicami (...) w kierunku ul. (...)), z terenu o powierzchni 1 710 m ², tak jak wynika to z uprzednio łączącej strony umowy
na odprowadzanie ścieków z wód opadowych i roztopowych. Pozostały odcinek ul. (...) nie leży w zainteresowaniu powodowej spółki, gdyż na tych odcinkach nie znajdują się kratki odprowadzające wody opadowe i roztopowe. Zdaniem powódki pozwany jako właściciel nieruchomości stanowiącej działkę nr (...) zobowiązany jest do uiszczania opłat
z tytułu odprowadzania ścieków z wód opadowych i roztopowych z tej nieruchomości.

W toku dalszego postępowania strony nie modyfikowały swych zasadniczych stanowisk procesowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 23 października 2012 roku (...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. udzielił pozwolenia na użytkowanie wybudowanemu obejściu T. wraz z sieciami, na odcinku drogi wojewódzkiej nr (...) (ul. (...)) poprzez rondo nr 1 do ronda nr 2 i obiektem mostowym, w km 0+050,00, nad rzeką R.,
w miejscowości T.. Następnie decyzją z dnia 23 stycznia 2013 roku (...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego udzielił pozwolenia na użytkowanie obejścia m. T. wraz z sieciami, w ciągu drogi wojewódzkiej nr (...) –
ul. (...) na odcinku od ronda nr 2 do ronda nr 3 wraz z rondem nr 3 oraz wlotami,
w miejscowości T..

Dowód:

- decyzja (...) z dnia 23 października 2013 roku (k. 48)

- decyzja (...) z dnia 23 stycznia 2013 roku (k. 50).

Przed oddaniem w użytkowanie wybudowanego obejścia T. na powyższych odcinkach, zgodnie z drogowskazami, ruch z kierunku S. i K.
w kierunku M. odbywał się ul. II Pułków U., ul. (...), ul. (...), ul. (...) i ul. (...), ruch z kierunku S. i K. w kierunku K. ul. II Pułków U., ul. (...) wzdłuż (...), ul. (...) i ul. (...), ruch z kierunku K. w kierunku M. ul. (...), ul. (...), ul. (...), ul. (...),
ul. (...) i ul. (...), a ruch z kierunku K. w kierunku S. i K. ul. (...), ul. (...), ul. (...), ul. (...)
i ul. II Pułku U..

Droga wojewódzka nr (...) przebiegała wówczas ul. (...) i ul. (...) do ul. (...).

Po oddaniu w użytkowanie wybudowanego obejścia T. na powyższych odcinkach, z kierunku K. dojazd z drogi wojewódzkiej nr (...) do drogi wojewódzkiej
nr 109 i następnie przejazd tą drogą w kierunku S. lub drogą nr (...) w kierunku K. jest możliwy zarówno przez ul. (...), ul. (...) od ronda nr 3 przez rondo nr 2 do ronda nr 1, a następnie ul. (...), ul. II Pułku U.
i ul. (...) (w kierunku S.) lub ul. (...) (w kierunku K.), jak i przez ul. (...), ul. (...), ul. (...),
ul. (...), ul. (...), ul. II Pułku U. i ul. (...) (w kierunku S.) lub ul. (...) (w kierunku K.) bądź – jak kierują znaki drogowe – z pominięciem ul. (...) i ul. (...) przez Rynek i ul. (...), a następnie ul. II Pułku U. i ul. (...) (w kierunku S.) lub
ul. (...) (w kierunku K.).

Z kierunku S. i K. dojazd z dróg wojewódzkich nr (...)
i nr 103 do drogi wojewódzkiej nr (...) i następnie przejazd tą drogą w kierunku M. albo K. jest natomiast możliwy zarówno przez ul. (...)/
ul. (...), ul. II Pułku U., ul. (...), ul. (...),
ul. (...) i następnie ul. (...) (w kierunki M.) lub ul. (...)
(w kierunku K.), jak i przez ul. (...)/ul. (...), ul. II Pułku U.,
ul. (...) wzdłuż (...), ul. (...) i następnie ul. (...) (w kierunku M.) lub ul. (...) (w kierunku K.).

Droga wojewódzka nr (...) ma bezpośrednie połączenie przez ul. (...) z drogą wojewódzką nr (...), która przebiega ul. (...), ul. (...) i ul. (...).

Gmina T. nie wyraża zgody na zmianę organizację ruchu na skrzyżowaniu ulic (...) z ulicą (...) w ciągu drogi wojewódzkiej nr (...) poprzez wprowadzenie lewoskrętu w ulicę (...) powołując się na to, że spowodowałoby to utrudnienia w ruchu dla pojazdów ciężarowych i autokarów z uwagi na ograniczone parametry techniczne skrzyżowania i brak możliwości jego przebudowy z uwagi na istniejące budynki i obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego.

Ruch tranzytowy z kierunku S. i K. na M. (drogą wojewódzką nr (...)) kierowany jest przez ul. (...), ul. (...)
i ul. (...). Na drogowskazach numer drogi (...) został trwale zakryty. Dla ruchu tranzytowego z kierunku S. i K. na K. i M. znaki kierują w ul. (...) i ul. (...). Na znakach tych numer drogi (...) również został trwale zakryty.

Nieruchomość zajęta pod drogę publiczną na odcinku od skrzyżowania ul. (...) z ul. (...) w kierunku ul. (...) stanowi działkę nr (...), obręb 5 – T..

Dowód:

- pismo z dnia 21 sierpnia 2015 roku (k. 126),

- pismo z dnia 11 sierpnia 2015 roku (k. 127),

- mapa obwodnicy (k. 24),

- plan orientacyjny (k. 49)

- zdjęcia (k. 25 – 29, 116 – 119,144 – 145),

- plan obwodnicy (k. 156),

- mapa geodezyjna (k. 157),

- wyrys z mapy ewidencyjnej (k. 160 – 163),

- zeznania świadka J. D. (k. 135 – 136),

- zeznania świadka K. G. (k. 137),

- zeznania świadka R. L. (k. 165 – 167)..

W dniu 15 kwietnia 2013 roku Województwo (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w K. przekazało Gminie M. T. dokumentację dla ulic (...) w T. wskazując, że dotyczy ona byłego ciągu drogi wojewódzkiej nr (...).

Dowód:

- pismo z dnia 15 kwietnia 2013 roku (k. 51).

W rejestrze gruntów jako właściciel działki ewidencyjnej nr (...) położonej przy
ul. (...) w T. o powierzchni 0,4707 ha oraz działki ewidencyjnej
nr 174 położonej przy ul. (...) o powierzchni 0,1469 ha wpisane jest Województwo (...) a jako władający (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich
w K..

Dowód:

- wypis z rejestru gruntów (k. 19, 20).

Pismami z dnia 28 kwietnia 2014 roku i 6 czerwca 2014 roku Województwo (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w K. zwróciło się do Gminy M. T. o podjęcie przez Radę Miejską w T. uchwały w sprawie zgody na nabycie nieruchomości sławiących działki nr (...) obr. 2
m. T., 166/2, 167, 218 obr. 5 m. T. znajdujących się w ciągu ulicy (...), stanowiących stary przebieg drogi wojewódzkiej nr (...).

W piśmie z dnia 13 maja 2014 roku Gmina T. oznajmiła, że przejęcie działek może nastąpić dopiero po zakończeniu budowy całej obwodnicy, gdyż obwodnica
w obecnym kształcie nie przejmuje pojazdów jadących na trasie S. – K. lub K. – K. i w dalszym ciągu ruch na tych trasach odbywa się przez centrum miasta, czyli tak jak to było przed wybudowaniem obwodnicy. Następnie pismem
z dnia 3 grudnia 2014 roku Gmina T. poinformowała Województwo (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w K., że wyraża zgodę na przejęcie działek nr (...), obręb 5 – T. znajdujących się w ciągu ul. (...) i zobowiązuje się przygotować uchwałę w sprawie przejęcia tych działek, natomiast nie wyraża zgody na przejęcie działki nr (...), obręb 2 – T. podając, że przejęcie tej działki może nastąpić dopiero po zakończeniu budowy całej obwodnicy, gdyż w obecnym kształcie nie spełnia ona roli obejścia T..

Uchwałą nr IV/74/15 Sejmiku Województwa (...) z dnia 10 marca 2015 roku wyrażona została zgoda na zbycie w drodze darowizny na rzecz Gminy T. nieruchomości stanowiących własność województwa (...): działki nr (...) o powierzchni 0,4707 ha położonej w obrębie ewidencyjnym nr 5
m. T. oraz działek nr (...).

Dowód:

- pismo z dnia 28 kwietnia 2014 roku (k. 54),

- pismo z dnia 6 listopada 2014 roku (k. 55),

- pismo z dnia 13 maja 2014 roku (k. 68),

- pismo z dnia 3 grudnia 2014 roku (k. 128),

- uchwała nr IV/74/15 Sejmiku Województwa (...) z dnia 10 marca
2015 roku (k. 129).

Zakład (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w C. łączyła z Województwem (...) Zarządem Dróg Wojewódzkich w K. umowa o odprowadzanie ścieków z wód opadowych i roztopowych z dnia 1 stycznia 2012 roku zawarta na okres
od 1 stycznia 2012 roku do 31 grudnia 2012 roku. Należności za zbiorowe odprowadzanie ścieków z wód padowych i wód roztopowych ustalono w tej umowie jako iloczyn taryfowych cen i stawek opłat oraz jednostek miary powierzchni zanieczyszczonych wskazanych
w załączniku nr 1 do umowy, z których odprowadzane były ścieki z wód opadowych
i roztopowych kanalizacją deszczową. W załączniku nr 1 do umowy zawierającym wykaz nieruchomości, z których odprowadzane są ścieki opadowe i roztopowe, podano trzy adresy kanalizacji deszczowych: Kamieniecka, Wojska Polskiego i Zagórska, przy czym przy kanalizacji deszczowej przy ul. (...) wskazano pod pozycją nr działki – obręb (...),167, pod pozycją powierzchnia całkowita – 5 894 m ², pod pozycją powierzchnia dróg i parkingów – 1140 m ², a jako pozostałą powierzchnię utwardzoną 570 m ².

Dowód:

- umowa z dnia 1 stycznia 2012 roku (k. 30 – 31).

Na dalszy okres strony nie zawarły kolejnej umowy na odprowadzanie ścieków z wód opadowych i roztopowych z ul. (...) i ul. (...) w T..

Niesporne, a nadto:

- pismo z dnia 16 kwietnia 2013 roku (k. 66),

- pismo z dnia 17 maja 2013 roku (k. 67).

Uchwałą nr XXVII/211/12 Rady Miasta w T. z dnia 27 kwietnia 2012 roku
w sprawie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego odprowadzania ścieków pochodzących z wód opadowych i roztopowych na terenie gminy T. zatwierdzono taryfę dla zbiorowego odprowadzania ścieków pochodzących z wód opadowych i roztopowych ujętych w zamknięte systemy kanalizacyjne pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni, wprowadzone do systemu kanalizacji deszczowej eksploatowanego przez Zakład (...) Sp. z o.o. z siedzibą w C. – na terenie gminy T. na okres od 1 listopada 2012 roku do 31 października 2013 roku
w wysokości 1,44 zł netto/m ²/rok.

Uchwałą nr XXXIX/323/13 Rady Miasta w T. z dnia 26 września 2013 roku w sprawie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego odprowadzania ścieków pochodzących z wód opadowych i roztopowych na terenie gminy T. zatwierdzono taryfę dla zbiorowego odprowadzania ścieków pochodzących z wód opadowych i roztopowych ujętych w zamknięte systemy kanalizacyjne pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni, wprowadzone do systemu kanalizacji deszczowej eksploatowanego przez Zakład (...) Sp. z o.o. z siedzibą w C. – na terenie gminy T. na okres od 1 listopada 2013 roku do 31 października 2014 roku
w wysokości 1,52 zł netto/m ²/rok.

Dowód:

- uchwała nr XXVII/211/12 Rady Miasta w T. z dnia 27 kwietnia 2012 roku
w sprawie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego odprowadzania ścieków pochodzących z wód opadowych i roztopowych na terenie gminy T. z załącznikiem (k. 11 – 14),

- uchwała nr XXXIX/323/13 Rady Miasta w T. z dnia 26 września 2013 roku
w sprawie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego odprowadzania ścieków pochodzących z wód opadowych i roztopowych na terenie gminy T. z załącznikiem (k. 15 – 18).

Pismem z dnia 17 lipca 2014 roku Zakład (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w C. wezwała Województwo (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w K. do zapłaty kwoty 2 659,39 zł z tytułu opłat za odprowadzanie wód opadowych z obszaru ulicy (...) w T. (droga wojewódzka nr (...)) za okres od 1 stycznia
2013 roku do 31 grudnia 2013 roku, w terminie 14 dni od daty doręczenia pisma. Pismo zostało doręczone Województwu (...) Zarządowi Dróg Wojewódzkich w K. w dniu 21 lipca 2014 roku.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie, Województwo (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w K., pismem z dnia 6 sierpnia
2014 roku, odmówiło zapłaty podnosząc – jak we wcześniejszym piśmie z dnia 9 kwietnia 2013 roku – że przedmiotowa droga nie jest już drogą wojewódzką i nie podlega utrzymaniu przez (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w K., albowiem po oddaniu do użytkowania ulicy (...) przebudowanej w ramach inwestycji polegającej na „Budowie obejścia m. T. w ciągu drogi wojewódzkiej nr (...)” nowo wybudowany odcinek zastąpił w pełni odcinek drogi wojewódzkiej nr (...) przebiegający przez ul. (...) w T. i w związku z tym z chwilą oddania go do użytkowania został on pozbawiony dotychczasowej kategorii i został zaliczony do kategorii gminnej na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o drogach publicznych.

Dowód:

- pismo z dnia 17 lipca 2014 roku wraz z potwierdzeniem odbioru (k. 21 – 22),

- pismo z dnia 6 sierpnia 2014 roku (k. 23),

- pismo z dnia 9 kwietnia 2013 roku (k. 52 – 53).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawę prawną powództwa stanowił przepis art. 405 kc, zgodnie z którym kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości.

W okresie objętym pozwem stron nie łączyła bowiem, co pozostawało poza sporem, umowa o odprowadzanie ścieków z wód opadowych i roztopowych z ulicy (...) w T., pod którą zajęta jest nieruchomość stanowiąca działkę gruntu nr (...), obręb 5. Powódka, precyzując żądania w piśmie procesowym z dnia 2 października
2015 roku, wskazała, że domaga się od pozwanej zapłaty z tytułu bezumownego odprowadzania ścieków z wód opadowych i roztopowych z odcinka ul. (...) od skrzyżowania z ulicami (...) w kierunku ul. (...), pod który to odcinek drogi – jak wynika z wyrysu z mapy ewidencyjnej – zajęta jest działka nr (...).

Odnosząc się do poniesionego przez pozwaną zarzutu niedopuszczalności drogi sądowej wskazać należy, że zarzut ten Sąd uznał za niezasadny, czemu dał wyraz
w postanowieniu z dnia 11 maja 2015 roku o odmowie odrzucenia pozwu, w którym przedstawił stosowną argumentację. Powtórzyć jedynie dla porządku należy, że dochodzone przez powódkę w niniejszym postępowaniu roszczenie wywodzone z przepisów
o bezpodstawnym wzbogaceniu mieści się w kategorii sprawy cywilnej w rozumieniu przepisu art. 1 kpc.

Powódka zasadności swojego roszczenia upatrywała w tym, że pozwany sprawuje zarząd drogą wojewódzką nr 102, której ciąg przebiega przez miasto T., w tym
ul. (...) od skrzyżowania z ulicami (...) w kierunku ul. (...),
z której odprowadzane są do kanalizacji deszczowej powódki wody opadowe i roztopowe. Pozwany podniósł natomiast, że z chwilą oddania do użytkowania obejścia m. T.
w ciągu drogi wojewódzkiej nr (...) na odcinku od ronda nr 2 do ronda nr 3 wraz z rondem dotychczasowy odcinek drogi został zastąpiony nowo wybudowanym odcinkiem drogi
i w konsekwencji dotychczasowy odcinek drogi z mocy prawa został pozbawiony dotychczasowej kategorii i zaliczony do kategorii drogi gminnej. W związku z tym, że wskazany w pozwie odcinek drogi, z którego odprowadzane są wody opadowe i roztopowe, został z mocy prawa zaliczony do kategorii drogi gminnej, nie leży on już w ciągu drogi wojewódzkiej nr (...), która ma obecnie inny przebieg.

Z powyższego wynika, że spór w niniejszej sprawie ogniskował się wokół tego czy
z chwilą oddania do użytkowania obejścia m. T. nowo wybudowany odcinek drogi
nr 102 zastąpił dotychczasowy odcinek ul. (...) od skrzyżowania z ulicami (...) w kierunku ul. (...), a w konsekwencji czy dotychczasowy odcinek drogi publicznej został z mocy prawa zaliczony do kategorii drogi gminnej, za której utrzymanie pozwany nie ponosi odpowiedzialności. W dalszej kolejności spór dotyczył wysokości należności dochodzonej pozwem, albowiem w tym zakresie pozwany również zakwestionował twierdzenia powódki.

Stosownie do przepisu art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (Dz. U. 2013, poz. 260 ze zm.), w brzmieniu sprzed 31 marca 2015 roku, odcinek drogi zastąpiony nowo wybudowanym odcinkiem drogi z chwilą oddania go do użytkowania zostaje pozbawiony dotychczasowej kategorii i zaliczony do kategorii drogi gminnej.

Decyzją z dnia 23 października 2012 roku (...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. udzielił pozwolenia na użytkowanie wybudowanemu obejściu T. wraz z sieciami, na odcinku drogi wojewódzkiej nr (...) (ul. (...)) poprzez rondo nr 1 do ronda nr 2 i obiektem mostowym, w km 0+050,00, nad rzeką R.,
w miejscowości T.. Następnie decyzją z dnia 23 stycznia 2013 roku (...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego udzielił pozwolenia na użytkowanie obejścia m. T. wraz z sieciami, w ciągu drogi wojewódzkiej nr (...) –
ul. (...) na odcinku od ronda nr 2 do ronda nr 3 wraz z rondem nr 3 oraz wlotami,
w miejscowości T.. Wybudowane i oddane do użytkowania odcinki drogi wojewódzkiej nr (...) przebiegają od ul. (...) przez ul. (...) do ul. (...).
Z analizy przedłożonych przez strony map oraz zdjęć, jak również zeznań świadków J. D. K. G. i R. L. wynika, że jadąc z kierunku K. ul. (...) zarówno w kierunku M. jak i S. oraz K. istnieje możliwość kontynuowania jazdy nowym odcinkiem drogi przez ul. (...), a następnie Parkową (w kierunku M.) lub ul. (...) i
II Pułku U. (w kierunku S. lub K.). Świadek J. D. zeznał: „ jest możliwość, by jadąc od K. w kierunku drogi (...) skręcić na 102”. Zaznaczył jedynie, że znaki tak nie prowadzą (k. 136). Tym samym jadąc od strony K. nie ma, jak to miało miejsce przed oddaniem do użytkowania nowo wybudowanego odcinka drogi – konieczności korzystania z dotychczasowego odcinka
ul. (...) i ul. (...) do skrzyżowania z ulicami (...). Okoliczność tę przyznała sama powódka zarówno w pozwie jak i kolejnych pismach procesowych podając, że nowo wybudowany odcinek obwodnicy umożliwia komunikację z pominięciem
ul. (...) i ul. (...) dla jadących z kierunku K. w kierunku S.. Powódka podniosła natomiast, że w przeciwnym kierunku obwodnica nie umożliwia komunikacji z pominięciem ul. (...) i ul. (...). Twierdzenie powódki nie znajduje oparcia w zebranym materiale dowodowym. Powódka bowiem pomija okoliczność, że osoby jadąc z kierunku S. i K. istnieje możliwość dojazdu do nowo wybudowanego odcinka drogi z pominięciem ul. (...) od skrzyżowania z ulicami (...) oraz ul. (...). W taki właśnie sposób odbywał się i odbywa ruch ze S. i K. w kierunku M.. To jest jadący ul. II Pułku U. z uwagi na zakaz skrętu w ul. (...) kierowani są w ul. (...), ul. (...) i ul. (...), a następnie ul. (...). O ile przed oddaniem do użytkowania nowo wybudowanego odcinka drogi nie była możliwa komunikacja z kierunku S. i K. w kierunku K. z pominięciem ul. (...), o tyle po oddaniu nowo wybudowanego odcinka drogi zarówno ruch w kierunku M. jak i K. może się odbywać z pominięciem ul. (...) od skrzyżowania z ulicami (...)
i Wodną oraz z pominięciem ul. (...). W tym miejscu wskazać należy, że świadek J. D. nie wskazywał na brak takiej możliwości. Przeciwnie, zeznał, że nie wie „ dlaczego na skrzyżowaniu R. z Wodną ruch tranzytowy na K. kierowany jest przez ulicę (...), a nie przez Rynek i W. ”. Trudno mu było również powiedzieć „ czy osoby przyjezdne z kierunku S. jadące do K. wybierają drogę Mostową czy przez ulicę (...) ” (k. 136). Wskazał jedynie, że znak kieruje na ul. (...). Należy również zwrócić uwagę na tę część zeznań świadka J. D., w których podał, że „ ciężarówki mogą jeździć ulicą (...), nie ma tam zakazu, również Rynkiem i W., na K. też” (k. 136).

Z powyższego wynika, że nowo wybudowany odcinek drogi umożliwia ruch z kierunku S. i K., z pominięciem odcinka ul. (...) od skrzyżowania R. z ul. (...) oraz ul. (...), zarówno jadącym w kierunku M. jak i w kierunku K.. Zwrócić przy tym należy uwagę, że przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie było żądanie przez powódkę zapłaty za odprowadzanie wód opadowych i roztopowych z odcinka ul. (...) od skrzyżowania R.
z ul. (...) oraz ul. (...). Tym samym zakres rozpoznania sprawy sprowadzał się do zbadania czy nowo wybudowany odcinek drogi zastąpił ten konkretny odcinek drogi.

Zdaniem powódki „zastąpienie”, o którym mowa w powołanym przepisie art. 10 ust. 5 ustawy o drogach publicznych musi być rzeczywistym zastąpieniem funkcjonalnym, które spowoduje, że dzięki wybudowaniu nowej drogi, poprzednio użytkowany odcinek drogi, jest zbędny dla celów komunikacyjnych, w zakresie, w jakim był wykorzystywany dotychczas.
W sytuacji, w której nowo wybudowany odcinek drogi (ul. (...)) nie przejął całej funkcji odcinka dotychczasowego (ul. (...) polskiego i ul. (...)) nie doszło do zmiany kategorii drogi z drogi wojewódzkiej an drogę gminną. Tymczasem w art. 10 ust. 5 chodzi
o zastąpienie starego odcinka drogi w znaczeniu formalnym, a nie w znaczeniu funkcjonalnym odwołującym się do argumentów w postaci porównania na przykład tego czy prościej, łatwiej, szybciej jest kontynuować jazdę dotychczasowym czy nowym odcinkiem drogi, czy też natężenia ruchu na obu odcinkach dróg wynikającego z takiego a nie innego wyboru danej drogi przez kierowców (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia
2015 roku, II CSK 637/14). Oczywistym jest bowiem, że z chwilą oddania do użytkowania nowo wybudowanego odcinka drogi dotychczasowy odcinek pozostaje w sieci dróg i można się nim dalej przemieszczać. Co więcej dotychczasowy odcinek drogi może być chętniej wybierany przez kierowców z uwagi na możliwość kontynuowania jazdy bez konieczności dojazdu do obwodnicy. I tak, w okolicznościach niniejszej sprawy wydaje się, że prościej jest jadącym z kierunku S. i K. kontynuować jazdę ul. (...) i ul. (...), zamiast dojeżdżać do obwodnicy przez Rynek, ul. (...) i ul. (...). W przypadku jadących z kierunku S. i K. w kierunku M. wydaje się już jednak, że wygodniej byłoby dojechać do obwodnicy przez Rynek, ul. (...) i ul. (...) niż kontynuować jazdę ul. (...) i ul. (...), a następnie ul. (...) w kierunku ul. (...), czyli tak jak kierują znaki.

Podkreślenia wymaga, że w świetle art. 10 ust. 5 ustawy o drogach publicznych zaliczenie dotychczasowego odcinka drogi zastąpionego nowo wybudowanym odcinkiem drogi następujące z mocy prawa bez konieczności dokonywania jakichkolwiek czynności faktycznych czy prawnych. Powyższa regulacja dla osiągnięcia przewidzianego nią skutku, nie wymaga wydania jakiegokolwiek aktu lub dokonania innej czynności przez właściwych zarządców dróg (vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedzibą we W. z dnia 30 stycznia 2015 r., III SA/Wr 665/14).

Oznacza to, że skutek określony w art. 10 ust. 5 powołanej ustawy w stosunku do zastąpionego nowym odcinka drogi krajowej nr (...) biegnącego ul. (...) od skrzyżowania R. z ul. (...) oraz ul. (...) nastąpił po wydaniu przez (...) Inspektora Nadzoru Budowlanego na podstawie art. 32 ustawy
z dnia 10 kwietnia 2003 roku o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych decyzji z dnia 13 października 2012 roku i z dnia
23 stycznia 2013 roku udzielających pozwolenia na użytkowanie obejścia miasta T. w ciągu drogi wojewódzkiej nr (...) mającej obecnie przebieg od ul. (...) przez
ul. (...) do ronda nr 3. Okoliczność, że po oddaniu nowo wybudowanego odcinka drogi nie zmieniono dotychczasowych drogowskazów w taki sposób, by ruch tranzytowy kierować na obejście miasta T. z pominięciem ul. (...)
od skrzyżowania (...) z ul. (...) oraz ul. (...) jest bez znaczenia dla zaistnienia powyższego skutku. Istotne jest to, że formalnie droga nr (...) nie przebiega już ul. (...) od skrzyżowania (...) z ul. (...) oraz ul. (...), a ruch z kierunku S. i K. w kierunku K. może odbywać się z pominięciem wyżej wskazanego odcinka drogi.

Bez znaczenia dla oceny zasadności powództwa pozostaje także okoliczność, że
w rejestrze gruntów jako właściciel nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr (...), obręb 5-T. wpisane jest Województwo (...). Przywołać należy bowiem stanowisko wyrażone przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 6 września 2005 roku
w sprawie K 46/04 (OTK-A 2005/8/89), zgodnie z którym art. 10 ust. 5 wyraża zasadę nabywania ex lege przez gminę własności dróg należących dotychczas do Skarbu Państwa lub innych jednostek samorządu terytorialnego. Drogi gminne stanowią bowiem przedmiot własności gminy (art. 2a ustawy o drogach publicznych). Właściciel nie ma zatem wyboru co do możliwości samego nabycia własności. Zdaniem TK powyższy mechanizm uwłaszczania gmin odcinkami dróg zastępowanymi przez odcinki nowo wybudowane nie nasuwa konstytucyjnych zastrzeżeń.

Z tych też względów powództwo jako niewykazane co do zasady podlegało oddaleniu.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że powódka nie wykazała również wysokości należności dochodzonej pozwem. Powódka poza wcześniej łączącą strony umową z dnia 1 stycznia 2012 roku o odprowadzanie ścieków z wód opadowych
i roztopowych, w której załączniku nr 1 wskazano, że powierzchnia dróg i parkingów wraz
z pozostałą powierzchnią utwardzoną dla kanalizacji deszczowej przy ul. (...) wynosi 1 710m ², nie przedstawiła żadnych dowodów na okoliczność powierzchni z jakiej odprowadzane były w objętym pozwem okresie wody opadowe i roztopowe. Zauważyć przy tym należy, że w załączniku nr 1 w pozycji nr działki wymieniono dwa numery działek, to jest działkę nr (...) jak i działkę nr (...), obręb 5. W piśmie procesowym z dnia 2 października 2015 roku powódka wskazała natomiast, że żądaniem pozwu są jedynie należności z tytułu opłat za odprowadzanie wód opadowych z działki nr (...) i wyjaśniła, że pozostały odcinek
ul. (...) nie leży w zainteresowaniu powodowej spółki, gdyż na tych odcinkach nie znajdują się kratki odprowadzające wody opadowe. Z wyrysu z mapy ewidencyjnej (k. 160) wynika, że działka nr (...) przylega do działki nr (...), natomiast
z wyrysu z mapy ewidencyjnej (k. 161) wynika, że działka nr (...) nie jest zajęta pod drogę publiczną w odcinku ul. (...), ale Rynek, w odniesieniu do której to powódka nie twierdziła nawet, że wody opadowe i roztopowe nie są z niej odbierane. Zastrzeżenie takie powódka poczyniła bowiem jedynie w odniesieniu do pozostałego odcinka ul. (...). Odcinek ten, jak wynika z wyrysu z mapy ewidencyjnej (k. 162), położony jest już jednak na działce nr (...), a nie na działce nr (...). W sytuacji, w której w umowie z dnia
1 stycznia 2012 roku obok działki nr (...) wymieniona była również działka nr (...) brak jest podstaw do automatycznego przyjęcia, że wskazana w załączniku powierzchnia 1 710 m ² odnosi się wyłącznie do działki nr (...). Tym bardziej, że jako powierzchnię działek nr (...) wskazano 5 894 m ², a działka nr (...) – jak wynika z wypisu z rejestru gruntów (k. 19) ma powierzchnię 4707 m ². Dodatkowo – na co słusznie zwracał uwagę pozwany – nie sposób ustalić jaką część powierzchni całkowitej działki nr (...) stanowi powierzchnia zanieczyszczona o trwałej nawierzchni. Skoro strony zakresem umowy z dnia 1 stycznia 2012 roku objęły zarówno odprowadzanie wód opadowych i roztopowych z działki nr (...), jak i z działki nr (...), to kierując się zasadami logiki stwierdzić należy, że wskazana w załączniku nr 1 powierzchnia odnosi się do sumy powierzchni działek nr (...). Tymczasem powódka nie przedstawiła żadnego dowodu na okoliczność, z jakiej faktycznie powierzchni działki nr (...) odprowadziła wody opadowe i roztopowe. W konsekwencji nie wykazała
w jakiej wysokości korzyść majątkową pozwana miałaby jej kosztem uzyskać, gdyby faktycznie sprawowała zarząd drogą publiczną, pod którą zajęta jest działka nr (...).

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił powództwo w całości.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 par. 1 kpc, zgodnie z którą strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić drugiej stronie poniesione przez nią koszty. Na zasądzoną z tego tytułu kwotę składa się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej w kwocie 600 zł ustalone na podstawie par. 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego
z urzędu (Dz. U. z 2002r., nr 163, poz. 1349 ze zm.) oraz kwota 17 zł z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.